Wersja: 2024-10-27

Gromada: AVES Linnaeus, 1758 - PTAKI - BIRDS

Podgromada: NEORNITHES Gadow, 1892 - PTAKI WSPÓŁCZESNE - MODERN BIRDS

Współcześnie żyjące ptaki (Neornithes) dzielą się na dwie infragromady: Palaeognathae i Neognathae. Podział ten jest bardzo dobrze udokumentowany i obecnie nie budzi żadnych wątpliwości (zob. przegląd: Cracraft et al., 2004, Harshman et al., 2007, Christidis & Boles, 2008, van Tuinen, 2009a, Mayr, 2011a, Cracraft, 2013, Fjeldså, 2013, Braun,EL et al., 2019).

Infragromada: PALAEOGNATHAE Pycraft, 1900 - PTAKI PALEOGNATYCZNE - PALAEOGNATHS

Ptaki paleognatyczne obejmują pięć rzędów ptaków - strusie (Struthioniformes), nandu (Rheiformes), kusacze (Tinamiformes), kiwi (Apterygiformes) i kazuarowe (Casuariiformes) oraz stanowią takson siostrzany w stosunku do pozostałych współczesnych ptaków (ptaków neognatycznych). Przyjęty porządek systematyczny (rzędy) w obrębie Palaeognathae bazuje na wynikach dotąd najobszerniejszych badań na poziomie genomów Stiller et al. (2024): (Struthioniformes ((Apterygiformes + Casuariiformes) (Rheiformes + Tinamiformes))); badania te jednak nie wykluczają, iż nandu stanowią takson siostrzany do (Tinamiformes (Apterygiformes + Casuariiformes)) - pokrewieństwo sugerowane w szeregu wcześniejszych badaniach (Chojnowski et al., 2008, Hackett et al., 2008, Harshman et al., 2008, Phillips et al., 2010, Haddrath & Baker, 2012, Smith et al., 2013, Mitchell et al., 2014, Baker et al., 2014, Prum et al., 2015, Grealy et al., 2017, Reddy et al., 2017); zob. również badania Kimball et al. (2013), Cloutier et al. (2019) i Kuhl et al. (2021) sugerujące jeszcze inne pokrewieństwo w obrębie infragromady Palaeognathae. Dotychczasowe badania sugerują również, iż kusacze są blisko spokrewnione z wymarłymi moa (Dinornithiformes Gadow, 1893) (Sangster et al., 2022b zaproponowali wspólną nazwę dla obu tych rzędów - Dinocrypturi), a kiwi z wymarłymi mamutakami (Aepyornithidae) i nieco dalej z kazuarowymi (lecz zob. Prum et al., 2015). Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Notopalaeognathae dla (Rheiformes + Tinamiformes + Apterygiformes + Casuariiformes).

Nadrząd: STRUTHIONIMORPHAE

Rząd: STRUTHIONIFORMES Latham, 1790 - STRUSIE

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: STRUTHIONIDAE Vigors, 1825 - STRUSIE - OSTRICHES

Wersja: 2015-08-29
Peters I (1979): 3-5 (F)   Wolters I: 5 (F)   S&M: 1 (F)   HBW I: 76-83 (F)   H&M4 I: 1 (F)   HBW IC I: 56-57 (F)
1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Struthio Linnaeus, 1758 (m.)

Nadrząd: APTERYGIMORPHAE

Nadrząd składający się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - kiwi (Apterygiformes) i kazuarowych (Casuariiformes) (lecz zob. również Prum et al., 2015, Kuhl et al., 2021). Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Novaeratitae dla obu tych rzędów.

Rząd: APTERYGIFORMES Haeckel, 1866 - KIWI

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: APTERYGIDAE Billberg, 1828 - KIWI - KIWI

Wersja: 2023-03-13
Peters I (1979): 10-11 (F)   Wolters I: 5 (F)   S&M: 1-2 (F)   HBW I: 104-110 i XVII: 188 (F)   H&M4 I: 6 (F)   HBW IC I: 66-67 (F)
1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Apteryx bazuje na Burbidge et al. (2003), Shepherd & Lambert (2008) i Weir et al. (2016).

Rodzaj: Apteryx Shaw, 1813 (f.)

Rząd: CASUARIIFORMES Sclater,PL, 1880 - KAZUAROWE

Wersja: 2019-11-05
1 rodzina, 2 rodzaje, 4 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: CASUARIIDAE Jameson, 1839 - KAZUAROWATE - CASSOWARIES & EMUS

Wersja: 2019-11-05
Peters I (1979): 7-10 (F, Dromaiidae)   Wolters I: 5 (F, Dromaiidae)   S&M: 1 (F)   HBW I: 90-103 (F, Dromaiidae)   H&M4 I: 6 (F)   HBW IC I: 64-65 i 764-765 (F)
2 podrodziny, 2 rodzaje, 4 gatunki
Systematyka: Rodzina składająca się z dwóch podrodzin, często podnoszonych do rangi rodzin, lecz zob. Christidis & Boles (2008). Systematyka gatunków z rodzaju Casuarius niejasna (zob. Perron, 2011, Naish & Perron, 2014, Beehler & Pratt, 2016).

Podrodzina: CASUARIINAE Jameson, 1839 - KAZUARY

Rodzaj: Casuarius Brisson, 1760 (m.)

Podrodzina: DROMAIINAE Huxley, 1868 - EMU

Rodzaj: Dromaius Vieillot, 1816 (m.)

Nadrząd: RHEIMORPHAE

Rząd: RHEIFORMES Forbes, 1884 - NANDU

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: RHEIDAE Jameson, 1839 - NANDU - RHEAS

Wersja: 2015-08-29
Peters I (1979): 5-7 (F)   Wolters I: 5 (F)   S&M: 1 (F)   HBW I: 84-89 (F)   H&M4 I: 1 (F)   HBW IC I: 56-57 (F)
1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Rhea Brisson, 1760 (f.)

Nadrząd: TINAMIMORPHAE

Rząd: TINAMIFORMES Huxley, 1872 - KUSACZE

Wersja: 2023-03-12
1 rodzina, 7 rodzajów, 46 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: TINAMIDAE Gray,GR, 1840 - KUSACZE - TINAMOUS

Wersja: 2024-06-13
Peters I (1979): 12-47 (F)   Wolters I: 6-7 (F)   S&M: 2-5 (F)   HBW I: 112-139 (F)   H&M4 I: 1-5 (F)   HBW IC I: 58-65 (F)
2 podrodziny, 7 rodzajów, 46 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny (rodzaje) w obrębie rodziny bazuje na Almeida et al. (2022); zob. również Cabot (1992), Bertelli et al. (2002, 2014), Bertelli & Porzecanski (2004) i Bertelli (2017). Badania Almeida et al. (2022) i Stiller et al. (2024) sugerują potrzebę podziału rodziny na dwie (pod)rodziny - Tinaminae Gray,GR, 1840 - kusacze stepowe (Aridland Tinamous) (Nothocercus, Tinamus, Crypturellus) i Rhynchotinae Fürbringer, 1888 - kusacze leśne (Forest Tinamous) (pozostałe rodzaje) (nazwa Rhynchotinae ma priorytet nad używaną przez Almeida et al. nazwą Nothurinae Miranda-Ribeiro, 1938). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Tinamus i Nothura za Almeida et al. (2022).

Rodzaj: Nothocercus Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Tinamus Hermann, 1783 (m.)

Rodzaj: Crypturellus Brabourne & Chubb,C, 1914 (m.)

Rodzaj: Rhynchotus von Spix, 1825 (m.) S

Rodzaj: Nothura Wagler, 1827 (f.)

Rodzaj: Eudromia Geoffroy Saint-Hilaire,I, 1832 (f.)

Rodzaj: Tinamotis Vigors, 1837 (f.)

Infragromada: NEOGNATHAE Pycraft, 1900 - PTAKI NEOGNATYCZNE - NEOGNATHS

Infragromada Neognathae obejmuje pozostałe (40) rzędy, dzielące się na dwie dobrze udokumentowane i nie budzące obecnie wątpliwości grupy (tu w randze parvclass) - (1) Galloanseres (składająca się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - blaszkodziobych (Anseriformes) i grzebiących (Galliformes)) i (2) Neoaves (obejmująca pozostałe rzędy) (zob. Cracraft et al., 2004, Ericson et al., 2006a, Harshman et al., 2007, Hackett et al., 2008, van Tuinen, 2009b, Paśko et al., 2011, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Braun,EL et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024).

Parvclass: GALLOANSERES Sibley, Ahlquist, & Monroe, 1988

Takson składający się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - blaszkodziobych (Anseriformes) i grzebiących (Galliformes).

Rząd: ANSERIFORMES Wagler, 1831 - BLASZKODZIOBE

Wersja: 2024-09-29
3 rodziny, 56 rodzajów (w tym 1 wymarły), 177 gatunków (w tym 7 wymarłych)
Systematyka: Dobrze zdefiniowany rząd składający się z trzech stanowiących sukcesywne odgałęzienia rodzin (zob. m.in. Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Rodzina: ANHIMIDAE Stejneger, 1885 - SKRZYDŁOSZPONY - SCREAMERS

Wersja: 2015-02-09
Peters I (1979): 505-506 (F)   Wolters II: 100 (F)   S&M: 26 (F)   HBW I: 528-535 (F)   H&M4 I: 7 (F)   HBW IC I: 124-125 (F)
2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka:

Rodzaj: Anhima Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Chauna Illiger, 1811 (f.)

Rodzina: ANSERANATIDAE Sclater,PL, 1880 - BEZPŁETWCE - MAGPIE GOOSE

Wersja: 2024-06-13
Peters I (1979): 426-427 (p. Anatidae: sF)   Wolters II: 93 (F)   S&M: 26 (F)   HBW I: 574-575 (p. Anatidae: sF)   H&M4 I: 7 (F)   HBW IC I: 124-125 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina, często włączana w randze podrodziny (Anseranatinae) do kaczkowatych (Anatidae), lecz zob. Livezey (1986, 1997), Sibley & Ahlquist (1990), Kear (2005), Christidis & Boles (2008), Liu et al. (2014), Prum et al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015), Reddy et al. (2017) i Stiller et al. (2024).

Rodzaj: Anseranas Lesson, 1828 (f.)

Rodzina: ANATIDAE Leach, 1819 - KACZKOWATE - DUCKS, GEESE, SWANS

Wersja: 2024-09-29
Peters I (1979): 427-505 (F)   Wolters II: 93-99 (F)   S&M: 27-42 (Dendrocygnidae, F)   HBW I: 536-628 i VII: 21-23 (F)   H&M4 I: 7-20 (F)   HBW IC I: 124-147, 764-765 i 772 (F)
4 podrodziny, 53 rodzaje (w tym 1 wymarły), 173 gatunki (w tym 7 wymarłych)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Chatterji et al. (w przyg.), Ericson et al. (2017) (pozycja rodzaju Rhodonessa) i Buckner et al. (2018) (pozycja rodzaju Camptorhynchus); zob. również wcześniejsze badania Johnson & Sorenson (1999), Donne-Goussé et al. (2002), Gonzalez et al. (2009), Bulgarella et al. (2010), Fulton et al. (2012a), Robertson & Goldstien (2012), Liu,G et al. (2013, 2014), Mitchell et al. (2014) i Sun,Z et al. (2017). Drzewice (Dendrocygninae) stanowią grupę siostrzaną w stosunku do pozostałych przedstawicieli kaczkowatych i czasami są traktowane jako osobna rodzina (np. Sibley & Monroe, 1990); zob również Claramunt & Cracraft (2015) i Sun,Z et al. (2017). Status obecnie zdefiniowanego rodzaju Oressochen wymaga dalszych badań. Porządek systematyczny w obrębie plemion: Anserini (rodzaje, gatunki) za Ottenburghs et al. (2016) i Mergini za Lavretsky et al. (2021). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Dendrocygna, Nettapus, Oxyura, Cygnus, Somateria, Aythya, Spatula, Mareca i Anas za Chatterji et al. (w przyg.), Mergus za Rawlence et al. (w druku).

Podrodzina: DENDROCYGNINAE Reichenbach, 1853 - DRZEWICE

Rodzaj: Thalassornis Eyton, 1838 (m.)

Rodzaj: Dendrocygna Swainson, 1837 (f.)

Podrodzina: ERISMATURINAE Eyton, 1838 - STERNICZKI N

Rodzaj: Nettapus von Brandt, 1836 (m.)

Rodzaj: Heteronetta Salvadori, 1866 (f.)

Rodzaj: Stictonetta Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Nomonyx Ridgway, 1880 (m.)

Rodzaj: Oxyura Bonaparte, 1828 (f.)

Podrodzina: ANSERINAE Goldfuss, 1820 - GĘSI

Plemię: MALACORHYNCHINI von Boetticher, 1950

Rodzaj: Malacorhynchus Swainson, 1831 (m.)

Plemię: CEREOPSEINI Vigors, 1825

Rodzaj: Cereopsis Latham, 1801 (f.)

Rodzaj: Coscoroba Reichenbach, 1853 (f.)

Plemię: CYGNINI Vigors, 1825

Rodzaj: Cygnus Bechstein, 1803 (m.)

Plemię: ANSERINI Goldfuss, 1820

Rodzaj: Branta Scopoli, 1769 (f.)

Rodzaj: Anser Brisson, 1760 (m.)

Podrodzina: ANATINAE Leach, 1819 - KACZKI

Plemię: BIZIURINI Mathews, 1946

Rodzaj: Biziura Stephens, 1824 (f.)

Plemię: PLECTROPTERINI Eyton, 1838

Rodzaj: Plectropterus Stephens, 1824 (m.)

Plemię: MERGANETTINI Bonaparte, 1853

Rodzaj: Callonetta Delacour, 1936 (f.)

Rodzaj: Merganetta Gould, 1842 (f.)

Plemię: MERGINI Fischer-Waldheim, 1831

Rodzaj: Clangula Leach, 1819 (f.)

Rodzaj: Camptorhynchus Bonaparte, 1838 (m.)

Rodzaj: Polysticta Eyton, 1836 (f.)

Rodzaj: Somateria Leach, 1819 (f.)

Rodzaj: Histrionicus Lesson, 1828 (m.)

Rodzaj: Melanitta Boie, 1822 (f.)

Rodzaj: Bucephala Baird,SF, 1858 (f.)

Rodzaj: Mergellus Selby, 1840 (m.)

Rodzaj: Lophodytes Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Mergus Linnaeus, 1758 (m.)

Plemię: TADORNINI Reichenbach, 1853

Rodzaj: Oressochen Bannister, 1870 (f.) S

Rodzaj: Chloephaga Eyton, 1838 (f.)

Rodzaj: Radjah Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Alopochen Stejneger, 1885 (f.)

Rodzaj: Tadorna Boie, 1822 (f.)

Plemię: CAIRININI von Boetticher, 1936

Rodzaj: Cairina Flemming,J, 1822 (f.)

Rodzaj: Aix Boie, 1828 (f.)

Plemię: CHENONETTINI Salvadori, 1895

Rodzaj: Hymenolaimus Gray,GR, 1843 (m.)

Rodzaj: Sarkidiornis Eyton, 1838 (m.)

Rodzaj: Chenonetta von Brandt, 1836 (f.)

Plemię: CYANOCHENINI Verheyen, 1953

Rodzaj: Pteronetta Salvadori, 1895 (f.)

Rodzaj: Cyanochen Bonaparte, 1856 (f.)

Plemię: AYTHYINI Delacour & Mayr, 1945

Rodzaj: Marmaronetta Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Asarcornis Salvadori, 1895 (f.)

Rodzaj: Rhodonessa Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Netta Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Metopiana Bonaparte, 1856 (f.) S

Rodzaj: Aythya Boie, 1822 (f.)

Plemię: ANATINI Leach, 1819

Rodzaj: Sibirionetta von Boetticher, 1929 (f.)

Rodzaj: Spatula Boie, 1822 (f.)

Rodzaj: Lophonetta Riley, 1914 (f.)

Rodzaj: Amazonetta von Boetticher, 1929 (f.)

Rodzaj: Speculanas von Boetticher, 1929 (f.)

Rodzaj: Tachyeres Owen, 1875 (m.)

Rodzaj: Mareca Stephens, 1824 (f.)

Rodzaj: Anas Linnaeus, 1758 (f.)

Rząd: GALLIFORMES Temminck, 1820 - GRZEBIĄCE

Wersja: 2024-09-29
5 rodzin, 88 rodzajów, 304 gatunki (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rząd składający się z pięciu dobrze zdefiniowanych ()i stanowiących sukcesywne odgałęzienia) rodzin (Crowe et al., 2006b, Pereira & Baker, 2006, Cox et al., 2007, Kaiser et al., 2007, Hackett et al., 2008, Kimball & Braun, 2008, Kimball et al., 2011, Cohen et al., 2012, Wang et al., 2013, Kimball & Braun, 2014, Stein et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Kimball et al., 2021, Chen et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024).

Rodzina: MEGAPODIIDAE Swainson, 1837 - NOGALE - MEGAPODES

Wersja: 2021-04-05
Peters II: 3-9 (F)   Wolters II: 100 (F)   S&M: 9-11 (F)   HBW II: 278-309 (F)   H&M4 I: 20-22 (F)   HBW IC I: 66-69 (F)
7 rodzajów, 22 gatunki
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje, gatunki) bazuje na Harris et al. (2014) i Kimball et al. (2021); zob. również Birks & Edwards (2002) i Crowe et al. (2006).

Podrodzina: TALEGALLINAE Bonaparte, 1842 - NOGALE WIĘKSZE

Rodzaj: Leipoa Gould, 1840 (f.)

Rodzaj: Alectura Latham, 1824 (f.)

Rodzaj: Aepypodius Oustalet, 1880 (m.)

Rodzaj: Talegalla Lesson, 1828 (f.)

Podrodzina: MEGAPODIINAE Swainson, 1837 - NOGALE CZUBATE

Plemię: MACROCEPHALINI Verheyen, 1956

Rodzaj: Macrocephalon Müller,S, 1846 (n.)

Plemię: MEGAPODIINI Swainson, 1837

Rodzaj: Eulipoa Ogilvie-Grant, 1893 (f.)

Rodzaj: Megapodius Gaimard, 1823 (m.)

Rodzina: CRACIDAE Swainson, 1825 - CZUBACZE - GUANS

Wersja: 2023-03-14
Peters II: 9-24 (F)   Wolters II: 108-109 (F)   S&M: 5-9 (F)   HBW II: 310-363 (F)   H&M4 I: 22-26 (F)   HBW IC I: 70-79 (F)
11 rodzajów, 56 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Hosner et al. (2016b), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021); zob. również Grau et al. (2005), Frank-Hoeflich et al. (2007), Pereira et al. (2009) i Kimball et al. (2011). Czubacze są często dzielone na dwie podrodziny - Penelopinae Bonaparte, 1831 (penelopy) i Cracinae Rafinesque, 1815 (czubacze) (np. del Hoyo, 1994), lecz zob. Hosner et al. (2016b). Niektóre ostanie badania sugerują, iż rodzaj Pipile powinien zostać włączony do Aburria, lecz zob. Hosner et al. (2016b) i Kimball et al. (2021). Grau et al. (2005), Frank-Hoeflich et al. (2007), Kimball et al. (2011), Hosner et al. (2016b) i Kimball et al. (2021) sugerują konieczność włączenia rodzaju Mitu do Pauxi; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Rodzaj: Penelopina Reichenbach, 1862 (f.)

Rodzaj: Chamaepetes Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Aburria Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Pipile Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Penelope Merrem, 1786 (f.)

Rodzaj: Oreophasis Gray,GR, 1844 (m.)

Rodzaj: Ortalis Merrem, 1786 (f.)

Rodzaj: Nothocrax Burmeister, 1856 (m.)

Rodzaj: Mitu Lesson, 1831 (n.)

Rodzaj: Pauxi Temminck, 1813 (f.)

Rodzaj: Crax Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzina: NUMIDIDAE Billberg 1828 - PERLICE - GUINEAFOWL

Wersja: 2021-12-05
Peters II: 133-139 (F)   Wolters II: 100 (p. Phasianidae: sF)   S&M: 23-24 (F)   HBW II: 554-567 (F)   H&M4 I: 26 (F)   HBW IC I: 80-81 (F)
4 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za Kimball et al. (2011), Stein et al. (2015) i Chen et al. (2021); zob. również Crowe et al. (2006b). Kimball et al. (2021) sugerują, iż rodzaj Agelastes nie jest monofiletyczny.

Rodzaj: Numida Linnaeus, 1764 (m.)

Rodzaj: Agelastes Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Acryllium Gray,GR, 1840 (n.)

Rodzaj: Guttera Wagler, 1832 (f.)

Rodzina: ODONTOPHORIDAE Gould, 1844 - PRZEPIÓROWATE - NEW WORLD QUAILS

Wersja: 2024-09-18
Peters II: 42-58, 71 i 104-105 (p. Phasianidae: sF)   Wolters II: 103-104 i 106-107 (p. Phasianidae: sF)   S&M: 13 i 17 (p. Phasianidae), 24-26 (F)   HBW II: 412-433 (F), 496-497, 520 i 522 (p. Phasianidae)   H&M4 I: 27-31 (F)   HBW IC I: 82-87 (F)
10 rodzajów, 34 gatunki
Systematyka: Przepióry były dawniej często umieszczane w rodzinie kurowatych (Phasianidae), lecz zob. m.in. Sibley & Ahlquist (1990) i Cox et al. (2007). Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za Hosner et al. (2015a), Kimball et al. (2021), Chen et al. (2021) i Salter et al. (2022). Rodzaj Ptilopachus był do niedawna umieszczany w rodzinie kurowatych (Phasianidae), lecz zob. Crowe et al. (2006b), Kimball et al. (2011, 2021) i Cohen et al. (2012). Ostatnio Bowie et al. (2013) zaproponowali umieszczenie rodzaju Ptilopachus w osobnej podrodzinie (Ptilopachinae). Gatunek Ptilopachus nahani być może powinien być umieszczony w osobnym monotypowym rodzaju Acentrortyx Chapin, 1926 (m.). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Dendrortyx za Tsai et al. (2019), Kimball et al. (2021) i Salter et al. (2022), Odontophorus za Salter et al. (2022).

Podrodzina: PTILOPACHINAE Bowie, Cohen & Crowe, 2013 - KURACZKI

Rodzaj: Ptilopachus Swainson, 1837 (m.)

Podrodzina: ODONTOPHORINAE Gould, 1844 - PRZEPIÓRY

Rodzaj: Rhynchortyx Ogilvie-Grant, 1893 (m.)

Rodzaj: Oreortyx Baird,SF, 1858 (m.)

Rodzaj: Dendrortyx Gould, 1844 (m.)

Rodzaj: Philortyx Gould, 1846 (m.)

Rodzaj: Colinus Goldfuss, 1820 (m.)

Rodzaj: Callipepla Wagler, 1832 (f.)

Rodzaj: Cyrtonyx Gould, 1844 (m.)

Rodzaj: Dactylortyx Ogilvie-Grant, 1893 (m.)

Rodzaj: Odontophorus Vieillot, 1816 (m.)

Rodzina: PHASIANIDAE Horsfield, 1821 - KUROWATE - PARTRIDGES, PHEASANTS, GROUSE

Wersja: 2024-09-29
Peters II: 24-42 (Tetraonidae), 58-133 (F) i 139-141 (Meleagrididae)   Wolters II: 100-108 (F)   S&M: 11-23 (F)   HBW II: 364-411 (Meleagrididae, Tetraonidae) i 434-553 (F), VII: 23-24, XVII: 195-196   H&M4 I: 31-49 (F)   HBW IC I: 88-123 i 764-765 (F)
2 podrodziny, 56 rodzajów, 186 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Crowe et al. (2006b), Wang et al. (2013), Hosner et al. (2016a), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021); zob. również Kimball et al. (1999), Kimball & Braun (2008, 2014), Meng et al. (2008, 2011), Shen et al. (2010), Kan et al. (2010), Kimball et al. (2011), Zhao et al. (2012), Cohen et al. (2012) i Stein et al. (2015). Porządek systematyczny (rodzaje) w obrębie podrodziny Rollulinae za Hosner et al. (2016a) i Kimball et al. (2021), plemion: Coturnicini za Kimball et al. (2021) i (pozycja Anurophasis) Hosner et al. (2017), Lophophorini za Liu et al. (2014), Hosner et al. (2016a) i Kimball et al. (2021), Tetraonini - za Persons et al. (2016) i Kimball et al. (2021), Phasianini - za Hosner et al. (2020) i Kimball et al. (2021). Rodzaj Ptilopachus tradycyjnie umieszczany wśród kurowatych okazał się być przedstawicielem rodziny przepiórów (Odontophoridae) (zob. Crowe et al., 2006b, Kimball et al., 2011, 2021, Cohen et al., 2012). Pozycja systematyczna rodzajów Perdix i Ithaginis (w tym nowe plemię Ithaginini) za Wang,N et al. (2013, 2017), Liu,F et al. (2014), Stein et al. (2015), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021), rodzaju Lerwa (w tym nowe plemię Lerwini) za Hosner et al. (2016a), Wang,N et al. (2017), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021), rodzaju Rhizothera za Wang,N et al. (2017) i Chen et al. (2021) (zob. również Kimball et al., 2021), rodzaju Tropicoperdix za Chen et al. (2018, 2021) i Kimball et al. (2021). Rodzaje incertae sedis Haematortyx i Galloperdix zostały umieszczone w Polyplectronini za Sun et al. (2014), Stein et al. (2015), Hosner et al. (2016a) i Kimball et al. (2021). Pozycja rodzaju Pucrasia za Kimball & Braun (2014), Hosner et al. (2016a), Wang,N et al. (2017), Kimball et al. (2021) i Chen et al. (2021), lecz zob. również Meiklejohn et al. (2014), Li et al. (2015) i Huang & Ke (2015). Ostatnie badania (Kimball et al., 2021) sugerują, iż rodzaj Perdicula nie jest monofiletyczny). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Pternistis za Kimball et al. (2021) (zob. również Mandiwana-Neudani et al., 2014, 2019a), Gallus za Hosner et al. (2016a), Tiley et al. (2020) i Kimball et al. (2021), Francolinus za Kimball et al. (2021), Scleroptila za Stein et al. (2015) i Kimball et al. (2021), Arborophila za Chen et al. (2020), Syrmaticus i Lophura za Hosner et al. (2020) i Kimball et al. (2021).

Podrodzina: ROLLULINAE Bonaparte, 1850 - PSTROPIÓRY

Rodzaj: Xenoperdix Dinesen, Lehmberg, Svendsen, Hansen & Fjeldså, 1994 (m.)

Rodzaj: Caloperdix Blyth, 1861 (m.)

Rodzaj: Rollulus Bonnaterre, 1791 (m.)

Rodzaj: Melanoperdix Jerdon, 1864 (m.)

Rodzaj: Arborophila Hodgson, 1837 (f.)

Podrodzina: PHASIANINAE Horsfield, 1821 - BAŻANTY

Plemię: PAVONINI Horsfield, 1821

Rodzaj: Afropavo Chapin, 1936 (m.)

Rodzaj: Pavo Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Argusianus Gray,GR, 1855 (m.) N

Rodzaj: Rheinardia Maingounat, 1882 (f.)

Plemię: POLYPLECTRONINI Blyth, 1852

Rodzaj: Tropicoperdix Blyth, 1859 (f.) S

Rodzaj: Haematortyx Sharpe, 1879 (m.)

Rodzaj: Galloperdix Blyth, 1845 (f.)

Rodzaj: Polyplectron Temminck, 1807 (n.)

Plemię: COTURNICINI Reichenbach, 1848

Rodzaj: Tetraogallus Gray,JE, 1832 (m.)

Rodzaj: Ammoperdix Gould, 1851 (m.)

Rodzaj: Anurophasis van Oort, 1910 (m.)

Rodzaj: Synoicus Gould, 1843 (m.)

Rodzaj: Excalfactoria Bonaparte, 1856 (f.) S

Rodzaj: Margaroperdix Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Coturnix Garsault, 1764 (f.)

Rodzaj: Alectoris Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Perdicula Hodgson, 1837 (f.)

Rodzaj: Ophrysia Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Pternistis Wagler, 1832 (m.)

Plemię: GALLINI Billberg, 1828

Rodzaj: Peliperdix Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Ortygornis Reichenbach, 1853 (m.) S

Rodzaj: Francolinus Stephens, 1819 (m.)

Rodzaj: Campocolinus Crowe, Mandiwana-Neudani, Donsker, Bowie & Little, 2020 (m.) S

Rodzaj: Scleroptila Blyth, 1852 (f.)

Rodzaj: Bambusicola Gould, 1863 (m.)

Rodzaj: Gallus Brisson, 1760 (m.)

Plemię: LERWINI von Boetticher, 1939

Rodzaj: Lerwa Hodgson, 1837

Plemię: ITHAGININI Des Murs, 1886

Rodzaj: Ithaginis Wagler, 1832 (m.)

Plemię: LOPHOPHORINI Gray,GR, 1841

Rodzaj: Lophophorus Temminck, 1813 (m.)

Rodzaj: Tetraophasis Elliot, 1871 (m.)

Rodzaj: Tragopan Cuvier, 1829 (m.)

Rodzaj o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie (genus incertae sedis):

Rodzaj: Rhizothera Gray,GR, 1841 (f.) S

Plemię: PHASIANINI Horsfield, 1821

Rodzaj: Perdix Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Syrmaticus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Chrysolophus Gray,JE, 1834 (m.)

Rodzaj: Phasianus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Catreus Cabanis, 1851 (m.)

Rodzaj: Crossoptilon Hodgson, 1838 (n.)

Rodzaj: Lophura Fleming,J, 1822 (f.)

Plemię: TETRAONINI Leach, 1819

Rodzaj: Pucrasia Gray,GR, 1841 (f.)

Rodzaj: Meleagris Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Bonasa Stephens, 1819 (f.)

Rodzaj: Tetrastes Keyserling & Blasius,JH, 1840 (m.)

Rodzaj: Lagopus Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Falcipennis Elliot, 1864 (m.)

Rodzaj: Canachites Stejneger, 1885 (m.) S

Rodzaj: Tetrao Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Lyrurus Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Centrocercus Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Dendragapus Elliot, 1864 (m.)

Rodzaj: Tympanuchus Gloger, 1841 (m.)

Parvclass: NEOAVES Sibley, Ahlquist & Monroe, 1988 (syn. Plethornithae Groth & Barrowclough, 1999)

Przyjęty porządek systematyczny (wyróżniane rzędy i ich kolejność) w obrębie Neoaves bazuje na wynikach dotąd najobszerniejszych badań na poziomie genomów - Stiller et al. (2024); autorzy tej publikacji wskazują jednak na potrzebę dalszych badań filogenetycznych, w szczególności w stosunku do takich taksonów jak Opisthocomiformes, Caprimulgimorphae, Phaethontimorphae (Eurypygiformes + Phaethontiformes), Strigiformes i Accipitriformes. Zobacz również wcześniejsze próby ustalenia pokrewieństwa filogenetycznego w obrębie Neoaves, w tym Fain & Houde (2004), Ericson et al. (2006a), Gibb et al. (2007), Slack et al. (2007), Brown et al. (2008), Hackett et al. (2008), Morgan-Richards et al. (2008), Pratt et al. (2009), Pacheco et al. (2011), Paśko et al. (2011), Wang et al. (2012), Ericson (2012), McCormack et al. (2013), Kimball et al. (2013), Jarvis et al. (2014), Prum et al. (2015), Suh et al. (2015), Reddy et al. (2017), Kuhl et al. (2021) i Wu et al. (2024). Wyróżnione rzędy zostały ostatnio zaakceptowane przez NACC (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al., 2016). Badania Stiller et al. (2024) wyróżniają w obrębie Neoaves cztery sukcesywne odgałęzienia: (1) Mirandornithes Sangster, 2005b (Phoenicopterimorphae), (2) Columbaves Prum et al., 2015 (Columbimorphae + Otidimorphae), (3) Elementaves Stiller et al., 2024 (Opisthocomimorphae + Gruimorphae + Caprimulgimorphae + Phaethontimorphae + Gaviimorphae + Procellariimorphae + Pelecanimorphae) i (4) Telluraves Yuri et al., 2013 (Accipitrimorphae + Strigimorphae + Coraciimorphae + Passerimorphae).

Nadrząd: PHOENICOPTERIMORPHAE (syn. Mirandornithes Sangster, 2005b)

Nadrząd składający się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - Phoenicopteriformes i Podicipediformes (van Tuinen et al., 2001, Cracraft et al., 2004, Fain & Houde, 2004, Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Gibb et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Stiller et al., 2024; zob. także Manegold, 2006, Mayr, 2004, 2007, 2008), siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli Neoaves (Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024). Sugerowane do niedawna (Jarvis et al., 2014, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Braun,EL et al., 2019) bliższe pokrewieństwo z Columbimorphae (Jarvis et al., 2014 zaproponowali nawet wspólną nazwę Columbea dla obu tych taksonów oraz nazwę Passerea dla pozostałych przedstawicieli Neoaves) nie zostało potwierdzone. Zob. również wcześniejsze sugestie bliższego pokrewieństwa Phoenicopterimorphae z Charadriiformes (Prum et al., 2015), czy też z (Opisthocomiformes + Eurypygiformes + Phaethontiformes + Aequornithia) (Wu et al., 2024).

Rząd: PHOENICOPTERIFORMES Fürbringer, 1888 - FLAMINGOWE

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 3 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: PHOENICOPTERIDAE Bonaparte, 1831 - FLAMINGI - FLAMINGOS

Wersja: 2022-12-28
Peters I (1979): 269-271 (F)   Wolters II: 93 (F)   S&M: 310-311 (F)   HBW I: 508-526 (F)   H&M4 I: 49-50 (F)   HBW IC I: 152-153 (F)
3 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny zgodny z ostatnimi kompletnymi badaniami Torres et al. (2014) i Frias-Soler et al. (2022); autorzy tych badań zaproponowali umieszczenie flaminga małego w rodzaju Phoenicoparrus.

Rodzaj: Phoenicopterus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Phoeniconaias Gray,GR, 1869 (f.)

Rodzaj: Phoenicoparrus Bonaparte, 1856 (m.)

Rząd: PODICIPEDIFORMES Fürbringer, 1888 - PERKOZOWE

Wersja: 2024-06-14
1 rodzina, 6 rodzajów, 22 gatunki (w tym 3 wymarłe)
Systematyka: Monotypowy rząd, czasami włączany do flamingowych (Phoenicopteriformes) (Cracraft, 2013), lecz ostatnie badania oparte o analizy całych genomów wskazały na konieczność umieszczenia perkozów w osobnym rzędzie (Jarvis et al., 2014, Stiller et al., 2024; lecz zob. również Prum et al., 2015 i Claramunt & Cracraft, 2015).

Rodzina: PODICIPEDIDAE Bonaparte, 1831 - PERKOZY - GREBES

Wersja: 2016-07-24
Peters I (1979): 140-155 (F)   Wolters I: 16-17 (F)   S&M: 294-297 (F)   HBW I: 174-196 (F)   H&M4 I: 50-52 (F)   HBW IC I: 148-151 i 764-765 (F)
6 rodzajów, 22 gatunki (w tym 3 wymarłe)
Systematyka: Potrzeba badań filogenetycznych dla określenia pokrewieństwa w obrębie rodziny (zob. Bocheński, 1994, Fjeldså, 2004, Ksepka et al., 2013, Bahr, 2016). Badania Ogawa et al. (2015) sugerują, iż rodzaj Podiceps nie jest monofiletyczny względem Rollandia; potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań. Gatunki Podiceps occipitalis, P. taczanowskii, P. nigricollis i P. andinus wymagają rewizji taksonomicznej (Ogawa et al., 2015).

Rodzaj: Podilymbus Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Tachybaptus Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Rollandia Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Poliocephalus Selby, 1840 (m.)

Rodzaj: Aechmophorus Coues, 1862 (m.)

Rodzaj: Podiceps Latham, 1787 (m.)

Nadrząd: COLUMBIMORPHAE

Takson składający się z trzech bliżej spokrewnionych rzędów (Columbiformes, Pterocliformes, Mesitornithiformes) (Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Reddy et al., 2017, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024), siostrzany w stosunku do nadrzędu Otidimorphae (Prum et al., 2015, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024; zob. również Kuhl et al., 2021). Oba nadrzędy, dla których Prum et al. (2015) zaproponowali wspólną nazwę Columbaves, stanowią takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli (Stiller et al., 2024). Niedawno sugerowane bliższe pokrewieństwo Columbimorphae z Phoenicopterimorphae (Jarvis et al., 2014, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Braun,EL et al., 2019) nie zostało potwierdzone (Stiller et al., 2024).

Rząd: COLUMBIFORMES Latham, 1790 - GOŁĘBIOWE

Wersja: 2024-09-29
1 rodzina, 52 rodzaje (w tym 4 wymarłe), 352 gatunki (w tym 16 wymarłych)
Systematyka: Monotypowy rząd, siostrzany w stosunku do (Pterocliformes + Mesitornithiformes) (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024), lecz zob. również Kuhl et al. (2021).

Rodzina: COLUMBIDAE Leach, 1819 - GOŁĘBIOWATE - PIGEONS

Wersja: 2024-09-29
Peters III: 10-141 (Raphidae, F)   Wolters I: 43-55 (Raphidae, Caloenadidae, Gouridae, Otidiphabidae, F, Duculidae, Treronidae, Didunculidae)   S&M: 192-215 (Raphidae, F)   HBW IV: 60-243 i VII: 32-37 (F)   H&M4 I: 52-80 (F)   HBW IC I: 156-215, 764-767 i 772 (F)
3 podrodziny, 52 rodzaje (w tym 4 wymarłe), 352 gatunki (w tym 16 wymarłych)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Pereira et al. (2007), Johnson et al. (2010), Fulton et al. (2012b), Banks et al. (2013) i Boyd et al. (2022); zob. również Shapiro et al. (2002), Gibb & Penny (2010) i Lapiedra et al. (2021). Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę jej podziału na kilka mniejszych rodzin (zob. Boyd et al., 2022). Dront dodo (Raphus cucullatus) i dront samotny (Pezophaps solitaria) dawniej umieszczane były w osobnej rodzinie - Raphidae Wetmore, 1930 (1835) (dronty). Ponadto "dront" reunioński (Raphus solitarius (Selys-Longchamps, 1848)) okazał się być ibisem z rodzaju Threskiornis (zob. Mourer-Chauviré et al., 1995, 2006). Pozycja systematyczna rodzajów: Starnoenas (zob. Olson & Wiley, 2016), Microgoura i Cryptophaps niejasna. Następujące obecnie zdefiniowane rodzaje najprawdopodobniej nie są monofiletyczne: Macropygia, Geotrygon i Phaps (Lapiedra et al., 2021); potrzeba dalszych badań. Obecnie zdefiniowany rodzaj Ptilinopus wymaga dalszych badań (Nash et al., 2024). Porządek systematyczny w obrębie (grupy) rodzajów: Geotrygon-Leptotila-Zenaida ("Zenaidini") za Banks et al. (2013), Ptilinopus za Cibois et al. (2014) i Nash et al. (2024), podrodziny Claravinae za Sweet & Johnson (2015) i Sweet et al. (2017). Badania Cibois et al. (2017) sugerują potrzebę zmiany porządku systematycznego w obrębie rodzaju Ducula; potrzeba bardziej kompletnych badań przed wprowadzeniem zmian.

Podrodzina: CLARAVINAE Todd, 1913 - SINIACZKI N

Rodzaj: Claravis Oberholser, 1899 (f.)

Rodzaj: Uropelia Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Paraclaravis Sangster, Sweet & Johnson, 2018 (f.) S

Rodzaj: Metriopelia Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Columbina von Spix, 1825 (f.)

Podrodzina: COLUMBINAE Leach, 1819 - GOŁĘBIE

Plemię: ZENAIDINI Bonaparte, 1853

Rodzaj: Geotrygon Gosse, 1847 (f.)

Rodzaj: Leptotrygon Banks, Weckstein, Remsen & Johnson,KP, 2013 (f.) S

Rodzaj: Leptotila Swainson, 1837 (f.)

Rodzaj: Zentrygon Banks, Weckstein, Remsen & Johnson,KP, 2013 (f.) S

Rodzaj: Zenaida Bonaparte, 1838 (f.)

Plemię: COLUMBINI Leach, 1819

Rodzaj: Reinwardtoena Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Turacoena Bonaparte, 1854 (f,)

Rodzaj: Macropygia Swainson, 1837 (f.)

Rodzaj: Ectopistes Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Patagioenas Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Columba Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Nesoenas Salvadori, 1893 (m.) S

Rodzaj: Spilopelia Sundevall, 1873 (f.) S

Rodzaj: Aplopelia Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Streptopelia Bonaparte, 1855 (f.)

Podrodzina: RAPHINAE Wetmore, 1930 - TRERONY

Rodzaj: Henicophaps Gray,GR, 1862 (f.)

Rodzaj: Pampusana Bonaparte, 1855 (f.) N

Rodzaj: Leucosarcia Gould, 1843 (f.)

Rodzaj: Petrophassa Gould, 1841 (f.)

Rodzaj: Geophaps Gray,GR, 1842 (f.)

Rodzaj: Phaps Selby, 1835 (f.)

Rodzaj: Ocyphaps Gray,GR, 1842 (f.)

Rodzaj: Geopelia Swainson, 1837 (f.)

Rodzaj: Trugon Gray,GR, 1849 (f.)

Rodzaj: Otidiphaps Gould, 1870 (f.)

Rodzaj: Gallicolumba Heck,JG, 1849 (f.)

Rodzaj: Treron Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Didunculus Peale, 1848 (m.)

Rodzaj: Goura Stephens, 1819 (f.)

Rodzaj: Caloenas Gray,GR, 1840 (f.)

Rodzaj: Raphus Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Pezophaps Strickland, 1848 (f.)

Rodzaj: Chalcophaps Gould, 1843 (f.)

Rodzaj: Turtur Boddaert, 1783 (m.)

Rodzaj: Oena Swainson, 1837 (f.)

Rodzaj: Phapitreron Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Ducula Hodgson, 1836 (f.)

Rodzaj: Megaloprepia Reichenbach, 1853 (f.) S

Rodzaj: Ramphiculus Bonaparte, 1854 (m.) S

Rodzaj: Alectroenas Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Ptilinopus Swainson, 1825 (m.) S

Rodzaj: Hemiphaga Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Gymnophaps Salvadori, 1874 (f.)

Rodzaj: Lopholaimus Gould, 1841 (m.)

Rodzaje o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie (genera incertae sedis):

Rodzaj: Microgoura Rothschild, 1904 (f.)

Rodzaj: Cryptophaps Salvadori, 1893 (f.)

Rodzaj: Starnoenas Bonaparte, 1838 (f.)

Rząd: PTEROCLIFORMES Huxley, 1868 - STEPÓWKI

Wersja: 2024-06-14
1 rodzina, 2 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd, najbliżej spokrewniony z madagaskarnikami (Mesitornithiformes) (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę dla obu tych rzędów - Pteroclimesites.

Rodzina: PTEROCLIDAE Bonaparte, 1831 - STEPÓWKI - SANDGROUSE

Wersja: 2016-05-22
Peters III: 3-10 ("Pteroclididae") (F)   Wolters I: 42-43 (F)   S&M: 232-233 (F)   HBW IV: 30-57 (F)   H&M4 I: 81-82 (F)   HBW IC I: 216-219 (F)
2 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Niepublikowane badania Cohen (2011) sugerują, iż rodzaj Pterocles powinien zostać włączony do Syrrhaptes. Bahr (2016) bazując na niepublikowanych badaniach Cohen (2011) zaproponował wyróżnienie 5 rodzajów: Pterocles Temminck, 1815 (alchata), Nyctiperdix Roberts, 1922 (decorata, bicincta, quadricincta, lichtensteinii, indica), Calopterocles Roberts, 1922 (burchelli), Macleanornis Wolters, 1974 (gutturalis, coronatus, personatus) i Syrrhaptes Illiger, 1811 (pozostałe gatunki).

Rodzaj: Syrrhaptes Illiger, 1811 (m.)

Rodzaj: Pterocles Temminck, 1815 (m.)

Rząd: MESITORNITHIFORMES Wetmore, 1960 - MADAGASKARNIKI

Wersja: 2024-06-14
1 rodzina, 2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd, najbliżej spokrewniony ze stepówkami (Pterocliformes) (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę dla obu tych rzędów - Pteroclimesites.

Rodzina: MESITORNITHIDAE Wetmore, 1960 - MADAGASKARNIKI - MESITES

Wersja: 2015-08-30
Peters II: 141-142 ("Mesoenatidae") (F)   Wolters I: 17 (F)   S&M: 231-232 (F)   HBW III: 34-43 (F)   H&M4 I: 82 (F)   HBW IC I: 154-155 (F)
2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Potrzeba badań filogenetycznych dla określenia pokrewieństwa w obrębie rodziny.

Rodzaj: Mesitornis Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Monias Oustalet & Grandidier,G, 1903 (m.)

Nadrząd: OTIDIMORPHAE

Nadrząd składający się z trzech blisko spokrewnionych rzędów (umieszczanych czasami w trzech osobnych nadrzędach, np. w Cracraft, 2013) - kukułkowych (Cuculiformes), turakowych (Musophagiformes) i dropiów (Otidiformes) (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Suh et al., 2015, Houde et al., 2019, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024; lecz zob. również Reddy et al., 2017 i Kuhl et al., 2021), najbliżej spokrewniony z Columbimorphae (Prum et al., 2015, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024; zob. również Kuhl et al., 2021). Oba nadrzędy, dla których Prum et al. (2015) zaproponowali wspólną nazwę Columbaves, stanowią takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli (Stiller et al., 2024). Niedawno sugerowane bliższe pokrewieństwo Otidimorphae z Caprimulgimorphae (Jarvis et al., 2024) nie zostało potwierdzone. Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Insolitaves dla (Cuculiformes + Gruiformes + Musophagiformes + Otidiformes + Aequornithia), lecz pokrewieństwo takie również nie zostało potwierdzone. Badania Prum et al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015) i Stiller et al. (2024) wskazują na następujące pokrewieństwo w obrębie Otidimorphae: (Musophagiformes (Otidiformes + Cuculiformes)) (lecz zob. również Braun,EL et al., 2019, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024). Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę dla (Musophagiformes + Otidiformes) - Musophagotides, lecz takie pokrewieństwo nie zostało także potwierdzone.

Rząd: MUSOPHAGIFORMES Seebohm, 1890 - TURAKOWE

Wersja: 2024-06-14
1 rodzina, 5 rodzajów, 23 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd stanowiący takson siostrzany w stosunku do (Otidiformes + Cuculiformes) (Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Stiller et al., 2024).

Rodzina: MUSOPHAGIDAE Billberg, 1828 - TURAKOWATE - TURACOS

Wersja: 2023-12-16
Peters IV: 3-11 (F)   Wolters II: 109-110 (F)   S&M: 166-168 (F)   HBW IV: 480-506 (F)   H&M4 I: 167-169 (F)   HBW IC I: 364-367 (F)
3 podrodziny, 5 rodzajów, 23 gatunki
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na badaniach Veron & Winney (2000) i Perktaş et al. (2020); zob. również Njabo & Sorenson (2009). Perktaş et al. (2020) zaproponowali szereg dodatkowych zmian, w tym wyodrębnienie z obecnie zdefiniowanego rodzaju Tauraco dwóch dodatkowych rodzajów - Musophaga Isert, 1788 (T. macrorhynchus, T. rossae, T. violaceus) i Proturacus Bates, 1923 (T. bannermani, T. erythrolophus, T. leucolophus), oraz szereg zmian na poziomie gatunków; potrzeba dalszych badań. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Tauraco za Perktaş et al. (2020).

Podrodzina: CORYTHAEOLINAE Verheyen, 1956 - SZYSZAKI

Rodzaj: Corythaeola Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Podrodzina: CRINIFERINAE Verheyen, 1956 - HAŁAŚNIKI

Rodzaj: Crinifer Jarocki, 1821 (m.) S

Podrodzina: MUSOPHAGINAE Billberg, 1828 - TURAKI

Rodzaj: Gallirex Lesson, 1844 (m.)

Rodzaj: Menelikornis Boetticher, 1947 (m.) S

Rodzaj: Tauraco Kluk, 1779 (m.)

Rząd: OTIDIFORMES Wagler, 1830 - DROPIE

Wersja: 2024-06-14
1 rodzina, 11 rodzajów, 26 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd najbliżej spokrewniony z Cuculiformes (Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Stiller et al., 2024). Dropie dawniej były błędnie umieszczane wśród żurawiowych (Gruiformes).

Rodzina: OTIDIDAE Rafinesque, 1815 - DROPIE - BUSTARDS N

Wersja: 2023-08-05
Peters II: 217-225 ("Otidae") (F)   Wolters I: 7-8 (F)   S&M: 215-217 (F)   HBW III: 240-273 (F)   H&M4 I: 165-167 (F)   HBW IC I: 360-363 (F)
11 rodzajów, 26 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Pitra et al. (2002); zob. też Broders et al. (2003). Niepublikowane badania Cohen (2011) sugerują pewne modyfikacje przyjętego porządku systematycznego. Ostatnio Collar & Kirwan (2023) zaproponowali umieszczenie Ardeotis nuba w odrębnym monotypowym rodzaju - Nubotis.

Rodzaj: Heterotetrax Sharpe, 1894 (m.)

Rodzaj: Lissotis Reichenbach, 1848 (f.)

Rodzaj: Ardeotis Le Maout, 1853 (f.)

Rodzaj: Tetrax Forster,T, 1817 (m.)

Rodzaj: Houbaropsis Sharpe, 1893 (f.)

Rodzaj: Sypheotides Lesson, 1839 (m.)

Rodzaj: Lophotis Reichenbach, 1848 (f.)

Rodzaj: Eupodotis Lesson, 1839 (f.)

Rodzaj: Otis Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Afrotis Gray,GR, 1855 (f.)

Rodzaj: Chlamydotis Lesson, 1839 (f.)

Rząd: CUCULIFORMES Wagler, 1830 - KUKUŁKOWE

Wersja: 2024-09-304
1 rodzina, 37 rodzajów (w tym 1 wymarły), 149 gatunków (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Monotypowy rząd najbliżej spokrewniony z Otidiformes (Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Stiller et al., 2024).

Rodzina: CUCULIDAE Leach, 1819 - KUKUŁKOWATE - CUCKOOS

Wersja: 2024-09-30
Peters IV: 12-76 (F)   Wolters II: 110-116 (Crotophagidae, Centropodidae, Neomorphidae, Taperidae, Coccyzidae, Clamatoridae, F, Eudynamidae, Phoenicophaeidae)   S&M: 96-108 (F, Centropodidae, Coccyzidae, Crotophagidae, Neomorphidae)   HBW IV: 508-607 (F)   H&M4 I: 136-149 (F)   HBW IC I: 312-333, 766-767 i 772 (F)
3 podrodziny, 37 rodzajów (w tym 1 wymarły), 149 gatunków (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na Sorenson & Payne (2005); zob. też Payne (2005).

Podrodzina: CROTOPHAGINAE Swainson, 1837 - KLESZCZOJADY

Plemię: CROTOPHAGINI Swainson, 1837

Rodzaj: Crotophaga Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Guira Lesson, 1830 (f.)

Plemię: NEOMORPHINI Shelley, 1891

Rodzaj: Tapera Thunberg, 1819 (f.)

Rodzaj: Dromococcyx zu Weid, 1832 (m.)

Rodzaj: Morococcyx Sclater,PL, 1862 (m.)

Rodzaj: Geococcyx Wagler, 1831 (m.)

Rodzaj: Neomorphus Gloger, 1827 (m.)

Podrodzina: CENTROPODINAE Blyth, 1838 - KUKALE

Plemię: COUINI Bonaparte, 1854

Rodzaj: Coua Schinz, 1821 (f.)

Rodzaj: Carpococcyx Gray,GR, 1840 (m.)

Plemię: CENTROPODINI Blyth, 1838

Rodzaj: Centropus Illiger, 1811 (m.)

Podrodzina: CUCULINAE Leach, 1819 - KUKUŁKI

Plemię: PHAENICOPHAEINI Gray,GR, 1840

Rodzaj: Rhinortha Vigors, 1830 (f.)

Rodzaj: Ceuthmochares Cabanis & Heine,F,Sr. 1863 (m.)

Rodzaj: Taccocua Lesson, 1830 (f.)

Rodzaj: Zanclostomus Swainson, 1837 (m.)

Rodzaj: Phaenicophaeus Stephens, 1815 (m.)

Rodzaj: Dasylophus Swainson, 1837 (m.)

Rodzaj: Lepidogrammus Reichenbach, 1849 (m.)

Rodzaj: Rhamphococcyx Cabanis & Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Clamator Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Coccycua Lesson, 1830 (f.)

Rodzaj: Piaya Lesson, 1830 (f.)

Rodzaj: Coccyzus Vieillot, 1816 (m.)

Plemię: CUCULINI Leach, 1819

Rodzaj: Nannococcyx Olson, 1975 (m.)

Rodzaj: Pachycoccyx Cabanis, 1882 (m.)

Rodzaj: Microdynamis Salvadori, 1878 (f.)

Rodzaj: Eudynamys Vigors & Horsfield, 1827 (m.)

Rodzaj: Urodynamis Salvadori, 1880 (f.)

Rodzaj: Scythrops Latham, 1790 (m.)

Rodzaj: Chalcites Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Chrysococcyx Boie, 1826 (m.)

Rodzaj: Cacomantis Müller,S, 1843 (m.)

Rodzaj: Heteroscenes Cabanis & Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Caliechthrus Cabanis & Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Cercococcyx Cabanis, 1882 (m.)

Rodzaj: Surniculus Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Hierococcyx Müller,S, 1845 (m.)

Rodzaj: Cuculus Linnaeus, 1758 (m.)

Nadrząd: OPISTHOCOMIMORPHAE

Ostatnie badania Jarvis et al. (2014) i Stiller et al. (2024) sugerują bliższe pokrewieństwo Opisthocomimorphae z Gruimorphae (Gruiformes + Charadriiformes), z kolei oba te nadrzędy stanowią takson siostrzany do (Caprimulgimorphae + Phaethontimorphae + Aequornithia) (Stiller et al., 2024) lub też wszystkich kolejnych rzędów Neoaves (Jarvis et al., 2024); potrzeba dalszych badań filogenetycznych (Braun,EL et al., 2019, Stiller et al., 2024). Stiller et al. (2024) zaproponowali wspólną nazwę Elementaves dla (Opisthocomimorphae + Gruimorphae + Caprimulgimorphae + Phaethontimorphae + Gaviimorphae + Procellariimorphae + Pelecanimorphae), siostrzanej w stosunku do Telluraves (Accipitrimorphae + Strigimorphae + Coraciimorphae + Passerimorphae). Zob. także wcześniejsze badania Sorenson et al. (2003a), Cracraft et al. (2004), Fain & Houde (2004), Ericson et al. (2006a), Brown et al. (2008), Hackett et al. (2008), Suh et al. (2011), Ericson (2012), McCormack et al. (2013), Cracraft (2013), Prum et al. (2015), Suh et al. (2015), Reddy et al. (2017), Houde et al. (2019), Kuhl et al. (2021) i Wu et al. (2024). Przykładowo badania Prum et al. (2015) sugerowały bliższe pokrewieństwo hoacynów w stosunku do Coracornithia (Prum et al. zaproponowali wspólną nazwę dla obu taksonów - Inopinaves).

Rząd: OPISTHOCOMIFORMES L'Herminier, 1837 - HOACYNY

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: OPISTHOCOMIDAE Swainson, 1837 - HOACYNY - HOATZIN

Wersja: 2015-02-09
Peters II: 141 (F)   Wolters II: 110 (F)   S&M: 106 (F)   HBW III: 24-32 (F)   H&M4 I: 136 (F)   HBW IC I: 312-313 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Opisthocomus Illiger, 1811 (m.)

Nadrząd: GRUIMORPHAE (syn. Cursorimorphae Jarvis et al., 2014)

Ostatnie badania (Jarvis et al., 2014, Stiller et al., 2024) sugerują bliższe pokrewieństwo Gruimorphae z Opisthocomimorphae, z kolei oba te taksony stanowią takson siostrzany do (Caprimulgimorphae + Phaethontimorphae + Aequornithia) (Stiller et al., 2024) lub też wszystkich kolejnych rzędów Neoaves (Jarvis et al., 2024); potrzeba jednak dalszych badań filogenetycznych (Braun,EL et al., 2019, Stiller et al., 2024). Stiller et al. (2024) zaproponowali wspólną nazwę Elementaves dla (Opisthocomimorphae + Gruimorphae + Caprimulgimorphae + Phaethontimorphae + Gaviimorphae + Procellariimorphae + Pelecanimorphae), siostrzanej w stosunku do Telluraves (Accipitrimorphae + Strigimorphae + Coraciimorphae + Passerimorphae). Zob. również wcześniejsze badania Sorenson et al. (2003a), Cracraft et al. (2004), Fain & Houde (2004), Ericson et al. (2006a), Brown et al. (2008), Hackett et al. (2008), Suh et al. (2011), Ericson (2012), McCormack et al. (2013), Prum et al. (2015), Suh et al. (2015), Reddy et al. (2017), Houde et al. (2019), Kuhl et al. (2021) i Wu et al. (2024). Przykładowo badania Hackett et al. (2008) sugerowały, iż siewkowe (Charadriiformes) stanowią takson siostrzany w stosunku do kohorty Coracornithia (Cracraft (2013) umieścił siewkowe w osobnej kohorcie Charadriia), a Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Litoritelluraves dla przedstawicieli obu tych kohort.

Rząd: GRUIFORMES Bonaparte, 1854 - ŻURAWIOWE

Wersja: 2024-06-15
6 rodzin, 54 rodzaje (w tym 4 wymarłe), 188 gatunków (w tym 25 wymarłych)
Systematyka: Rodziny wchodzące w skład rzędu dzielą się na 2 grupy (nadrodziny): (1) Gruoidea - (Psophiidae (Aramidae + Gruidae)) oraz (2) Ralloidea - (Rallidae (Heliornithidae + Sarothruridae)) (Houde et al., 1997, Cracraft et al., 2004, Fain & Houde, 2004, Ericson et al., 2006a, Fain et al., 2007, Mayr, 2007, Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Stiller et al., 2024; lecz zob. również García-R et al., 2014). Tradycyjnie zaliczane do żurawiowych madagaskarniki (Mesitornithidae), kagu (Rhynochetidae), słonecznice (Eurypygidae), dropie (Otididae) oraz (czasami) przepiórniki (Turnicidae) nie są z nimi blisko spokrewnione.

Nadrodzina: RALLOIDEA Rafinesque, 1815

Rodzina: RALLIDAE Leach, 1820 - CHRUŚCIELE - RAILS AND COOTS

Wersja: 2024-01-24
Peters II: 157-194 i 197-213 (F)   Wolters I: 10-16 (F)   S&M: 220-231 (F)   HBW III: 108-141 i 148-209, VII: 24-29 i XVII: 196-197 (F)   H&M4 I: 149-162 (F)   HBW IC I: 334-355, 766-769 i 772-773 (F)
2 podrodziny, 42 rodzaje (w tym 4 wymarłe), 151 gatunków (w tym 25 wymarłych)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na Kirchman et al. (2021), García-R et al. (2014, 2020), García-R & Matzke (2021) i Depino et al. (2023); zob. również Trewick (1997), Slikas et al. (2002), Kirchman (2012), Livezey (1998) i Boast et al. (2019). Dickinson & Remsen (2013) wyróżnili w obrębie rodziny dwie podrodziny - Himantornithinae Bonaparte, 1856 (chruścielonie) i Rallinae Rafinesque, 1815 (chruściele), lecz zob. García-R et al. (2014, 2020) i Kirchman et al. (2021). Obecny podział na dwie podrodziny (Rallinae, Fulicinae) bazuje na badaniach Kirchman et al. (2021). Rodzaje Mentocrex i Rallicula okazały się przedstawicielami rodziny kusokurek Sarothruridae (García-R et al., 2014, 2020). Rodzaje Aphanapteryx, Mundia i Pareudiastes wymagają badań filogenetycznych. Badania García-R & Matzke (2021) sugerują, iż obecnie zdefiniowane rodzaje: Aphanapteryx, Gallirallus, Tribonyx, Gallinula, Zapornia i Amaurornis nie są monofiletyczne; potrzeba dalszych badań. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Porphyrio za García-R & Trewick (2015) i García-R et al. (2020), Pardirallus za García-R et al. (2020), Laterallus za Depino et al. (2023).

Podrodzina: RALLINAE Leach, 1820 - WODNIKI

Rodzaj: Anurolimnas Sharpe, 1893 (m.) S

Rodzaj: Amaurolimnas Sharpe, 1893 (m.)

Rodzaj: Aramides Pucheran, 1845 (m.)

Rodzaj: Mustelirallus Bonaparte, 1856 (m.) S

Rodzaj: Pardirallus Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Rallus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Canirallus Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Rougetius Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Crecopsis Sharpe, 1893 (f.) S

Rodzaj: Mundia Bourne, Ashmole & Simmons, 2003 (f.)

Rodzaj: Dryolimnas Sharpe, 1893 (m.)

Rodzaj: Aphanapteryx von Frauenfeld, 1868 (f.)

Rodzaj: Crex Bechstein, 1803 (f.)

Rodzaj: Aramidopsis Sharpe, 1893 (f.)

Rodzaj: Lewinia Gray,GR, 1855 (f.)

Rodzaj: Aptenorallus Kirchman, McInerney, Giarla, Olson, Slikas & Fleischer, 2022 (m.)

Rodzaj: Habroptila Gray,GR, 1861 (f.)

Rodzaj: Diaphorapteryx Forbes,HO, 1892 (f.)

Rodzaj: Gallirallus Lafresnaye, 1841 (m.)

Rodzaj: Eulabeornis Gould, 1844 (m.)

Rodzaj: Cabalus Hutton,FW, 1874 (m.)

Rodzaj: Hypotaenidia Reichenbach, 1853 (f.)

Podrodzina: FULICINAE Nitzsch, 1820 - ŁYSKI

Rodzaj: Himantornis Hartlaub, 1855 (m.)

Rodzaj: Gymnocrex Salvadori, 1875 (f.)

Rodzaj: Porphyriops Pucheran, 1845 (m.) S

Rodzaj: Porzana Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Tribonyx Du Bus, 1840 (m.)

Rodzaj: Pareudiastes Hartlaub & Finsch, 1871 (m.)

Rodzaj: Paragallinula Sangster, García-R & Trewick, 2015 (f.) S

Rodzaj: Gallinula Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Fulica Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Porphyrio Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Rufirallus Bonaparte, 1856 (m.) S

Rodzaj: Coturnicops Gray,GR, 1855 (m.)

Rodzaj: Laterallus Gray,GR, 1855 (m.) S

Rodzaj: Poliolimnas Sharpe, 1893 (m.) S

Rodzaj: Megacrex D'Albertis & Salvadori, 1879 (f.)

Rodzaj: Aenigmatolimnas Peters,JL, 1932 (m.) S

Rodzaj: Gallicrex Blyth, 1852 (f.)

Rodzaj: Amaurornis Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Rallina Gray,GR, 1846 (f.)

Rodzaj: Zapornia Leach, 1816 (f.)

Rodzina: SAROTHRURIDAE Verheyen, 1957 - KUSOKURKI - FLUFFTAILS

Wersja: 2023-03-25
Peters II: 173-174, 180 i 194-197 (p. Rallidae)   Wolters I: 10-11 (p. Rallidae)   S&M: 220, 221 (p. Rallidae)   HBW III: 142-146, 148-149 i 151-152 (p. Rallidae)   H&M4 I: 149-150 (F) i 162-163 (p. Rallidae)   HBW IC I: 334-337 (p. Rallidae: sF)
3 rodzaje, 15 gatunków
Systematyka: Takson ostatnio wyodrębniony z rodziny chruścieli (Rallidae), najbliżej spokrewniona z perkołyskami (Heliornithidae) (Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017; zob. również García-R et al., 2014). Badania Boast et al. (2019) sugerują, iż kusokurki są najbliżej spokrewnione z wymarłymi Aptornithidae z Nowej Zelandii, a następnie z perkołyskami. Porządek systematyczny (rodzaje) w obrębie rodziny za Kirchman et al. (2021); zob. również García-R et al. (2014, 2020) i Boast et al. (2019). Kusokurka cienkodzioba (Sarothrura watersi) czasami jest umieszczana w osobnym monotypowym rodzaju Lemurolimnas Salomonsen, 1934 (m.) (Penhallurick, 2003a,b).

Rodzaj: Mentocrex Peters,JL, 1932 (f.)

Rodzaj: Rallicula Schlegel, 1871 (f.)

Rodzaj: Sarothrura Heine,F,Jr., 1890 (f.)

Rodzina: HELIORNITHIDAE Gray,GR, 1840 - PERKOŁYSKI - FINFOOTS

Wersja: 2017-06-25
Peters II: 213-214 (F)   Wolters I: 16 (F)   S&M: 219 (F)   HBW III: 210-217 (F)   H&M4 I: 163 (F)   HBW IC I: 334-335 (F)
3 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z kusokurkami (Sarothruridae) (Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny bazuje na Fain et al. (2007).

Rodzaj: Podica Lesson, 1831 (f.)

Rodzaj: Heliopais Sharpe, 1893 (m.)

Rodzaj: Heliornis Bonnaterre, 1791 (m.)

Nadrodzina: GRUOIDEA Vigors, 1825

Rodzina: PSOPHIIDAE Bonaparte, 1831 - GRUCHACZE - TRUMPETERS

Wersja: 2015-09-04
Peters II: 155-156 (F)   Wolters I: 10 (F)   S&M: 219 (F)   HBW III: 96-107 (F)   H&M4 I: 163-164 (F)   HBW IC I: 356-357 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina. Rodzaj Psophia wymaga rewizji systematycznej (zob. Sherman, 1996, Oppenheimer & Silveira, 2009, Ribas et al., 2012).

Rodzaj: Psophia Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzina: ARAMIDAE Bonaparte, 1842 - BEKAŚNICE - LIMPKIN

Wersja: 2017-06-25
Peters II: 155 (F)   Wolters I: 10 (F)   S&M: 219 (p. Heliornithidae: t)   HBW III: 90-95 (F)   H&M4 I: 164 (F)   HBW IC I: 356-357 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z żurawiami (Gruidae) (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Stiller et al., 2024).

Rodzaj: Aramus Vieillot, 1816 (m.)

Rodzina: GRUIDAE Vigors, 1825 - ŻURAWIE - CRANES

Wersja: 2024-06-15
Peters II: 150-154 (F)   Wolters I: 9 (F)   S&M: 217-218 (F)   HBW III: 60-89 (F)   H&M4 I: 164-165 (F)   HBW IC I: 356-359 (F)
2 podrodziny, 4 rodzaje, 15 gatunków
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z bekaśnicami (Aramidae) (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Stiller et al., 2024). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na Krajewski et al. (2010).

Podrodzina: BALEARICINAE Parker,WK, 1878 - KORONNIKI

Rodzaj: Balearica Brisson, 1760 (f.)

Podrodzina: GRUINAE Vigors, 1825 - ŻURAWIE

Rodzaj: Leucogeranus Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Antigone Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Grus Brisson, 1760 (f.)

Rząd: CHARADRIIFORMES Huxley, 1867 - SIEWKOWE

Wersja: 2024-09-30
17 rodzin, 90 rodzajów (w tym 1 wymarły), 378 gatunków (w tym 3 wymarłe)
Systematyka: Badania Jarvis et al. (2014), Kuhl et al. (2021), Wu et al. (2024) i Stiller et al. (2024) sugerują, iż ten dobrze zdefiniowany rząd jest najbliżej spokrewniony z żurawiowymi (Gruiformes), lecz zob. również wcześniejsze badania Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017) i Houde et al. (2019). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie siewkowych (na poziomie rodzin i powyżej) jest dobrze udokumentowany i nie budzi obecnie większych wątpliwości (Paton et al., 2003, Ericson et al., 2003a, 2006a, Thomas et al., 2004a,b, Paton & Baker, 2006, Baker et al., 2007, Fain & Houde, 2007, Hackett et al., 2008, Pereira & Baker, 2010, Mayr, 2011b, Gibson & Baker, 2012, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Černý & Natale, 2022, Stiller et al., 2024). Siewkowe dzielą się na trzy dobrze zdefiniowane podrzędy: (Charadrii (Scolopaci + Lari)).

Podrząd: CHARADRII Huxley, 1867 - SIEWKOWCE

Parvorder: CHIONIDA Sharpe, 1891

Nadrodzina: CHIONOIDEA Lesson, 1828

Takson składający się z dwóch blisko spokrewnionych rodzin, siostrzany w stosunku do pozostałych przedstawicieli podrzędu Charadrii.

Rodzina: BURHINIDAE Mathews, 1912 - KULONY - THICK-KNEES

Wersja: 2024-09-30
Peters II: 293-298 (F)   Wolters I: 22 (F)   S&M: 243-244 (F)   HBW III: 348-363 (F)   H&M4 I: 198-199 (F)   HBW IC I: 418-419 (F)
3 rodzaje, 10 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny (rodzaje, gatunki) bazuje na Černý & Natale (2022) i Černý et al. (2023).

Rodzaj: Hesperoburhinus Černý, van Els, Natale & Gregory, 2023 (m.) S

Rodzaj: Esacus Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Burhinus Illiger, 1811 (m.)

Rodzina: CHIONIDAE Bonaparte, 1832 - POCHWODZIOBY - SHEATHBILLS & MAGELLANIC PLOVER

Wersja: 2024-06-15
Peters II: 258 (p. Charadriidae) i 308-309 (F: "Chionididae")   Wolters I: 26 (p. Charadriidae) i 27 (F)   S&M: 243 (F) i 250 (p. Charadriidae)   HBW III: 436 i 442 (p. Charadriidae: sF), 546-555 (F)   H&M4 I: 199 (F)   HBW IC I: 418-421 (F, Pluvianellidae)
2 podrodziny, 2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Wyróżniane podrodziny bardzo często traktowane są jako osobne rodziny (np. Bahr, 2011), lecz. zob. m.in. Stiller et al. (2024); zob. również Černý & Natale (2022).

Podrodzina: CHIONINAE Bonaparte, 1832 - POCHWODZIOBY

Rodzaj: Chionis Forster,JR, 1788 (m.)

Podrodzina: PLUVIANELLINAE Jehl, 1975 - MAGELANÓWKI

Rodzaj: Pluvianellus Gray,GR, 1846 (m.)

Parvorder: CHARADRIIDA Huxley, 1867

Nadrodzina: PLUVIANOIDEA Reichenbach, 1848

Takson siostrzany w stosunku do pozostałych nadrodzin podrzędu Charadrii (Haematopodoidea, Charadrioidea).

Rodzina: PLUVIANIDAE Reichenbach, 1848 - PIJAWNIKI - EGYPTIAN PLOVER

Wersja: 2022-09-25
Peters II: 298 (p. Glareolidae)   Wolters I: 26 (p. Glareolidae)   S&M: 252 (p. Glareolidae)   HBW III: 376-377 (p. Glareolidae)   H&M4 I: 200 (F)   HBW IC I: 420-421 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina ostatnio wyodrębniona z rodziny żwirowcowatych (Glareolidae) (Ericson et al., 2003a, Baker et al., 2007a, Fain & Houde, 2007, Claramunt & Cracraft, 2015, Černý & Natale, 2022).

Rodzaj: Pluvianus Vieillot, 1816 (m.)

Nadrodzina: HAEMATOPODOIDEA Billberg, 1828

Takson siostrzany w stosunku do nadrodziny Charadrioidea.

Rodzina: HAEMATOPODIDAE Billberg, 1828 - OSTRYGOJADY - OYSTERCATCHERS & IBISBILL

Wersja: 2022-09-25
Peters II: 231-234 (F) i 288-289 (p. Recurvirostridae)   Wolters I: 22-23 (F, Ibidorhynchidae)   S&M: 244-245 (p. Charadriidae: t)   HBW III: 308-331 (F, Ibidorhynchidae)   H&M4 I: 200-201 (F)   HBW IC I: 420-423 i 768-769 (F, Ibidorhynchidae)
2 podrodziny, 2 rodzaje, 12 gatunków
Systematyka: Wyróżniane podrodziny często traktowane są jako odrębne rodziny (np. Hockey, 1996, Knystautas, 1996); badania Černý & Natale (2022) wydają się potwierdzać taki podział. Ponadto stwierdzone różnice genetyczne w obrębie Haematopus sugerują potrzebę jego podziału na dwa mniejsze rodzaje - Prohaematopus Mathews, 1913 i Haematopus (Černý & Natale, 2022). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Haematopus za Černý & Natale (2022).

Podrodzina: HAEMATOPODINAE Billberg, 1828 - OSTRYGOJADY

Rodzaj: Haematopus Linnaeus, 1758 (m.)

Podrodzina: IBIDORHYNCHINAE Bonaparte 1856 - IBISODZIOBY

Rodzaj: Ibidorhyncha Vigors, 1832 (f.)

Rodzina: RECURVIROSTRIDAE Billberg, 1828 - SZCZUDŁONOGI - STILTS AND AVOCETS

Wersja: 2022-09-25
Peters II: 289-291 (F)   Wolters I: 22-23 (F)   S&M: 245-246 (p. Charadriidae: t)   HBW III: 332-347 (F)   H&M4 I: 201 (F)   HBW IC I: 422-423 (F)
3 rodzaje, 7 gatunków
Systematyka: Szczudłonogi często dzielone są na dwie podrodziny - Recurvirostrinae (szablodzioby) i Himantopodinae Selby, 1840 (szczudłaki), lecz zob. Černý & Natale (2022). Systematyka rodzaju Himantopus niejasna (zob. Sibley & Monroe, 1990, Pierce, 1996, A.O.U., 1998, Dickinson, 2003, Rasmussen & Anderton, 2005, Christidis & Boles, 2008, Černý & Natale, 2022). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Recurvirostra za Černý & Natale (2022).

Rodzaj: Cladorhynchus Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Recurvirostra Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Himantopus Brisson, 1760 (m.)

Nadrodzina: CHARADRIOIDEA Leach, 1820

Takson siostrzany w stosunku do przedstawicieli nadrodziny Haematopodoidea.

Rodzina: CHARADRIIDAE Leach, 1820 - SIEWECZKOWATE - PLOVERS & LAPWINGS

Wersja: 2023-12-24
Peters II: 234-258 (F) i 303 (p. Glareolidae)   Wolters I: 23-25 (Vanellidae, F) i 26 (p. Glareolidae)   S&M: 246-252 (F)   HBW III: 384-442 (F)   H&M4 I: 202-207 (F)   HBW IC I: 422-433 (F)
2 podrodziny, 11 rodzajów, 68 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na Černý & Natale (2022); zob. również Baker et al. (2007), Barth et al. (2013), Dos Remedios et al. (2015) i Päckert (2022). Część wcześniejszych badań sugerowało, iż rodzaj Pluvialis nie jest blisko spokrewniony z pozostałymi przedstawicielami rodziny sieweczkowatych (np. Baker et al., 2007, Fain & Houde, 2007), lecz zob. Baker et al. (2012), Barth et al. (2013) i Černý & Natale (2022). Na podstawie badań Barth et al. (2013) i Černý & Natale (2022) włączono podrodzinę Vanellinae Bonaparte, 1842 (wyróżnianą przez m.in. Dickinson & Remsen, 2013) do Charadriinae. Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodzaju Vanellus sugerują potrzebę jego podziału (Černý & Natale, 2022). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów Pluvialis, Charadrius i Anarhynchus za Černý & Natale (2022).

Podrodzina: PLUVIALINAE Wood,CT, 1835 - SIEWKI

Rodzaj: Pluvialis Brisson, 1760 (f.)

Podrodzina: CHARADRIINAE Leach, 1820 - SIEWECZKI

Rodzaj: Oreopholus Jardine & Selby, 1835 (m.)

Rodzaj: Hoploxypterus Bonaparte, 1856 (m.) S

Rodzaj: Phegornis Gray,GR, 1847 (m.)

Rodzaj: Zonibyx Reichenbach 1853 (m.) S

Rodzaj: Eudromias Brehm,CL, 1830 (m.)

Rodzaj: Charadrius Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Vanellus Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Erythrogonys Gould, 1838 (m.)

Rodzaj: Peltohyas Sharpe, 1896 (m.)

Rodzaj: Anarhynchus Quoy & Gaimard, 1830 (m.) S

Podrząd: SCOLOPACI - BEKASOWCE

Takson siostrzany w stosunku do przedstawicieli podrzędu Lari. Bekasowce dzielą się na dwie linie (tu w randze parvorder): Jacanida (składająca się z dwóch nadrodzin: Thinocoroidea i Jacanoidea) i Scolopacida (składająca się z jednej rodziny - Scolopacidae).

Parvorder: JACANIDA

Nadrodzina: THINOCOROIDEA Sundevall, 1836

Rodzina: PEDIONOMIDAE Bonaparte, 1856 - DROPIATKI - PLAINS-WANDERER

Wersja: 2017-12-14
Peters II: 150 (F)   Wolters I: 8 (F)   S&M: 233 (F)   HBW III: 534-537 (F)   H&M4 I: 207 (F)   HBW IC I: 432-433 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Pedionomus Gould, 1841

Rodzina: THINOCORIDAE Sundevall, 1836 - ANDÓWKI - SEEDSNIPES

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 306-308 (F)   Wolters I: 27 (F)   S&M: 233 (F)   HBW III: 538-545 (F)   H&M4 I: 207-208 (F)   HBW IC I: 432-433 (F)
2 rodzaje, 4 gatunki
Systematyka: Badania Černý & Natale (2022) potwierdziły przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny.

Rodzaj: Attagis Geoffroy Saint-Hilaire,I & Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Thinocorus Eschscholtz, 1829 (m.)

Nadrodzina: JACANOIDEA Chenu & Des Murs, 1854

Rodzina: ROSTRATULIDAE Mathews, 1913-14 - ZŁOTOSŁONKI - PAINTED-SNIPE

Wersja: 2015-02-09
Peters II: 230 (F)   Wolters I: 18 (F)   S&M: 242 (F)   HBW III: 292-301 (F)   H&M4 I: 208 (F)   HBW IC I: 434-435 (F)
2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Rodzaj Nycticryphes czasami włączany jest do Rostratula.

Rodzaj: Rostratula Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Nycticryphes Wetmore & Peters,JL, 1923 (m.)

Rodzina: JACANIDAE Des Murs, 1854 - DŁUGOSZPONY - JACANAS

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 226-230 (F)   Wolters I: 17-18 (F)   S&M: 242-243 (F)   HBW III: 276-291 (F)   H&M4 I: 208-209 (F)   HBW IC I: 434-435 (F)
6 rodzajów, 8 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za Whittingham et al. (2000) i Černý & Natale (2022); zob. też Baker et al. (2007) i Gibson & Baker (2012).

Rodzaj: Jacana Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Hydrophasianus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Actophilornis Oberholser, 1925 (m.)

Rodzaj: Metopidius Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Irediparra Mathews, 1911 (f.)

Rodzaj: Microparra Cabanis, 1877 (f.)

Parvorder: SCOLOPACIDA

Nadrodzina: SCOLOPACOIDEA Rafinesque, 1815

Rodzina: SCOLOPACIDAE Nitzsch, 1820 - BEKASOWATE - SANDPIPERS

Wersja: 2023-09-29
Peters II: 258-288 (F) i 292-293 (Phalaropodidae)   Wolters I: 18-21 (F)   S&M: 233-242 (F)   HBW III: 444-533, VII: 29 i XVII: 197-198 (F)   H&M4 I: 209-217 (F)   HBW IC I: 436-449, 768-769 i 773 (F)
5 podrodzin, 16 rodzajów, 94 gatunki (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Gibson & Baker (2012) i Černý & Natale (2022); zob. również Fain & Houde (2007), Baker et al. (2007), Cibois et al. (2012) i de Pietri et al. (2021). Na podstawie badań de Pietri et al. (2021) umieszczono rodzaj Prosobonia w osobnym monotypowym plemieniu Prosoboniini. Ostatnie badania sugerują, iż rodzaj Gallinago nie jest monofiletyczny w stosunku do Coenocorypha (Gibson & Baker, 2012, Černý & Natale, 2022); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Limosa, Calidris i Tringa za Černý & Natale (2022), Numenius za Tan et al. (2023) (zob. również Černý & Natale, 2022).

Podrodzina: NUMENIINAE Selby, 1840 - KULIKI

Rodzaj: Bartramia Lesson, 1831 (f.)

Rodzaj: Numenius Brisson, 1760 (m.)

Podrodzina: LIMOSINAE Gray,GR, 1841 - RYCYKI

Rodzaj: Limosa Brisson, 1760 (f.)

Podrodzina: SCOLOPACINAE Nitzsch, 1820 - SŁONKI

Plemię: LIMNODROMINI Johnsgard, 1981

Rodzaj: Limnodromus zu Wied, 1833 (m.)

Plemię: SCOLOPACINI Nitzsch, 1820

Rodzaj: Scolopax Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Coenocorypha Gray,GR, 1855 (f.)

Rodzaj: Gallinago Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Lymnocryptes Boie, 1826 (m.)

Podrodzina: ARENARIINAE Stejneger, 1885 - BIEGUSY N

Plemię: PROSOBONIINI Bonaparte, 1850

Rodzaj: Prosobonia Bonaparte, 1850 (f.)

Plemię: ARENARIINI Stejneger, 1885

Rodzaj: Arenaria Brisson, 1760 (f.)

Plemię: CALIDRINI Hogg, 1845

Rodzaj: Calidris Anon. = Merrem, 1804 (f.)

Podrodzina: TRINGINAE Leach, 1820 - BRODŹCE

Plemię: TRINGINI Leach, 1820

Rodzaj: Xenus Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Actitis Illiger, 1811 (m.)

Rodzaj: Tringa Linnaeus, 1758 (f.)

Plemię: PHALAROPODINI Bonaparte, 1831

Rodzaj: Steganopus Vieillot, 1818 (m.)

Rodzaj: Phalaropus Brisson, 1760 (m.)

Podrząd: LARI Sharpe, 1891 - MEWOWCE

Mewowce dzielą się na dwie linie (parvorder) - Turnicida (monotypowa) i Larida (składająca się z trzech nadrodzin stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne).

Parvorder: TURNICIDA Huxley, 1868

Rodzina: TURNICIDAE Gray,GR, 1840 - PRZEPIÓRNIKI - BUTTONQUAILS

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 142-149 (F)   Wolters I: 8-9 (F)   S&M: 42-43 (F)   HBW III: 44-59 (F)   H&M4 I: 217-219 (F)   HBW IC I: 448-451 (F)
2 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Przepiórniki dawniej były umieszczane wśród żurawiowych (Gruiformes). Pokrewieństwo w obrębie rodziny słabo zbadane (zob. Černý & Natale, 2022).

Rodzaj: Turnix Bonnaterre, 1791 (m.)

Rodzaj: Ortyxelos Vieillot, 1825 (m.)

Parvorder: LARIDA Sharpe, 1891

Nadrodzina: GLAREOLOIDEA Brehm,CL, 1830

Rodzina: DROMADIDAE Gray,GR, 1840 - KRABOŻERY - CRAB-PLOVER

Wersja: 2024-06-15
Peters II: 293 (F)   Wolters I: 22 (F)   S&M: 252 (p. Glareolidae: sF)   HBW III: 302-307 (F)   H&M4 I: 219 (F)   HBW IC I: 452-453 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z żwirowcowatymi (Glareolidae) (Pereira & Baker, 2010, Kuhl et al., 2021, Černý & Natale, 2022, Stiller et al., 2024).

Rodzaj: Dromas Paykull, 1805 (m.)

Rodzina: GLAREOLIDAE Brehm,CL, 1830 - ŻWIROWCOWATE - COURSERS AND PRATINCOLES

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 299-306 (F)   Wolters I: 26 (F)   S&M: 252-253 (F)   HBW III: 364-383 (F)   H&M4 I: 219-220 (F)   HBW IC I: 452-455 (F)
2 podrodziny, 3 rodzaje, 17 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na Baker et al. (2007); zob. również Cohen (2011) i Černý & Natale (2022). Dawniej do rodziny żwirowcowatych zaliczano również pijawnika (Pluvianus aegyptius) (np. Sibley & Monroe, 1990, Maclean, 1996, Dickinson, 2003), lecz zob. Baker et al. (2007) i Fain & Houde (2007). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Glareola za Černý & Natale (2022).

Rodzaj o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie (genus incertae sedis):

Rodzaj: Rhinoptilus Strickland, 1852 (m.)

Podrodzina: CURSORIINAE Gray,GR, 1840 - RĄCZAKI

Rodzaj: Cursorius Latham, 1790 (m.)

Podrodzina: GLAREOLINAE Brehm,CL, 1830 - ŻWIROWCE

Rodzaj: Glareola Brisson, 1760 (f.)

Nadrodzina: ALCOIDEA Leach, 1820

Nadrodzina składająca się z dwóch blisko spokrewnionych rodzin (Ericson et al., 2003a, Paton et al., 2003, Paton & Baker, 2006, Baker et al., 2007, Fain & Houde, 2007, Claramunt & Cracraft, 2015, Kuhl et al., 2021, Černý & Natale, 2022, Stiller et al., 2024).

Rodzina: ALCIDAE Leach, 1820 - ALKI - AUKS

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 350-359 (F)   Wolters I: 32-33 (F)   S&M: 264-266 (p. Laridae: sF)   HBW III: 678-722 i VII: 30-31 (F)   H&M4 I: 220-223 (F)   HBW IC I: 472-475 i 770-771 (F)
2 podrodziny, 11 rodzajów (w tym 1 wymarły), 25 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na Pereira & Baker (2008) i Černý & Natale (2022); zob. również Thomas et al. (2004b), Baker et al. (2007) i Humphries & Winker (2009). Pozradek systematyczny w obrębie rodzaju Aethia za Černý & Natale (2022).

Podrodzina: AETHIINAE Allen,JA et al., 1908 - NURNICZKI

Rodzaj: Cerorhinca Bonaparte, 1828 (f.)

Rodzaj: Fratercula Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Ptychoramphus von Brandt, 1837 (m.)

Rodzaj: Aethia Merrem, 1788 (f.)

Podrodzina: ALCINAE Leach, 1820 - ALKI

Rodzaj: Brachyramphus von Brandt, 1837 (m.)

Rodzaj: Cepphus Pallas, 1769 (m.)

Rodzaj: Synthliboramphus von Brandt, 1837 (m.)

Rodzaj: Alca Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Pinguinus Bonnaterre, 1791 (m.)

Rodzaj: Alle Link, 1806 (f.)

Rodzaj: Uria Brisson, 1760 (f.)

Rodzina: STERCORARIIDAE Gray,GR, 1870 - WYDRZYKI - SKUAS/JAEGERS

Wersja: 2023-10-02
Peters II: 309-312 (F)   Wolters I: 27 (F)   S&M: 253-254 (p. Laridae: t)   HBW III: 556-571 (F)   H&M4 I: 223 (F)   HBW IC I: 470-471 (F)
1 rodzaj, 7 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Stercorarius za Cohen et al. (1997), Černý & Natale (2022) i Mikkelsen & Weir (2023); zob. też Braun & Brumfield (2008) i Carlos (2016). Systematyka południowych wydrzyków pozostaje kontrowersyjna (zob. Ritz et al., 2008, Mikkelsen & Weir, 2023).

Rodzaj: Stercorarius Brisson, 1760 (m.)

Nadrodzina: LAROIDEA Rafinesque, 1815

Rodzina: LARIDAE Rafinesque, 1815 - MEWOWATE - GULLS AND TERNS

Wersja: 2024-09-18
Peters II: 312-350 (F, Rynchopidae)   Wolters I: 27-32 (F, Sternidae)   S&M: 254-263 (F)   HBW III: 572-677 (F, Sternidae, Rynchopidae)   H&M4 I: 224-233 (F)   HBW IC I: 454-471 (F)
5 podrodzin, 23 rodzaje, 101 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Černý & Natale (2022), Pons et al. (2005) (Larinae) i Bridge et al. (2005) (Sterninae); zob. również Baker et al. (2007), Ödeen et al. (2010) i Jackson et al. (2012). Mewy (Larinae), rybitwy (Sterninae) i brzytwodzioby (Rynchopinae) często traktowane są jako osobne rodziny (np. Burger & Gochfeld, 1996, Gochfeld & Burger, 1996, Zusi, 1996). Systematyka grupy gatunkowej Larus argentatus-L. fuscus pozostaje nadal kontrowersyjna (zob. Liebers et al., 2001, 2004, de Knijff et al., 2001, Crochet et al., 2002, Pons et al., 2004, Gay et al., 2005, Collinson et al., 2008, Sternkopf et al., 2010, Sonsthagen et al., 2016). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Anous za Cibois et al. (2016), Thalasseus za Yang,J et al. (2018).

Podrodzina: RYNCHOPINAE Bonaparte, 1838 - BRZYTWODZIOBY

Rodzaj: Rynchops Linnaeus, 1758 (m.)

Podrodzina: ANOINAE Bonaparte, 1854 - RYBOŁÓWKI

Rodzaj: Anous Stephens, 1826 (m.)

Podrodzina: GYGINAE Verheyen, 1959 - ATOLÓWKI

Rodzaj: Gygis Wagler, 1832 (f.)

Podrodzina: STERNINAE Bonaparte, 1838 - RYBITWY

Rodzaj: Onychoprion Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Sternula Boie, 1822 (f.)

Rodzaj: Phaetusa Wagler, 1832 (f.)

Rodzaj: Gelochelidon Brehm, CL, 1830 (f.)

Rodzaj: Hydroprogne Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Larosterna Blyth, 1852 (f.)

Rodzaj: Chlidonias Rafinesque, 1822 (m.)

Rodzaj: Sterna Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Thalasseus Boie, 1822 (m.)

Podrodzina: LARINAE Rafinesque, 1815 - MEWY

Rodzaj: Creagrus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Hydrocoloeus Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Rhodostethia MacGillivray,W, 1842 (f.)

Rodzaj: Rissa Stephens, 1826 (f.)

Rodzaj: Pagophila Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Xema Leach, 1819 (f.)

Rodzaj: Saundersilarus Dwight, 1926 (m.)

Rodzaj: Chroicocephalus Eyton, 1836 (m.)

Rodzaj: Leucophaeus Bruch, 1853 (m.)

Rodzaj: Ichthyaetus Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Larus Linnaeus, 1758 (m.)


Rhea pennata: gatunek często umieszczany w osobnym rodzaju - Pterocnemia Gray,GR, 1871 (np. Dickinson, 2003).

Rhynchotus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Almeida et al. (2022); gatunki R. cinerascens, R. taczanowskii, R. ornatus, R. perdicarius, R. pentlandii i R. curvirostris były dotąd umieszczane w osobnym rodzaju - Nothoprocta Sclater,PL & Salvin, 1873 (f.).

Rhynchotus ornatus branickii: syn. R. kalinowskii( von Berlepsch & Stolzmann, 1901) (kusacz Kalinowskiego; Kalinowski's Tinamou); zob. Krabbe & Schulenberg (2005).

Nothura nanus: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Taoniscus Gloger, 1841 (m.), lecz. zob. Almeida et al. (2022).

Crypturellus (noctivagus) zabele: badania Tomotani & Silveira (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu. Split nie zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Crypturellus (obsoletus) castaneus: badania Laverde-R. & Cadena (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Crypturellus (obsoletus) griseiventris: badania Gomes & Silveira (2021) sugerują status gatunku dla tego taksonu; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC. Syn. hypochraceus (Miranda-Ribeiro, 1938).

Nothura nanus: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju Taoniscus Gloger, 1841 (m.), lecz zob. Almeida et al. (2022).

Nothura (maculosa) chacoensis: takson zwykle traktowany jako odrębny gatunek (np. w Sibley & Monroe, 1990, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Hayes et al. (2018); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2018).

Apteryx maxima: Shepherd et al. (2021) wykazali, iż takson Apteryx haastii Potts, 1872 został opisany na podstawie osobników będących mieszańcami A. rowi z A. owenii i wskazali na konieczność użycia nazwy Apteryx maxima dla tego gatunku.

Dromaius novaehollandiae: wyróżnione grupy podgatunkowe często podnoszone są do rangi osobnych gatunków (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz. zob. Heupink et al. (2011), Thomson et al. (2018) i Cibois et al. (2019). D. (n.) minor często wymieniany jest pod nazwą D. (n.) ater Vieillot, 1817, lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Erismaturinae: zwykle używana jest nazwa podrodziny Oxyurinae, lecz zob. Worthy & Nguyen (2020).

Anser cygnoides: Dickinson & Remsen (2013) sugerują, iż nazwa gatunkowa A. cygnoid jest poprawna.

Anser serrirostris: gatunek wyodrębniony z A. fabalis za Sangster & Oreel (1996) i Banks et al. (2007). Grupa A. fabalis complex wymaga jednak dalszych bardziej kompletnych badań, zob. Ruokonen et al. (2008), Ruokonen & Aarvak (2011) i Ottenburghs et al. (2016, 2020, 2023).

Oressochen: nowo zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Bulgarella et al. (2014); zmiany zaakceptowane przez SACC (Remsen et al.); O. jubata tradycyjnie był umieszczany w osobnym rodzaju - Neochen Oberholser, 1918 (f.), a O. melanoptera w rodzaju Chloephaga.

Melanitta stejnegeri, M. deglandi: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. fusca (Chesser et al., 2019; zob. również Sangster et al., 2005, Collinson et al., 2006, Crochet et al., 2010).

Metopiana: rodzaj wyodrębniony z Netta na podstawie badań Sun,Z et al. (2017) i Chatterji et al. (w przyg.).

Anas diazi: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. platyrhynchos (Chesser et al., 2020b).

Anas waigiuensis: gatunek często umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Salvadorina Rothschild & Hartert,E, 1894 (f.), lecz zob. Chatterji et al. (w przyg.).

Anas gracilis, A. albogularis: taksony często traktowane jako podgatunki A. gibberifrons (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Christidis & Boles (2008), Rasmussen & Anderton (2005), Eaton et al. (2016) i Chatterji et al. (w przyg.).

Anas chlorotis, A. nesiotis: taksony często traktowane jako podgatunki A. aucklandica (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Kennedy & Spencer (1999), Kear (2005) i Mitchell et al. (2014).

Anas (crecca) carolinensis: takson często podnoszony do rangi gatunku (np. Johnson & Sorenson, 1999, Sangster et al., 2002, Kear, 2005), lecz zob. Peters et al. (2012). Split nie został zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2024) i SACC (Remsen et al., 2024).

Sarkidiornis sylvicola: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. melanotos (Kear, 2005, del Hoyo & Collar, 2014); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2019) i NACC (Chesser et al., 2020b).

Megapodius (cumingii) sanghirensis: Eaton et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Penelope bridgesi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. obscura (Evangelista-Vargas & Silveira, 2018); split przyjęty przez SACC (Remsen et al.).

Ortalis ruficeps: gatunek ostatnio wyodrębniony z O. motmot (Tomotani et al., 2020); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Ortalis (guttata) remota: badania Silveira et al. (2017) sugerują status gatunku dla tego słabo poznanego taksonu, lecz zob. SACC (Remsen et al., 2021).

Colinus leucopogon: gatunek często włączany do C. cristatus (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i NACC (Chesser et al., 2024).

Argusianus: często używana jest cytacja Argusianus Gray,GR, 1849, lecz zob. Mlíkovský (2015).

Rheinardia nigrescens: gatunek ostatnio wyodrębniony z R. ocellata (Davison et al., 2020).

Tropicoperdix: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Arborophila na podstawie badań Chen et al. (2015, 2018, 2021) i Kimball et al. (2021). Zmiana zaakceptowana przez Eaton et al. (2016).

Tropicoperdix chloropus: takson czasami włączany do T. charltonii (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), McGowan (1994), del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Tropicoperdix graydoni: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. charltonii (del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2021).

Polyplectron napoleonis: gatunek często podawany jako P. emphanum Temminck, 1832, lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Excalfactoria: rodzaj wyodrębniony z Synoicus na podstawie badań Hosner et al. (2017) i Chen et al. (2021), lecz zob. również Kimball et al. (2021); ewentualnie rodzaj ten wraz z Anurophasis powinny być umieszczone w rodzaju Synoicus.

Alectoris (barbara) barbata: być może osobny gatunek; zob. Spanò et al. (2013), Ebels & Essaker (2022) i Collar et al. (2024).

Pternistis (castaneicollis) atrifrons: badania Töpfer et al. (2014) sugerują status gatunku, lecz zob. również Mandiwana-Neudani et al. (2019a).

Pternistis (squamatus) schuetti: badania Mandiwana-Neudani et al. (2019a) sugerują status gatunku dla tego taksonu, lecz zob. Hunter et al. (2021).

Pternistis (afer) cranchii: badania Mandiwana-Neudani et al. (2019a) sugerują status gatunku dla tej grupy podgatunkowej, lecz zob. Hunter et al. (2021).

Ortygornis: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Mandiwana-Neudani et al. (2019a) i Kimball et al. (2021); gatunki O. pondicerianus i O. gularis były dotąd umieszczane w rodzaju Francolinus, a O. sephaena w monotypowym rodzaju Dendroperdix Roberts, 1922 (m.). Zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2024).

Ortygornis sephaena: badania Mandiwana-Neudani et al. (2019b) sugerują status odrębnych gatunków dla wyróżnionych trzech grup podgatunkowych, lecz zob. Hunter et al. (2021).

Campocolinus: rodzaj wyodrębniony z Peliperdix; zob. Mandiwana-Neudani et al. (2019a) i Kimball et al. (2021).

Scleroptila elgonensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. psilolaema (del Hoyo & Collar, 2014, Hunter et al., 2019, Turner et al., 2020).

Scleroptila whytei: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. shelleyi (del Hoyo & Collar, 2014, Mandiwana-Neudani et al., 2019a).

Bambusicola sonorivox: gatunek ostatnio wyodrębniony z B. thoracicus (del Hoyo & Collar, 2014, Hung et al., 2014, Wang,P. et al., 2021).

Rhizothera: pozycja systematyczna za Wang,N et al. (2017) i Chen et al. (2021); zob. również Stein et al. (2015) i Kimball et al. (2021). Badania Wang,N et al. (2017) i Chen et al. (2021) sugerują, iż rodzaj ten stanowi takson siostrzany w stosunku do (Phasianini + Tetraonini), przez co prawdopodobnie powinien zostać umieszczony w osobnym plemieniu.

Lophura edwardsi: Lophura imperialis (Delacour & Jabouille, 1924) (kiściec cesarski; Imperial Pheasant) jest mieszańcem L. nycthemera & L. edwardsi (Hennache et al., 2003).

Lagopus (lagopus) scotica: badania Kozma et al. (2019) i Sangster et al. (2022a) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu.

Phasianus (colchicus) elegans: Liu,S et al. (2020b) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu (wraz z rothschildi jako podgatunkiem).

Lophura pyronota: gatunek ostatnio wyodrębniony z L. erythrophthalma; zob. del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2021).

Lophura rufa: gatunek ostatnio wyodrębniony z L. ignita; zob. del Hoyo & Collar (2014) i Collar & Prys-Jones (2014). Split zaakceptowany przez Eaton et al. (2016).

Canachites: rodzaj wyodrębniony z Falcipennis na podstawie badań Kimball et al. (2011, 2021), Persons et al. (2016) i Chen et al. (2021); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2021).

Tetrao urogalloides: gatunek często podawany jako T. parvirostris Bonaparte, 1856, lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Tachybaptus (ruficollis) tricolor: takson ostatnio podniesiony do rangi gatunku (Mlíkovský, 2010). Zmiana zaakceptowana przez Beehler & Pratt (2016) i Bahr (2016); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań.

Tachybaptus dominicus: badania Ksepka et al. (2013) sugerują potrzebę umieszczenia tego gatunku w osobnym rodzaju (nazwa rodzajowa Dominicus Ksepka & Kammerer, 2013 jest dostępna; nazwa Limnodytes Oberholser, 1974 jest zajęta przez Limnodytes Duméril & Bibron, 1841); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Rollandia rolland: zwykle wymieniani są Quoy & Gaimard, 1824 jako autorzy opisu gatunku, lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana przyjęta przez Bahr (2016).

Podiceps major: ostatnie badania sugerują potrzebę umieszczenia go w osobnym rodzaju - Podicephorus Bocheński, 1994 (zob. Bocheński, 1994, Fjeldså, 2004); potrzeba badań filogenetycznych. Zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016). Wyróżniane grupy podgatunkowe za Bahr (2016)

Podiceps gallardoi: Bahr (2016) sugeruje, iż poprawna nazwa gatunkowa to gallardoorum.

Columba vitiensis: wyróżnione grupy podgatunków za Bahr (2016) i Pratt & Mittermeier (2016).

Streptopelia orientalis: wyróżnione grupy podgatunków za Bahr (2016).

Streptopelia dusumieri: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. bitorquata (Collar, 2011). Split zaakceptowany przez del Hoyo & Collar (2014), Bahr (2016) i Eaton et al. (2016).

Streptopelia xanthocycla: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. decaocto (del Hoyo & Collar, 2014).

Nesoenas: rodzaj wyodrębniony z Streptopelia na podstawie badań Johnson et al. (2001), Fulton et al. (2012), Lapiedra et al. (2021) i Boyd et al. (2022).

Nesoenas picturatus: wyróżnione grupy podgatunkowe za Bahr (2016).

Nesoenas (mayeri) duboisi: wymarły takson czasami traktowany jako odrębny gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013); potrzeba dalszych badań.

Spilopelia: rodzaj wyodrębniony z Streptopelia na podstawie badań Johnson et al. (2001), Fulton et al. (2012), Lapiedra et al. (2021) i Boyd et al. (2022).

Macropygia modiglianii, M. cinnamomea: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. emiliana (Ng et al., 2016); zob. również del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Macropygia macassariensis, M. timorlaoensis: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. magna (Ng et al., 2016); zob. również del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Macropygia doreya, M. phasianella: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. amboinensis (Ng et al., 2016); zob. również Gibbs et al. (2001), del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Turacoena sulaensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. manadensis (Ng & Rheindt, 2016, Eaton et al., 2016).

Reinwardtoena reinwardti: Bahr (2016) argumentuje, iż poprawna nazwa gatunkowa to reinwardtsi.

Geotrygon purpurata: gatunek ostatnio wyodrębniony z G. saphirina (Gibbs et al., 2001, Ridgely & Greenfield, 2001, Donegan & Salaman, 2012, Banks et al., 2013); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.) i Bahr (2016).

Leptotrygon: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Geotrygon (Banks et al., 2013); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2014), Bahr (2016).

Leptotila (cassinii) rufinucha: wyróżniane grupy podgatunków za Bahr (2016).

Zentrygon: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Geotrygon (Banks et al., 2013); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2014), Bahr (2016).

Claravinae: czasami używana jest nazwa Peristerinae Reichenbach, 1850 (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Dickinson & Raty (2015). Nazwa podrodziny Claraviinae jest niepoprawna (zob. Dickinson & Raty, 2015).

Paraclaravis: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Claravis (zob. Sweet & Johnson, 2015, Sweet et al., 2017, Sangster et al., 2018, Lapiedra et al., 2021); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2019) i SACC (Remsen et al., 2019).

Paraclaravis geoffroyi: gatunek często podawany jako P. godefrida, lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Columbina talpacoti: wyróżnione grupy podgatunków za Bahr (2016).

Pampusana: zwykle używana jest nazwa rodzajowa Alopecoenas Sharpe, 1899 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Pampusana (jobiensis) chalconota: takson być może powinien być traktowany jako osobny gatunek, zob. Gibbs et al. (2011), Dutson (2011).

Gallicolumba crinigera: zwykle wymieniany jest Pucheran, 1853 jako autor opisu gatunku, lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Treron phayrei, T. affinis, T. chloropterus, T. axillaris, T. aromaticus: gatunki ostatnio wyodrębnione z T. pompadora (Rasmussen & Anderton, 2005, del Hoyo & Collar, 2014, Bahr, 2016).

Treron (curvirostra) hypothapsinus: Eaton et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Goura sclaterii: gatunek ostatnio wyodrębniony z G. scheepmakeri (del Hoyo & Collar, 2014, Bruxaux et al., 2018).

Caloenas maculata: status gatunku ostatnio potwierdzony przez Heupink et al. (2014).

Chalcophaps longirostris: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. indica (Rasmussen & Anderton, 2005, Beehler & Pratt, 2016, Bahr, 2016, Eaton et al., 2016, DeRaad et al., 2022).

Chalcophaps stephani: zwykle podawany jest Pucheran, 1853 jako autor opisu gatunku, lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Phapitreron brunneiceps: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. cinereiceps (del Hoyo & Collar, 2014, Bahr, 2016).

Ducula nicobarica: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. aenea (Rasmussen & Anderton, 2005, Collar et al., 2020a).

Ducula oenothorax: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. aenea (del Hoyo & Collar, 2014, Bahr, 2016, Eaton et al., 2021).

Ducula neglecta: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. perspicillata (Rheindt & Hutchinson, 2007, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Ducula geelvinkiana: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. myristicivora (del Hoyo & Collar, 2014, Beehler & Pratt, 2016, Eaton et al., 2016).

Ducula pinon: zwykle podawani są Quoy & Gaimard, 1824 jako autorzy opisu gatunku, lecz zob. Bruce et al. (2016); zmiana zaakceptowana przez Bahr (2016).

Ducula cuprea: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. badia (del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016, Niranjana & Praveen, 2021; zob. również Rasmussen & Anderton, 2005).

Ducula subflavescens: gatunek wyodrębniony z D. spilorrhoa (Dutson, 2011, del Hoyo & Collar, 2014, Bahr, 2016, Beehler & Pratt, 2016).

Megaloprepia, Ramphiculus: rodzaje wyodrębnione z Ptilinopus na podstawie badań Gibb & Penny (2010), Cibois et al. (2014) i Lapiedra et al. (2021). Gatunek Ptilinopus holosericeus często umieszczany jest w osobnym monotypowym rodzaju - Drepanoptila Bonaparte, 1855 (f.). Badania Nash et al. (2024) sugerują, iż obecnie zdefiniowane rodzaje Chrysoena i Ptilinopus wymagają dalszej rewizji taksonomicznej; potrzeba bardziej kompletnych badań.

Megaloprepia formosa: gatunek w rodzaju Ptilinopus s.l. wymieniany pod nazwą Ptilinopus bernsteinii Schlegel, 1863.

Ramphiculus gularis: często używana jest nazwa naukowa R. epius (Oberholser, 1918), lecz zob. David et al. (2021).

Ramphiculus subgularis, R. mangoliensis: gatunki wyodrębnione z R. gularis na podstawie badań Rheindt et al. (2011); splity przyjęte m.in. przez del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Ptilinopus speciosus: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. solomonensis (del Hoyo & Collar, 2014, Gregory, 2017).

Ptilinopus hernsheimi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. porphyraceus (del Hoyo & Collar, 2014, Hayes et al., 2016).

Ptilinopus ponapensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. porphyraceus (zob. Pratt et al., 1980, Cibois et al., 2014, del Hoyo & Collar, 2014, Bahr, 2016, Hayes et al., 2016).

Ptilinopus chrysogaster: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. purpuratus (zob. Cibois et al., 2014, del Hoyo & Collar, 2014, Bahr, 2016).

Hemiphaga chathamensis: gatunek wyodrębniony z H. novaeseelandiae (Millener & Powlesland, 2001, del Hoyo & Collar, 2014).

Gymnophaps stalkeri: gatunek wyodrębniony z G. mada (Rheindt & Hutchinson, 2007, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Crinifer: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Perktaş et al. (2020); gatunek C. leucogaster był dotąd często umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Criniferoides Roberts, 1926 (m.), a C. personatus i C. concolor w rodzaju Corythaixoides Smith,A, 1833 (m.).

Gallirex (porphyreolophus) chlorochlamys: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Gallirex (johnstoni) kivuensis: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Menelikornis: rodzaj wyodrębniony z Tauraco na podstawie badań Perktaş et al. (2020).

Menelikornis (leucotis) donaldsoni: badania Perktaş et al. (2020) i Gedeon et al. (2022) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tauraco (macrorhynchus) verreauxii: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tauraco schalowi: Perktaş et al. (2020) sugerują podział taksonu na 4 gatunki: T. schalowi (Schalow's Turaco), T. chalcolophus Neumann, 1895 (Ngorongoro Turaco), T. marungensis Reichenow, 1902 (Zambia Turaco) i T. loitanus Neumann, 1908 (Loita Turaco).

Tauraco (schuettii) emini: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tauraco (livingstonii) reichenowi: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tauraco (persa) buffoni: badania Perktaş et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Otididae: czasami podawana jest błędna nazwa rodziny - Otidae.

Neomorphus squamiger: takson często włączany do N. geoffroyi (np. w Payne, 2005, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Sibley & Monroe (1990) i Firme et al. (2014). Split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Coua olivaceiceps: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. ruficeps (del Hoyo & Collar, 2014).

Phaenicophaeus oeneicaudus: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. curvirostris (del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Cercococcyx (mechowi) lemaireae: takson opisany jako nowy odrębny gatunek; potrzeba dalszych badań dla potwierdzenia jego statusu.

Cercococcyx (montanus) patulus: badania Engel et al. (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Cacomantis virescens, C. aeruginosus: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. sepulcralis (Eaton et al., 2016, Wu et al., 2022); zob. również Thibault et al. (2013) i del Hoyo & Collar (2014). Takson C. heinrichi, zwykle traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013), został włączony do nowo wyodrębnionego gatunku - C. aeruginosus; zob. Tebb et al. (2008), del Hoyo & Collar (2014), Eaton et al. (2016) i Wu et al. (2022).

Cacomantis blandus, C. addendus: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. variolosus (Wu et al., 2022a).

Hierococcyx bocki: gatunek wyodrębniony z H. sparverioides (Payne, 2005, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al. 2016).

Cuculus lepidus: gatunek wyodrębniony z C. saturatus (King, 2005, Payne, 2005, Eaton et al. 2016).

Anurolimnas: rodzaj wyodrębniony z Rufirallus na podstawie badań Kirchman et al. (2021) i Depino et al. (2023). Aramides albiventris: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. cajaneus (Marcondes & Silveira, 2015); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al., 2019).

Aramides cajaneus: Marcondes & Silveira (2015) sugerują, iż podgatunek avicenniae powinien zostać podniesiony do rangi gatunku; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Mustelirallus: nowo zdefiniowany rodzaj na podstawie badań García-R et al. (2014), Kirchman et al. (2021) i Brown,AF et al. (2022) (pozycja rodzaju Cyanolimnas); zmiany zaakceptowane przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2023); M. colombianus i M. erythrops tradycyjnie umieszczane były w osobnym rodzaju - Neocrex Sclater,PL & Salvin, 1869 (f.), M. albicollis w rodzaju Porzana, a M. cerverai w monotypowym rodzaju Cyanolimnas Barbour & Peters,JL, 1927 (m.).

Rallus obsoletus, R. crepitans: gatunki ostatnio wyodrębnione z R. longirostris (Maley & Brumfield, 2013); zmiany zaakceptowane przez NACC (Chesser et al., 2014).

Rallus tenuirostris: gatunek ostatnio wyodrębniony z R. elegans (Maley & Brumfield, 2013); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2014).

Crecopsis: rodzaj często włączany do Crex (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. García-R et al. (2020).

Aphanapteryx leguati: Hume (2019) sugeruje, iż gatunek ten powinien zostać umieszczony w osobnym monotypowym rodzaju - Erythromachus Milne-Edwards,A, 1874; zob. również García-R & Matzke (2021)).

Lewinia (pectoralis) exsul: Eaton et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego izolowanego podgatunku.

Aptenorallus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Gallirallus; zob. Kirchman (2012), García-R et al. (2014, 2020), García-R & Matzke (2021) i Kirchman et al. (2021). Nazwa rodzajowa prawidłowo wprowadzona w Kirchman et al. (2022).

Porphyriops: rodzaj wyodrębniony z Gallinula na podstawie badań García-R et al. (2014) i Kirchman et al. (2021); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Paragallinula: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Gallinula na podstawie badań García-R et al. (2014, 2020) i Sangster et al. (2015b).

Gallinula comeri: takson często włączany do G. nesiotis (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Groenenberg et al. (2008).

Fulica caribaea Ridgway, 1884: takson zwykle uważany za osobny gatunek - łyska karaibska - Caribbean Coot (np. w Sibley & Monroe, 1990, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i McNair & Cramer-Burke (2016); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al.).

Porphyrio martinica: często używana jest nazwa martinicus (np. przez Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Schodde & Bock (2016); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2016). Zob. również Elliott (2020).

Porphyrio porphyrio: badania García-R & Trewick (2015) i Verry et al. (2024) (zob. również Sangster, 1998) sugerują potrzebę podziału na kilka (do 6) mniejszych gatunków. Splity zaakceptowane przez BOU (Sangster et al., 2016b), lecz zob. NACC (Chesser et al., 2016) i Eaton et al. (2016).

Rufirallus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Kirchman et al. (2021) i Depino et al. (2023); R. xenopterus i R. leucopyrrhus zwykle umieszczane w rodzaju Laterallus, R. fasciatus w Anurolimnas, Porzana (Dickinson & Remsen, 2013) lub Laterallus, a R. schomburgkii w monotypowym rodzaju Micropygia Bonaparte, 1856 (f.). Depino et al. (2023) rekomendują podział obecnie zdefiniowanego rodzaju na 3 mniejsze rodzaje (potrzeba 2 nowych nazw rodzajowych - jednej dla R. fasciatus i drugiej dla R. leucopyrrhus i R. xenopterus). Potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC. Ostatnio NACC (Chesser et al., 2023) zaakceptowało umieszczenie rodzaju Micropygia w Rufirallus.

Laterallus : Depino et al. (2023) rekomendują wyodrębnienie z obecnie zdefiniowanego rodzaju kilku mniejszych rodzajów - Hapalocrex (L. flaviventer), Laterallus s.s. (L. exilis, L. albigularis, L. ruber, L. levraudi, L. melanophaius), Creciscus Cabanis, 1857 (L. podarces, L. rogersi, L. spiloptera, L. jamaicensis, L. spilonota) oraz umieszczenie L. notatus w nowym rodzaju.

Laterallus flaviventer: gatunek często umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Hapalocrex Ridgway, 1920 (f.) (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Kirchman et al. (2021) i Depino et al. (2023).

Laterallus notatus: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Coturnicops (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Depino et al. (2023).

Laterallus podarces, L. rogersi: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju Atlantisia Lowe,PR, 1923 (f.) (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Stervander et al. (2019), García-R et al. (2020) i Depino et al. (2023).

Laterallus spiloptera: gatunek często umieszczany w rodzaju Porzana (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. García-R et al. (2014), Stervander et al. (2019) i Depino et al. (2023).

Laterallus jamaicensis: gatunek wymagający rewizji taksonomicznej (Depino et al., 2023).

Poliolimnas: rodzaj często włączany do Amaurornis (np. w Dickinson & Remsen, 2013) lub Porzana, lecz zob. García-R et al. (2020) i Kirchman et al. (2021).

Aenigmatolimnas: rodzaj często włączany do Amaurornis (np. w Dickinson & Remsen, 2013) lub Porzana, lecz zob. García-R et al. (2020) i Kirchman et al. (2021).

Zapornia akool: badania Boast et al. (2019) sugerują umieszczenie gatunku w rodzaju Amaurornis, lecz zob. García-R et al. (2014) i Sangster et al. (2024).

Hesperoburhinus: rodzaj wyodrębniony z Burhinus na podstawie Černý & Natale (2022) i Černý et al. (2023); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2023). i NACC (Chesser et al., 2024).

Burhinus indicus: gatunek ostatnio wyodrębniony z B. oedicnemus (Rasmussen & Anderton, 2005, del Hoyo & Collar, 2014).

Haematopus (ostralegus) meadewaldoi: takson zwykle traktowany jako osobny wymarły gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Senfeld et al. (2020); zob. również Collar et al. (2021).

Haematopus (ostralegus) osculans: badania Senfeld et al. (2020) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Hoploxypterus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Vanellus (Černý & Natale, 2022); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2024).

Zonibyx: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Charadrius (Barth et al., 2013, Černý & Natale, 2022); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2024).

Charadrius cucullatus: często używana jest nazwa Charadrius rubricollis (Gmelin,JF, 1789) (np. Dickinson, 2003), lecz zob. Olson (1998).

Charadrius cucullatus, C. novaeseelandiae: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Thinornis Gray,GR, 1845 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Barth et al. (2013), Dos Remedios et al. (2015), Päckert (2022) i Černý & Natale (2022).

Charadrius melanops: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Elseyornis Mathews, 1914 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Barth et al. (2013), Päckert (2022) i Černý & Natale (2022).

Charadrius (dubius) curonicus: Bahr (2011) i Eaton et al. (2016) sugerują możliwość podniesienia tego monotypowego taksonu do rangi gatunku.

Anarhynchus atrifrons: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. mongolus; zob. Wei et al. (2022a). Split przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2024).

Anarhynchus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Barth et al. (2013), Dos Remedios et al. (2015), Päckert (2022) i Černý & Natale (2022); wszystkie gatunki poza A. frontalis, tradycyjnie umieszczane były w rodzaju Charadrius. Zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2024) i SACC (Remsen et al., 2024). Gatunki A. atrifrons do A. veredus czasami umieszczane są w odrębnym rodzaju Eupoda von Brandt, 1845 (f.) (zmiana nie zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2024).

Anarhynchus (pallidus) venustus: Dos Remedios et al. (2017) sugerują możliwość podniesienia tego taksonu do rangi gatunku.

Anarhynchus (alexandrinus) seebohmi: Niroshan et al. (2023) sugerują potrzebę podniesienia tego taksonu do rangi gatunku.

Numenius (phaeopus) hudsonicus: badania Tan et al. (2019, 2023) sugerują status gatunku dla tej grupy podgatunkowej.

Arenariinae: Dickinson & Remsen (2013) użyli nazwy Calidrinae, lecz zob. Banks (2012); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2016).

Prosobonia leucoptera: takson P. ellisi traktowany przez Dickinson & Remsen (2013) jako odrębny wymarły gatunek (brodźczyk białoskrzydły - Tahiti Sandpiper/White-winged Sandpiper), lecz zob. Jansen et al. (2021).

Gallinago magellanica: gatunek ostatnio wyodrębniony z G. paraguaiae (Miller et al., 2020); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2020).

Tringa (semipalmata) inornata: Oswald et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu; split nie zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2017).

Glareola isabella: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Stiltia Gray,GR, 1855 (f.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Černý & Natale (2022) i niepublikowane badania Cohen (2011).

Gygis alba: badania Pratt (2020) sugerują, iż wyróżnione 3 grupy podgatunkowe powinny być traktowane jako osobne gatunki; potrzeba dalszych badań (zob. Chesser et al., 2023).

Anous ceruleus, A. albivitta: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Procelsterna Lafresnaye, 1842 (f.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Cibois et al. (2016) i Černý & Natale (2022); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2017) i SACC (Remsen et al., 2018).

Larus (canus) camtschatchensis: często używana jest nazwa kamtschatschensis Bonaparte, 1857 (np. Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Mlíkovský (2012a).

Larus brachyrhynchus: gatunek ostatnio wyodrębniony z L. canus (Adriaens & Gibbins, 2016); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2021).

Larus (glaucoides) thayeri: takson ostatnio zwykle traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson, 2003, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. NACC (Chesser et al., 2017).

Gelochelidon macrotarsa: gatunek ostatnio wyodrębniony z G. nilotica (Rogers et al., 2005, Tavares & A.J. Baker, 2008, del Hoyo & Collar, 2014); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2024).

Thalasseus bengalensis: Mlíkovský (2011) sugeruje, iż prawidłowa nazwa dla tego gatunku to Thalasseus medius (Horsfield, 1821).

Thalasseus albididorsalis: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. maximus (Collinson et al., 2017); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2020b).