Wersja: 2024-01-29

Gromada: AVES Linnaeus, 1758 - PTAKI - BIRDS

Podgromada: NEORNITHES Gadow, 1892 - PTAKI WSPÓŁCZESNE - MODERN BIRDS

Współcześnie żyjące ptaki (Neornithes) dzielą się na dwie infragromady: Palaeognathae i Neognathae. Podział ten jest bardzo dobrze udokumentowany i obecnie nie budzi żadnych wątpliwości (zob. przegląd: Cracraft et al., 2004, Harshman et al., 2007, Christidis & Boles, 2008, van Tuinen, 2009a, Mayr, 2011a, Cracraft, 2013, Fjeldså, 2013, Braun,EL et al., 2019).

Infragromada: PALAEOGNATHAE Pycraft, 1900 - PTAKI PALEOGNATYCZNE - PALAEOGNATHS

Ptaki paleognatyczne obejmują pięć rzędów ptaków - strusie (Struthioniformes), nandu (Rheiformes), kusacze (Tinamiformes), kiwi (Apterygiformes) i kazuarowe (Casuariiformes) oraz stanowią takson siostrzany w stosunku do pozostałych współczesnych ptaków (ptaków neognatycznych). Przyjęty porządek systematyczny (rzędy) w obrębie Palaeognathae bazuje na wynikach badań Chojnowski et al. (2008), Hackett et al. (2008), Harshman et al. (2008), Phillips et al. (2010), Haddrath & Baker (2012), Smith et al. (2013), Mitchell et al. (2014), Baker et al. (2014), Prum et al. (2015), Grealy et al. (2017) i Reddy et al. (2017); zob. również Kimball et al. (2013) i Kuhl et al. (2021). Badania te wskazują m.in., iż strusie stanowią najstarsze odgałęzienie ptaków paleognatycznych (siostrzane do wszystkich pozostałych), kusacze są blisko spokrewnione z wymarłymi moa (Dinornithiformes Gadow, 1893) (Sangster et al., 2022b zaproponowali wspólną nazwę dla obu tych rzędów - Dinocrypturi), kiwi są najbliżej spokrewnione z wymarłymi mamutakami (Aepyornithidae) i nieco dalej z kazuarowymi (lecz zob. Prum et al., 2015); inne pokrewieństwa wymagają jednak dalszych badań (zob. Cracraft, 2013, Braun,EL et al., 2019). Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Notopalaeognathae dla (Rheiformes + Tinamiformes + Apterygiformes + Casuariiformes). Ostatnie badania Cloutier et al. (2019) sugerują, iż Rheidae stanowią takson siostrzany do (Casuariidae + Apterygidae).

Nadrząd: STRUTHIONIMORPHAE

Rząd: STRUTHIONIFORMES Latham, 1790 - STRUSIE

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: STRUTHIONIDAE Vigors, 1825 - STRUSIE - OSTRICHES

Wersja: 2015-08-29
Peters I (1979): 3-5 (F)   Wolters I: 5 (F)   S&M: 1 (F)   HBW I: 76-83 (F)   H&M4 I: 1 (F)   HBW IC I: 56-57 (F)
1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Struthio Linnaeus, 1758 (m.)


Nadrząd: RHEIMORPHAE

Rząd: RHEIFORMES Forbes, 1884 - NANDU

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: RHEIDAE Jameson, 1839 - NANDU - RHEAS

Wersja: 2015-08-29
Peters I (1979): 5-7 (F)   Wolters I: 5 (F)   S&M: 1 (F)   HBW I: 84-89 (F)   H&M4 I: 1 (F)   HBW IC I: 56-57 (F)
1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Rhea Brisson, 1760 (f.)


Nadrząd: TINAMIMORPHAE

Rząd: TINAMIFORMES Huxley, 1872 - KUSACZE

Wersja: 2023-03-12
1 rodzina, 7 rodzajów, 46 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: TINAMIDAE Gray,GR, 1840 - KUSACZE - TINAMOUS

Wersja: 2023-03-12
Peters I (1979): 12-47 (F)   Wolters I: 6-7 (F)   S&M: 2-5 (F)   HBW I: 112-139 (F)   H&M4 I: 1-5 (F)   HBW IC I: 58-65 (F)
2 podrodziny, 7 rodzajów, 46 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny (rodzaje) w obrębie rodziny bazuje na Almeida et al. (2022); zob. również Cabot (1992), Bertelli et al. (2002, 2014), Bertelli & Porzecanski (2004) i Bertelli (2017). Badania Almeida et al. (2022) sugerują potrzebę podziału rodziny na dwie (pod)rodziny - Tinaminae Gray,GR, 1840 - kusacze stepowe (Aridland Tinamous) (Nothocercus, Tinamus, Crypturellus) i Rhynchotinae Fürbringer, 1888 - kusacze leśne (Forest Tinamous) (pozostałe rodzaje) (nazwa Rhynchotinae ma priorytet nad używaną przez Almeida et al. nazwą Nothurinae Miranda-Ribeiro, 1938). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Tinamus i Nothura za Almeida et al. (2022).

Rodzaj: Nothocercus Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Tinamus Hermann, 1783 (m.)

Rodzaj: Crypturellus Brabourne & Chubb,C, 1914 (m.)

Rodzaj: Rhynchotus von Spix, 1825 (m.) S

Rodzaj: Nothura Wagler, 1827 (f.)

Rodzaj: Eudromia Geoffroy Saint-Hilaire,I, 1832 (f.)

Rodzaj: Tinamotis Vigors, 1837 (f.)


Nadrząd: APTERYGIMORPHAE

Nadrząd składający się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - kiwi (Apterygiformes) i kazuarowych (Casuariiformes) (lecz zob. również Prum et al., 2015, Kuhl et al., 2021). Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Novaeratitae dla obu tych rzędów.

Rząd: APTERYGIFORMES Haeckel, 1866 - KIWI

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: APTERYGIDAE Billberg, 1828 - KIWI - KIWI

Wersja: 2023-03-13
Peters I (1979): 10-11 (F)   Wolters I: 5 (F)   S&M: 1-2 (F)   HBW I: 104-110 i XVII: 188 (F)   H&M4 I: 6 (F)   HBW IC I: 66-67 (F)
1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Apteryx bazuje na Burbidge et al. (2003), Shepherd & Lambert (2008) i Weir et al. (2016).

Rodzaj: Apteryx Shaw, 1813 (f.)


Rząd: CASUARIIFORMES Sclater,PL, 1880 - KAZUAROWE

Wersja: 2019-11-05
1 rodzina, 2 rodzaje, 4 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: CASUARIIDAE Jameson, 1839 - KAZUAROWATE - CASSOWARIES & EMUS

Wersja: 2019-11-05
Peters I (1979): 7-10 (F, Dromaiidae)   Wolters I: 5 (F, Dromaiidae)   S&M: 1 (F)   HBW I: 90-103 (F, Dromaiidae)   H&M4 I: 6 (F)   HBW IC I: 64-65 i 764-765 (F)
2 podrodziny, 2 rodzaje, 4 gatunki
Systematyka: Rodzina składająca się z dwóch podrodzin, często podnoszonych do rangi rodzin, lecz zob. Christidis & Boles (2008). Systematyka gatunków z rodzaju Casuarius niejasna (zob. Perron, 2011, Naish & Perron, 2014, Beehler & Pratt, 2016).

Podrodzina: CASUARIINAE Jameson, 1839 - KAZUARY

Rodzaj: Casuarius Brisson, 1760 (m.)

Podrodzina: DROMAIINAE Huxley, 1868 - EMU

Rodzaj: Dromaius Vieillot, 1816 (m.)


Infragromada: NEOGNATHAE Pycraft, 1900 - PTAKI NEOGNATYCZNE - NEOGNATHS

Infragromada Neognathae obejmuje pozostałe (40) rzędy, dzielące się na dwie dobrze udokumentowane i nie budzące obecnie wątpliwości grupy (tu w randze parvclass) - (1) Galloanseres (składająca się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - blaszkodziobych (Anseriformes) i grzebiących (Galliformes)) i (2) Neoaves (obejmująca pozostałe rzędy) (zob. Cracraft et al., 2004, Ericson et al., 2006a, Harshman et al., 2007, Hackett et al., 2008, van Tuinen, 2009b, Paśko et al., 2011, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Braun,EL et al., 2019, Kuhl et al., 2021).

Parvclass: GALLOANSERES Sibley, Ahlquist, & Monroe, 1988

Takson składający się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - blaszkodziobych (Anseriformes) i grzebiących (Galliformes).

Rząd: ANSERIFORMES Wagler, 1831 - BLASZKODZIOBE

Wersja: 2023-03-13
3 rodziny, 56 rodzajów (w tym 1 wymarły), 175 gatunków (w tym 7 wymarłych)
Systematyka: Dobrze zdefiniowany rząd składający się z trzech stanowiących sukcesywne odgałęzienia rodzin (zob. m.in. Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021).

Rodzina: ANHIMIDAE Stejneger, 1885 - SKRZYDŁOSZPONY - SCREAMERS

Wersja: 2015-02-09
Peters I (1979): 505-506 (F)   Wolters II: 100 (F)   S&M: 26 (F)   HBW I: 528-535 (F)   H&M4 I: 7 (F)   HBW IC I: 124-125 (F)
2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka:

Rodzaj: Anhima Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Chauna Illiger, 1811 (f.)


Rodzina: ANSERANATIDAE Sclater,PL, 1880 - BEZPŁETWCE - MAGPIE GOOSE

Wersja: 2017-06-25
Peters I (1979): 426-427 (p. Anatidae: sF)   Wolters II: 93 (F)   S&M: 26 (F)   HBW I: 574-575 (p. Anatidae: sF)   H&M4 I: 7 (F)   HBW IC I: 124-125 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina, często włączana w randze podrodziny (Anseranatinae) do kaczkowatych (Anatidae), lecz zob. Livezey (1986, 1997), Sibley & Ahlquist (1990), Kear (2005), Christidis & Boles (2008), Liu et al. (2014), Prum et al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015) i Reddy et al. (2017).

Rodzaj: Anseranas Lesson, 1828 (f.)


Rodzina: ANATIDAE Leach, 1819 - KACZKOWATE - DUCKS, GEESE, SWANS

Wersja: 2023-12-09
Peters I (1979): 427-505 (F)   Wolters II: 93-99 (F)   S&M: 27-42 (Dendrocygnidae, F)   HBW I: 536-628 i VII: 21-23 (F)   H&M4 I: 7-20 (F)   HBW IC I: 124-147, 764-765 i 772 (F)
4 podrodziny, 53 rodzaje (w tym 1 wymarły), 171 gatunków (w tym 7 wymarłych)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Gonzalez et al. (2009) i Liu et al. (2014); zob. również Johnson & Sorenson (1999), Donne-Goussé et al. (2002), Bulgarella et al. (2010), Fulton et al. (2012a), Robertson & Goldstien (2012), Mitchell et al. (2014) i Sun,Z et al. (2017). Drzewice (Dendrocygninae) stanowią grupę siostrzaną w stosunku do pozostałych przedstawicieli kaczkowatych i czasami są traktowane jako osobna rodzina (np. Sibley & Monroe, 1990); zob również Claramunt & Cracraft (2015) i Sun,Z et al. (2017). Pozycja systematyczna: plemienia Tadornini za Liu,G. et al. (2014) i Sun,Z et al. (2017), rodzajów Cairina i Aix za Gonzalez et al. (2009), Fulton et al. (2012a), Liu,G. et al. (2013, 2014), Mitchell et al. (2014) i Sun,Z et al. (2017), lecz zob. również Bulgarella et al. (2010), Rhodonessa za Ericson et al. (2017), Camptorhynchus za Buckner et al. (2018), Sarkidiornis i Chenonetta za Mitchell et al. (2014). Ostatnie badania sugerują, iż rodzaje Lophodytes i Mergellus powinny zostać włączone do rodzaju Mergus (Liu,G. et al., 2013, 2014, lecz zob. Sun,Z et al., 2017), rodzaj Aythya nie jest monofiletyczny względem Netta (Liu,G. et al., 2014, Sun,Z et al., 2017). Pozycja systematyczna szeregu rodzajów niejasna (zob. rodzaje incertae sedis). Porządek systematyczny w obrębie plemiona: Anserini (rodzaje, gatunki) za Ottenburghs et al. (2016), Mergini za Lavretsky et al. (2021).

Podrodzina: DENDROCYGNINAE Reichenbach, 1853 - DRZEWICE

Rodzaj: Dendrocygna Swainson, 1837 (f.)

Podrodzina: ERISMATURINAE Eyton, 1838 - STERNICZKI N

Rodzaj: Heteronetta Salvadori, 1866 (f.)

Rodzaj: Nomonyx Ridgway, 1880 (m.)

Rodzaj: Oxyura Bonaparte, 1828 (f.)

Podrodzina: ANSERINAE Goldfuss, 1820 - GĘSI

Plemię: MALACORHYNCHINI von Boetticher, 1950

Rodzaj: Malacorhynchus Swainson, 1831 (m.)

Plemię: CEREOPSEINI Vigors, 1825

Rodzaj: Cereopsis Latham, 1801 (f.)

Rodzaj: Coscoroba Reichenbach, 1853 (f.)

Plemię: CYGNINI Vigors, 1825

Rodzaj: Cygnus Bechstein, 1803 (m.)

Plemię: ANSERINI Goldfuss, 1820

Rodzaj: Branta Scopoli, 1769 (f.)

Rodzaj: Anser Brisson, 1760 (m.)

Podrodzina: ANATINAE Leach, 1819 - KACZKI

Plemię: TADORNINI Reichenbach, 1853

Rodzaj: Cairina Flemming,J, 1822 (f.)

Rodzaj: Aix Boie, 1828 (f.)

Rodzaj: Oressochen Bannister, 1870 (f.) S

Rodzaj: Chloephaga Eyton, 1838 (f.)

Rodzaj: Radjah Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Alopochen Stejneger, 1885 (f.)

Rodzaj: Tadorna Boie, 1822 (f.)

Plemię: MERGINI Fischer-Waldheim, 1831

Rodzaj: Clangula Leach, 1819 (f.)

Rodzaj: Camptorhynchus Bonaparte, 1838 (m.)

Rodzaj: Polysticta Eyton, 1836 (f.)

Rodzaj: Somateria Leach, 1819 (f.)

Rodzaj: Histrionicus Lesson, 1828 (m.)

Rodzaj: Melanitta Boie, 1822 (f.)

Rodzaj: Bucephala Baird,SF, 1858 (f.)

Rodzaj: Mergellus Selby, 1840 (m.)

Rodzaj: Lophodytes Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Mergus Linnaeus, 1758 (m.)

Plemię: AYTHYINI Delacour & Mayr, 1945

Rodzaj: Sarkidiornis Eyton, 1838 (m.)

Rodzaj: Chenonetta von Brandt, 1836 (f.)

Rodzaj: Pteronetta Salvadori, 1895 (f.)

Rodzaj: Cyanochen Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Marmaronetta Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Asarcornis Salvadori, 1895 (f.)

Rodzaj: Rhodonessa Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Netta Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Aythya Boie, 1822 (f.)

Plemię: ANATINI Leach, 1819

Rodzaj: Tachyeres Owen, 1875 (m.)

Rodzaj: Lophonetta Riley, 1914 (f.)

Rodzaj: Speculanas von Boetticher, 1929 (f.)

Rodzaj: Amazonetta von Boetticher, 1929 (f.)

Rodzaj: Spatula Boie, 1822 (f.)

Rodzaj: Sibirionetta von Boetticher, 1929 (f.)

Rodzaj: Mareca Stephens, 1824 (f.)

Rodzaj: Anas Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaje o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie (genera incertae sedis):

Rodzaj: Thalassornis Eyton, 1838 (m.)

Rodzaj: Stictonetta Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Biziura Stephens, 1824 (f.)

Rodzaj: Plectropterus Stephens, 1824 (m.)

Rodzaj: Hymenolaimus Gray,GR, 1843 (m.)

Rodzaj: Merganetta Gould, 1842 (f.)

Rodzaj: Salvadorina Rothschild & Hartert,E, 1894 (f.)

Rodzaj: Nettapus von Brandt, 1836 (m.)

Rodzaj: Callonetta Delacour, 1936 (f.)


Rząd: GALLIFORMES Temminck, 1820 - GRZEBIĄCE

Wersja: 2023-03-15
5 rodzin, 88 rodzajów, 303 gatunki (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rząd składający się z pięciu dobrze zdefiniowanych i stanowiących sukcesywne odgałęzienia rodzin (Crowe et al., 2006b, Pereira & Baker, 2006, Cox et al., 2007, Kaiser et al., 2007, Hackett et al., 2008, Kimball & Braun, 2008, Kimball et al., 2011, Cohen et al., 2012, Wang et al., 2013, Kimball & Braun, 2014, Stein et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Kimball et al., 2021, Chen et al., 2021).

Rodzina: MEGAPODIIDAE Swainson, 1837 - NOGALE - MEGAPODES

Wersja: 2021-04-05
Peters II: 3-9 (F)   Wolters II: 100 (F)   S&M: 9-11 (F)   HBW II: 278-309 (F)   H&M4 I: 20-22 (F)   HBW IC I: 66-69 (F)
7 rodzajów, 22 gatunki
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje, gatunki) bazuje na Harris et al. (2014) i Kimball et al. (2021); zob. również Birks & Edwards (2002) i Crowe et al. (2006).

Podrodzina: TALEGALLINAE Bonaparte, 1842 - NOGALE WIĘKSZE

Rodzaj: Leipoa Gould, 1840 (f.)

Rodzaj: Alectura Latham, 1824 (f.)

Rodzaj: Aepypodius Oustalet, 1880 (m.)

Rodzaj: Talegalla Lesson, 1828 (f.)

Podrodzina: MEGAPODIINAE Swainson, 1837 - NOGALE CZUBATE

Plemię: MACROCEPHALINI Verheyen, 1956

Rodzaj: Macrocephalon Müller,S, 1846 (n.)

Plemię: MEGAPODIINI Swainson, 1837

Rodzaj: Eulipoa Ogilvie-Grant, 1893 (f.)

Rodzaj: Megapodius Gaimard, 1823 (m.)


Rodzina: CRACIDAE Swainson, 1825 - CZUBACZE - GUANS

Wersja: 2023-03-14
Peters II: 9-24 (F)   Wolters II: 108-109 (F)   S&M: 5-9 (F)   HBW II: 310-363 (F)   H&M4 I: 22-26 (F)   HBW IC I: 70-79 (F)
11 rodzajów, 56 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Hosner et al. (2016b), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021); zob. również Grau et al. (2005), Frank-Hoeflich et al. (2007), Pereira et al. (2009) i Kimball et al. (2011). Czubacze są często dzielone na dwie podrodziny - Penelopinae Bonaparte, 1831 (penelopy) i Cracinae Rafinesque, 1815 (czubacze) (np. del Hoyo, 1994), lecz zob. Hosner et al. (2016b). Niektóre ostanie badania sugerują, iż rodzaj Pipile powinien zostać włączony do Aburria, lecz zob. Hosner et al. (2016b) i Kimball et al. (2021). Grau et al. (2005), Frank-Hoeflich et al. (2007), Kimball et al. (2011), Hosner et al. (2016b) i Kimball et al. (2021) sugerują konieczność włączenia rodzaju Mitu do Pauxi; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Rodzaj: Penelopina Reichenbach, 1862 (f.)

Rodzaj: Chamaepetes Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Aburria Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Pipile Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Penelope Merrem, 1786 (f.)

Rodzaj: Oreophasis Gray,GR, 1844 (m.)

Rodzaj: Ortalis Merrem, 1786 (f.)

Rodzaj: Nothocrax Burmeister, 1856 (m.)

Rodzaj: Mitu Lesson, 1831 (n.)

Rodzaj: Pauxi Temminck, 1813 (f.)

Rodzaj: Crax Linnaeus, 1758 (f.)


Rodzina: NUMIDIDAE Billberg 1828 - PERLICE - GUINEAFOWL

Wersja: 2021-12-05
Peters II: 133-139 (F)   Wolters II: 100 (p. Phasianidae: sF)   S&M: 23-24 (F)   HBW II: 554-567 (F)   H&M4 I: 26 (F)   HBW IC I: 80-81 (F)
4 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za Kimball et al. (2011), Stein et al. (2015) i Chen et al. (2021); zob. również Crowe et al. (2006b). Kimball et al. (2021) sugerują, iż rodzaj Agelastes nie jest monofiletyczny.

Rodzaj: Numida Linnaeus, 1764 (m.)

Rodzaj: Agelastes Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Acryllium Gray,GR, 1840 (n.)

Rodzaj: Guttera Wagler, 1832 (f.)


Rodzina: ODONTOPHORIDAE Gould, 1844 - PRZEPIÓROWATE - NEW WORLD QUAILS

Wersja: 2022-09-11
Peters II: 42-58, 71 i 104-105 (p. Phasianidae: sF)   Wolters II: 103-104 i 106-107 (p. Phasianidae: sF)   S&M: 13 i 17 (p. Phasianidae), 24-26 (F)   HBW II: 412-433 (F), 496-497, 520 i 522 (p. Phasianidae)   H&M4 I: 27-31 (F)   HBW IC I: 82-87 (F)
10 rodzajów, 33 gatunki
Systematyka: Przepióry były dawniej często umieszczane w rodzinie kurowatych (Phasianidae), lecz zob. m.in. Sibley & Ahlquist (1990) i Cox et al. (2007). Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za Hosner et al. (2015a), Kimball et al. (2021), Chen et al. (2021) i Salter et al. (2022). Rodzaj Ptilopachus był do niedawna umieszczany w rodzinie kurowatych (Phasianidae), lecz zob. Crowe et al. (2006b), Kimball et al. (2011, 2021) i Cohen et al. (2012). Ostatnio Bowie et al. (2013) zaproponowali umieszczenie rodzaju Ptilopachus w osobnej podrodzinie (Ptilopachinae). Gatunek Ptilopachus nahani być może powinien być umieszczony w osobnym monotypowym rodzaju Acentrortyx Chapin, 1926 (m.). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Dendrortyx za Tsai et al. (2019), Kimball et al. (2021) i Salter et al. (2022), Odontophorus za Salter et al. (2022).

Podrodzina: PTILOPACHINAE Bowie, Cohen & Crowe, 2013 - KURACZKI

Rodzaj: Ptilopachus Swainson, 1837 (m.)

Podrodzina: ODONTOPHORINAE Gould, 1844 - PRZEPIÓRY

Rodzaj: Rhynchortyx Ogilvie-Grant, 1893 (m.)

Rodzaj: Oreortyx Baird,SF, 1858 (m.)

Rodzaj: Dendrortyx Gould, 1844 (m.)

Rodzaj: Philortyx Gould, 1846 (m.)

Rodzaj: Colinus Goldfuss, 1820 (m.)

Rodzaj: Callipepla Wagler, 1832 (f.)

Rodzaj: Cyrtonyx Gould, 1844 (m.)

Rodzaj: Dactylortyx Ogilvie-Grant, 1893 (m.)

Rodzaj: Odontophorus Vieillot, 1816 (m.)


Rodzina: PHASIANIDAE Horsfield, 1821 - KUROWATE - PARTRIDGES, PHEASANTS, GROUSE

Wersja: 2023-12-10
Peters II: 24-42 (Tetraonidae), 58-133 (F) i 139-141 (Meleagrididae)   Wolters II: 100-108 (F)   S&M: 11-23 (F)   HBW II: 364-411 (Meleagrididae, Tetraonidae) i 434-553 (F), VII: 23-24, XVII: 195-196   H&M4 I: 31-49 (F)   HBW IC I: 88-123 i 764-765 (F)
2 podrodziny, 56 rodzajów, 186 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Crowe et al. (2006b), Wang et al. (2013), Hosner et al. (2016a), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021); zob. również Kimball et al. (1999), Kimball & Braun (2008, 2014), Meng et al. (2008, 2011), Shen et al. (2010), Kan et al. (2010), Kimball et al. (2011), Zhao et al. (2012), Cohen et al. (2012) i Stein et al. (2015). Porządek systematyczny (rodzaje) w obrębie podrodziny Rollulinae za Hosner et al. (2016a) i Kimball et al. (2021), plemion: Coturnicini za Kimball et al. (2021) i (pozycja Anurophasis) Hosner et al. (2017), Lophophorini za Liu et al. (2014), Hosner et al. (2016a) i Kimball et al. (2021), Tetraonini - za Persons et al. (2016) i Kimball et al. (2021), Phasianini - za Hosner et al. (2020) i Kimball et al. (2021). Rodzaj Ptilopachus tradycyjnie umieszczany wśród kurowatych okazał się być przedstawicielem rodziny przepiórów (Odontophoridae) (zob. Crowe et al., 2006b, Kimball et al., 2011, 2021, Cohen et al., 2012). Pozycja systematyczna rodzajów Perdix i Ithaginis (w tym nowe plemię Ithaginini) za Wang,N et al. (2013, 2017), Liu,F et al. (2014), Stein et al. (2015), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021), rodzaju Lerwa (w tym nowe plemię Lerwini) za Hosner et al. (2016a), Wang,N et al. (2017), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021), rodzaju Rhizothera za Wang,N et al. (2017) i Chen et al. (2021) (zob. również Kimball et al., 2021), rodzaju Tropicoperdix za Chen et al. (2018, 2021) i Kimball et al. (2021). Rodzaje incertae sedis Haematortyx i Galloperdix zostały umieszczone w Polyplectronini za Sun et al. (2014), Stein et al. (2015), Hosner et al. (2016a) i Kimball et al. (2021). Pozycja rodzaju Pucrasia za Kimball & Braun (2014), Hosner et al. (2016a), Wang,N et al. (2017), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021), lecz zob. również Meiklejohn et al. (2014), Li et al. (2015) i Huang & Ke (2015). Ostatnie badania (Kimball et al., 2021) sugerują, iż rodzaj Perdicula nie jest monofiletyczny). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Pternistis za Kimball et al. (2021) (zob. również Mandiwana-Neudani et al., 2014, 2019a), Gallus za Hosner et al. (2016a), Tiley et al. (2020) i Kimball et al. (2021), Francolinus za Kimball et al. (2021), Scleroptila za Stein et al. (2015) i Kimball et al. (2021), Arborophila za Chen et al. (2020), Syrmaticus i Lophura za Hosner et al. (2020) i Kimball et al. (2021).

Podrodzina: ROLLULINAE Bonaparte, 1850 - PSTROPIÓRY

Rodzaj: Xenoperdix Dinesen, Lehmberg, Svendsen, Hansen & Fjeldså, 1994 (m.)

Rodzaj: Caloperdix Blyth, 1861 (m.)

Rodzaj: Rollulus Bonnaterre, 1791 (m.)

Rodzaj: Melanoperdix Jerdon, 1864 (m.)

Rodzaj: Arborophila Hodgson, 1837 (f.)

Podrodzina: PHASIANINAE Horsfield, 1821 - BAŻANTY

Plemię: PAVONINI Horsfield, 1821

Rodzaj: Afropavo Chapin, 1936 (m.)

Rodzaj: Pavo Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Argusianus Gray,GR, 1855 (m.) N

Rodzaj: Rheinardia Maingounat, 1882 (f.)

Plemię: POLYPLECTRONINI Blyth, 1852

Rodzaj: Tropicoperdix Blyth, 1859 (f.) S

Rodzaj: Haematortyx Sharpe, 1879 (m.)

Rodzaj: Galloperdix Blyth, 1845 (f.)

Rodzaj: Polyplectron Temminck, 1807 (n.)

Plemię: COTURNICINI Reichenbach, 1848

Rodzaj: Tetraogallus Gray,JE, 1832 (m.)

Rodzaj: Ammoperdix Gould, 1851 (m.)

Rodzaj: Anurophasis van Oort, 1910 (m.)

Rodzaj: Synoicus Gould, 1843 (m.)

Rodzaj: Excalfactoria Bonaparte, 1856 (f.) S

Rodzaj: Margaroperdix Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Coturnix Garsault, 1764 (f.)

Rodzaj: Alectoris Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Perdicula Hodgson, 1837 (f.)

Rodzaj: Ophrysia Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Pternistis Wagler, 1832 (m.)

Plemię: GALLINI Billberg, 1828

Rodzaj: Peliperdix Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Ortygornis Reichenbach, 1853 (m.) S

Rodzaj: Francolinus Stephens, 1819 (m.)

Rodzaj: Campocolinus Crowe, Mandiwana-Neudani, Donsker, Bowie & Little, 2020 (m.) S

Rodzaj: Scleroptila Blyth, 1852 (f.)

Rodzaj: Bambusicola Gould, 1863 (m.)

Rodzaj: Gallus Brisson, 1760 (m.)

Plemię: LERWINI von Boetticher, 1939

Rodzaj: Lerwa Hodgson, 1837

Plemię: ITHAGININI Des Murs, 1886

Rodzaj: Ithaginis Wagler, 1832 (m.)

Plemię: LOPHOPHORINI Gray,GR, 1841

Rodzaj: Lophophorus Temminck, 1813 (m.)

Rodzaj: Tetraophasis Elliot, 1871 (m.)

Rodzaj: Tragopan Cuvier, 1829 (m.)

Rodzaj o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie (genus incertae sedis):

Rodzaj: Rhizothera Gray,GR, 1841 (f.) S

Plemię: PHASIANINI Horsfield, 1821

Rodzaj: Perdix Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Syrmaticus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Chrysolophus Gray,JE, 1834 (m.)

Rodzaj: Phasianus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Catreus Cabanis, 1851 (m.)

Rodzaj: Crossoptilon Hodgson, 1838 (n.)

Rodzaj: Lophura Fleming,J, 1822 (f.)

Plemię: TETRAONINI Leach, 1819

Rodzaj: Pucrasia Gray,GR, 1841 (f.)

Rodzaj: Meleagris Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Bonasa Stephens, 1819 (f.)

Rodzaj: Tetrastes Keyserling & Blasius,JH, 1840 (m.)

Rodzaj: Lagopus Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Falcipennis Elliot, 1864 (m.)

Rodzaj: Canachites Stejneger, 1885 (m.) S

Rodzaj: Tetrao Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Lyrurus Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Centrocercus Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Dendragapus Elliot, 1864 (m.)

Rodzaj: Tympanuchus Gloger, 1841 (m.)


Parvclass: NEOAVES Sibley, Ahlquist & Monroe, 1988 (syn. Plethornithae Groth & Barrowclough, 1999)

Przyjęty porządek systematyczny (kolejność i wyróżniane rzędy) w obrębie Neoaves bazuje na najobszerniejszych, opartych na analizie całych genomów badaniach Jarvis et al. (2014) oraz na Ericson et al. (2006a), Hackett et al. (2008), Prum et al. (2015) i Reddy et al. (2017); zob. również Fain & Houde (2004), Gibb et al. (2007), Slack et al. (2007), Brown et al. (2008), Morgan-Richards et al. (2008), Pratt et al. (2009), Pacheco et al. (2011), Paśko et al. (2011), Wang et al. (2012), Ericson (2012), McCormack et al. (2013), Kimball et al. (2013), Suh et al. (2015) i Kuhl et al. (2021). Zastosowany porządek ostatnio zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al., 2016). Szereg tradycyjnie wyróżnianych (głównie na podstawie różnic morfologicznych) rzędów okazało się być nienaturalnymi taksonami (nie monofiletycznymi), dotyczy to: Caprimulgiformes, Charadriiformes, Ciconiiformes, Coraciiformes, Falconiformes, Gruiformes i Pelecaniformes. Sugerowany przez Fain & Houde (2004) podział Neoaves na Metaves Fain & Houde, 2004 (obejmujący rzędy: Phoenicopteriformes, Columbiformes, Pterocliformes, Mesithornithiformes, Eurypygiformes, Phaethontiformes, Caprimulgiformes s.l., Opisthocomiformes) i Coronaves Fain & Houde, 2004 (pozostałe rzędy) nie został potwierdzony (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021). Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Insolitaves dla (Cuculiformes + Gruiformes + Musophagiformes + Otidiformes + Aequornithia), lecz pokrewieństwo takie również nie zostało potwierdzone (Jarvis et al., 2014, Kuhl et al., 2021). Ostatnie najobszerniejsze badania (Jarvis et al., 2014) sugerują, iż Neoaves dzielą się na dwie nieformalne (bez kategorii taksonomicznej) siostrzane grupy: (1) Columbea (Phoenicopterimorphae + Columbimorphae) i (2) Passerea (pozostałe (nad)rzędy), lecz zob. również Prum et al. (2015) i Kuhl et al. (2021). Badania oparte o next-generation DNA sequencing (Prum et al., 2015) sugerują podział Neoaves na 5 głównych sukcesywnych odgałęzień: (1) Caprimulgimorphae (Strisores); (2) (Otidimorphae + Columbimorphae) (nazwane przez Prum et al. - Columbaves); (3) Gruiformes; (4) (Phoenicopterimorphae + Charadriiformes + Phaethontimorphae + Aequornithia) (nazwane przez Prum et al. - Aequorlitornithes); (5) (Opisthocomiformes + Coracornithia) (nazwane przez Prum et al. - Inopinaves), lecz zob. Reddy et al. (2017). Suh (2016) argumentuje, iż w przypadku podstawy Neoaves mamy do czynienia z twardą politomią składającą się z 9 linii ewolucyjnych: Phoenicopterimorphae, Columbimorphae, Otidimorphae, Caprimulgimorphae, Opisthocomiformes, Gruiformes, Charadriiformes, Phaethontimorphae + Aequornithia i Coracornithia (Telluraves), lecz zob. m.in. Houde et al. (2019) i Braun,EL et al., 2019.

Nadrząd: PHOENICOPTERIMORPHAE (syn. Mirandornithes Sangster, 2005b)

Nadrząd składający się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - Phoenicopteriformes i Podicipediformes (van Tuinen et al., 2001, Cracraft et al., 2004, Fain & Houde, 2004, Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Gibb et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017; zob. także Manegold, 2006, Mayr, 2004, 2007, 2008), siostrzany w stosunku do nadrzędu Columbimorphae (Jarvis et al., 2014, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Braun,EL et al., 2019). Badania Prum et al. (2015) sugerują bliższe pokrewieństwo Phoenicopterimorphae z Charadriiformes, natomiast Kuhl et al. (2021) sugerują, iż Phoenicopterimorphae stanowią takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli Neoaves.

Rząd: PHOENICOPTERIFORMES Fürbringer, 1888 - FLAMINGOWE

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 3 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: PHOENICOPTERIDAE Bonaparte, 1831 - FLAMINGI - FLAMINGOS

Wersja: 2022-12-28
Peters I (1979): 269-271 (F)   Wolters II: 93 (F)   S&M: 310-311 (F)   HBW I: 508-526 (F)   H&M4 I: 49-50 (F)   HBW IC I: 152-153 (F)
3 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny zgodny z ostatnimi kompletnymi badaniami Torres et al. (2014) i Frias-Soler et al. (2022); autorzy tych badań zaproponowali umieszczenie flaminga małego w rodzaju Phoenicoparrus.

Rodzaj: Phoenicopterus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Phoeniconaias Gray,GR, 1869 (f.)

Rodzaj: Phoenicoparrus Bonaparte, 1856 (m.)


Rząd: PODICIPEDIFORMES Fürbringer, 1888 - PERKOZOWE

Wersja: 2016-01-25
1 rodzina, 6 rodzajów, 22 gatunki (w tym 3 wymarłe)
Systematyka: Monotypowy rząd, czasami włączany do flamingowych (Phoenicopteriformes) (Cracraft, 2013), lecz ostatnie badania oparte o analizy całych genomów wskazały na konieczność umieszczenia perkozów w osobnym rzędzie (Jarvis et al., 2014; lecz zob. również Prum et al., 2015 i Claramunt & Cracraft, 2015).

Rodzina: PODICIPEDIDAE Bonaparte, 1831 - PERKOZY - GREBES

Wersja: 2016-07-24
Peters I (1979): 140-155 (F)   Wolters I: 16-17 (F)   S&M: 294-297 (F)   HBW I: 174-196 (F)   H&M4 I: 50-52 (F)   HBW IC I: 148-151 i 764-765 (F)
6 rodzajów, 22 gatunki (w tym 3 wymarłe)
Systematyka: Potrzeba badań filogenetycznych dla określenia pokrewieństwa w obrębie rodziny (zob. Bocheński, 1994, Fjeldså, 2004, Ksepka et al., 2013, Bahr, 2016). Badania Ogawa et al. (2015) sugerują, iż rodzaj Podiceps nie jest monofiletyczny względem Rollandia; potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań. Gatunki Podiceps occipitalis, P. taczanowskii, P. nigricollis i P. andinus wymagają rewizji taksonomicznej (Ogawa et al., 2015).

Rodzaj: Podilymbus Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Tachybaptus Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Rollandia Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Poliocephalus Selby, 1840 (m.)

Rodzaj: Aechmophorus Coues, 1862 (m.)

Rodzaj: Podiceps Latham, 1787 (m.)


Nadrząd: COLUMBIMORPHAE

Badania Jarvis et al. (2014) i Reddy et al. (2017) potwierdziły wcześniej sugerowane (Hackett et al., 2008) pokrewieństwo gołębiowych (Columbiformes), stepówek (Pterocliformes) i madagaskarników (Mesitornithiformes), rzędy te tworzą nadrząd siostrzany w stosunku do Phoenicopterimorphae (Jarvis et al., 2014, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Braun,EL et al., 2019). Badania Prum et al. (2015) sugerują bliższe pokrewieństwo Columbimorphae z Otidimorphae, natomiast Kuhl et al. (2021) sugerują, iż takson ten nie jest monofiletyczny względem Cuculiformes.

Rząd: COLUMBIFORMES Latham, 1790 - GOŁĘBIOWE

Wersja: 2023-12-15
1 rodzina, 54 rodzaje (w tym 4 wymarłe), 350 gatunków (w tym 17 wymarłych)
Systematyka: Monotypowy rząd, siostrzany w stosunku do (Pterocliformes + Mesitornithiformes) (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019), lecz zob. również Kuhl et al. (2021).

Rodzina: COLUMBIDAE Leach, 1819 - GOŁĘBIOWATE - PIGEONS

Wersja: 2023-12-15
Peters III: 10-141 (Raphidae, F)   Wolters I: 43-55 (Raphidae, Caloenadidae, Gouridae, Otidiphabidae, F, Duculidae, Treronidae, Didunculidae)   S&M: 192-215 (Raphidae, F)   HBW IV: 60-243 i VII: 32-37 (F)   H&M4 I: 52-80 (F)   HBW IC I: 156-215, 764-767 i 772 (F)
3 podrodziny, 54 rodzaje (w tym 4 wymarłe), 350 gatunków (w tym 17 wymarłych)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Pereira et al. (2007), Johnson et al. (2010), Fulton et al. (2012b), Banks et al. (2013) i Boyd et al. (2022); zob. również Shapiro et al. (2002), Gibb & Penny (2010) i Lapiedra et al. (2021). Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę jej podziału na kilka mniejszych rodzin (zob. Boyd et al., 2022). Dront dodo (Raphus cucullatus) i dront samotny (Pezophaps solitaria) dawniej umieszczane były w osobnej rodzinie - Raphidae Wetmore, 1930 (1835) (dronty). Ponadto "dront" reunioński (Raphus solitarius (Selys-Longchamps, 1848)) okazał się być ibisem z rodzaju Threskiornis (zob. Mourer-Chauviré et al., 1995, 2006). Pozycja systematyczna rodzajów: Starnoenas (zob. Olson & Wiley, 2016), Microgoura i Cryptophaps niejasna. Następujące obecnie zdefiniowane rodzaje najprawdopodobniej nie są monofiletyczne: Macropygia, Geotrygon i Phaps (Lapiedra et al., 2021); potrzeba dalszych badań. Porządek systematyczny w obrębie (grupy) rodzajów: Geotrygon-Leptotila-Zenaida ("Zenaidini") za Banks et al. (2013), Ptilinopus za Cibois et al. (2014) (konieczność dalszych badań dla niektórych taksonów, w szczególności P. arcanus i P. nainus), podrodziny Claravinae za Sweet & Johnson (2015) i Sweet et al. (2017). Badania Cibois et al. (2017) sugerują potrzebę zmiany porządku systematycznego w obrębie rodzaju Ducula; potrzeba bardziej kompletnych badań przed wprowadzeniem zmian.

Podrodzina: CLARAVINAE Todd, 1913 - SINIACZKI N

Rodzaj: Claravis Oberholser, 1899 (f.)

Rodzaj: Uropelia Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Paraclaravis Sangster, Sweet & Johnson, 2018 (f.) S

Rodzaj: Metriopelia Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Columbina von Spix, 1825 (f.)

Podrodzina: COLUMBINAE Leach, 1819 - GOŁĘBIE

Plemię: ZENAIDINI Bonaparte, 1853

Rodzaj: Geotrygon Gosse, 1847 (f.)

Rodzaj: Leptotrygon Banks, Weckstein, Remsen & Johnson,KP, 2013 (f.) S

Rodzaj: Leptotila Swainson, 1837 (f.)

Rodzaj: Zentrygon Banks, Weckstein, Remsen & Johnson,KP, 2013 (f.) S

Rodzaj: Zenaida Bonaparte, 1838 (f.)

Plemię: COLUMBINI Leach, 1819

Rodzaj: Reinwardtoena Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Turacoena Bonaparte, 1854 (f,)

Rodzaj: Macropygia Swainson, 1837 (f.)

Rodzaj: Ectopistes Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Patagioenas Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Columba Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Nesoenas Salvadori, 1893 (m.) S

Rodzaj: Spilopelia Sundevall, 1873 (f.) S

Rodzaj: Aplopelia Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Streptopelia Bonaparte, 1855 (f.)

Podrodzina: RAPHINAE Wetmore, 1930 - TRERONY

Rodzaj: Henicophaps Gray,GR, 1862 (f.)

Rodzaj: Pampusana Bonaparte, 1855 (f.) N

Rodzaj: Leucosarcia Gould, 1843 (f.)

Rodzaj: Petrophassa Gould, 1841 (f.)

Rodzaj: Geophaps Gray,GR, 1842 (f.)

Rodzaj: Phaps Selby, 1835 (f.)

Rodzaj: Ocyphaps Gray,GR, 1842 (f.)

Rodzaj: Geopelia Swainson, 1837 (f.)

Rodzaj: Trugon Gray,GR, 1849 (f.)

Rodzaj: Otidiphaps Gould, 1870 (f.)

Rodzaj: Gallicolumba Heck,JG, 1849 (f.)

Rodzaj: Treron Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Didunculus Peale, 1848 (m.)

Rodzaj: Goura Stephens, 1819 (f.)

Rodzaj: Caloenas Gray,GR, 1840 (f.)

Rodzaj: Raphus Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Pezophaps Strickland, 1848 (f.)

Rodzaj: Chalcophaps Gould, 1843 (f.)

Rodzaj: Turtur Boddaert, 1783 (m.)

Rodzaj: Oena Swainson, 1837 (f.)

Rodzaj: Phapitreron Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Ducula Hodgson, 1836 (f.)

Rodzaj: Megaloprepia Reichenbach, 1853 (f.) S

Rodzaj: Ramphiculus Bonaparte, 1854 (m.) S

Rodzaj: Alectroenas Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Drepanoptila Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Chrysoena Bonaparte, 1854 (f.) S

Rodzaj: Ptilinopus Swainson, 1825 (m.)

Rodzaj: Hemiphaga Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Gymnophaps Salvadori, 1874 (f.)

Rodzaj: Lopholaimus Gould, 1841 (m.)

Rodzaje o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie (genera incertae sedis):

Rodzaj: Microgoura Rothschild, 1904 (f.)

Rodzaj: Cryptophaps Salvadori, 1893 (f.)

Rodzaj: Starnoenas Bonaparte, 1838 (f.)


Rząd: PTEROCLIFORMES Huxley, 1868 - STEPÓWKI

Wersja: 2022-05-24
1 rodzina, 2 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd, najbliżej spokrewniony z madagaskarnikami (Mesitornithiformes) (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021); Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę dla obu tych rzędów - Pteroclimesites.

Rodzina: PTEROCLIDAE Bonaparte, 1831 - STEPÓWKI - SANDGROUSE

Wersja: 2016-05-22
Peters III: 3-10 ("Pteroclididae") (F)   Wolters I: 42-43 (F)   S&M: 232-233 (F)   HBW IV: 30-57 (F)   H&M4 I: 81-82 (F)   HBW IC I: 216-219 (F)
2 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Niepublikowane badania Cohen (2011) sugerują, iż rodzaj Pterocles powinien zostać włączony do Syrrhaptes. Bahr (2016) bazując na niepublikowanych badaniach Cohen (2011) zaproponował wyróżnienie 5 rodzajów: Pterocles Temminck, 1815 (alchata), Nyctiperdix Roberts, 1922 (decorata, bicincta, quadricincta, lichtensteinii, indica), Calopterocles Roberts, 1922 (burchelli), Macleanornis Wolters, 1974 (gutturalis, coronatus, personatus) i Syrrhaptes Illiger, 1811 (pozostałe gatunki).

Rodzaj: Syrrhaptes Illiger, 1811 (m.)

Rodzaj: Pterocles Temminck, 1815 (m.)


Rząd: MESITORNITHIFORMES Wetmore, 1960 - MADAGASKARNIKI

Wersja: 2022-05-24
1 rodzina, 2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd, najbliżej spokrewniony ze stepówkami (Pterocliformes) (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021); Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę dla obu tych rzędów - Pteroclimesites.

Rodzina: MESITORNITHIDAE Wetmore, 1960 - MADAGASKARNIKI - MESITES

Wersja: 2015-08-30
Peters II: 141-142 ("Mesoenatidae") (F)   Wolters I: 17 (F)   S&M: 231-232 (F)   HBW III: 34-43 (F)   H&M4 I: 82 (F)   HBW IC I: 154-155 (F)
2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Potrzeba badań filogenetycznych dla określenia pokrewieństwa w obrębie rodziny.

Rodzaj: Mesitornis Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Monias Oustalet & Grandidier,G, 1903 (m.)


Nadrząd: OTIDIMORPHAE

Nadrząd składający się z trzech blisko spokrewnionych rzędów (umieszczanych czasami w trzech osobnych nadrzędach, np. w Cracraft, 2013) - kukułkowych (Cuculiformes), turakowych (Musophagiformes) i dropiów (Otidiformes) (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019, lecz zob. Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021); przy czym pokrewieństwo pomiędzy nimi wymaga dalszych badań (Braun,EL et al., 2019) - ostatnie badania (Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015) sugerują następujące pokrewieństwo: (Musophagiformes (Cuculiformes + Otidiformes), lecz zob. Houde et al. (2019). Jarvis et al. (2014) sugerują, iż Otidimorphae stanowi takson najbliżej spokrewniony z Caprimulgimorphae, z kolei oba te nadrzędy stanowią takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych Neoaves, lecz zob. Prum et al. (2015) (badania sugerujące bliższe pokrewieństwo Otidimorphae z Columbimorphae), Houde et al. (2019) i Kuhl et al. (2021). Potrzeba dalszych badań dla określenia najbliższego pokrewieństwa dla Otidimorphae (Braun,EL et al., 2019).

Rząd: CUCULIFORMES Wagler, 1830 - KUKUŁKOWE

Wersja: 2023-12-16
1 rodzina, 37 rodzajów (w tym 1 wymarły), 147 gatunków (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Monotypowy rząd należący do nadrzędu Otidimorphae (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019), lecz zob. również Kuhl et al. (2021). Badania Prum et al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015) i Reddy et al. (2017) sugerują, iż Cuculiformes stanowią takson siostrzany do Otidiformes.

Rodzina: CUCULIDAE Leach, 1819 - KUKUŁKOWATE - CUCKOOS

Wersja: 2023-12-16
Peters IV: 12-76 (F)   Wolters II: 110-116 (Crotophagidae, Centropodidae, Neomorphidae, Taperidae, Coccyzidae, Clamatoridae, F, Eudynamidae, Phoenicophaeidae)   S&M: 96-108 (F, Centropodidae, Coccyzidae, Crotophagidae, Neomorphidae)   HBW IV: 508-607 (F)   H&M4 I: 136-149 (F)   HBW IC I: 312-333, 766-767 i 772 (F)
3 podrodziny, 37 rodzajów (w tym 1 wymarły), 147 gatunków (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na Sorenson & Payne (2005); zob. też Payne (2005).

Podrodzina: CROTOPHAGINAE Swainson, 1837 - KLESZCZOJADY

Plemię: CROTOPHAGINI Swainson, 1837

Rodzaj: Crotophaga Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Guira Lesson, 1830 (f.)

Plemię: NEOMORPHINI Shelley, 1891

Rodzaj: Tapera Thunberg, 1819 (f.)

Rodzaj: Dromococcyx zu Weid, 1832 (m.)

Rodzaj: Morococcyx Sclater,PL, 1862 (m.)

Rodzaj: Geococcyx Wagler, 1831 (m.)

Rodzaj: Neomorphus Gloger, 1827 (m.)

Podrodzina: CENTROPODINAE Blyth, 1838 - KUKALE

Plemię: COUINI Bonaparte, 1854

Rodzaj: Coua Schinz, 1821 (f.)

Rodzaj: Carpococcyx Gray,GR, 1840 (m.)

Plemię: CENTROPODINI Blyth, 1838

Rodzaj: Centropus Illiger, 1811 (m.)

Podrodzina: CUCULINAE Leach, 1819 - KUKUŁKI

Plemię: PHAENICOPHAEINI Gray,GR, 1840

Rodzaj: Rhinortha Vigors, 1830 (f.)

Rodzaj: Ceuthmochares Cabanis & Heine,F,Sr. 1863 (m.)

Rodzaj: Taccocua Lesson, 1830 (f.)

Rodzaj: Zanclostomus Swainson, 1837 (m.)

Rodzaj: Phaenicophaeus Stephens, 1815 (m.)

Rodzaj: Dasylophus Swainson, 1837 (m.)

Rodzaj: Lepidogrammus Reichenbach, 1849 (m.)

Rodzaj: Rhamphococcyx Cabanis & Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Clamator Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Coccycua Lesson, 1830 (f.)

Rodzaj: Piaya Lesson, 1830 (f.)

Rodzaj: Coccyzus Vieillot, 1816 (m.)

Plemię: CUCULINI Leach, 1819

Rodzaj: Nannococcyx Olson, 1975 (m.)

Rodzaj: Pachycoccyx Cabanis, 1882 (m.)

Rodzaj: Microdynamis Salvadori, 1878 (f.)

Rodzaj: Eudynamys Vigors & Horsfield, 1827 (m.)

Rodzaj: Urodynamis Salvadori, 1880 (f.)

Rodzaj: Scythrops Latham, 1790 (m.)

Rodzaj: Chalcites Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Chrysococcyx Boie, 1826 (m.)

Rodzaj: Cacomantis Müller,S, 1843 (m.)

Rodzaj: Heteroscenes Cabanis & Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Caliechthrus Cabanis & Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Cercococcyx Cabanis, 1882 (m.)

Rodzaj: Surniculus Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Hierococcyx Müller,S, 1845 (m.)

Rodzaj: Cuculus Linnaeus, 1758 (m.)


Rząd: MUSOPHAGIFORMES Seebohm, 1890 - TURAKOWE

Wersja: 2023-12-16
1 rodzina, 5 rodzajów, 23 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd należący do nadrzędu Otidimorphae (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019), lecz zob. również Reddy et al. (2017). Badania Prum et al. (2015) i Claramunt & Cracraft (2015) sugerują, iż Musophagiformes stanowią takson siostrzany do (Cuculiformes + Otidiformes), natomiast badania Kuhl et al. (2021) sugerują bliższe pokrewieństwo z Otidiformes. Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę dla (Otidiformes + Musophagiformes) - Musophagotides.

Rodzina: MUSOPHAGIDAE Billberg, 1828 - TURAKOWATE - TURACOS

Wersja: 2023-12-16
Peters IV: 3-11 (F)   Wolters II: 109-110 (F)   S&M: 166-168 (F)   HBW IV: 480-506 (F)   H&M4 I: 167-169 (F)   HBW IC I: 364-367 (F)
3 podrodziny, 5 rodzajów, 23 gatunki
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na badaniach Veron & Winney (2000) i Perktaş et al. (2020); zob. również Njabo & Sorenson (2009). Perktaş et al. (2020) zaproponowali szereg dodatkowych zmian, w tym wyodrębnienie z obecnie zdefiniowanego rodzaju Tauraco dwóch dodatkowych rodzajów - Musophaga Isert, 1788 (T. macrorhynchus, T. rossae, T. violaceus) i Proturacus Bates, 1923 (T. bannermani, T. erythrolophus, T. leucolophus), oraz szereg zmian na poziomie gatunków; potrzeba dalszych badań. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Tauraco za Perktaş et al. (2020).

Podrodzina: CORYTHAEOLINAE Verheyen, 1956 - SZYSZAKI

Rodzaj: Corythaeola Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Podrodzina: CRINIFERINAE Verheyen, 1956 - HAŁAŚNIKI

Rodzaj: Crinifer Jarocki, 1821 (m.) S

Podrodzina: MUSOPHAGINAE Billberg, 1828 - TURAKI

Rodzaj: Gallirex Lesson, 1844 (m.)

Rodzaj: Menelikornis Boetticher, 1947 (m.) S

Rodzaj: Tauraco Kluk, 1779 (m.)


Rząd: OTIDIFORMES Wagler, 1830 - DROPIE

Wersja: 2022-05-24
1 rodzina, 11 rodzajów, 26 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd należący do nadrzędu Otidimorphae (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019). Badania Prum et al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015) i Reddy et al. (2017) sugerują, iż Otidiformes stanowią takson siostrzany do Cuculiformes, natomiast Kuhl et al. (2021) sugerują bliższe pokrewieństwo z Musophagiformes. Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę dla (Otidiformes + Musophagiformes) - Musophagotides. Dropie dawniej były umieszczane wśród żurawiowych (Gruiformes).

Rodzina: OTIDIDAE Rafinesque, 1815 - DROPIE - BUSTARDS N

Wersja: 2023-08-05
Peters II: 217-225 ("Otidae") (F)   Wolters I: 7-8 (F)   S&M: 215-217 (F)   HBW III: 240-273 (F)   H&M4 I: 165-167 (F)   HBW IC I: 360-363 (F)
11 rodzajów, 26 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Pitra et al. (2002); zob. też Broders et al. (2003). Niepublikowane badania Cohen (2011) sugerują pewne modyfikacje przyjętego porządku systematycznego. Ostatnio Collar & Kirwan (2023) zaproponowali umieszczenie Ardeotis nuba w odrębnym monotypowym rodzaju - Nubotis.

Rodzaj: Heterotetrax Sharpe, 1894 (m.)

Rodzaj: Lissotis Reichenbach, 1848 (f.)

Rodzaj: Ardeotis Le Maout, 1853 (f.)

Rodzaj: Tetrax Forster,T, 1817 (m.)

Rodzaj: Houbaropsis Sharpe, 1893 (f.)

Rodzaj: Sypheotides Lesson, 1839 (m.)

Rodzaj: Lophotis Reichenbach, 1848 (f.)

Rodzaj: Eupodotis Lesson, 1839 (f.)

Rodzaj: Otis Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Afrotis Gray,GR, 1855 (f.)

Rodzaj: Chlamydotis Lesson, 1839 (f.)


Nadrząd: CAPRIMULGIMORPHAE (syn. Strisores Cabanis, 1847)

Badania Jarvis et al. (2014) sugerują, iż takson ten jest najbliżej spokrewniony z Otidimorphae, z kolei oba te nadrzędy stanowią takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych Neoaves, lecz zob. Reddy et al. (2017), Houde et al. (2019) i Kuhl et al. (2021); potrzeba dalszych badań filogenetycznych (Braun,EL et al., 2019). Ostatnie badania (Prum et al., 2015) sugerują, iż nadrząd Caprimulgimorphae stanowi pierwsze odgałęzienie Neoaves. Natomiast badania Kuhl et al. (2021) sugerują bliższe pokrewieństwo Caprimulgimorphae z Opisthocomiformes. Wchodzące w skład Caprimulgimorphae rodziny tradycyjnie umieszczane były w dwóch odrębnych rzędach - Caprimulgiformes (Steatornithidae, Podargidae, Nyctibiidae, Caprimulgidae, Aegothelidae) i Apodiformes Peters,JL, 1940 (Apodidae, Trochilidae), lecz podział taki nie został potwierdzony (zob. Cracraft, 2013). Cracraft (2013) wyróżnił w obrębie Caprimulgimorphae tylko jeden rząd - Caprimulgiformes, lecz stwierdzone w jego obrębie różnice genetyczne (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Chen,A et al., 2019, White & Braun, 2019, Kuhl et al., 2021; zob. również Claramunt & Cracraft, 2015) i morfologiczne wskazują na potrzebę jego podziału na co najmniej 6 rzędów - Caprimulgiformes, Steatornithiformes, Podargiformes, Nyctibiiformes, Aegotheliformes i Apodiformes. Badania Prum et al. (2015), White & Braun (2019), Chen,A et al. (2019) i Kuhl et al. (2021) sugerują następujące pokrewieństwo w obrębie Caprimulgimorphae: (Caprimulgidae ((Steatornithidae + Nyctibiidae) (Podargidae (Aegothelidae (Apodidae + Trochilidae))))); zob. również Ericson et al. (2006a), Hackett et al. (2008), Claramunt & Cracraft (2015) i Reddy et al. (2017); potrzeba dalszych badań filogenetycznych dla określenia pokrewieństwa w obrębie nadrzędu (Braun,EL et al., 2019). Przyjęty podział i porządek systematyczny za Prum et al. (2015); zmiany ostatnio przyjęte przez AOU (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al., 2016). Chen,A et al. (2019) zaproponowali wspólną nazwę Vanescaves dla (Steatornithiformes + Podargiformes + Nyctibiiformes + Aegotheliformes + Apodiformes).

Rząd: CAPRIMULGIFORMES Ridgway, 1881 - LELKOWE

Wersja: 2023-12-03
1 rodzina, 24 rodzaje, 97 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: CAPRIMULGIDAE Vigors, 1825 - LELKOWATE - NIGHTJARS

Wersja: 2023-12-03
Peters IV: 184-220 (F)   Wolters II: 144-147 (F)   S&M: 185-192 (Eurostopodidae, F)   HBW V: 302-386 i XVII: 206 (F)   H&M4 I: 85-94 (F)   HBW IC I: 224-241 (F)
2 podrodziny, 24 rodzaje, 97 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Sigurðsson & Cracraft (2014); zob. również Han et al. (2010), Larsen et al. (2007) i White et al. (2016). Ostatnie badania sugerują, iż rodzaj Lyncornis jest bliżej spokrewniony z Caprimulginae niż z Eurostopodus (zob. Sigurðsson & Cracraft, 2014, White et al., 2016). Sigurðsson & Cracraft (2014) zaproponowali wyodrębnienie rodzaju Podager Wagler, 1832 z Chordeiles, włączenie rodzaju Nyctipolus do Nyctidromus, oraz wyodrębnienie szeregu nowych gatunków.

Podrodzina: EUROSTOPODINAE Sibley & Ahlquist, 1990 - ROGATNIKI N

Rodzaj: Eurostopodus Gould, 1838 (m.)

Rodzaj: Lyncornis Gould, 1838 (m.)

Podrodzina: CAPRIMULGINAE Vigors, 1825 - LELKI

Rodzaj: Gactornis Han, Robbins & Braun,MJ, 2010 (m.)

Rodzaj: Nyctiprogne Bonaparte, 1857 (f.)

Rodzaj: Lurocalis Cassin, 1851 (m.)

Rodzaj: Nyctipolus Ridgway, 1912 (m.)

Rodzaj: Nyctidromus Gould, 1838 (m.)

Rodzaj: Tepuiornis Costa, van Els, Braun, Whitney, Cleere, Sigurðsson & Silveira, 2023 (m.) S

Rodzaj: Uropsalis deW. Miller,W, 1915 (f.) S

Rodzaj: Quechuavis van Els, Costa, Braun, Whitney, Cleere, Sigurðsson & Silveira, 2023 (f.) S

Rodzaj: Setopagis Ridgway, 1912 (f.) S

Rodzaj: Antiurus Ridgway, 1912 (m.) S

Rodzaj: Macropsalis Sclater,PL, 1866 (f.) S

Rodzaj: Thermochalcis Richmond, 1915 (m.) S

Rodzaj: Hydropsalis Wagler, 1832 (f.) S

Rodzaj: Systellura Ridgway, 1912 (f.) S

Rodzaj: Eleothreptus Gray,GR, 1840 (m.) S

Rodzaj: Siphonorhis Sclater,PL, 1861 (f.)

Rodzaj: Nyctiphrynus Bonaparte, 1857 (m.)

Rodzaj: Phalaenoptilus Ridgway, 1880 (m.)

Rodzaj: Antrostomus Bonaparte, 1838 (m.)

Rodzaj: Chordeiles Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Caprimulgus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Veles Bangs, 1918 (m.)


Rząd: STEATORNITHIFORMES Sharpe, 1891 - TŁUSZCZAKOWE

Wersja: 2020-11-15
1 rodzina, 1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowy rząd tradycyjnie włączany do lelkowych (Caprimulgiformes), najbliżej spokrewniony z Nyctibiiformes. Chen,A & Field (2020) zaproponowali wspólną nazwę Sedentaves dla obu taksonów.

Rodzina: STEATORNITHIDAE Bonaparte, 1842 - TŁUSZCZAKI - OILBIRD

Wersja: 2021-01-16
Peters IV: 174 (F)   Wolters II: 147 (F)   S&M: 184 (F)   HBW V: 244-251 (F)   H&M4 I: 83 (F)   HBW IC I: 220-221 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina. Badania Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Chen,A et al. (2019) i Kuhl et al. (2021) sugerują, iż tłuszczaki są najbliżej spokrewnione z nocolotami (Nyctibiidae), lecz zob. również Claramunt & Cracraft (2015).

Rodzaj: Steatornis von Humboldt, 1814 (m.)


Rząd: NYCTIBIIFORMES Yuri,T, Kimball, Harshman, Bowie, Braun,MJ, Chojnowski, Han,K-L, Hackett, Huddleston, Moore,WS, Reddy, Sheldon, Steadman, Witt & Braun,EL, 2013 - NOCOLOTOWE

Wersja: 2022-08-11
1 rodzina, 2 rodzaje, 7 gatunków
Systematyka: Rząd tradycyjnie włączany do lelkowych (Caprimulgiformes), najbliżej spokrewniony z Steatornithiformes. Chen,A & Field (2020) zaproponowali wspólną nazwę Sedentaves dla obu taksonów.

Rodzina: NYCTIBIIDAE Des Murs, 1853 - NOCOLOTY - POTOOS

Wersja: 2022-08-11
Peters IV: 179-181 (F)   Wolters II: 144 (F)   S&M: 185 (F)   HBW V: 288-301 (F)   H&M4 I: 85 (F)   HBW IC I: 222-223 (F)
2 rodzaje, 7 gatunków
Systematyka: Badania Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Chen,A et al. (2019) i Kuhl et al. (2021) sugerują, iż nocoloty są najbliżej spokrewnione z tłuszczakami (Steatornithidae), lecz zob. Claramunt & Cracraft (2015). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Nyctibius za White et al. (2017).

Rodzaj: Phyllaemulor Costa, Whitney, Braun, White, Silveira & Cleere, 2018 (m.) S

Rodzaj: Nyctibius Vieillot, 1816 (m.)


Rząd: PODARGIFORMES Sharpe, 1891 - PASZCZAKOWE

Wersja: 2023-03-23
1 rodzina, 3 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd tradycyjnie włączany do lelkowych (Caprimulgiformes), siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli nadrzędu Caprimulgimorphae. Chen,A & Field (2020) zaproponowali wspólną nazwę Letornithes dla (Podargiformes + Aegotheliformes + Apodiformes)

Rodzina: PODARGIDAE Blyth, 1838 - PASZCZAKI - FROGMOUTHS

Wersja: 2023-03-23
Peters IV: 175-179 (F)   Wolters II: 143 (F)   S&M: 183-184 (F, Batrachostomidae)   HBW V: 266-287 (F)   H&M4 I: 83-84 (F)   HBW IC I: 220-223 (F)
3 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Rodzina czasami dzielona na dwie podrodziny - Podarginae i Batrachostominae Sibley, Ahlquist & Monroe, 1986. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Barrowclough et al. (2006), Han et al. (2006) i Oliver et al. (2020). Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę umieszczenia wyróżnionych rodzajów w trzech odrębnych rodzinach (zob. Oliver et al., 2020)

Rodzaj: Rigidipenna Cleere, Kratter, Steadman, Braun, Huddleston, Filardi & Dutson, 2007 (f.)

Rodzaj: Podargus Viellot, 1818 (m.)

Rodzaj: Batrachostomus Gould, 1838 (m.)


Rząd: AEGOTHELIFORMES Sibley, Ahlquist & Monroe, 1988 - SOWNIKOWE

Wersja: 2023-12-16
1 rodzina, 1 rodzaj, 9 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd najbliżej spokrewniony w przedstawicielami rzędu Apodiformes (zob. m.in. Cracraft, 2013, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Chen,A et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Cracraft (2013) połączył oba taksony w randze nadrodziny Trochiloidea Vigors, 1825 (syn. Daedalornithes Sangster, 2005a).

Rodzina: AEGOTHELIDAE Bonaparte, 1853 - SOWNIKI - OWLET-NIGHTJARS

Wersja: 2023-12-16
Peters IV: 181-184 (F)   Wolters II: 143-144 (F)   S&M: 183 (F)   HBW V: 252-265 (F)   H&M4 I: 94-95 (F)   HBW IC I: 240-241 (F)
1 rodzaj, 9 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Aegotheles za Dumbacher et al. (2003). Część wyróżnionych gatunków wymaga rewizji taksonomicznej (Beehler & Pratt, 2016).

Rodzaj: Aegotheles Vigors & Horsfield, 1827 (m.)


Rząd: APODIFORMES Peters,JL, 1940 - KRÓTKONOGIE

Wersja: 2023-12-17
3 rodziny, 132 rodzaje, 468 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rząd najbliżej spokrewniony w przedstawicielami rzędu Aegotheliformes (zob. m.in. Cracraft, 2013, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021). Cracraft (2013) połączył oba taksony w randze nadrodziny Trochiloidea Vigors, 1825 (syn. Daedalornithes Sangster, 2005a).

Rodzina: HEMIPROCNIDAE Streubel, 1848 - CZUBIKI - TREESWIFTS

Wersja: 2023-03-23
Peters IV: 257-259 (F)   Wolters II: 139 (F)   S&M: 141-142 (F)   HBW V: 458-466 (F)   H&M4 I: 95 (p. Apodidae: sF)   HBW IC I: 242-243 (F)
1 rodzaj, 4 gatunki
Systematyka: Czubiki są najbliżej spokrewnione z jerzykowatymi (Apodidae) (np. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015), do których są czasami zaliczane w randze podrodziny (Dickinson & Remsen, 2013), lecz stwierdzone różnice genetyczne i morfologiczne pomiędzy nimi uzasadniają potrzebę ich umieszczenia w odrębnych rodzinach (Chantler, 1999, Wells, 1999, Prum et al., 2015, Kuhl et al., 2021).

Rodzaj: Hemiprocne Nitzsch, 1829 (f.)


Rodzina: APODIDAE Olphe-Galliard, 1887 - JERZYKOWATE - SWIFTS

Wersja: 2023-03-23
Peters IV: 220-256 (F)   Wolters II: 139-143 (F)   S&M: 133-141 (F)   HBW V: 388-457 (F)   H&M4 I: 95-104 (F)   HBW IC I: 242-257 (F)
2 podrodziny, 19 rodzajów, 109 gatunków
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z czubikami (Hemiprocnidae) (np. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015), które czasami są włączane do jerzykowatych w randze podrodziny (Dickinson & Remsen, 2013), lecz stwierdzone różnice genetyczne i morfologiczne pomiędzy nimi uzasadniają potrzebę ich umieszczenia w odrębnych rodzinach (Chantler, 1999, Wells, 1999, Prum et al., 2015, Kuhl et al., 2021). Porządek systematyczny w obrębie podrodziny Apodinae (rodzaje) bazuje na Price et al. (2005), Thomassen et al. (2005) i Päckert et al. (2012). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Chaetura na podstawie badań Chesser et al. (2018b). Potrzeba bardziej kompletnych badań dla określenia porządku systematycznego w obrębie rodziny. Systematyka szeregu gatunków kontrowersyjna, w szczególności z rodzajów Aerodramus i Collocalia (zob. Rheindt et al., 2014, Eaton et al., 2016, Rheindt et al., 2017, Cibois et al., 2018a) oraz Chaetura (zob. Chesser et al., 2018b).

Podrodzina: CYPSELOIDINAE Brooke,RK, 1970 - CIERNIOSTERNIKI

Rodzaj: Cypseloides Streubel, 1848 (m.)

Rodzaj: Streptoprocne Oberholser, 1906 (f.)

Podrodzina: APODINAE Olphe-Galliard, 1887 - JERZYKI

Plemię: CHAETURINI Bonaparte, 1857

Rodzaj: Mearnsia Ridgway, 1911 (f.)

Rodzaj: Zoonavena Mathews, 1918 (f.)

Rodzaj: Telacanthura Mathews, 1918 (f.)

Rodzaj: Rhaphidura Oates,EW, 1883 (f.)

Rodzaj: Neafrapus Mathews, 1918 (m.)

Rodzaj: Chaetura Stephens, 1826 (f.)

Rodzaj: Hirundapus Hodgson, 1837 (m.)

Plemię: COLLOCALINI Bonaparte, 1853

Rodzaj: Collocalia Gray,GR, 1840 (f.)

Rodzaj: Hydrochous Brooke, 1970 (m.)

Rodzaj: Aerodramus Oberholser, 1906 (m.)

Plemię: APODINI Olphe-Galliard, 1887

Rodzaj: Schoutedenapus de Roo, 1968 (m.)

Rodzaj: Aeronautes Hartert,E, 1892 (m.)

Rodzaj: Tachornis Gosse, 1847 (f.)

Rodzaj: Panyptila Cabanis, 1847 (f.)

Rodzaj: Cypsiurus Lesson, 1843 (m.)

Rodzaj: Tachymarptis Roberts, 1922 (m.)

Rodzaj: Apus Scopoli, 1777 (m.)


Rodzina: TROCHILIDAE Vigors, 1825 - KOLIBROWATE - HUMMINGBIRDS

Wersja: 2023-12-17
Peters V: 3-143 (F)   Wolters II: 125-139 (F)   S&M: 142-166 (F)   HBW V: 468-680, VII: 43-44 i XVII: 207-209 (F)   H&M4 I: 105-136 (F)   HBW IC I: 258-311 i 766-767 (F)
6 podrodzin, 112 rodzajów, 355 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Dobrze zdefiniowana rodzina, czasami podnoszona do rangi rzędu - Trochiliformes Wagler, 1830 (np. Sibley & Monroe, 1990). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie kolibrowatych (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na McGuire et al. (2014); zob. również Altshuler et al. (2004), McGuire et al. (2007, 2009), Kirchman et al. (2010), Ornelas et al. (2014), Licona-Vera & Ornelas (2017) i Clark et al. (2018). Badania te wykazały, iż szereg tradycyjnie wyróżnianych rodzajów nie jest monofiletyczna (Heliangelus, Chalcostigma, Eriocnemis, Campylopterus, Chaetocercus); potrzeba rozpatrzenia przez SACC/NACC. Lawrie et al. (2021) sugerują, iż również rodzaj Mellisuga nie jest monofiletyczny (względem rodzaju Nesophlox). Porządek systematyczny w obrębie podrodziny Polytminae (rodzaje, gatunki) za Remsen et al. (2015). Porządek systematyczny w obrębie Trochilini (rodzaje, gatunki) za McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Phaethornis, Colibri, Anthracothorax, Heliangelus, Metallura, Coeligena, Heliodoxa, Eupherusa i Lampornis za McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b), Selasphorus za McGuire et al. (2014) i Licona-Vera & Ornelas (2017), Oreotrochilus za McGuire et al. (2014) i Sornoza-Molina et al. (2018). Status wymarłego taksonu Riccordia elegans (Gould, 1860) (pląśnik karaibski - Caribbean Emerald) niejasny, potrzeba badań filogenetycznych.

Podrodzina: FLORISUGINAE Bonaparte, 1853 - TOPAZIKI

Rodzaj: Topaza Gray,GR, 1840 (f.)

Rodzaj: Florisuga Bonaparte, 1850 (f.)

Podrodzina: PHAETHORNITHINAE Gray,GR, 1840 - PUSTELNIKI

Rodzaj: Eutoxeres Reichenbach, 1849 (m.)

Rodzaj: Ramphodon Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Glaucis Boie, 1831 (m.)

Rodzaj: Threnetes Gould, 1852 (m.)

Rodzaj: Anopetia Simon, 1918 (f.)

Rodzaj: Phaethornis Swainson, 1827 (m.)

Podrodzina: POLYTMINAE Reichenbach, 1849 - KOLIBRZYKI

Rodzaj: Doryfera Gould, 1847 (f.)

Rodzaj: Schistes Gould, 1852 (m.)

Rodzaj: Augastes Gould, 1849 (m.)

Rodzaj: Colibri von Spix, 1824 (m.)

Rodzaj: Heliactin Boie, 1831 (f.)

Rodzaj: Androdon Gould, 1863 (m.)

Rodzaj: Heliothryx Boie, 1831 (m.)

Rodzaj: Polytmus Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Avocettula Reichenbach, 1849 (f.)

Rodzaj: Chrysolampis Boie, 1831 (f.)

Rodzaj: Anthracothorax Boie, 1831 (m.)

Podrodzina: LESBIINAE Reichenbach, 1853 - PAZIAKI

Plemię: LESBIINI Reichenbach, 1853

Rodzaj: Sephanoides Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Discosura Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Lophornis Lesson, 1829 (m.)

Rodzaj: Phlogophilus Gould, 1860 (m.)

Rodzaj: Heliangelus Gould, 1848 (m.)

Rodzaj: Adelomyia Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Taphrolesbia Simon, 1918 (f.)

Rodzaj: Aglaiocercus Zimmer,JT, 1930 (m.)

Rodzaj: Sappho Reichenbach, 1849 (f.)

Rodzaj: Ramphomicron Bonaparte, 1850 (n.)

Rodzaj: Lesbia Lesson, 1833 (f.)

Rodzaj: Oreotrochilus Gould, 1847 (m.)

Rodzaj: Polyonymus Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Opisthoprora Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Chalcostigma Reichenbach, 1854 (n.)

Rodzaj: Oreonympha Gould, 1869 (f.)

Rodzaj: Oxypogon Gould, 1848 (m.)

Rodzaj: Metallura Gould, 1847 (f.)

Plemię: HELIANTHEINI Reichenbach, 1853

Rodzaj: Haplophaedia Simon, 1918 (f.)

Rodzaj: Eriocnemis Reichenbach, 1849 (f.)

Rodzaj: Loddigesia Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Aglaeactis Gould, 1848 (f.)

Rodzaj: Lafresnaya Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Coeligena Lesson, 1833 (f.)

Rodzaj: Ensifera Lesson, 1843 (f.)

Rodzaj: Pterophanes Gould, 1849 (m.)

Rodzaj: Boissonneaua Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Ocreatus Gould, 1846 (m.)

Rodzaj: Urosticte Gould, 1853 (f.)

Rodzaj: Urochroa Gould, 1856 (f.)

Rodzaj: Heliodoxa Gould, 1850 (f.)

Podrodzina: PATAGONINAE Bonaparte, 1853 - GIGANCIKI

Rodzaj: Patagona Gray,GR, 1840 (f.)

Podrodzina: TROCHILINAE Vigors, 1825 - KOLIBRY

Plemię: TROCHILINI Vigors, 1825

Rodzaj: Phaeoptila Gould, 1861 (f.) S

Rodzaj: Riccordia Reichenbach, 1854 (f.) S

Rodzaj: Cynanthus Swainson, 1827 (m.) S

Rodzaj: Chlorostilbon Gould, 1853 (m.)

Rodzaj: Basilinna Boie, 1831 (f.) S

Rodzaj: Platystylopterus Reichenbach, 1854 (m.) S

Rodzaj: Abeillia Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Klais Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Orthorhyncus Lacépède, 1799 (m.)

Rodzaj: Stephanoxis Simon, 1897 (m.)

Rodzaj: Anthocephala Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Campylopterus Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Chalybura Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Thalurania Gould, 1848 (f.)

Rodzaj: Microchera Gould, 1858 (f.) S

Rodzaj: Goldmania Nelson, 1911 (f.) S

Rodzaj: Dicranurania Sangster, Gaudin & Schuchmann, 2023 (f.) S

Rodzaj: Eupherusa Gould, 1857 (f.)

Rodzaj: Phaeochroa Gould, 1861 (f.)

Rodzaj: Leucippus Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Thaumasius Sclater,PL, 1879 (m.) S

Rodzaj: Taphrospilus Simon, 1910 (m.)

Rodzaj: Eupetomena Gould, 1853 (f.) S

Rodzaj: Talaphorus Mulsant & Verreaux,E, 1874 (m.) S

Rodzaj: Trochilus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Ramosomyia Stiles & Bruce, 2021 (f.) S

Rodzaj: Saucerottia Bonaparte, 1850 (f.) S

Rodzaj: Amazilia Lesson, 1843 (f.)

Rodzaj: Amazilis Gray,GR, 1855 (m.?) S

Rodzaj: Uranomitra Reichenbach, 1854 (f.) S

Rodzaj: Chrysuronia Bonaparte, 1850 (f.) S

Rodzaj: Leucochloris Reichenbach, 1854 (m.)

Rodzaj: Chionomesa Simon, 1921 (f.) S

Rodzaj: Hylocharis Boie, 1831 (f.)

Rodzaj: Elliotomyia Stiles & Remsen, 2019 (f.) S

Rodzaj: Polyerata Heine, 1863 (f.) S

Rodzaj: Chlorestes Reichenbach, 1854 (f.) S

Plemię: LAMPORNITHINI Jardine, 1833

Rodzaj: Sternoclyta Gould, 1858 (f.)

Rodzaj: Hylonympha Gould, 1873 (f.)

Rodzaj: Eugenes Gould, 1856 (m.)

Rodzaj: Lamprolaima Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Panterpe Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Heliomaster Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Lampornis Swainson, 1827 (m.)

Plemię: MELLISUGINI Gray,GR, 1848

Rodzaj: Tilmatura Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Calliphlox Boie, 1831 (f.)

Rodzaj: Thaumastura Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Myrmia Mulsant, 1876 (f.)

Rodzaj: Myrtis Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Rhodopis Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Philodice Mulsant, Verreaux,J & Verreaux,E, 1866 (f.) S

Rodzaj: Eulidia Mulsant, 1877 (f.)

Rodzaj: Chaetocercus Gray,GR, 1855 (m.)

Rodzaj: Microstilbon Todd, 1913 (m.)

Rodzaj: Calothorax Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Doricha Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Archilochus Reichenbach, 1854 (m.)

Rodzaj: Nesophlox Ridgway, 1910 (f.) S

Rodzaj: Mellisuga Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Calypte Gould, 1856 (f.)

Rodzaj: Selasphorus Swainson, 1832 (m.)



Rhea pennata: gatunek często umieszczany w osobnym rodzaju - Pterocnemia Gray,GR, 1871 (np. Dickinson, 2003).

Rhynchotus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Almeida et al. (2022); gatunki R. cinerascens, R. taczanowskii, R. ornatus, R. perdicarius, R. pentlandii i R. curvirostris były dotąd umieszczane w osobnym rodzaju - Nothoprocta Sclater,PL & Salvin, 1873 (f.).

Rhynchotus ornatus branickii: syn. R. kalinowskii( von Berlepsch & Stolzmann, 1901) (kusacz Kalinowskiego; Kalinowski's Tinamou); zob. Krabbe & Schulenberg (2005).

Nothura nanus: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Taoniscus Gloger, 1841 (m.), lecz. zob. Almeida et al. (2022).

Crypturellus (noctivagus) zabele: badania Tomotani & Silveira (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu. Split nie zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Crypturellus (obsoletus) castaneus: badania Laverde-R. & Cadena (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Crypturellus (obsoletus) griseiventris: badania Gomes & Silveira (2021) sugerują status gatunku dla tego taksonu; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC. Syn. hypochraceus (Miranda-Ribeiro, 1938).

Nothura nanus: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju Taoniscus Gloger, 1841 (m.), lecz zob. Almeida et al. (2022).

Nothura (maculosa) chacoensis: takson zwykle traktowany jako odrębny gatunek (np. w Sibley & Monroe, 1990, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Hayes et al. (2018); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2018).

Apteryx maxima: Shepherd et al. (2021) wykazali, iż takson Apteryx haastii Potts, 1872 został opisany na podstawie osobników będących mieszańcami A. rowi z A. owenii i wskazali na konieczność użycia nazwy Apteryx maxima dla tego gatunku.

Dromaius novaehollandiae: wyróżnione grupy podgatunkowe często podnoszone są do rangi osobnych gatunków (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz. zob. Heupink et al. (2011), Thomson et al. (2018) i Cibois et al. (2019). D. (n.) minor często wymieniany jest pod nazwą D. (n.) ater Vieillot, 1817, lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Erismaturinae: zwykle używana jest nazwa podrodziny Oxyurinae, lecz zob. Worthy & Nguyen (2020).

Anser cygnoid: gatunek często podawany jako A. cygnoides, lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Anser serrirostris: gatunek wyodrębniony z A. fabalis za Sangster & Oreel (1996) i Banks et al. (2007). Grupa A. fabalis complex wymaga jednak dalszych bardziej kompletnych badań, zob. Ruokonen et al. (2008), Ruokonen & Aarvak (2011) i Ottenburghs et al. (2016, 2020, 2023).

Oressochen: nowo zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Bulgarella et al. (2014); zmiany zaakceptowane przez SACC (Remsen et al.); O. jubata tradycyjnie był umieszczany w osobnym rodzaju - Neochen Oberholser, 1918 (f.), a O. melanoptera w rodzaju Chloephaga.

Melanitta stejnegeri, M. deglandi: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. fusca (Chesser et al., 2019; zob. również Sangster et al., 2005, Collinson et al., 2006, Crochet et al., 2010).

Anas diazi: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. platyrhynchos (Chesser et al., 2020b).

Anas chlorotis, A. nesiotis: taksony często traktowane jako podgatunki A. aucklandica (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Kennedy & Spencer (1999), Kear (2005) i Mitchell et al. (2014).

Anas (crecca) carolinensis: takson często podnoszony do rangi gatunku (np. Johnson & Sorenson, 1999, Sangster et al., 2002, Kear, 2005), lecz zob. Peters et al. (2012).

Sarkidiornis sylvicola: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. melanotos (Kear, 2005, del Hoyo & Collar, 2014); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2019) i NACC (Chesser et al., 2020b).

Megapodius (cumingii) sanghirensis: Eaton et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Penelope bridgesi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. obscura (Evangelista-Vargas & Silveira, 2018); split przyjęty przez SACC (Remsen et al.).

Ortalis ruficeps: gatunek ostatnio wyodrębniony z O. motmot (Tomotani et al., 2020); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Ortalis (guttata) remota: badania Silveira et al. (2017) sugerują status gatunku dla tego słabo poznanego taksonu, lecz zob. SACC (Remsen et al., 2021).

Argusianus: często używana jest cytacja Argusianus Gray,GR, 1849, lecz zob. Mlíkovský (2015).

Rheinardia nigrescens: gatunek ostatnio wyodrębniony z R. ocellata (Davison et al., 2020).

Tropicoperdix: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Arborophila na podstawie badań Chen et al. (2015, 2018, 2021) i Kimball et al. (2021). Zmiana zaakceptowana przez Eaton et al. (2016).

Tropicoperdix chloropus: takson czasami włączany do T. charltonii (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), McGowan (1994), del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Tropicoperdix graydoni: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. charltonii (del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2021).

Polyplectron napoleonis: gatunek często podawany jako P. emphanum Temminck, 1832, lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Excalfactoria: rodzaj wyodrębniony z Synoicus na podstawie badań Hosner et al. (2017) i Chen et al. (2021), lecz zob. również Kimball et al. (2021); ewentualnie rodzaj ten wraz z Anurophasis powinny być umieszczone w rodzaju Synoicus.

Pternistis (castaneicollis) atrifrons: badania Töpfer et al. (2014) sugerują status gatunku, lecz zob. również Mandiwana-Neudani et al. (2019a).

Pternistis (squamatus) schuetti: badania Mandiwana-Neudani et al. (2019a) sugerują status gatunku dla tego taksonu, lecz zob. Hunter et al. (2021).

Pternistis (afer) cranchii: badania Mandiwana-Neudani et al. (2019a) sugerują status gatunku dla tej grupy podgatunkowej, lecz zob. Hunter et al. (2021).

Ortygornis: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Mandiwana-Neudani et al. (2019a) i Kimball et al. (2021); gatunki O. pondicerianus i O. gularis były dotąd umieszczane w rodzaju Francolinus, a O. sephaena w monotypowym rodzaju Dendroperdix Roberts, 1922 (m.).

Ortygornis sephaena: badania Mandiwana-Neudani et al. (2019b) sugerują status odrębnych gatunków dla wyróżnionych trzech grup podgatunkowych, lecz zob. Hunter et al. (2021).

Campocolinus: rodzaj wyodrębniony z Peliperdix; zob. Mandiwana-Neudani et al. (2019a) i Kimball et al. (2021).

Scleroptila elgonensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. psilolaema (del Hoyo & Collar, 2014, Hunter et al., 2019, Turner et al., 2020).

Scleroptila whytei: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. shelleyi (del Hoyo & Collar, 2014, Mandiwana-Neudani et al., 2019a).

Bambusicola sonorivox: gatunek ostatnio wyodrębniony z B. thoracicus (del Hoyo & Collar, 2014, Hung et al., 2014, Wang,P. et al., 2021).

Rhizothera: pozycja systematyczna za Wang,N et al. (2017) i Chen et al. (2021); zob. również Stein et al. (2015) i Kimball et al. (2021). Badania Wang,N et al. (2017) i Chen et al. (2021) sugerują, iż rodzaj ten stanowi takson siostrzany w stosunku do (Phasianini + Tetraonini), przez co prawdopodobnie powinien zostać umieszczony w osobnym plemieniu.

Lophura edwardsi: Lophura imperialis (Delacour & Jabouille, 1924) (kiściec cesarski; Imperial Pheasant) jest mieszańcem L. nycthemera & L. edwardsi (Hennache et al., 2003).

Lagopus (lagopus) scotica: Sangster et al. (2022a) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu.

Phasianus (colchicus) elegans: Liu,S et al. (2020b) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu (wraz z rothschildi jako podgatunkiem).

Lophura pyronota: gatunek ostatnio wyodrębniony z L. erythrophthalma; zob. del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2021).

Lophura rufa: gatunek ostatnio wyodrębniony z L. ignita; zob. del Hoyo & Collar (2014) i Collar & Prys-Jones (2014). Split zaakceptowany przez Eaton et al. (2016).

Canachites: rodzaj wyodrębniony z Falcipennis na podstawie badań Kimball et al. (2011, 2021), Persons et al. (2016) i Chen et al. (2021); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2021).

Tetrao urogalloides: gatunek często podawany jako T. parvirostris Bonaparte, 1856, lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Tachybaptus (ruficollis) tricolor: takson ostatnio podniesiony do rangi gatunku (Mlíkovský, 2010). Zmiana zaakceptowana przez Beehler & Pratt (2016) i Bahr (2016); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań.

Tachybaptus dominicus: badania Ksepka et al. (2013) sugerują potrzebę umieszczenia tego gatunku w osobnym rodzaju (nazwa rodzajowa Dominicus Ksepka & Kammerer, 2013 jest dostępna; nazwa Limnodytes Oberholser, 1974 jest zajęta przez Limnodytes Duméril & Bibron, 1841); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Rollandia rolland: zwykle wymieniani są Quoy & Gaimard, 1824 jako autorzy opisu gatunku, lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana przyjęta przez Bahr (2016).

Podiceps major: ostatnie badania sugerują potrzebę umieszczenia go w osobnym rodzaju - Podicephorus Bocheński, 1994 (zob. Bocheński, 1994, Fjeldså, 2004); potrzeba badań filogenetycznych. Zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016). Wyróżniane grupy podgatunkowe za Bahr (2016)

Podiceps gallardoi: Bahr (2016) sugeruje, iż poprawna nazwa gatunkowa to gallardoorum.

Columba vitiensis: wyróżnione grupy podgatunków za Bahr (2016) i Pratt & Mittermeier (2016).

Streptopelia orientalis: wyróżnione grupy podgatunków za Bahr (2016).

Streptopelia dusumieri: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. bitorquata (Collar, 2011). Split zaakceptowany przez del Hoyo & Collar (2014), Bahr (2016) i Eaton et al. (2016).

Streptopelia xanthocycla: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. decaocto (del Hoyo & Collar, 2014).

Nesoenas: rodzaj wyodrębniony z Streptopelia na podstawie badań Johnson et al. (2001), Fulton et al. (2012), Lapiedra et al. (2021) i Boyd et al. (2022).

Nesoenas picturatus: wyróżnione grupy podgatunków za Bahr (2016).

Spilopelia: rodzaj wyodrębniony z Streptopelia na podstawie badań Johnson et al. (2001), Fulton et al. (2012), Lapiedra et al. (2021) i Boyd et al. (2022).

Macropygia modiglianii, M. cinnamomea: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. emiliana (Ng et al., 2016); zob. również del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Macropygia macassariensis, M. timorlaoensis: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. magna (Ng et al., 2016); zob. również del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Macropygia doreya, M. phasianella: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. amboinensis (Ng et al., 2016); zob. również Gibbs et al. (2001), del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Turacoena sulaensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. manadensis (Ng & Rheindt, 2016, Eaton et al., 2016).

Reinwardtoena reinwardti: Bahr (2016) argumentuje, iż poprawna nazwa gatunkowa to reinwardtsi.

Geotrygon purpurata: gatunek ostatnio wyodrębniony z G. saphirina (Gibbs et al., 2001, Ridgely & Greenfield, 2001, Donegan & Salaman, 2012, Banks et al., 2013); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.) i Bahr (2016).

Leptotrygon: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Geotrygon (Banks et al., 2013); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2014), Bahr (2016).

Leptotila (cassinii) rufinucha: wyróżniane grupy podgatunków za Bahr (2016).

Zentrygon: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Geotrygon (Banks et al., 2013); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2014), Bahr (2016).

Claravinae: czasami używana jest nazwa Peristerinae Reichenbach, 1850 (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Dickinson & Raty (2015). Nazwa podrodziny Claraviinae jest niepoprawna (zob. Dickinson & Raty, 2015).

Paraclaravis: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Claravis (zob. Sweet & Johnson, 2015, Sweet et al., 2017, Sangster et al., 2018, Lapiedra et al., 2021); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2019) i SACC (Remsen et al., 2019).

Paraclaravis geoffroyi: gatunek często podawany jako P. godefrida, lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Columbina talpacoti: wyróżnione grupy podgatunków za Bahr (2016).

Pampusana: zwykle używana jest nazwa rodzajowa Alopecoenas Sharpe, 1899 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Pampusana (jobiensis) chalconota: takson być może powinien być traktowany jako osobny gatunek, zob. Gibbs et al. (2011), Dutson (2011).

Gallicolumba crinigera: zwykle wymieniany jest Pucheran, 1853 jako autor opisu gatunku, lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Treron phayrei, T. affinis, T. chloropterus, T. axillaris, T. aromaticus: gatunki ostatnio wyodrębnione z T. pompadora (Rasmussen & Anderton, 2005, del Hoyo & Collar, 2014, Bahr, 2016).

Treron (curvirostra) hypothapsinus: Eaton et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Goura sclaterii: gatunek ostatnio wyodrębniony z G. scheepmakeri (del Hoyo & Collar, 2014, Bruxaux et al., 2018).

Caloenas maculata: status gatunku ostatnio potwierdzony przez Heupink et al. (2014).

Chalcophaps longirostris: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. indica (Rasmussen & Anderton, 2005, Beehler & Pratt, 2016, Bahr, 2016, Eaton et al., 2016, DeRaad et al., 2022b).

Chalcophaps stephani: zwykle podawany jest Pucheran, 1853 jako autor opisu gatunku, lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Ducula nicobarica: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. aenea (Rasmussen & Anderton, 2005, Collar et al., 2020a).

Ducula neglecta: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. perspicillata (Rheindt & Hutchinson, 2007, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Ducula geelvinkiana: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. myristicivora (del Hoyo & Collar, 2014, Beehler & Pratt, 2016, Eaton et al., 2016).

Ducula pinon: zwykle podawani są Quoy & Gaimard, 1824 jako autorzy opisu gatunku, lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Ducula cuprea: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. badia (del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016, Niranjana & Praveen, 2021; zob. również Rasmussen & Anderton, 2005).

Megaloprepia, Ramphiculus, Chrysoena: rodzaje wyodrębnione z Ptilinopus na podstawie badań Gibb & Penny (2010), Cibois et al. (2014) i Lapiedra et al. (2021).

Megaloprepia formosa: gatunek w rodzaju Ptilinopus s.l. wymieniany pod nazwą Ptilinopus bernsteinii Schlegel, 1863.

Ramphiculus gularis: często używana jest nazwa naukowa R. epius (Oberholser, 1918), lecz zob. David et al. (2021).

Ramphiculus subgularis, R. mangoliensis: gatunki wyodrębnione z R. gularis na podstawie badań Rheindt et al. (2011); splity przyjęte m.in. przez del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Chrysoena viridis: gatunek w rodzaju Ptilinopus s.l. wymieniany pod nazwą Ptilinopus layardi Elliot, 1878.

Ptilinopus speciosus: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. solomonensis (del Hoyo & Collar, 2014, Gregory, 2017).

Ptilinopus hernsheimi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. porphyraceus (del Hoyo & Collar, 2014, Hayes et al., 2016).

Ptilinopus ponapensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. porphyraceus (zob. Pratt et al., 1980, Cibois et al., 2014, del Hoyo & Collar, 2014, Bahr, 2016, Hayes et al., 2016).

Ptilinopus chrysogaster: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. purpuratus (zob. Cibois et al., 2014, del Hoyo & Collar, 2014, Bahr, 2016).

Hemiphaga chathamensis: gatunek wyodrębniony z H. novaeseelandiae (Millener & Powlesland, 2001, del Hoyo & Collar, 2014).

Gymnophaps stalkeri: gatunek wyodrębniony z G. mada (Rheindt & Hutchinson, 2007, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Caprimulgus jotaka, C. phalaena: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. indicus (Rasmussen & Anderton, 2005, Pratt & Etpison, 2008, del Hoyo & Collar, 2014); splity zaakceptowane przez NACC (Chesser et al., 2018a).

Caprimulgus europaeus: Schweizer et al. (2020) wykazali, iż znany z tylko jednego osobnika Caprimulgus centralasicus Vaurie, 1960 (lelek chiński - Vaurie's Nightjar/Central Asian Nightjar) stanowi synonim tego gatunku, prawdopodobnie podgatunku plumipes; zob. również Kirwan & Schweizer (2020).

Caprimulgus affinis: wyróżnione grupy podgatunkowe traktowane są przez Sangster et al. (2021b) jako 3 osobne gatunki.

Phyllaemulor: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Nyctibius (zob. Costa & Donatelli, 2009, White et al., 2017 i Costa et al., 2018); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2022).

Batrachostomus mixtus: gatunek wyodrębniony z B. poliolophus (Sibley & Monroe, 1990, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Batrachostomus affinis, B. chaseni: gatunki wyodrębnione z B. javensis (Marshall, 1978, Cleere, 2010, Eaton et al., 2016).

Batrachostomus javensis: syn. B. pygmaeus Alviola, 1997.

Eurostopodinae: autorstwo taksonu za Sangster et al. (2023d).

Eurostopodus nigripennis: gatunek ostatnio wyodrębniony z E. mystacalis (Cleere, 2010, Dutson, 2011, del Hoyo & Collar, 2014, Beehler & Pratt, 2016).

Lyncornis macrotis: Sangster et al. (2022e) zaproponowali podniesienie wyróżnionych grup podgatunkowych do rangi odrębnych gatunków.

Nyctiprogne minuta: gatunek ostatnio wyodrębniony z N. leucopyga na podstawie badań Sigurðsson & Cracraft (2014); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.). Początkowo użyta nazwa naukowa latifascia Friedmann, 1945 okazała się być synonimem N. leucopyga leucopyga (zob. SACC).

Nyctidromus (albicollis) merrilli: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Nyctidromus (albicollis) derbyanus: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tepuiornis, Uropsalis, Quechuavis, Setopagis, Antiurus, Macropsalis, Thermochalcis, Systellura, Eleothreptus: rodzaje czasami włączane do Hydropsalis s.l., lecz zob. Costa et al. (2023). Pozycja systematyczna Setopagis maculosa wymaga dalszych badań (zob. Costa et al., 2015, 2023).

Quechuavis decussata: gatunek ostatnio wyodrębniony z Systellura longirostris (Cleere, 2010, Sigurðsson & Cracraft, 2014, Costa et al., 2023); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Thermochalcis (cayennensis) albicauda: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Systellura (longirostris) roraimae: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu; zob. również Costa et al. (2023).

Antrostomus ekmani: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. cubanensis (Garrido & Reynard, 1998); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2023).

Chordeiles (acutipennis) texensis: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Aegotheles albertisi: takson wymagający rewizji taksonomicznej; zob. Dumbacher et al. (2003), del Hoyo & Collar (2014) i Beehler & Pratt (2016). A. salvadorii Hartert,E, 1892 (sownik falisty - Mountain Owlet-nightjar) i A. archboldi Rand, 1941 (sownik ciemny - Archbold's Owlet-nightjar) często traktowane są jako odrębne gatunki (np. w Cleere, 2010, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Beehler & Pratt (2016).

Chaetura (chapmani) viridipennis: takson często traktowany jako odrębny gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i Chesser et al. (2018b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Chaetura andrei: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. vauxi (Chesser et al., 2018b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Collocalia dodgei: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. linchi (Moyle et al., 2008, Eaton et al. 2016, Rheindt et al., 2017).

Collocalia natalis, C. affinis, C. marginata, C. isonota, C. sumbawae, C. neglecta, C. uropygialis: gatunki wyodrębnione z C. esculenta na podstawie badań Rheindt et al. (2017); zob. również Eaton et al. (2016) i Cibois et al. (2018a).

Aerodramus sororum, A. ceramensis: gatunki wyodrębnione z A. infuscatus (Rheindt & Hutchinson, 2007, Eaton et al., 2016).

Aerodramus vulcanorum: gatunek często włączany do A. brevirostris (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), del Hoyo & Collar (2014), Eaton et al. (2016) i Cibois et al. (2018a).

Aerodramus sawtelli: gatunek często włączany do A. leucophaeus (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i Cibois et al. (2018a).

Schoutedenapus myoptilus: badania Fishpool (2019) wskazują, iż S. schoutedeni (Prigogine, 1960) (afrojerzyk kongijski - Schouteden's Swift), zwykle traktowany jako osobny gatunek, najprawdopodobniej bazuje na ciemno upierzonym osobniku młodocianym podgatunku chapini.

Cypsiurus gracilis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. parvus (Mills et al., 2019).

Apus cooki: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. acuticauda (Leader, 2011, Eaton et al., 2016; zob. również Päckert et al., 2012).

Apus balstoni: gatunek wyodrębniony z A. barbatus (Sibley & Monroe, 1990, Päckert et al., 2012, del Hoyo & Collar, 2014).

Phaethornis mexicanus: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. longirostris (Arbeláez-Cortés & Navarro-Sigüenza, 2013, Howell, 2013, McGuire et al., 2014); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2015).

Phaethornis (bourcieri) major: badania Araújo‐Silva et al. (2017) sugerują status gatunku dla tego taksonu; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Schistes albogularis: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. geoffroyi (del Hoyo & Collar, 2014, Quintero & Perktaş, 2018; zob. również Donegan et al., 2015); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2018).

Colibri cyanotus: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. thalassinus (Remsen et al., 2015); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al.).

Anthracothorax aurulentus: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. dominicus (del Hoyo & Collar, 2014); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2022).

Anthracothorax holosericeus, A. jugularis: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Eulampis Boie, 1831 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. McGuire et al. (2014) i Remsen et al. (2015).

Lophornis verreauxii: gatunek wyodrębniony z L. chalybeus (zob. del Hoyo & Collar, 2014, Donegan et al., 2015); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Aglaiocercus kingii: badania Pérez-Emán et al. (2018) sugerują, iż takson Heliangelus zusii Graves,GR, 1993 (lordzik czarny/Bogota Sunangel) nie stanowi odrębnego gatunku, lecz wynik hybrydyzacji Aglaiocercus kingii z innym nieokreślonym gatunkiem kolibra.

Heliangelus viola: syn. Heliangelus splendidus Weller, 2011 (Brilliant Sunangel; lordzik wspaniały); zob. Dickinson & Remsen (2013) i SACC (Remsen et al.).

Oreotrochilus stolzmanni: takson często traktowany jako podgatunek O. estella, lecz zob. McGuire et al. (2014) i Sornoza-Molina et al. (2018); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Oxypogon stuebelii, O. cyanolaemus, O. lindenii: gatunki ostatnio wyodrębnione z O. guerinii (zob. Collar & Salaman, 2013); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Metallura tyrianthina: gatunek wymagający rewizji taksonomicznej; zob. Benham et al. (2015).

Metallura williami: gatunek wymagający rewizji taksonomicznej; zob. Benham et al. (2015).

Ocreatus underwoodii: wyróżnione grupy podgatunków podnoszone są do rangi gatunków przez Schuchmann et al. (2016); potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Phaeoptila: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Cynanthus (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b, Hernández-Baños et al., 2020); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Riccordia: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Chlorostilbon (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b, Hernández-Baños et al., 2020); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Riccordia bicolor: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Cyanophaia Reichenbach, 1854 (f.), lecz zob. McGuire et al. (2014), Stiles et al. (2017b) i Hernández-Baños et al. (2020).

Cynanthus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiany przyjęte przez NACC (Chesser et al., 2020b). Gatunki C. auriceps, C. forficatus i C. canivetii tradycyjnie były umieszczane w rodzaju Chlorostilbon.

Cynanthus lawrencei: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. latirostris (Hernández-Baños et al., 2020); split przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2022).

Cynanthus doubledayi: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. latirostris (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b, Hernández-Baños et al., 2020); split przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2022).

Chlorostilbon lucidus: często podawany pod nazwą gatunkową C. aureoventris (d'Orbigny & Lafresnaye, 1839) (np. Sibley & Monroe, 1990, Dickinson, 2003), lecz zob. Pacheco & Whitney (2006) i Piacentini & Pacheco (2014); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.) i Dickinson & Remsen (2013).

Basilinna: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Hylocharis (McGuire et al., 2014, Hernández-Baños et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Platystylopterus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Campylopterus (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b). Sugerowana przez Stiles et al. (2017b) nazwa rodzajowa Pampa Reichenbach, 1854 (f.) jest zajęta przez Pampa Walker, 1854 [Lepidoptera].

Platystylopterus (curvipennis) excellens: takson często traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. NACC (Chesser et al., 2022).

Stephanoxis loddigesii: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. lalandi (Cavarzere et al., 2014); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.) i del Hoyo & Collar (2014).

Anthocephala berlepschi: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. floriceps (Lozano-Jaramillo et al., 2014); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Campylopterus largipennis: badania Lopes et al. (2017) sugerują, iż wyróżnione grupy podgatunków powinny zostać podniesione do rangi gatunków, lecz zob. SACC (Remsen et al.).

Campylopterus diamantinensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. largipennis; zob. Lopes et al. (2017). Split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Thalurania colombica: syn. Thalurania nigricapilla Valdés-Velásquez & Schuchmann, 2009 (widłogonek ciemnogłowy; Black-capped Woodnymph); zob. Dickinson & Remsen (2013) i SACC (Remsen et al.).

Microchera: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiany przyjęte przez NACC (Chesser et al., 2020b). Gatunki M. chionura i M. cupreiceps tradycyjnie były umieszczane w osobnym rodzaju - Elvira Mulsant, Verreaux,J & Verreaux,E, 1866 (f.).

Goldmania: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b). Gatunek G. bella tradycyjnie był umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Goethalsia Nelson, 1912 (f.).

Dicranurania ridgwayi: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Thalurania, lecz badania McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b) wykazały, iż jest on najbliżej spokrewniony z rodzajem Eupherusa. Umieszczenie w rodzaju Eupherusa zostało przyjęte przez NACC (Chesser et al., 2020b). Sangster et al. (2023a) zaproponowali umieszczenie tego gatunku w odrębnym monotypowym rodzaju - Dicranurania.

Thaumasius: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Leucippus (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Eupetomena: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Gatunek E. cirrochloris tradycyjnie był umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Aphantochroa Gould, 1853 (f.).

Talaphorus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Leucippus (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Ramosomyia: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b). Czasami używana jest nazwa rodzajowa Leucolia Mulsant, Verreaux,J & Verreaux,E, 1866, lecz zob. Bruce & Stiles (2021); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2022).

Ramosomyia (viridifrons) villadai: badania Rodríguez-Gómez & Ornelas (2015) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Saucerottia: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b).

Saucerottia hoffmanni: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. saucerottei (McGuire et al., 2014, Jiménez & Ornelas, 2016, Stiles et al., 2017b); split przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2019).

Saucerottia (cyanifrons) alfaroana: badania Kirwan & Collar (2015) sugerują status gatunku dla tego wymarłego taksonu; zob. również Weller (2001).

Amazilia luciae, A. boucardi: gatunki tymczasowo pozostawione w obecnie zdefiniowanym rodzaju Amazilis do czasu ich ujęcia w badaniach filogenetycznych.

Amazilis: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2021).

Uranomitra: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Bruce & Stiles (2021) zaproponowali nową nazwę rodzajową Coeruleomitra w miejsce nazwy Uranomitra; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC (Remsen et al.).

Chrysuronia: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b). Gatunki C. versicolor, C. brevirostris i C. leucogaster były do niedawna umieszczane w rodzaju Amazilia, C. goudoti, C. coeruleogularis i C. lilliae w osobnym rodzaju - Lepidopyga Reichenbach, 1855 (f.), natomiast C. humboldtii i C. grayi w rodzaju Hylocharis.

Chionomesa: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Elliotomyia: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Zaproponowana nazwa rodzajowa Elliotia Stiles, Remsen & McGuire, 2017b jest zajęta przez Elliotia Nietner, 1856 (Coleoptera); zob. Stiles & Remsen (2019).

Polyerata: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b).

Chlorestes: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiany przyjęte przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b). Gatunki C. eliciae i C. cyana były do niedawna umieszczane w rodzaju Hylocharis, C. candida w Amazilia, natomiast C. julie w osobnym monotypowym rodzaju - Juliamyia Bonaparte, 1854 (f.).

Urochroa leucura: gatunek ostatnio wyodrębniony z U. bougueri (del Hoyo & Collar, 2014; zob. również Ridgely & Greenfield, 2001 i Donegan et al., 2015); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2018).

Heliodoxa rubricauda: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju Clytolaema Gould, 1853 (f.) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. McGuire et al. (2014); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2022).

Eugenes spectabilis: gatunek ostatnio wyodrębniony z E. fulgens (Renner & Schuchmann, 2004, Zamudio-Beltrán & Hernández-Baños., 2015); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2017).

Philodice: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Calliphlox (McGuire et al., 2014, Licona-Vera & Ornelas, 2017); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2021) i NACC (Chesser et al., 2021).

Nesophlox: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Calliphlox (McGuire et al., 2014, Licona-Vera & Ornelas, 2017); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2019).

Nesophlox lyrura: gatunek ostatnio wyodrębniony z N. evelynae (Feo et al., 2015); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2015).

Selasphorus heloisa, S. ellioti: gatunki często umieszczane w osobnym rodzaju - Atthis Reichenbach, 1854 (f.), lecz zob. McGuire et al. (2014) i Licona-Vera & Ornelas (2017); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Neomorphus squamiger: takson często włączany do N. geoffroyi (np. w Payne, 2005, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Sibley & Monroe (1990) i Firme et al. (2014). Split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Cercococcyx mechowi: zachodnie populacje tego gatunku, różnice się głosem, zostały ostatnio opisane jako odrębny gatunek - Cercococcyx lemaireae Boesman & Collar, 2019 (kukułka melodyjna - Whistling Long-tailed Cuckoo); potrzeba dalszych badań dla potwierdzenia statusu tego nowego taksonu.

Cercococcyx (montanus) patulus: badania Engel et al. (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Cacomantis virescens, C. aeruginosus: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. sepulcralis (Eaton et al., 2016, Wu et al., 2022); zob. również Thibault et al. (2013) i del Hoyo & Collar (2014). Takson C. heinrichi, zwykle traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013), został włączony do nowo wyodrębnionego gatunku - C. aeruginosus; zob. Tebb et al. (2008), del Hoyo & Collar (2014), Eaton et al. (2016) i Wu et al. (2022).

Cacomantis blandus, C. addendus: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. variolosus (Wu et al., 2022a).

Hierococcyx bocki: gatunek wyodrębniony z H. sparverioides (Payne, 2005, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al. 2016).

Cuculus lepidus: gatunek wyodrębniony z C. saturatus (King, 2005, Payne, 2005, Eaton et al. 2016).

Crinifer: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Perktaş et al. (2020); gatunek C. leucogaster był dotąd często umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Criniferoides Roberts, 1926 (m.), a C. personatus i C. concolor w rodzaju Corythaixoides Smith,A, 1833 (m.).

Gallirex (porphyreolophus) chlorochlamys: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Gallirex (johnstoni) kivuensis: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Menelikornis: rodzaj wyodrębniony z Tauraco na podstawie badań Perktaş et al. (2020).

Menelikornis (leucotis) donaldsoni: badania Perktaş et al. (2020) i Gedeon et al. (2022) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tauraco (macrorhynchus) verreauxii: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tauraco schalowi: Perktaş et al. (2020) sugerują podział taksonu na 4 gatunki: T. schalowi (Schalow's Turaco), T. chalcolophus Neumann, 1895 (Ngorongoro Turaco), T. marungensis Reichenow, 1902 (Zambia Turaco) i T. loitanus Neumann, 1908 (Loita Turaco).

Tauraco (schuettii) emini: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tauraco (livingstonii) reichenowi: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tauraco (persa) buffoni: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Otididae: czasami podawana jest błędna nazwa rodziny - Otidae.