Nadrząd: OPISTHOCOMIMORPHAE

Badania Jarvis et al. (2014) sugerują, iż ten monotypowy nadrząd jest siostrzany w stosunku do Gruimorphae (Gruiformes + Charadriiformes), z kolei oba te nadrzędy stanowią takson siostrzany w stosunku wszystkich kolejnych rzędów Neoaves, lecz zob. Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Houde et al. (2019) i Kuhl et al. (2021); potrzeba dalszych badań filogenetycznych (Braun,EL et al., 2019). Zob. również wcześniejsze badania Sorenson et al. (2003a), Cracraft et al. (2004), Fain & Houde (2004), Ericson et al. (2006a), Brown et al. (2008), Hackett et al. (2008), Suh et al. (2011), Ericson (2012), McCormack et al. (2013), Cracraft (2013) i również Suh et al. (2015). Badania Prum et al. (2015) sugerują bliższe pokrewieństwo hoacynów w stosunku do Coracornithia (Prum et al. zaproponowali wspólną nazwę dla obu taksonów - Inopinaves).

Rząd: OPISTHOCOMIFORMES L'Herminier, 1837 - HOACYNY

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: OPISTHOCOMIDAE Swainson, 1837 - HOACYNY - HOATZIN

Wersja: 2015-02-09
Peters II: 141 (F)   Wolters II: 110 (F)   S&M: 106 (F)   HBW III: 24-32 (F)   H&M4 I: 136 (F)   HBW IC I: 312-313 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Opisthocomus Illiger, 1811 (m.)


Nadrząd: GRUIMORPHAE (syn. Cursorimorphae Jarvis et al., 2014)

Badania Jarvis et al. (2014) sugerują, iż nadrząd ten jest najbliżej spokrewniony z Opisthocomimorphae, z kolei oba te nadrzędy stanowią takson siostrzany w stosunku wszystkich kolejnych rzędów Neoaves, lecz zob. Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017) i Houde et al. (2019). Status obecnie zdefiniowanego nadrzędu, jak również jego najbliższe pokrewieństwo wymaga dalszych badań filogenetycznych (Braun,EL et al., 2019). Wcześniejsze badania (Hackett et al., 2008) sugerowały, iż siewkowe (Charadriiformes) stanowią takson siostrzany w stosunku do kohorty Coracornithia - Cracraft (2013) umieścił siewkowe w osobnej kohorcie Charadriia. Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Litoritelluraves dla przedstawicieli obu tych kohort. Jarvis et al. (2014) błędnie (niepotrzebnie) zaproponowali nową nazwę dla nadrzędu składającego się z żurawiowych i siewkowych - Cursorimorphae.

Rząd: GRUIFORMES Bonaparte, 1854 - ŻURAWIOWE

Wersja: 2023-12-23
6 rodzin, 54 rodzaje (w tym 4 wymarłe), 188 gatunków (w tym 25 wymarłych)
Systematyka: Tradycyjnie zaliczane do żurawiowych: madagaskarniki (Mesitornithidae), kagu (Rhynochetidae), słonecznice (Eurypygidae), dropie (Otididae) oraz (czasami) przepiórniki (Turnicidae) nie są z nimi blisko spokrewnione. Rodziny wchodzące w skład rzędu dzielą się na 2 grupy (nadrodziny): (1) Gruoidea - (Psophiidae (Aramidae + Gruidae)) oraz (2) Ralloidea - (Rallidae (Heliornithidae + Sarothruridae)) (Houde et al., 1997, Cracraft et al., 2004, Fain & Houde, 2004, Ericson et al., 2006a, Fain et al., 2007, Mayr, 2007, Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017; lecz zob. również García-R et al., 2014).

Nadrodzina: RALLOIDEA Rafinesque, 1815

Rodzina: RALLIDAE Leach, 1820 - CHRUŚCIELE - RAILS AND COOTS

Wersja: 2024-01-24
Peters II: 157-194 i 197-213 (F)   Wolters I: 10-16 (F)   S&M: 220-231 (F)   HBW III: 108-141 i 148-209, VII: 24-29 i XVII: 196-197 (F)   H&M4 I: 149-162 (F)   HBW IC I: 334-355, 766-769 i 772-773 (F)
2 podrodziny, 42 rodzaje (w tym 4 wymarłe), 151 gatunków (w tym 25 wymarłych)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na Kirchman et al. (2021), García-R et al. (2014, 2020), García-R & Matzke (2021) i Depino et al. (2023); zob. również Trewick (1997), Slikas et al. (2002), Kirchman (2012), Livezey (1998) i Boast et al. (2019). Dickinson & Remsen (2013) wyróżnili w obrębie rodziny dwie podrodziny - Himantornithinae Bonaparte, 1856 (chruścielonie) i Rallinae Rafinesque, 1815 (chruściele), lecz zob. García-R et al. (2014, 2020) i Kirchman et al. (2021). Obecny podział na dwie podrodziny (Rallinae, Fulicinae) bazuje na badaniach Kirchman et al. (2021). Rodzaje Mentocrex i Rallicula okazały się przedstawicielami rodziny kusokurek Sarothruridae (García-R et al., 2014, 2020). Rodzaje Aphanapteryx, Mundia i Pareudiastes wymagają badań filogenetycznych. Badania García-R & Matzke (2021) sugerują, iż obecnie zdefiniowane rodzaje: Aphanapteryx, Gallirallus, Tribonyx, Gallinula, Zapornia i Amaurornis nie są monofiletyczne; potrzeba dalszych badań. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Porphyrio za García-R & Trewick (2015) i García-R et al. (2020), Pardirallus za García-R et al. (2020), Laterallus za Depino et al. (2023).

Podrodzina: RALLINAE Leach, 1820 - WODNIKI

Rodzaj: Anurolimnas Sharpe, 1893 (m.) S

Rodzaj: Amaurolimnas Sharpe, 1893 (m.)

Rodzaj: Aramides Pucheran, 1845 (m.)

Rodzaj: Mustelirallus Bonaparte, 1856 (m.) S

Rodzaj: Pardirallus Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Rallus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Canirallus Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Rougetius Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Crecopsis Sharpe, 1893 (f.) S

Rodzaj: Mundia Bourne, Ashmole & Simmons, 2003 (f.)

Rodzaj: Dryolimnas Sharpe, 1893 (m.)

Rodzaj: Aphanapteryx von Frauenfeld, 1868 (f.)

Rodzaj: Crex Bechstein, 1803 (f.)

Rodzaj: Aramidopsis Sharpe, 1893 (f.)

Rodzaj: Lewinia Gray,GR, 1855 (f.)

Rodzaj: Aptenorallus Kirchman, McInerney, Giarla, Olson, Slikas & Fleischer, 2022 (m.)

Rodzaj: Habroptila Gray,GR, 1861 (f.)

Rodzaj: Diaphorapteryx Forbes,HO, 1892 (f.)

Rodzaj: Gallirallus Lafresnaye, 1841 (m.)

Rodzaj: Eulabeornis Gould, 1844 (m.)

Rodzaj: Cabalus Hutton,FW, 1874 (m.)

Rodzaj: Hypotaenidia Reichenbach, 1853 (f.)

Podrodzina: FULICINAE Nitzsch, 1820 - ŁYSKI

Rodzaj: Himantornis Hartlaub, 1855 (m.)

Rodzaj: Gymnocrex Salvadori, 1875 (f.)

Rodzaj: Porphyriops Pucheran, 1845 (m.) S

Rodzaj: Porzana Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Tribonyx Du Bus, 1840 (m.)

Rodzaj: Pareudiastes Hartlaub & Finsch, 1871 (m.)

Rodzaj: Paragallinula Sangster, García-R & Trewick, 2015 (f.) S

Rodzaj: Gallinula Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Fulica Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Porphyrio Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Rufirallus Bonaparte, 1856 (m.) S

Rodzaj: Coturnicops Gray,GR, 1855 (m.)

Rodzaj: Laterallus Gray,GR, 1855 (m.) S

Rodzaj: Poliolimnas Sharpe, 1893 (m.) S

Rodzaj: Megacrex D'Albertis & Salvadori, 1879 (f.)

Rodzaj: Aenigmatolimnas Peters,JL, 1932 (m.) S

Rodzaj: Gallicrex Blyth, 1852 (f.)

Rodzaj: Amaurornis Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Rallina Gray,GR, 1846 (f.)

Rodzaj: Zapornia Leach, 1816 (f.)


Rodzina: SAROTHRURIDAE Verheyen, 1957 - KUSOKURKI - FLUFFTAILS

Wersja: 2023-03-25
Peters II: 173-174, 180 i 194-197 (p. Rallidae)   Wolters I: 10-11 (p. Rallidae)   S&M: 220, 221 (p. Rallidae)   HBW III: 142-146, 148-149 i 151-152 (p. Rallidae)   H&M4 I: 149-150 (F) i 162-163 (p. Rallidae)   HBW IC I: 334-337 (p. Rallidae: sF)
3 rodzaje, 15 gatunków
Systematyka: Rodzina blisko spokrewniona z perkołyskami (Heliornithidae) (Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015; zob. również García-R et al., 2014, Reddy et al., 2017). Kusokurki były do niedawna włączane do rodziny chruścieli (Rallidae) (np. Sibley & Monroe, 1990, Dickinson, 2003). Badania Boast et al. (2019) sugerują, iż rodzina ta jest najbliżej spokrewniona z wymarłymi Aptornithidae z Nowej Zelandii, a następnie z Heliornithidae. Porządek systematyczny (rodzaje) w obrębie rodziny za Kirchman et al. (2021). Ostatnio do rodziny kusokurek włączono rodzaje Mentocrex (García-R et al., 2014, Boast et al., 2019, Kirchman et al., 2021) i Rallicula (García-R et al., 2020, Kirchman et al., 2021). Kusokurka cienkodzioba (Sarothrura watersi) czasami jest umieszczana w osobnym monotypowym rodzaju Lemurolimnas Salomonsen, 1934 (m.) (Penhallurick, 2003a,b).

Rodzaj: Mentocrex Peters,JL, 1932 (f.)

Rodzaj: Rallicula Schlegel, 1871 (f.)

Rodzaj: Sarothrura Heine,F,Jr., 1890 (f.)


Rodzina: HELIORNITHIDAE Gray,GR, 1840 - PERKOŁYSKI - FINFOOTS

Wersja: 2017-06-25
Peters II: 213-214 (F)   Wolters I: 16 (F)   S&M: 219 (F)   HBW III: 210-217 (F)   H&M4 I: 163 (F)   HBW IC I: 334-335 (F)
3 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z kusokurkami (Sarothruridae) (Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny bazuje na Fain et al. (2007).

Rodzaj: Podica Lesson, 1831 (f.)

Rodzaj: Heliopais Sharpe, 1893 (m.)

Rodzaj: Heliornis Bonnaterre, 1791 (m.)


Nadrodzina: GRUOIDEA Vigors, 1825

Rodzina: PSOPHIIDAE Bonaparte, 1831 - GRUCHACZE - TRUMPETERS

Wersja: 2015-09-04
Peters II: 155-156 (F)   Wolters I: 10 (F)   S&M: 219 (F)   HBW III: 96-107 (F)   H&M4 I: 163-164 (F)   HBW IC I: 356-357 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina. Rodzaj Psophia wymaga rewizji systematycznej (zob. Sherman, 1996, Oppenheimer & Silveira, 2009, Ribas et al., 2012).

Rodzaj: Psophia Linnaeus, 1758 (f.)


Rodzina: ARAMIDAE Bonaparte, 1842 - BEKAŚNICE - LIMPKIN

Wersja: 2017-06-25
Peters II: 155 (F)   Wolters I: 10 (F)   S&M: 219 (p. Heliornithidae: t)   HBW III: 90-95 (F)   H&M4 I: 164 (F)   HBW IC I: 356-357 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z żurawiami (Gruidae) (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017).

Rodzaj: Aramus Vieillot, 1816 (m.)


Rodzina: GRUIDAE Vigors, 1825 - ŻURAWIE - CRANES

Wersja: 2017-06-25
Peters II: 150-154 (F)   Wolters I: 9 (F)   S&M: 217-218 (F)   HBW III: 60-89 (F)   H&M4 I: 164-165 (F)   HBW IC I: 356-359 (F)
2 podrodziny, 4 rodzaje, 15 gatunków
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z bekaśnicami (Aramidae) (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na Krajewski et al. (2010).

Podrodzina: BALEARICINAE Parker,WK, 1878 - KORONNIKI

Rodzaj: Balearica Brisson, 1760 (f.)

Podrodzina: GRUINAE Vigors, 1825 - ŻURAWIE

Rodzaj: Leucogeranus Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Antigone Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Grus Brisson, 1760 (f.)


Rząd: CHARADRIIFORMES Huxley, 1867 - SIEWKOWE

Wersja: 2023-12-24
17 rodzin, 90 rodzajów (w tym 1 wymarły), 376 gatunków (w tym 3 wymarłe)
Systematyka: Badania Jarvis et al. (2014) i Kuhl et al. (2021) sugerują, iż ten dobrze zdefiniowany rząd jest najbliżej spokrewniony z żurawiowymi (Gruiformes), lecz zob. Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017) i Houde et al. (2019); potrzeba dalszych badań filogenetycznych dla określenia najbliższego pokrewieństwa (Braun,EL et al., 2019). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rzędu bazuje na badaniach Paton et al. (2003), Ericson et al. (2003a, 2006a), Thomas et al. (2004a,b), Paton & Baker (2006), Baker et al. (2007), Fain & Houde (2007), Hackett et al. (2008), Pereira & Baker (2010) i Černý & Natale (2022); zob. też Gibson & Baker (2012) i Mayr (2011b). Siewkowe dzielą się na trzy dobrze zdefiniowane podrzędy: Charadrii, Scolopaci i Lari, przy czym pierwszy jest siostrzany w stosunku do pozostałych dwóch. Badania Prum et al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015), Reddy et al. (2017) i Kuhl et al. (2021) potwierdziły przyjęty porządek systematyczny.

Podrząd: CHARADRII Huxley, 1867 - SIEWKOWCE

Parvorder: CHIONIDA Sharpe, 1891

Nadrodzina: CHIONOIDEA Lesson, 1828

Nadrodzina składająca się z dwóch blisko spokrewnionych rodzin, siostrzana w stosunku do pozostałych przedstawicieli podrzędu Charadrii.

Rodzina: BURHINIDAE Mathews, 1912 - KULONY - THICK-KNEES

Wersja: 2023-06-21
Peters II: 293-298 (F)   Wolters I: 22 (F)   S&M: 243-244 (F)   HBW III: 348-363 (F)   H&M4 I: 198-199 (F)   HBW IC I: 418-419 (F)
3 rodzaje, 9 gatunków
Systematyka: przyjęty porządek systematyczny (rodzaje) bazuje na Černý & Natale (2022) i Černý et al. (2023). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Burhinus na podstawie Černý & Natale (2022).

Rodzaj: Hesperoburhinus Černý, van Els, Natale & Gregory, 2023 (m.) S

Rodzaj: Esacus Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Burhinus Illiger, 1811 (m.)


Rodzina: CHIONIDAE Bonaparte, 1832 - POCHWODZIOBY - SHEATHBILLS & MAGELLANIC PLOVER

Wersja: 2022-09-25
Peters II: 258 (p. Charadriidae) i 308-309 (F: "Chionididae")   Wolters I: 26 (p. Charadriidae) i 27 (F)   S&M: 243 (F) i 250 (p. Charadriidae)   HBW III: 436 i 442 (p. Charadriidae: sF), 546-555 (F)   H&M4 I: 199 (F)   HBW IC I: 418-421 (F, Pluvianellidae)
2 podrodziny, 2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Wyróżniane podrodziny bardzo często traktowane są jako osobne rodziny (np. Bahr, 2011); zob. również Černý & Natale (2022).

Podrodzina: CHIONINAE Bonaparte, 1832 - POCHWODZIOBY

Rodzaj: Chionis Forster,JR, 1788 (m.)

Podrodzina: PLUVIANELLINAE Jehl, 1975 - MAGELANÓWKI

Rodzaj: Pluvianellus Gray,GR, 1846 (m.)


Parvorder: CHARADRIIDA Huxley, 1867

Nadrodzina: PLUVIANOIDEA Reichenbach, 1848

Takson siostrzany w stosunku do pozostałych nadrodzin podrzędu Charadrii (Haematopodoidea, Charadrioidea).

Rodzina: PLUVIANIDAE Reichenbach, 1848 - PIJAWNIKI - EGYPTIAN PLOVER

Wersja: 2022-09-25
Peters II: 298 (p. Glareolidae)   Wolters I: 26 (p. Glareolidae)   S&M: 252 (p. Glareolidae)   HBW III: 376-377 (p. Glareolidae)   H&M4 I: 200 (F)   HBW IC I: 420-421 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina ostatnio wyodrębniona z rodziny żwirowcowatych (Glareolidae) (Ericson et al., 2003a, Baker et al., 2007a, Fain & Houde, 2007, Claramunt & Cracraft, 2015, Černý & Natale, 2022).

Rodzaj: Pluvianus Vieillot, 1816 (m.)


Nadrodzina: HAEMATOPODOIDEA Billberg, 1828

Takson siostrzany w stosunku do nadrodziny Charadrioidea.

Rodzina: HAEMATOPODIDAE Billberg, 1828 - OSTRYGOJADY - OYSTERCATCHERS & IBISBILL

Wersja: 2022-09-25
Peters II: 231-234 (F) i 288-289 (p. Recurvirostridae)   Wolters I: 22-23 (F, Ibidorhynchidae)   S&M: 244-245 (p. Charadriidae: t)   HBW III: 308-331 (F, Ibidorhynchidae)   H&M4 I: 200-201 (F)   HBW IC I: 420-423 i 768-769 (F, Ibidorhynchidae)
2 podrodziny, 2 rodzaje, 12 gatunków
Systematyka: Wyróżniane podrodziny często traktowane są jako odrębne rodziny (np. Hockey, 1996, Knystautas, 1996); badania Černý & Natale (2022) wydają się potwierdzać podział na dwie rodziny. Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie Haematopus sugerują potrzebę jego podziału na dwa mniejsze rodzaje - Prohaematopus Mathews, 1913 i Haematopus (Černý & Natale, 2022). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Haematopus za Černý & Natale (2022).

Podrodzina: HAEMATOPODINAE Billberg, 1828 - OSTRYGOJADY

Rodzaj: Haematopus Linnaeus, 1758 (m.)

Podrodzina: IBIDORHYNCHINAE Bonaparte 1856 - IBISODZIOBY

Rodzaj: Ibidorhyncha Vigors, 1832 (f.)


Rodzina: RECURVIROSTRIDAE Billberg, 1828 - SZCZUDŁONOGI - STILTS AND AVOCETS

Wersja: 2022-09-25
Peters II: 289-291 (F)   Wolters I: 22-23 (F)   S&M: 245-246 (p. Charadriidae: t)   HBW III: 332-347 (F)   H&M4 I: 201 (F)   HBW IC I: 422-423 (F)
3 rodzaje, 7 gatunków
Systematyka: szczudłonogi często dzielone są na dwie podrodziny - Recurvirostrinae (szablodzioby) i Himantopodinae Selby, 1840 (szczudłaki), lecz zob. Černý & Natale (2022). Systematyka rodzaju Himantopus niejasna (zob. Sibley & Monroe, 1990, Pierce, 1996, A.O.U., 1998, Dickinson, 2003, Rasmussen & Anderton, 2005, Christidis & Boles, 2008, Černý & Natale, 2022). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Recurvirostra za Černý & Natale (2022).

Rodzaj: Cladorhynchus Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Recurvirostra Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Himantopus Brisson, 1760 (m.)


Nadrodzina: CHARADRIOIDEA Leach, 1820

Takson siostrzany w stosunku do nadrodziny Haematopodoidea.

Rodzina: CHARADRIIDAE Leach, 1820 - SIEWECZKOWATE - PLOVERS & LAPWINGS

Wersja: 2023-12-24
Peters II: 234-258 (F) i 303 (p. Glareolidae)   Wolters I: 23-25 (Vanellidae, F) i 26 (p. Glareolidae)   S&M: 246-252 (F)   HBW III: 384-442 (F)   H&M4 I: 202-207 (F)   HBW IC I: 422-433 (F)
2 podrodziny, 11 rodzajów, 68 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na Černý & Natale (2022); zob. również Baker et al. (2007), Barth et al. (2013), Dos Remedios et al. (2015) i Päckert, 2022. Część ostatnich badań sugeruje, iż rodzaj Pluvialis nie jest blisko spokrewniony z pozostałymi przedstawicielami rodziny sieweczkowatych (np. Baker et al., 2007, Fain & Houde, 2007), lecz zob. Baker et al. (2012), Barth et al. (2013) i Černý & Natale (2022). Na podstawie badań Barth et al. (2013) i Černý & Natale (2022) włączono podrodzinę Vanellinae Bonaparte, 1842 (wyróżnianą przez m.in. Dickinson & Remsen, 2013) do Charadriinae. Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodzaju Vanellus sugerują potrzebę jego podziału (Černý & Natale, 2022). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów Pluvialis, Charadrius i Anarhynchus za Černý & Natale (2022).

Podrodzina: PLUVIALINAE Wood,CT, 1835 - SIEWKI

Rodzaj: Pluvialis Brisson, 1760 (f.)

Podrodzina: CHARADRIINAE Leach, 1820 - SIEWECZKI

Rodzaj: Oreopholus Jardine & Selby, 1835 (m.)

Rodzaj: Hoploxypterus Bonaparte, 1856 (m.) S

Rodzaj: Phegornis Gray,GR, 1847 (m.)

Rodzaj: Zonibyx Reichenbach 1853 (f.) S

Rodzaj: Eudromias Brehm,CL, 1830 (m.)

Rodzaj: Charadrius Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Vanellus Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Erythrogonys Gould, 1838 (m.)

Rodzaj: Peltohyas Sharpe, 1896 (m.)

Rodzaj: Anarhynchus Quoy & Gaimard, 1830 (m.) S


Podrząd: SCOLOPACI - BEKASOWCE

Takson siostrzany w stosunku do podrzędu Lari. Bekasowce dzielą się na dwie linie (tu w randze parvorder): Jacanida (składająca się z dwóch nadrodzin: Thinocoroidea i Jacanoidea) i Scolopacida (składająca się z jednej rodziny - Scolopacidae).

Parvorder: JACANIDA

Nadrodzina: THINOCOROIDEA Sundevall, 1836

Rodzina: PEDIONOMIDAE Bonaparte, 1856 - DROPIATKI - PLAINS-WANDERER

Wersja: 2017-12-14
Peters II: 150 (F)   Wolters I: 8 (F)   S&M: 233 (F)   HBW III: 534-537 (F)   H&M4 I: 207 (F)   HBW IC I: 432-433 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Pedionomus Gould, 1841


Rodzina: THINOCORIDAE Sundevall, 1836 - ANDÓWKI - SEEDSNIPES

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 306-308 (F)   Wolters I: 27 (F)   S&M: 233 (F)   HBW III: 538-545 (F)   H&M4 I: 207-208 (F)   HBW IC I: 432-433 (F)
2 rodzaje, 4 gatunki
Systematyka: Badania Černý & Natale (2022)potwierdziły przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny.

Rodzaj: Attagis Geoffroy Saint-Hilaire,I & Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Thinocorus Eschscholtz, 1829 (m.)


Nadrodzina: JACANOIDEA Chenu & Des Murs, 1854

Rodzina: ROSTRATULIDAE Mathews, 1913-14 - ZŁOTOSŁONKI - PAINTED-SNIPE

Wersja: 2015-02-09
Peters II: 230 (F)   Wolters I: 18 (F)   S&M: 242 (F)   HBW III: 292-301 (F)   H&M4 I: 208 (F)   HBW IC I: 434-435 (F)
2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Rodzaj Nycticryphes czasami włączany jest do Rostratula.

Rodzaj: Rostratula Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Nycticryphes Wetmore & Peters,JL, 1923 (m.)


Rodzina: JACANIDAE Des Murs, 1854 - DŁUGOSZPONY - JACANAS

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 226-230 (F)   Wolters I: 17-18 (F)   S&M: 242-243 (F)   HBW III: 276-291 (F)   H&M4 I: 208-209 (F)   HBW IC I: 434-435 (F)
6 rodzajów, 8 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za Whittingham et al. (2000) i Černý & Natale (2022); zob. też Baker et al. (2007) i Gibson & Baker (2012).

Rodzaj: Jacana Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Hydrophasianus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Actophilornis Oberholser, 1925 (m.)

Rodzaj: Metopidius Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Irediparra Mathews, 1911 (f.)

Rodzaj: Microparra Cabanis, 1877 (f.)


Parvorder: SCOLOPACIDA

Nadrodzina: SCOLOPACOIDEA Rafinesque, 1815

Rodzina: SCOLOPACIDAE Nitzsch, 1820 - BEKASOWATE - SANDPIPERS

Wersja: 2023-09-29
Peters II: 258-288 (F) i 292-293 (Phalaropodidae)   Wolters I: 18-21 (F)   S&M: 233-242 (F)   HBW III: 444-533, VII: 29 i XVII: 197-198 (F)   H&M4 I: 209-217 (F)   HBW IC I: 436-449, 768-769 i 773 (F)
5 podrodzin, 16 rodzajów, 94 gatunki (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Gibson & Baker (2012) i Černý & Natale (2022); zob. również Fain & Houde (2007), Baker et al. (2007), Cibois et al. (2012) i de Pietri et al. (2021). Na podstawie badań de Pietri et al. (2021) umieszczono rodzaj Prosobonia w osobnym monotypowym plemieniu Prosoboniini. Ostatnie badania sugerują, iż rodzaj Gallinago nie jest monofiletyczny w stosunku do Coenocorypha (Gibson & Baker, 2012, Černý & Natale, 2022); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Limosa, Calidris i Tringa za Černý & Natale (2022), Numenius za Tan et al. (2023) (zob. również Černý & Natale, 2022).

Podrodzina: NUMENIINAE Selby, 1840 - KULIKI

Rodzaj: Bartramia Lesson, 1831 (f.)

Rodzaj: Numenius Brisson, 1760 (m.)

Podrodzina: LIMOSINAE Gray,GR, 1841 - RYCYKI

Rodzaj: Limosa Brisson, 1760 (f.)

Podrodzina: SCOLOPACINAE Nitzsch, 1820 - SŁONKI

Plemię: LIMNODROMINI Johnsgard, 1981

Rodzaj: Limnodromus zu Wied, 1833 (m.)

Plemię: SCOLOPACINI Nitzsch, 1820

Rodzaj: Scolopax Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Coenocorypha Gray,GR, 1855 (f.)

Rodzaj: Gallinago Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Lymnocryptes Boie, 1826 (m.)

Podrodzina: ARENARIINAE Stejneger, 1885 - BIEGUSY N

Plemię: PROSOBONIINI Bonaparte, 1850

Rodzaj: Prosobonia Bonaparte, 1850 (f.)

Plemię: ARENARIINI Stejneger, 1885

Rodzaj: Arenaria Brisson, 1760 (f.)

Plemię: CALIDRINI Hogg, 1845

Rodzaj: Calidris Anon. = Merrem, 1804 (f.)

Podrodzina: TRINGINAE Leach, 1820 - BRODŹCE

Plemię: TRINGINI Leach, 1820

Rodzaj: Xenus Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Actitis Illiger, 1811 (m.)

Rodzaj: Tringa Linnaeus, 1758 (f.)

Plemię: PHALAROPODINI Bonaparte, 1831

Rodzaj: Steganopus Vieillot, 1818 (m.)

Rodzaj: Phalaropus Brisson, 1760 (m.)


Podrząd: LARI Sharpe, 1891 - MEWOWCE

Mewowce dzielą się na dwie linie (parvorder) - Turnicida (monotypowa) i Larida (składająca się z trzech nadrodzin stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne).

Parvorder: TURNICIDA Huxley, 1868

Rodzina: TURNICIDAE Gray,GR, 1840 - PRZEPIÓRNIKI - BUTTONQUAILS

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 142-149 (F)   Wolters I: 8-9 (F)   S&M: 42-43 (F)   HBW III: 44-59 (F)   H&M4 I: 217-219 (F)   HBW IC I: 448-451 (F)
2 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Przepiórniki dawniej były umieszczane wśród żurawiowych (Gruiformes). Pokrewieństwo w obrębie rodziny słabo zbadane (zob. Černý & Natale, 2022).

Rodzaj: Turnix Bonnaterre, 1791 (m.)

Rodzaj: Ortyxelos Vieillot, 1825 (m.)


Parvorder: LARIDA Sharpe, 1891

Nadrodzina: GLAREOLOIDEA Brehm,CL, 1830

Rodzina: DROMADIDAE Gray,GR, 1840 - KRABOŻERY - CRAB-PLOVER

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 293 (F)   Wolters I: 22 (F)   S&M: 252 (p. Glareolidae: sF)   HBW III: 302-307 (F)   H&M4 I: 219 (F)   HBW IC I: 452-453 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z żwirowcowatymi (Glareolidae) (Pereira & Baker, 2010, Kuhl et al., 2021, Černý & Natale, 2022).

Rodzaj: Dromas Paykull, 1805 (m.)


Rodzina: GLAREOLIDAE Brehm,CL, 1830 - ŻWIROWCOWATE - COURSERS AND PRATINCOLES

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 299-306 (F)   Wolters I: 26 (F)   S&M: 252-253 (F)   HBW III: 364-383 (F)   H&M4 I: 219-220 (F)   HBW IC I: 452-455 (F)
2 podrodziny, 3 rodzaje, 17 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na Baker et al. (2007); zob. również Cohen (2011) i Černý & Natale (2022). Dawniej do rodziny żwirowcowatych zaliczano również pijawnika (Pluvianus aegyptius) (np. Sibley & Monroe, 1990, Maclean, 1996, Dickinson, 2003), lecz zob. Baker et al. (2007) i Fain & Houde (2007). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Glareola za Černý & Natale (2022).

Rodzaj o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie (genus incertae sedis):

Rodzaj: Rhinoptilus Strickland, 1852 (m.)

Podrodzina: CURSORIINAE Gray,GR, 1840 - RĄCZAKI

Rodzaj: Cursorius Latham, 1790 (m.)

Podrodzina: GLAREOLINAE Brehm,CL, 1830 - ŻWIROWCE

Rodzaj: Glareola Brisson, 1760 (f.)


Nadrodzina: ALCOIDEA Leach, 1820

Nadrodzina składająca się z dwóch blisko spokrewnionych rodzin (Ericson et al., 2003a, Paton et al., 2003, Paton & Baker, 2006, Baker et al., 2007, Fain & Houde, 2007, Claramunt & Cracraft, 2015, Kuhl et al., 2021, Černý & Natale, 2022).

Rodzina: ALCIDAE Leach, 1820 - ALKI - AUKS

Wersja: 2022-09-29
Peters II: 350-359 (F)   Wolters I: 32-33 (F)   S&M: 264-266 (p. Laridae: sF)   HBW III: 678-722 i VII: 30-31 (F)   H&M4 I: 220-223 (F)   HBW IC I: 472-475 i 770-771 (F)
2 podrodziny, 11 rodzajów (w tym 1 wymarły), 25 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na Pereira & Baker (2008) i Černý & Natale (2022); zob. również Thomas et al. (2004b), Baker et al. (2007) i Humphries & Winker (2009). Pozradek systematyczny w obrębie rodzaju Aethia za Černý & Natale (2022).

Podrodzina: AETHIINAE Allen,JA et al., 1908 - NURNICZKI

Rodzaj: Cerorhinca Bonaparte, 1828 (f.)

Rodzaj: Fratercula Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Ptychoramphus von Brandt, 1837 (m.)

Rodzaj: Aethia Merrem, 1788 (f.)

Podrodzina: ALCINAE Leach, 1820 - ALKI

Rodzaj: Brachyramphus von Brandt, 1837 (m.)

Rodzaj: Cepphus Pallas, 1769 (m.)

Rodzaj: Synthliboramphus von Brandt, 1837 (m.)

Rodzaj: Alca Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Pinguinus Bonnaterre, 1791 (m.)

Rodzaj: Alle Link, 1806 (f.)

Rodzaj: Uria Brisson, 1760 (f.)


Rodzina: STERCORARIIDAE Gray,GR, 1870 - WYDRZYKI - SKUAS/JAEGERS

Wersja: 2023-10-02
Peters II: 309-312 (F)   Wolters I: 27 (F)   S&M: 253-254 (p. Laridae: t)   HBW III: 556-571 (F)   H&M4 I: 223 (F)   HBW IC I: 470-471 (F)
1 rodzaj, 7 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Stercorarius za Cohen et al. (1997), Černý & Natale (2022) i Mikkelsen & Weir (2023); zob. też Braun & Brumfield (2008) i Carlos (2016). Systematyka południowych wydrzyków pozostaje kontrowersyjna (zob. Ritz et al., 2008, Mikkelsen & Weir, 2023).

Rodzaj: Stercorarius Brisson, 1760 (m.)


Nadrodzina: LAROIDEA Rafinesque, 1815

Rodzina: LARIDAE Rafinesque, 1815 - MEWOWATE - GULLS AND TERNS

Wersja: 2021-07-07
Peters II: 312-350 (F, Rynchopidae)   Wolters I: 27-32 (F, Sternidae)   S&M: 254-263 (F)   HBW III: 572-677 (F, Sternidae, Rynchopidae)   H&M4 I: 224-233 (F)   HBW IC I: 454-471 (F)
5 podrodzin, 23 rodzaje, 100 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Černý & Natale (2022), Pons et al. (2005) (Larinae) i Bridge et al. (2005) (Sterninae); zob. również Baker et al. (2007), Ödeen et al. (2010) i Jackson et al. (2012). Mewy (Larinae), rybitwy (Sterninae) i brzytwodzioby (Rynchopinae) często traktowane są jako osobne rodziny (np. Burger & Gochfeld, 1996, Gochfeld & Burger, 1996, Zusi, 1996). Systematyka grupy gatunków Larus argentatus-L. fuscus pozostaje nadal kontrowersyjna (zob. Liebers et al., 2001, 2004, de Knijff et al., 2001, Crochet et al., 2002, Pons et al., 2004, Gay et al., 2005, Collinson et al., 2008, Sternkopf et al., 2010, Sonsthagen et al., 2016). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju: Anous za Cibois et al. (2016); Thalasseus za Yang,J et al. (2018).

Podrodzina: RYNCHOPINAE Bonaparte, 1838 - BRZYTWODZIOBY

Rodzaj: Rynchops Linnaeus, 1758 (m.)

Podrodzina: ANOINAE Bonaparte, 1854 - RYBOŁÓWKI

Rodzaj: Anous Stephens, 1826 (m.)

Podrodzina: GYGINAE Verheyen, 1959 - ATOLÓWKI

Rodzaj: Gygis Wagler, 1832 (f.)

Podrodzina: STERNINAE Bonaparte, 1838 - RYBITWY

Rodzaj: Onychoprion Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Sternula Boie, 1822 (f.)

Rodzaj: Phaetusa Wagler, 1832 (f.)

Rodzaj: Gelochelidon Brehm, CL, 1830 (f.)

Rodzaj: Hydroprogne Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Larosterna Blyth, 1852 (f.)

Rodzaj: Chlidonias Rafinesque, 1822 (m.)

Rodzaj: Sterna Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Thalasseus Boie, 1822 (m.)

Podrodzina: LARINAE Rafinesque, 1815 - MEWY

Rodzaj: Creagrus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Hydrocoloeus Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Rhodostethia MacGillivray,W, 1842 (f.)

Rodzaj: Rissa Stephens, 1826 (f.)

Rodzaj: Pagophila Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Xema Leach, 1819 (f.)

Rodzaj: Saundersilarus Dwight, 1926 (m.)

Rodzaj: Chroicocephalus Eyton, 1836 (m.)

Rodzaj: Leucophaeus Bruch, 1853 (m.)

Rodzaj: Ichthyaetus Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Larus Linnaeus, 1758 (m.)


Nadrząd: PHAETHONTIMORPHAE (syn. Eurypygimorphae), incertae sedis

Nadrząd składający się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - Eurypygiformes i Phaethontiformes (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021; zob. również McCormack et al., 2013) prawdopodobnie należący do kohorty Aequornithia (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019, Braun,EL et al., 2019, Kuhl et al., 2021), lecz zob. również Reddy et al. (2017). Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę Phaethoquornithes dla (Phaethontimorphae + Aequornithia). Wzajemne pokrewieństwo obu rzędów było do niedawna nieznane (zob. Cracraft et al., 2004, Fain & Houde, 2004, Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Paśko et al., 2011, Ericson, 2012, Gibb et al., 2013, Kimball et al., 2013; zob. też Yang et al., 2010).

Rząd: EURYPYGIFORMES Fürbringer, 1888 - SŁONECZNICOWE

Wersja: 2015-02-09
2 rodziny, 2 rodzaje, 2 gatunki
Systematyka: Rząd obejmujący dwie blisko spokrewnione rodziny dawniej błędnie umieszczane w rzędzie żurawiowych (Gruiformes) (np. Sibley & Ahlquist, 1990, Hunt, 1996, Thomas, 1996).

Rodzina: EURYPYGIDAE Selby, 1840 - SŁONECZNICE - SUNBITTERN

Wersja: 2015-02-09
Peters II: 215-216 (F)   Wolters I: 17 (F)   S&M: 215 (F)   HBW III: 226-233 (F)   H&M4 I: 82 (F)   HBW IC I: 154-155 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Eurypyga Illiger, 1811 (f.)


Rodzina: RHYNOCHETIDAE Carus, 1868 - KAGU - KAGU

Wersja: 2015-08-30
Peters II: 215 (F)   Wolters I: 17 (F)   S&M: 219 (F)   HBW III: 218-225 (F)   H&M4 I: 82 (F)   HBW IC I: 154-155 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Rhynochetos Verreaux,J & Des Murs, 1860 (m.)


Rząd: PHAETHONTIFORMES Sharpe, 1891 - FAETONY

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd dawniej umieszczany w rzędzie pelikanowych (Pelecaniformes) (np. Orta, 1992).

Rodzina: PHAETHONTIDAE von Brandt, 1840 - FAETONY - TROPICBIRDS

Wersja: 2016-11-19
Peters I (1979): 155-159 (F)   Wolters I: 39-40 (F)   S&M: 297 (F)   HBW I: 280-289 (F)   H&M4 I: 83 (F)   HBW IC I: 152-153 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Phaethon Linnaeus, 1758 (m.)


Kohorta: AEQUORNITHIA Mayr, 2011

Nury (Gaviiformes), pingwiny (Sphenisciformes), rurkonose (Procellariiformes), bocianowe (Ciconiiformes), głuptakowe (Suliformes) i pelikanowe (Pelecaniformes) stanowią grupę (kohortę) blisko spokrewnionych rzędów, dla których Mayr (2011a) zaproponował wspólną nazwę Aequornithes (ptaki wodne - z ang. waterbirds) (nazwę tą zmodyfikowano z uwagi na przyjętą rangę taksonomiczną - kohortę) (Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021; zob. również Cracraft et al., 2004, Ericson et al., 2006a, Gibb et al., 2007, 2013, Slack et al., 2007, Morgan-Richards et al., 2008, Paśko et al., 2011, Pacheco et al., 2011, Ericson, 2012, McCormack et al., 2013, Kimball et al., 2013, Wang & Clarke, 2014). Sangster & Mayr (2021) zaproponowali wspólną nazwę dla (Procellariiformes + Sphenisciformes + Ciconiiformes + Suliformes + Pelecaniformes) - Feraequornithes. Sugerowane wcześniej pokrewieństwo pomiędzy nurami i perkozami (Podicipedidae) nie zostało potwierdzone. Ostatnie najobszerniejsze badania (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021) ustaliły następujące pokrewieństwo w obrębie kohorty: (Gaviiformes ((Ciconiiformes (Suliformes + Pelecaniformes)) (Sphenisciformes + Procellariiformes))). Do Aequornithia prawdopodobnie należą również przedstawiciele nadrzędu Phaethontimorphae (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021), lecz zob. również Reddy et al. (2017). Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę Phaethoquornithes dla (Phaethontimorphae + Aequornithia).

Nadrząd: GAVIIMORPHAE

Rząd: GAVIIFORMES Coues, 1903 - NURY

Wersja: 2021-01-16
1 rodzina, 1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd siostrzany w stosunku do wszystkich pozostałych przedstawicieli kohorty Aequornithia (Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021).

Rodzina: GAVIIDAE Allen,JA, 1897 - NURY - DIVERS/LOONS

Wersja: 2015-09-04
Peters I (1979): 135-139 (F)   Wolters I: 33 (F)   S&M: 320 (F)   HBW I: 162-172 (F)   H&M4 I: 169-170 (F)   HBW IC I: 366-367 (F)
1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Gavia Forster,JR, 1788 (f.)


Nadrząd: PROCELLARIIMORPHAE

Rząd: SPHENISCIFORMES Huxley, 1867 - PINGWINY

Wersja: 2021-01-16
1 rodzina, 6 rodzajów, 16 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd siostrzany w stosunku do rurkonosych (Procellariiformes) (Hackett et al., 2008, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021). Yuri et al. (2013) zaproponowali dla obu tych rzędów wspólną nazwę - Austrodyptornithes.

Rodzina: SPHENISCIDAE Bonaparte, 1831 - PINGWINY - PENGUINS

Wersja: 2020-11-15
Peters I (1979): 121-134 (F)   Wolters I: 33-34 (F)   S&M: 318-320 (F)   HBW I: 140-160 (F)   H&M4 I: 170-171 (F)   HBW IC I: 368-369 (F)
6 rodzajów, 16 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Pan et al. (2019); zob. również Bertelli & Giannini (2005), Baker et al. (2006), Banks et al. (2006), Ksepka et al. (2006) i Ksepka & Thomas (2012). Systematyka niektórych gatunków kontrowersyjna (zob. Christidis & Boles, 2008).

Rodzaj: Aptenodytes Miller,JF, 1778 (m.)

Rodzaj: Pygoscelis Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Megadyptes Milne-Edwards,A, 1880 (m.)

Rodzaj: Eudyptes Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Eudyptula Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Spheniscus Brisson, 1760 (m.)


Rząd: PROCELLARIIFORMES Fürbringer, 1888 - RURKONOSE

Wersja: 2023-03-27
4 rodziny, 26 rodzajów, 137 gatunków (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Rurkonose stanowią takson siostrzany w stosunku do pingwinów (Sphenisciformes) (Hackett et al., 2008, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021). Yuri et al. (2013) zaproponowali dla obu tych rzędów wspólną nazwę - Austrodyptornithes. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rzędu (rodziny) bazuje na Cracraft et al. (2004), Hackett et al. (2008), Prum et al. (2015) i Reddy et al. (2017); zob. również Ericson et al. (2006a). Badania Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017) i Kuhl et al. (2021) sugerują następujące pokrewieństwo w obrębie rurkonosych: (Diomedeidae (Oceanitidae (Hydrobatidae + Procellariidae))).

Rodzina: OCEANITIDAE Forbes, 1882 - OCEANNIKI - AUSTRAL STORM-PETRELS

Wersja: 2022-05-17
Peters I (1979): 102-111 (p. Hydrobatidae)   Wolters I: 34-35 (p. Hydrobatidae: sF)   S&M: 328-329 (p. Procellariidae)   HBW I: 266-269 (p. Hydrobatidae: sF), VII: 18 i XVII: 191-192   H&M4 I: 171-172 (F)   HBW IC I: 370-371 (F)
5 rodzajów, 10 gatunków
Systematyka: Oceanniki są często włączane do rodziny nawałników (Hydrobatidae) (np. Sibley & Monroe, 1990, Carboneras, 1992d, Dickinson, 2003), lecz zob. Hackett et al. (2008), Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Kuhl et al. (2021) i Nunn & Stanley (1998); zmiana ostatnio przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2018a) i SACC (Remsen et al., 2019). Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za Robertson et al. (2011) i Cibois et al. (2015). Pozycja systematyczna rodzaju Nesofregetta niejasna. Systematyka szeregu taksonów dyskusyjna i wymaga dalszych badań (zob. Cibois et al., 2015, Robertson et al., 2016).

Rodzaj: Oceanites Keyserling & Blasius,JH, 1840 (m.)

Rodzaj: Garrodia Forbes,WA, 1881 (f.)

Rodzaj: Pelagodroma Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Fregetta Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Nesofregetta Mathews, 1912 (f.)


Rodzina: DIOMEDEIDAE Gray,GR, 1840 - ALBATROSY - ALBATROSSES

Wersja: 2023-08-05
Peters I (1979): 48-58 (F)   Wolters I: 39 (F)   S&M: 327-328 (p. Procellariidae: sF)   HBW I: 198-215 i XVII: 188-189 (F)   H&M4 I: 172-173 (F)   HBW IC I: 374-377 (F)
4 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Nunn et al. (1996) i Nunn & Stanley (1998); zob. również Chambers et al. (2009). Brak konsensusu co do liczby wyróżnianych gatunków, która kształtuje się od 13 (Dickinson, 2003, Penhallurick & Wink, 2004, Dickinson & Remsen, 2013) do 24 gatunków (Robertson & Nunn, 1998); zob. też Penhallurick (2012). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Phoebastria za Huynh et al. (2023).

Rodzaj: Phoebastria Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Diomedea Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Phoebetria Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Thalassarche Reichenbach, 1853 (f.)


Rodzina: HYDROBATIDAE Mathews, 1912-13 - NAWAŁNIKI - NORTHERN STORM-PETRELS

Wersja: 2021-07-07
Peters I (1979): 111-118 (F)   Wolters I: 35 (F)   S&M: 329-330 (p. Procellariidae: sF)   HBW I: 258-266 i 269-271, XVII: 192-193 (F)   H&M4 I: 174-175 (F)   HBW IC I: 372-373 (F)
1 rodzaj, 18 gatunków
Systematyka: Do niedawna do nawałników zaliczano również przedstawicieli rodziny oceanników (Oceanitidae), lecz zob. Hackett et al. (2008), Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017) i Kuhl et al. (2021). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Hydrobates bazuje na Nunn & Stanley (1998) i Penhallurick & Wink (2004); zob. również Wallace (2010) i Silva,MC et al. (2016). Systematyka niektórych gatunków nawałników wysoce niejasna (zob. Bolton et al., 2007, 2008, Friesen et al., 2007, Smith,AL et al., 2007, Smith,AL & Friesen, 2007, Bennett et al., 2009, Sangster et al., 2012, Silva,MF et al., 2016, Wallace et al., 2017, Taylor et al., 2019).

Rodzaj: Hydrobates Boie, 1822 (m.)


Rodzina: PROCELLARIIDAE Leach, 1819 - BURZYKOWATE - PETRELS & SHEARWATERS

Wersja: 2022-08-14
Peters I (1979): 58-101 (F) i 118-121 (Pelecanoididae)   Wolters I: 34-39 (Pelecanoididae, F)   S&M: 320-327 (F)   HBW I: 216-257 (F) i 272-278 (Pelecanoididae), XVII: 189-191   H&M4 I: 175-181 (F)   HBW IC I: 378-391 i 773 (F)
16 rodzajów, 93 gatunki (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Welch et al. (2014); zob. również Bretagnolle et al. (1998), Nunn & Stanley (1998), Kennedy & Page (2002) i Penhallurick & Wink (2004); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań. Systematyka szeregu rodzajów/gatunków dyskusyjna (zob. Penhallurick & Wink, 2004, Austin et al., 2004, Rheindt & Austin, 2005, Christidis & Boles, 2008). Rodzaj Pelecanoides często umieszczany jest w osobnej rodzinie - Pelecanoididae Gray,GR, 1871 (1850), lecz zob. Ericson et al.. (2006a), Prum et al. (2015) i Reddy et al. (2017). Pozycja systematyczna Pterodroma rupinarum za Welch et al. (2014). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju: Pseudobulweria za Welch et al. (2014), Calonectris za Obiol et al. (2021), Pelecanoides za Grosser et al. (2021).

Rodzaj: Pelecanoides Lacépède, 1799 (m.)

Rodzaj: Aphrodroma Olson, 2000 (f.)

Rodzaj: Halobaena Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Pachyptila Illiger, 1811 (f.)

Rodzaj: Pagodroma Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Thalassoica Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Daption Stephens, 1826 (n.)

Rodzaj: Macronectes Richmond, 1905 (m.)

Rodzaj: Fulmarus Stephens, 1826 (m.)

Rodzaj: Pterodroma Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Procellaria Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Bulweria Bonaparte, 1843 (f.)

Rodzaj: Pseudobulweria Mathews, 1936 (f.)

Rodzaj: Ardenna Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Calonectris Mathews & Iredale, 1915 (f.)

Rodzaj: Puffinus Brisson, 1760 (m.)


Nadrząd: PELECANIMORPHAE

Rodziny zaliczane do nadrzędu Pelecanimorphae tradycyjnie umieszczane były w dwóch rzędach - brodzące (Ciconiiformes) i pełnopłetwe (Pelecaniformes), lecz podział taki nie został potwierdzony (zob. przegląd w Cracraft et al., 2004, Cracraft, 2013). Cracraft (2013) zaproponował połączenie obu rzędów w jeden (Pelecaniformes), lecz stwierdzone różnice morfologiczne i genetyczne (Ericson, 2006a, Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021) sugerują potrzebę wyróżnienia 3 rzędów: Ciconiiformes, Suliformes i Pelecaniformes; taki podział został ostatnio przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2010b, 2016) i SACC (Remsen et al., 2016). Status rodziny Threskiornithidae wymaga dalszych badań.

Rząd: CICONIIFORMES Bonaparte, 1854 - BOCIANOWE

Wersja: 2021-01-16
1 rodzina, 6 rodzajów, 19 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd siostrzany w stosunku do (Suliformes + Pelecaniformes) (Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021). Sugerowane wcześniej (Sibley & Ahlquist, 1990) pokrewieństwo bocianów z kondorowymi (Cathartiformes) zostało odrzucone.

Rodzina: CICONIIDAE Sundevall, 1836 - BOCIANY - STORKS

Wersja: 2023-06-21
Peters I (1979): 245-252 (F)   Wolters II: 89-90 (F)   S&M: 316-318 (F)   HBW I: 436-465 (F)   H&M4 I: 182-183 (F)   HBW IC I: 390-393 (F)
6 rodzajów, 19 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za de Sousa et al. (2023); zob. również wcześniejsze badania Slikas (1997) i de Pietri & Mayr (2014). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Ciconia na podstawie badań de Sousa et al. (2023).

Rodzaj: Anastomus Bonnaterre, 1791 (m.)

Rodzaj: Leptoptilos Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Mycteria Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Jabiru Hellmayr, 1906 (f.)

Rodzaj: Ephippiorhynchus Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Ciconia Brisson, 1760 (f.)


Rząd: SULIFORMES Sharpe, 1891 - GŁUPTAKOWE

Wersja: 2023-07-29
4 rodziny, 13 rodzajów, 55 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rząd najbliżej spokrewniony z Pelecaniformes (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021); Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę Pelecanes dla obu taksonów. Powyższe badania wskazują na następujące pokrewieństwo w obrębie rzędu: (Fregatidae (Sulidae (Phalacrocoracidae + Anhingidae))). Wyróżniane podrzędy za NACC (Chesser et al., 2010b).

Podrząd: FREGATAE Sharpe, 1891 - FREGATOWCE

Rodzina: FREGATIDAE Degland & Gerbe, 1867 - FREGATY - FRIGATEBIRDS

Wersja: 2022-12-29
Peters I (1979): 159-163 (F)   Wolters I: 40 (F)   S&M: 318 (F)   HBW I: 362-374 (F)   H&M4 I: 194 (F)   HBW IC I: 410-411 (F)
1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Fregata bazuje na Kennedy & Spencer (2004) i Martins et al. (2022).

Rodzaj: Fregata Lacépède, 1799 (f.)


Podrząd: SULAE Sharpe, 1891 - GŁUPTAKOWCE

Rodzina: SULIDAE Reichenbach, 1849 - GŁUPTAKI - GANNETS AND BOOBIES

Wersja: 2017-12-14
Peters I (1979): 181-188 (F)   Wolters I: 42 (F)   S&M: 297-298 (F)   HBW I: 312-325 (F)   H&M4 I: 194-195 (F)   HBW IC I: 410-413 (F)
3 rodzaje, 10 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Patterson et al. (2011); zob. też Friesen & Anderson (1997) i Friesen et al. (2002). Dawniej wszystkie głuptaki umieszczane były w jednym rodzaju - Sula.

Rodzaj: Papasula Olson & Warheit, 1988 (f.)

Rodzaj: Morus Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Sula Brisson, 1760 (f.)


Rodzina: PHALACROCORACIDAE Reichenbach, 1849-50 - KORMORANY - CORMORANTS

Wersja: 2023-07-29
Peters I (1979): 163-179 (F)   Wolters I: 40-41 (F)   S&M: 299-302 (F)   HBW I: 326-352 i VII: 19 (F)   H&M4 I: 195-198 (F)   HBW IC I: 412-417 i 768-769 (F)
8 rodzajów, 36 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Kennedy & Spencer (2014) i Kennedy et al. (2019b, w druku); zob. również Siegel-Causey (1988), Holland et al. (2010) i Kennedy et al. (2000, 2001, 2009). Gatunki Phalacrocorax carbo i L. atriceps wymagają rewizji systematycznej (Kennedy & Spencer, 2014, Rawlence et al., 2022).

Rodzaj: Afrocarbo Kennedy, Salis, Seneviratne, Rathnayake, Nupen, Ryan, Volponi, Lubbe, Rawlence & Spencer, 2023 (m.) S

Rodzaj: Microcarbo Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Poikilocarbo Boetticher, 1935 (m.) S

Rodzaj: Urile Bonaparte, 1856 (m.) S

Rodzaj: Phalacrocorax Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Gulosus Montagu, 1813 (m.) S

Rodzaj: Nannopterum Sharpe, 1899 (n.) S

Rodzaj: Leucocarbo Bonaparte, 1856 (m.) S


Rodzina: ANHINGIDAE Reichenbach, 1849 - WĘŻÓWKI - DARTERS

Wersja: 2019-10-10
Peters I (1979): 179-181 (p. Phalacrocoracidae: sF)   Wolters I: 41 (F)   S&M: 298-299 (F)   HBW I: 354-361 (F)   H&M4 I: 198 (F)   HBW IC I: 416-417 (F)
1 rodzaj, 4 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina blisko spokrewniona z kormoranami (Phalacrocoracidae) (zob. m.in. Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Anhinga za Schodde et al. (2012) i Kennedy et al. (2019a).

Rodzaj: Anhinga Brisson, 1760 (f.)


Rząd: PELECANIFORMES Sharpe, 1891 - PELIKANOWE

Wersja: 2022-05-24
5 rodzin, 34 rodzaje, 113 gatunków (w tym 6 wymarłych)
Systematyka: Rząd najbliżej spokrewniony z Suliformes (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021); Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę Pelecanes dla obu taksonów. Pelikanowe składają się z pięciu blisko spokrewnionych rodzin, przy czym pokrewieństwo pomiędzy nimi nie zostało ostatecznie ustalone (Cracraft et al., 2004, Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021). Czaplowate (Ardeidae) i ibisy (Threskiornithidae) są czasami wyodrębniane w osobną nadrodzinę (Ardeoidea) (np. Cracraft, 2013), lecz zob. Jarvis et al. (2014), Prum et al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015) i Reddy et al. (2017). Ostatnie badania (Prum et al., 2015) sugerują następujące pokrewieństwo w pelikanowych: (Threskiornithidae (Ardeidae (Scopidae (Balaenicipitidae + Pelecanidae)))); zob. również Claramunt & Cracraft (2015) i Reddy et al. (2017). Badania Kuhl et al. (2021) potwierdziły powyższe pokrewieństwo za wyjątkiem (Balaenicipitidae + Pelecanidae). Wyróżniane podrzędy za NACC (Chesser et al., 2010b).

Podrząd: PELECANI Sharpe, 1891 - PELIKANOWCE

Rodzina: PELECANIDAE Rafinesque 1815 - PELIKANY - PELICANS

Wersja: 2021-01-16
Peters I (1979): 188-193 (F)   Wolters I: 42 (F)   S&M: 314-315 (F)   HBW I: 290-311 (F)   H&M4 I: 183-184 (F)   HBW IC I: 408-409 (F)
1 rodzaj, 8 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z warugami (Scopidae) i trzewikodziobami (Balaenicipitidae), przy czym wzajemne ich pokrewieństwo nie zostało ostatecznie ustalone (zob. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Pelecanus za Kennedy et al. (2013).

Rodzaj: Pelecanus Linnaeus, 1758 (m.)


Rodzina: SCOPIDAE Bonaparte, 1849 - WARUGI - HAMERKOP

Wersja: 2021-01-16
Peters I (1979): 244-245 (F)   Wolters II: 93 (F)   S&M: 310 (F)   HBW I: 430-435 (F)   H&M4 I: 184 (F)   HBW IC I: 408-409 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z pelikanami (Pelecanidae) i trzewikodziobami (Balaenicipitidae), przy czym wzajemne ich pokrewieństwo nie zostało ostatecznie ustalone (zob. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021).

Rodzaj: Scopus Brisson, 1760 (m.)


Rodzina: BALAENICIPITIDAE Bonaparte, 1853 - TRZEWIKODZIOBY - SHOEBILL

Wersja: 2021-01-16
Peters I (1979): 252-253 (F)   Wolters II: 90 (F)   S&M: 314 (p. Pelecanidae: sF)   HBW I: 466-471 (F)   H&M4 I: 184 (F)   HBW IC I: 408-409 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z pelikanami (Pelecanidae) i warugami (Scopidae), przy czym wzajemne ich pokrewieństwo nie zostało ostatecznie ustalone (zob. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021).

Rodzaj: Balaeniceps Gould, 1850 (m.)


Podrząd: ARDEAE - CZAPLOWCE

Rodzina: ARDEIDAE Leach, 1820 - CZAPLOWATE - HERONS

Wersja: 2023-09-28
Peters I (1979): 193-244 (F)   Wolters II: 90-93 (F)   S&M: 302-310 (F)   HBW I: 376-429 i VII: 19-20 (F)   H&M4 I: 184-191 (F)   HBW IC I: 398-407, 768-769 i 773 (F)
5 podrodzin, 18 rodzajów, 67 gatunków (w tym 5 wymarłych)
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) za Hruska et al. (2023); zob. również wcześniejsze badania Sheldon et al. (1996), McCracken & Sheldon (1998), Sheldon et al. (2000), Chang et al. (2003) i Zhou et al. (2014). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów Tigrisoma i Ixobrychus za Hruska et al. (2023).

Podrodzina: TIGRIORNITHINAE Bock, 1956 - TYGRYSKI

Rodzaj: Tigriornis Sharpe, 1895 (m.)

Rodzaj: Tigrisoma Swainson, 1827 (n.)

Podrodzina: COCHLEARIINAE Olphe‐Galliard, 1857 - RAKOJADY

Rodzaj: Cochlearius Brisson, 1760 (m.)

Podrodzina: AGAMIINAE Sangster, Kushlan, Gregory & Dickinson, 2023 - AGAMIE

Rodzaj: Agamia Reichenbach, 1853 (f.)

Podrodzina: BOTAURINAE Reichenbach, 1850 - BĄKI

Rodzaj: Zebrilus Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Botaurus Stephens, 1819 (m.)

Rodzaj: Ixobrychus Billberg, 1828 (m.)

Podrodzina: ARDEINAE Leach, 1820 - CZAPLE

Rodzaj: Gorsachius Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Calherodius Bonaparte, 1855 (m.) S

Rodzaj: Pilherodius Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Syrigma Ridgway, 1878 (f.)

Rodzaj: Egretta Forster,T, 1817 (f.)

Rodzaj: Nyctanassa Stejneger, 1887 (f.)

Rodzaj: Nycticorax Forster,T, 1817 (m.)

Rodzaj: Butorides Blyth, 1852 (f.)

Rodzaj: Zonerodius Salvadori, 1882 (m.)

Rodzaj: Ardeola Boie, 1822 (f.)

Rodzaj: Ardea Linnaeus, 1758 (f.)


Podrząd: THRESKIORNITHES - IBISOWCE

Rodzina: THRESKIORNITHIDAE Poche, 1904 - IBISY - IBISES

Wersja: 2019-10-12
Peters I (1979): 253-268 (F)   Wolters II: 88-89 (F)   S&M: 311-314 (F)   HBW I: 472-506 (F)   H&M4 I: 191-193 (F)   HBW IC I: 394-399 i 773 (F)
13 rodzajów, 36 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rodzina często dzielona na dwie podrodziny - ibisy (Threskiornithinae) i warzęchy (Plataleinae Bonaparte, 1838) (np. Matheu & del Hoyo, 1992, Dickinson, 2003), lecz zob. Chesser et al. (2010a) i Ramirez et al. (2013); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań filogenetycznych. Badania Mourer-Chauviré et al. (1995) i Mourer-Chauviré et al. (2006) wykazały, iż "dront" reunioński (Raphus solitarius (Selys-Longchamps, 1848)) nie jest gołębiem, lecz ibisem z rodzaju Threskiornis.

Rodzaj: Threskiornis Gray,GR, 1842 (m.)

Rodzaj: Platalea Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Pseudibis Hodgson, 1844 (f.)

Rodzaj: Geronticus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Nipponia Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Bostrychia Gray,GR, 1847 (f.)

Rodzaj: Theristicus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Cercibis Wagler, 1832 (f.)

Rodzaj: Mesembrinibis Peters,JL, 1930 (f.)

Rodzaj: Phimosus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Eudocimus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Plegadis Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Lophotibis Reichenbach, 1853 (f.)



Anurolimnas: rodzaj wyodrębniony z Rufirallus na podstawie badań Kirchman et al. (2021) i Depino et al. (2023). Aramides albiventris: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. cajaneus (Marcondes & Silveira, 2015); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al., 2019).

Aramides cajaneus: Marcondes & Silveira (2015) sugerują, iż podgatunek avicenniae powinien zostać podniesiony do rangi gatunku; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Mustelirallus: nowo zdefiniowany rodzaj na podstawie badań García-R et al. (2014), Kirchman et al. (2021) i Brown,AF et al. (2022) (pozycja rodzaju Cyanolimnas); zmiany zaakceptowane przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2023); M. colombianus i M. erythrops tradycyjnie umieszczane były w osobnym rodzaju - Neocrex Sclater,PL & Salvin, 1869 (f.), M. albicollis w rodzaju Porzana, a M. cerverai w monotypowym rodzaju Cyanolimnas Barbour & Peters,JL, 1927 (m.).

Rallus obsoletus, R. crepitans: gatunki ostatnio wyodrębnione z R. longirostris (Maley & Brumfield, 2013); zmiany zaakceptowane przez NACC (Chesser et al., 2014).

Rallus tenuirostris: gatunek ostatnio wyodrębniony z R. elegans (Maley & Brumfield, 2013); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2014).

Crecopsis: rodzaj często włączany do Crex (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. García-R et al. (2020).

Aphanapteryx leguati: Hume (2019) sugeruje, iż gatunek ten powinien zostać umieszczony w osobnym monotypowym rodzaju - Erythromachus Milne-Edwards,A, 1874; zob. również García-R & Matzke (2021)).

Lewinia (pectoralis) exsul: Eaton et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego izolowanego podgatunku.

Aptenorallus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Gallirallus; zob. Kirchman (2012), García-R et al. (2014, 2020), García-R & Matzke (2021) i Kirchman et al. (2021). Nazwa rodzajowa prawidłowo wprowadzona w Kirchman et al. (2022).

Porphyriops: rodzaj wyodrębniony z Gallinula na podstawie badań García-R et al. (2014) i Kirchman et al. (2021); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Paragallinula: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Gallinula na podstawie badań García-R et al. (2014, 2020) i Sangster et al. (2015b).

Gallinula comeri: takson często włączany do G. nesiotis (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Groenenberg et al. (2008).

Fulica caribaea Ridgway, 1884: takson zwykle uważany za osobny gatunek - łyska karaibska - Caribbean Coot (np. w Sibley & Monroe, 1990, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i McNair & Cramer-Burke (2016); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al.).

Porphyrio martinica: często używana jest nazwa martinicus (np. przez Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Schodde & Bock (2016); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2016). Zob. również Elliott (2020).

Porphyrio porphyrio: badania García-R & Trewick (2015) (zob. również Sangster, 1998) sugerują potrzebę podziału na kilka (do 6) mniejszych gatunków. Splity zaakceptowane przez BOU (Sangster et al., 2016b), lecz zob. NACC (Chesser et al., 2016) i Eaton et al. (2016).

Rufirallus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Kirchman et al. (2021) i Depino et al. (2023); R. xenopterus i R. leucopyrrhus zwykle umieszczane w rodzaju Laterallus, R. fasciatus w Anurolimnas, Porzana (Dickinson & Remsen, 2013) lub Laterallus, a R. schomburgkii w monotypowym rodzaju Micropygia Bonaparte, 1856 (f.). Depino et al. (2023) rekomendują podział obecnie zdefiniowanego rodzaju na 3 mniejsze rodzaje (potrzeba 2 nowych nazw rodzajowych - jednej dla R. fasciatus i drugiej dla R. leucopyrrhus i R. xenopterus). Potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC. Ostatnio NACC (Chesser et al., 2023) zaakceptowało umieszczenie rodzaju Micropygia w Rufirallus.



Laterallus : Depino et al. (2023) rekomendują wyodrębnienie z obecnie zdefiniowanego rodzaju kilku mniejszych rodzajów - Hapalocrex (L. flaviventer), Laterallus s.s. (L. exilis, L. albigularis, L. ruber, L. levraudi, L. melanophaius), Creciscus Cabanis, 1857 (L. podarces, L. rogersi, L. spiloptera, L. jamaicensis, L. spilonota) oraz umieszczenie L. notatus w nowym rodzaju.

Laterallus flaviventer: gatunek często umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Hapalocrex Ridgway, 1920 (f.) (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Kirchman et al. (2021) i Depino et al. (2023).

Laterallus notatus: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Coturnicops (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Depino et al. (2023).

Laterallus podarces, L. rogersi: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju Atlantisia Lowe,PR, 1923 (f.) (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Stervander et al. (2019), García-R et al. (2020) i Depino et al. (2023).

Laterallus spiloptera: gatunek często umieszczany w rodzaju Porzana (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. García-R et al. (2014), Stervander et al. (2019) i Depino et al. (2023).

Laterallus jamaicensis: gatunek wymagający rewizji taksonomicznej (Depino et al., 2023).

Poliolimnas: rodzaj często włączany do Amaurornis (np. w Dickinson & Remsen, 2013) lub Porzana, lecz zob. García-R et al. (2020) i Kirchman et al. (2021).

Aenigmatolimnas: rodzaj często włączany do Amaurornis (np. w Dickinson & Remsen, 2013) lub Porzana, lecz zob. García-R et al. (2020) i Kirchman et al. (2021).

Zapornia akool: badania Boast et al. (2019) sugerują umieszczenie gatunku w rodzaju Amaurornis, lecz zob. García-R et al. (2014) i Sangster et al. (2024).

Pygoscelis papua: Tyler et al. (2020) sugerują podział taksonu na 4 gatunki: P. papua, P. taeniatus (Peale, 1848), P. poncetii Tyler et al., 2020 i P. ellswothi Murphy, 1947; potrzeba dalszych badań.

Fregetta lineata: gatunek ostatnio wyodrębniony z F. tropica; zob. Bretagnolle et al. (2022).

Thalassarche carteri: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. chlororhynchos (Brooke, 2004, del Hoyo & Collar, 2014, Abeyrama et al., 2021).

Thalassarche eremita, T. salvini: gatunki ostatnio wyodrębnione z T. cauta (Robertson & Nunn, 1998, Abbott & Double, 2003, Brooke, 2004); zmiany zaakceptowane przez Gill et al. (2010), SACC (Remsen et al.), NACC (Chesser et al., 2014) i BOU (Sangster et al., 2015a).

Hydrobates jabejabe: gatunek ostatnio wyodrębniony z H. castro na podstawie badań Bolton et al. (2007, 2008), Friesen et al. (2007), Smith,AL et al. (2007), Silva,MF et al. (2016), Wallace et al. (2017) i Taylor et al. (2019); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2021).

Hydrobates cheimomnestes, H. socorroensis: gatunki ostatnio wyodrębnione z H. leucorhous (Ainley, 1980, Howell, 2012; zob. również Wallace et al., 2017, Taylor et al., 2018); zmiany zaakceptowane przez NACC (Chesser et al., 2016).

Pelecanoides (georgicus) whenuahouensis: takson oryginalnie opisany jako odrębny gatunek głównie na podstawie subtelnych różnic morfologicznych; zob. również ostatnie badania filogenetyczne Grosser et al. (2021).

Pachyptila macgillivrayi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. salvini (Masello et al., 2022).

Daption (capense) australe: Eaton et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Fulmarus (glacialis) rodgersii: badania Kerr & Dove (2013) sugerują status gatunku dla tego taksonu; split nie zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2019).

Pterodroma heraldica: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. arminjoniana (Brooke & Rowe, 1996, Brooke et al., 2000, Brown et al., 2011); split zaakceptowany przez Brooke (2004), Rasmussen & Anderton (2005), Onley & Scofield (2007), Christidis & Boles (2008), Beehler & Pratt (2016), SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2015); lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Pterodroma gouldi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. macroptera (Onley & Scofield, 2007, del Hoyo & Collar, 2014, Wood et al., 2017); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2019), SACC (Remsen et al., 2022).

Calonectris borealis: status gatunku czasami kontrowersyjny (zob. Genovart et al., 2013), lecz zob. Zidat et al. (2017).

Puffinus bannermani: gatunek często włączany do P. lherminieri lub P. bailloni (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i Kawakami et al. (2018).

Puffinus newelli, P. myrtae: gatunki ostatnio wyodrębnione z P. auricularis (Chesser et al., 2015); zob. również Austin et al. (2004), Onley & Scofield (2007) i Martínez-Gómez et al. (2015), Shirihai et al. (2017) i Kawakami et al. (2018).

Puffinus (bailloni) bailloni: syn. Puffinus atrodorsalis Shirihai, Sinclair & Colston, 1995 (zob. Pyle et al., 2011, Kawakami et al., 2018).

Puffinus baroli: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. lherminieri (Onley & Scofield, 2007, Olson, 2010; zob. także Austin et al., 2004, Pyle et al., 2011, Kawakami et al., 2018); split zaakceptowany przez BOU (Sangster et al., 2005), AERC TAC (Crochet et al., 2010) i NACC (Chesser et al., 2013).

Botaurus involucris, B. exilis: gatunki zwykle umieszczane w rodzaju Ixobrychus, lecz zob. Hruska et al. (2023) i Päckert et al. (2014); ewentualnie gatunki te mogą być umieszczone w dwóch odrębnych monotypowych rodzajach.

Botaurus (exilis) erythromelas: Pearman & Areta (2021) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu.

Calherodius: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Gorsachius (zob. Zhou et al., 2016, Kim et al., 2019, Hruska et al., 2023).

Ardea ibis: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Bubulcus Bonaparte, 1855 (m.), lecz zob. Kim et al. (2019) i Hruska et al. (2023).

Threskiornis molucca: często używana jest nazwa moluccus (np. przez Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Schodde & Bock (2016); zmiana zaakceptowana przez Beehler & Pratt (2016). Zob. również Elliott (2020).

Theristicus caerulescens: David & Dickinson (2016) sugerują, iż poprawna nazwa naukowa dla tego gatunku to T. coerulescens; zmiana nie została przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Theristicus branickii: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. melanopis (Sibley & Monroe, 1990, Collar & Bird, 2011); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2019).

Fregata (ariel) trinitatis: Olson (2017) sugeruje status gatunku dla tego zagrożonego taksonu, lecz zob. SACC (Remsen et al. 2018).

Phalacrocorax pelagicus: syn. Stictocarbo kenyoni Siegel-Causey, 1991 (kormoran alaskański).

Phalacrocorax brasilianus: syn. P. olivaceus (von Humboldt, 1805).

Hesperoburhinus: rodzaj wyodrębniony z Burhinus na podstawie Černý & Natale (2022) i Černý et al. (2023); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2023).

Haematopus (ostralegus) meadewaldoi: takson zwykle traktowany jako osobny wymarły gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Senfeld et al. (2020); zob. również Collar et al. (2021).

Haematopus (ostralegus) osculans: badania Senfeld et al. (w druku) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Hoploxypterus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Vanellus (Černý & Natale, 2022).

Zonibyx: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Charadrius (Barth et al., 2013, Černý & Natale, 2022).

Charadrius cucullatus: często używana jest nazwa Charadrius rubricollis (Gmelin,JF, 1789) (np. Dickinson, 2003), lecz zob. Olson (1998).

Charadrius cucullatus, C. novaeseelandiae: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Thinornis Gray,GR, 1845 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Barth et al. (2013), Dos Remedios et al. (2015), Päckert (2022) i Černý & Natale (2022).

Charadrius melanops: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Elseyornis Mathews, 1914 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Barth et al. (2013), Päckert (2022) i Černý & Natale (2022).

Charadrius (dubius) curonicus: Bahr (2011) i Eaton et al. (2016) sugerują możliwość podniesienia tego monotypowego taksonu do rangi gatunku.

Anarhynchus atrifrons: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. mongolus; zob. Wei et al. (2022a).

Anarhynchus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Barth et al. (2013), Dos Remedios et al. (2015), Päckert (2022) i Černý & Natale, 2022); wszystkie gatunki poza A. frontalis, tradycyjnie umieszczane były w rodzaju Charadrius. Gatunki A. atrifrons do A. veredus czasami umieszczane są w odrębnym rodzaju Eupoda von Brandt, 1845 (f.).

Anarhynchus (pallidus) venustus: Dos Remedios et al. (2017) sugerują możliwość podniesienia tego taksonu do rangi gatunku.

Anarhynchus (alexandrinus) seebohmi: Niroshan et al. (2023) sugerują potrzebę podniesienia tego taksonu do rangi gatunku.

Numenius (phaeopus) hudsonicus: badania Tan et al. (2019, 2023) sugerują status gatunku dla tej grupy podgatunkowej.

Arenariinae: Dickinson & Remsen (2013) użyli nazwy Calidrinae, lecz zob. Banks (2012); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2016).

Prosobonia leucoptera: takson P. ellisi traktowany przez Dickinson & Remsen (2013) jako odrębny wymarły gatunek (brodźczyk białoskrzydły - Tahiti Sandpiper/White-winged Sandpiper), lecz zob. Jansen et al. (2021).

Gallinago magellanica: gatunek ostatnio wyodrębniony z G. paraguaiae (Miller et al., 2020); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2020).

Tringa (semipalmata) inornata: Oswald et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu; split nie zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2017).

Glareola isabella: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Stiltia Gray,GR, 1855 (f.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Černý & Natale (2022) i niepublikowane badania Cohen (2011).

Gygis alba: badania Pratt (2020) sugerują, iż wyróżnione 3 grupy podgatunkowe powinny być traktowane jako osobne gatunki; potrzeba dalszych badań (zob. Chesser et al., 2023).

Anous ceruleus, A. albivitta: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Procelsterna Lafresnaye, 1842 (f.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Cibois et al. (2016) i Černý & Natale (2022); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2017) i SACC (Remsen et al., 2018).

Larus (canus) camtschatchensis: często używana jest nazwa kamtschatschensis Bonaparte, 1857 (np. Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Mlíkovský (2012a).

Larus brachyrhynchus: gatunek ostatnio wyodrębniony z L. canus (Adriaens & Gibbins, 2016); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2021).

Larus (glaucoides) thayeri: takson ostatnio zwykle traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson, 2003, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. NACC (Chesser et al., 2017).

Thalasseus bengalensis: Mlíkovský (2011) sugeruje, iż prawidłowa nazwa dla tego gatunku to Thalasseus medius (Horsfield, 1821).

Thalasseus albididorsalis: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. maximus (Collinson et al., 2017); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Afrocarbo: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Microcarbo (Kennedy et al., 2023).

Poikilocarbo, Urile, Gulosus, Nannopterum, Leucocarbo: rodzaje ostatnio wyodrębnione z Phalacrocorax na podstawie badań Kennedy & Spencer (2014); zmiany zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2021).

Leucocarbo ranfurlyi, L. colensoi: gatunki wyodrębnione z L. campbelli (Sibley & Monroe, 1990, Gill et al., 2010, Kennedy & Spencer, 2014, Rawlence et al., 2022).

Leucocarbo onslowi, L. chalconotus, L. stewarti: gatunki wyodrębnione z L. carunculatus (Sibley & Monroe, 1990, Gill et al., 2010, Kennedy & Spencer, 2014, Rawlence et al., 2016, 2017, 2022). L. stewarti był do niedawna traktowany jako synonim podgatunku L. carunculatus chalconotus, lecz zob. Rawlence et al. (2016).