Nadrząd: CAPRIMULGIMORPHAE (syn. Strisores Cabanis, 1847)

Badania Stiller et al. (2024) sugerują, iż Caprimulgimorphae stanowi takson siostrzany do (Phaethontimorphae + Aequornithia), z kolei z którymi tworzy takson siostrzany do (Opisthocomiformes + Gruiformes + Charadriiformes), badania te jednak nie wykluczają innego pokrewieństwa; potrzeba dalszych badań filogenetycznych. Stiller et al. (2024) zaproponowali wspólną nazwę Elementaves dla (Opisthocomimorphae + Gruimorphae + Caprimulgimorphae + Phaethontimorphae + Gaviimorphae + Procellariimorphae + Pelecanimorphae), siostrzanej w stosunku do Telluraves (Accipitrimorphae + Strigimorphae + Coraciimorphae + Passerimorphae). Zob. również wcześniejsze badania Jarvis et al. (2014), Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Houde et al. (2019), Kuhl et al. (2021) i Wu et al. (2024). Wchodzące w skład Caprimulgimorphae rodziny tradycyjnie umieszczane były w dwóch odrębnych rzędach - Caprimulgiformes (Steatornithidae, Podargidae, Nyctibiidae, Caprimulgidae, Aegothelidae) i Apodiformes Peters,JL, 1940 (Apodidae, Trochilidae), aczkolwiek podział taki nie został potwierdzony (zob. m.in. Cracraft, 2013). Cracraft (2013) wyróżnił w obrębie Caprimulgimorphae tylko jeden rząd - Caprimulgiformes, lecz stwierdzone w jego obrębie różnice genetyczne (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Chen,A et al., 2019, White & Braun, 2019, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024; zob. również Claramunt & Cracraft, 2015) i morfologiczne wskazują na potrzebę jego podziału na co najmniej 6 rzędów - Caprimulgiformes, Steatornithiformes, Podargiformes, Nyctibiiformes, Aegotheliformes i Apodiformes (zmiany ostatnio przyjęte przez AOU (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al., 2016)). Badania Prum et al. (2015), White & Braun (2019), Chen,A et al. (2019), Kuhl et al. (2021), Wu et al. (2024) i Stiller et al. (2024) sugerują następujące pokrewieństwo w obrębie Caprimulgimorphae: (Caprimulgiformes ((Steatornithiformes + Nyctibiiformes) (Podargiformes (Aegotheliformes + Apodiformes)))); zob. również wcześniejsze badania Ericson et al. (2006a), Hackett et al. (2008), Claramunt & Cracraft (2015) i Reddy et al. (2017). Chen,A et al. (2019) zaproponowali wspólną nazwę Vanescaves dla (Steatornithiformes + Podargiformes + Nyctibiiformes + Aegotheliformes + Apodiformes).

Rząd: CAPRIMULGIFORMES Ridgway, 1881 - LELKOWE

Wersja: 2024-10-02
1 rodzina, 24 rodzaje, 99 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: CAPRIMULGIDAE Vigors, 1825 - LELKOWATE - NIGHTJARS

Wersja: 2024-10-02
Peters IV: 184-220 (F)   Wolters II: 144-147 (F)   S&M: 185-192 (Eurostopodidae, F)   HBW V: 302-386 i XVII: 206 (F)   H&M4 I: 85-94 (F)   HBW IC I: 224-241 (F)
2 podrodziny, 24 rodzaje, 99 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Sigurðsson & Cracraft (2014); zob. również Han et al. (2010), Larsen et al. (2007) i White et al. (2016). Ostatnie badania sugerują, iż rodzaj Lyncornis jest bliżej spokrewniony z Caprimulginae niż z Eurostopodus (zob. Sigurðsson & Cracraft, 2014, White et al., 2016). Sigurðsson & Cracraft (2014) zaproponowali wyodrębnienie rodzaju Podager Wagler, 1832 z Chordeiles, włączenie rodzaju Nyctipolus do Nyctidromus, oraz wyodrębnienie szeregu nowych gatunków.

Podrodzina: EUROSTOPODINAE Sibley & Ahlquist, 1990 - ROGATNIKI N

Rodzaj: Eurostopodus Gould, 1838 (m.)

Rodzaj: Lyncornis Gould, 1838 (m.)

Podrodzina: CAPRIMULGINAE Vigors, 1825 - LELKI

Rodzaj: Gactornis Han, Robbins & Braun,MJ, 2010 (m.)

Rodzaj: Nyctiprogne Bonaparte, 1857 (f.)

Rodzaj: Lurocalis Cassin, 1851 (m.)

Rodzaj: Nyctipolus Ridgway, 1912 (m.)

Rodzaj: Nyctidromus Gould, 1838 (m.)

Rodzaj: Tepuiornis Costa, van Els, Braun, Whitney, Cleere, Sigurðsson & Silveira, 2023 (m.) S

Rodzaj: Uropsalis deW. Miller,W, 1915 (f.) S

Rodzaj: Quechuavis van Els, Costa, Braun, Whitney, Cleere, Sigurðsson & Silveira, 2023 (f.) S

Rodzaj: Setopagis Ridgway, 1912 (f.) S

Rodzaj: Antiurus Ridgway, 1912 (m.) S

Rodzaj: Macropsalis Sclater,PL, 1866 (f.) S

Rodzaj: Thermochalcis Richmond, 1915 (m.) S

Rodzaj: Hydropsalis Wagler, 1832 (f.) S

Rodzaj: Systellura Ridgway, 1912 (f.) S

Rodzaj: Eleothreptus Gray,GR, 1840 (m.) S

Rodzaj: Siphonorhis Sclater,PL, 1861 (f.)

Rodzaj: Nyctiphrynus Bonaparte, 1857 (m.)

Rodzaj: Phalaenoptilus Ridgway, 1880 (m.)

Rodzaj: Antrostomus Bonaparte, 1838 (m.)

Rodzaj: Chordeiles Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Caprimulgus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Veles Bangs, 1918 (m.)

Rząd: STEATORNITHIFORMES Sharpe, 1891 - TŁUSZCZAKOWE

Wersja: 2020-11-15
1 rodzina, 1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowy rząd tradycyjnie włączany do lelkowych (Caprimulgiformes), najbliżej spokrewniony z Nyctibiiformes. Chen,A & Field (2020) zaproponowali wspólną nazwę Sedentaves dla obu taksonów.

Rodzina: STEATORNITHIDAE Bonaparte, 1842 - TŁUSZCZAKI - OILBIRD

Wersja: 2021-01-16
Peters IV: 174 (F)   Wolters II: 147 (F)   S&M: 184 (F)   HBW V: 244-251 (F)   H&M4 I: 83 (F)   HBW IC I: 220-221 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina. Badania Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Chen,A et al. (2019) i Kuhl et al. (2021) sugerują, iż tłuszczaki są najbliżej spokrewnione z nocolotami (Nyctibiidae), lecz zob. również Claramunt & Cracraft (2015).

Rodzaj: Steatornis von Humboldt, 1814 (m.)

Rząd: NYCTIBIIFORMES Yuri,T, Kimball, Harshman, Bowie, Braun,MJ, Chojnowski, Han,K-L, Hackett, Huddleston, Moore,WS, Reddy, Sheldon, Steadman, Witt & Braun,EL, 2013 - NOCOLOTOWE

Wersja: 2022-08-11
1 rodzina, 2 rodzaje, 7 gatunków
Systematyka: Rząd tradycyjnie włączany do lelkowych (Caprimulgiformes), najbliżej spokrewniony z Steatornithiformes. Chen,A & Field (2020) zaproponowali wspólną nazwę Sedentaves dla obu taksonów.

Rodzina: NYCTIBIIDAE Des Murs, 1853 - NOCOLOTY - POTOOS

Wersja: 2022-08-11
Peters IV: 179-181 (F)   Wolters II: 144 (F)   S&M: 185 (F)   HBW V: 288-301 (F)   H&M4 I: 85 (F)   HBW IC I: 222-223 (F)
2 rodzaje, 7 gatunków
Systematyka: Badania Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Chen,A et al. (2019) i Kuhl et al. (2021) sugerują, iż nocoloty są najbliżej spokrewnione z tłuszczakami (Steatornithidae), lecz zob. Claramunt & Cracraft (2015). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Nyctibius za White et al. (2017).

Rodzaj: Phyllaemulor Costa, Whitney, Braun, White, Silveira & Cleere, 2018 (m.) S

Rodzaj: Nyctibius Vieillot, 1816 (m.)

Rząd: PODARGIFORMES Sharpe, 1891 - PASZCZAKOWE

Wersja: 2023-03-23
1 rodzina, 3 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd tradycyjnie włączany do lelkowych (Caprimulgiformes), siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli nadrzędu Caprimulgimorphae. Chen,A & Field (2020) zaproponowali wspólną nazwę Letornithes dla (Podargiformes + Aegotheliformes + Apodiformes).

Rodzina: PODARGIDAE Blyth, 1838 - PASZCZAKI - FROGMOUTHS

Wersja: 2023-03-23
Peters IV: 175-179 (F)   Wolters II: 143 (F)   S&M: 183-184 (F, Batrachostomidae)   HBW V: 266-287 (F)   H&M4 I: 83-84 (F)   HBW IC I: 220-223 (F)
3 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Barrowclough et al. (2006), Han et al. (2006) i Oliver et al. (2020). Rodzina czasami dzielona na dwie podrodziny - Podarginae i Batrachostominae Sibley, Ahlquist & Monroe, 1986; stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę umieszczenia wyróżnionych rodzajów w trzech odrębnych rodzinach (zob. Oliver et al., 2020).

Rodzaj: Rigidipenna Cleere, Kratter, Steadman, Braun, Huddleston, Filardi & Dutson, 2007 (f.)

Rodzaj: Podargus Viellot, 1818 (m.)

Rodzaj: Batrachostomus Gould, 1838 (m.)

Rząd: AEGOTHELIFORMES Sibley, Ahlquist & Monroe, 1988 - SOWNIKOWE

Wersja: 2024-06-15
1 rodzina, 1 rodzaj, 9 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd najbliżej spokrewniony w przedstawicielami rzędu Apodiformes (zob. m.in. Cracraft, 2013, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Chen,A et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024). Cracraft (2013) połączył oba taksony w randze nadrodziny Trochiloidea Vigors, 1825 (syn. Daedalornithes Sangster, 2005a).

Rodzina: AEGOTHELIDAE Bonaparte, 1853 - SOWNIKI - OWLET-NIGHTJARS

Wersja: 2023-12-16
Peters IV: 181-184 (F)   Wolters II: 143-144 (F)   S&M: 183 (F)   HBW V: 252-265 (F)   H&M4 I: 94-95 (F)   HBW IC I: 240-241 (F)
1 rodzaj, 9 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Aegotheles za Dumbacher et al. (2003). Część wyróżnionych gatunków wymaga rewizji taksonomicznej (Beehler & Pratt, 2016).

Rodzaj: Aegotheles Vigors & Horsfield, 1827 (m.)

Rząd: APODIFORMES Peters,JL, 1940 - KRÓTKONOGIE

Wersja: 2024-10-02
3 rodziny, 132 rodzaje, 466 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rząd najbliżej spokrewniony w przedstawicielami rzędu Aegotheliformes (zob. m.in. Cracraft, 2013, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024). Cracraft (2013) połączył oba taksony w randze nadrodziny Trochiloidea Vigors, 1825 (syn. Daedalornithes Sangster, 2005a).

Rodzina: HEMIPROCNIDAE Streubel, 1848 - CZUBIKI - TREESWIFTS

Wersja: 2024-06-15
Peters IV: 257-259 (F)   Wolters II: 139 (F)   S&M: 141-142 (F)   HBW V: 458-466 (F)   H&M4 I: 95 (p. Apodidae: sF)   HBW IC I: 242-243 (F)
1 rodzaj, 4 gatunki
Systematyka: Czubiki są najbliżej spokrewnione z jerzykowatymi (Apodidae) (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Stiller et al., 2024), do których są czasami włączane w randze podrodziny (Dickinson & Remsen, 2013), lecz stwierdzone różnice genetyczne i morfologiczne pomiędzy nimi uzasadniają potrzebę ich umieszczenia w odrębnych rodzinach (Chantler, 1999, Wells, 1999, Prum et al., 2015, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Rodzaj: Hemiprocne Nitzsch, 1829 (f.)

Rodzina: APODIDAE Olphe-Galliard, 1887 - JERZYKOWATE - SWIFTS

Wersja: 2024-10-02
Peters IV: 220-256 (F)   Wolters II: 139-143 (F)   S&M: 133-141 (F)   HBW V: 388-457 (F)   H&M4 I: 95-104 (F)   HBW IC I: 242-257 (F)
2 podrodziny, 19 rodzajów, 107 gatunków
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z czubikami (Hemiprocnidae) (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Stiller et al., 2024), które czasami są włączane do jerzykowatych w randze podrodziny (Dickinson & Remsen, 2013), lecz stwierdzone różnice genetyczne i morfologiczne pomiędzy nimi uzasadniają potrzebę ich umieszczenia w odrębnych rodzinach (Chantler, 1999, Wells, 1999, Prum et al., 2015, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024). Potrzeba bardziej kompletnych badań dla określenia porządku systematycznego w obrębie rodziny. Porządek systematyczny w obrębie podrodziny Apodinae (rodzaje) bazuje na Price et al. (2005), Thomassen et al. (2005) i Päckert et al. (2012). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Chaetura na podstawie badań Chesser et al. (2018b). Systematyka szeregu gatunków kontrowersyjna, w szczególności z rodzajów Aerodramus i Collocalia (zob. Rheindt et al., 2014, 2017, Eaton et al., 2016, Cibois et al., 2018a), Apus (zob. Päckert et al., 2012) oraz Chaetura (zob. Chesser et al., 2018b).

Podrodzina: CYPSELOIDINAE Brooke,RK, 1970 - CIERNIOSTERNIKI

Rodzaj: Cypseloides Streubel, 1848 (m.)

Rodzaj: Streptoprocne Oberholser, 1906 (f.)

Podrodzina: APODINAE Olphe-Galliard, 1887 - JERZYKI

Plemię: CHAETURINI Bonaparte, 1857

Rodzaj: Mearnsia Ridgway, 1911 (f.)

Rodzaj: Zoonavena Mathews, 1918 (f.)

Rodzaj: Telacanthura Mathews, 1918 (f.)

Rodzaj: Rhaphidura Oates,EW, 1883 (f.)

Rodzaj: Neafrapus Mathews, 1918 (m.)

Rodzaj: Chaetura Stephens, 1826 (f.)

Rodzaj: Hirundapus Hodgson, 1837 (m.)

Plemię: COLLOCALINI Bonaparte, 1853

Rodzaj: Collocalia Gray,GR, 1840 (f.)

Rodzaj: Hydrochous Brooke, 1970 (m.)

Rodzaj: Aerodramus Oberholser, 1906 (m.)

Plemię: APODINI Olphe-Galliard, 1887

Rodzaj: Schoutedenapus de Roo, 1968 (m.)

Rodzaj: Aeronautes Hartert,E, 1892 (m.)

Rodzaj: Tachornis Gosse, 1847 (f.)

Rodzaj: Panyptila Cabanis, 1847 (f.)

Rodzaj: Cypsiurus Lesson, 1843 (m.)

Rodzaj: Tachymarptis Roberts, 1922 (m.)

Rodzaj: Apus Scopoli, 1777 (m.)

Rodzina: TROCHILIDAE Vigors, 1825 - KOLIBROWATE - HUMMINGBIRDS

Wersja: 2024-09-15
Peters V: 3-143 (F)   Wolters II: 125-139 (F)   S&M: 142-166 (F)   HBW V: 468-680, VII: 43-44 i XVII: 207-209 (F)   H&M4 I: 105-136 (F)   HBW IC I: 258-311 i 766-767 (F)
6 podrodzin, 112 rodzajów, 355 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Dobrze zdefiniowana rodzina, czasami podnoszona do rangi rzędu - Trochiliformes Wagler, 1830 (np. Sibley & Monroe, 1990). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie kolibrowatych (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na McGuire et al. (2014); zob. również Altshuler et al. (2004), McGuire et al. (2007, 2009), Kirchman et al. (2010), Ornelas et al. (2014), Licona-Vera & Ornelas (2017) i Clark et al. (2018). Badania te wykazały, iż szereg tradycyjnie wyróżnianych rodzajów nie jest monofiletyczna (Heliangelus, Chalcostigma, Eriocnemis, Campylopterus, Chaetocercus); potrzeba rozpatrzenia przez SACC/NACC. Lawrie et al. (2021) sugerują, iż również rodzaj Mellisuga nie jest monofiletyczny (względem rodzaju Nesophlox). Porządek systematyczny w obrębie podrodziny Polytminae (rodzaje, gatunki) za Remsen et al. (2015). Porządek systematyczny w obrębie Trochilini (rodzaje, gatunki) za McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Phaethornis, Colibri, Anthracothorax, Heliangelus, Metallura, Coeligena, Heliodoxa, Eupherusa i Lampornis za McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b), Selasphorus za McGuire et al. (2014) i Licona-Vera & Ornelas (2017), Oreotrochilus za McGuire et al. (2014) i Sornoza-Molina et al. (2018). Status wymarłego taksonu Riccordia elegans (Gould, 1860) (pląśnik karaibski - Caribbean Emerald) niejasny, potrzeba badań filogenetycznych.

Podrodzina: FLORISUGINAE Bonaparte, 1853 - TOPAZIKI

Rodzaj: Topaza Gray,GR, 1840 (f.)

Rodzaj: Florisuga Bonaparte, 1850 (f.)

Podrodzina: PHAETHORNITHINAE Gray,GR, 1840 - PUSTELNIKI

Rodzaj: Eutoxeres Reichenbach, 1849 (m.)

Rodzaj: Ramphodon Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Glaucis Boie, 1831 (m.)

Rodzaj: Threnetes Gould, 1852 (m.)

Rodzaj: Anopetia Simon, 1918 (f.)

Rodzaj: Phaethornis Swainson, 1827 (m.)

Podrodzina: POLYTMINAE Reichenbach, 1849 - KOLIBRZYKI

Rodzaj: Doryfera Gould, 1847 (f.)

Rodzaj: Schistes Gould, 1852 (m.)

Rodzaj: Augastes Gould, 1849 (m.)

Rodzaj: Colibri von Spix, 1824 (m.)

Rodzaj: Heliactin Boie, 1831 (f.)

Rodzaj: Androdon Gould, 1863 (m.)

Rodzaj: Heliothryx Boie, 1831 (m.)

Rodzaj: Polytmus Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Avocettula Reichenbach, 1849 (f.)

Rodzaj: Chrysolampis Boie, 1831 (f.)

Rodzaj: Anthracothorax Boie, 1831 (m.)

Podrodzina: LESBIINAE Reichenbach, 1853 - PAZIAKI

Plemię: LESBIINI Reichenbach, 1853

Rodzaj: Sephanoides Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Discosura Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Lophornis Lesson, 1829 (m.)

Rodzaj: Phlogophilus Gould, 1860 (m.)

Rodzaj: Heliangelus Gould, 1848 (m.)

Rodzaj: Adelomyia Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Taphrolesbia Simon, 1918 (f.)

Rodzaj: Aglaiocercus Zimmer,JT, 1930 (m.)

Rodzaj: Sappho Reichenbach, 1849 (f.)

Rodzaj: Ramphomicron Bonaparte, 1850 (n.)

Rodzaj: Lesbia Lesson, 1833 (f.)

Rodzaj: Oreotrochilus Gould, 1847 (m.)

Rodzaj: Polyonymus Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Opisthoprora Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Chalcostigma Reichenbach, 1854 (n.)

Rodzaj: Oreonympha Gould, 1869 (f.)

Rodzaj: Oxypogon Gould, 1848 (m.)

Rodzaj: Metallura Gould, 1847 (f.)

Plemię: HELIANTHEINI Reichenbach, 1853

Rodzaj: Haplophaedia Simon, 1918 (f.)

Rodzaj: Eriocnemis Reichenbach, 1849 (f.)

Rodzaj: Loddigesia Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Aglaeactis Gould, 1848 (f.)

Rodzaj: Lafresnaya Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Coeligena Lesson, 1833 (f.)

Rodzaj: Ensifera Lesson, 1843 (f.)

Rodzaj: Pterophanes Gould, 1849 (m.)

Rodzaj: Boissonneaua Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Ocreatus Gould, 1846 (m.)

Rodzaj: Urosticte Gould, 1853 (f.)

Rodzaj: Urochroa Gould, 1856 (f.)

Rodzaj: Heliodoxa Gould, 1850 (f.)

Podrodzina: PATAGONINAE Bonaparte, 1853 - GIGANCIKI

Rodzaj: Patagona Gray,GR, 1840 (f.)

Podrodzina: TROCHILINAE Vigors, 1825 - KOLIBRY

Plemię: TROCHILINI Vigors, 1825

Rodzaj: Phaeoptila Gould, 1861 (f.) S

Rodzaj: Riccordia Reichenbach, 1854 (f.) S

Rodzaj: Cynanthus Swainson, 1827 (m.) S

Rodzaj: Chlorostilbon Gould, 1853 (m.)

Rodzaj: Basilinna Boie, 1831 (f.) S

Rodzaj: Platystylopterus Reichenbach, 1854 (m.) S

Rodzaj: Abeillia Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Klais Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Orthorhyncus Lacépède, 1799 (m.)

Rodzaj: Stephanoxis Simon, 1897 (m.)

Rodzaj: Anthocephala Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Campylopterus Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Chalybura Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Thalurania Gould, 1848 (f.)

Rodzaj: Microchera Gould, 1858 (f.) S

Rodzaj: Goldmania Nelson, 1911 (f.) S

Rodzaj: Dicranurania Sangster, Gaudin & Schuchmann, 2023 (f.) S

Rodzaj: Eupherusa Gould, 1857 (f.)

Rodzaj: Phaeochroa Gould, 1861 (f.)

Rodzaj: Leucippus Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Thaumasius Sclater,PL, 1879 (m.) S

Rodzaj: Taphrospilus Simon, 1910 (m.)

Rodzaj: Eupetomena Gould, 1853 (f.) S

Rodzaj: Talaphorus Mulsant & Verreaux,E, 1874 (m.) S

Rodzaj: Trochilus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Ramosomyia Stiles & Bruce, 2021 (f.) S

Rodzaj: Saucerottia Bonaparte, 1850 (f.) S

Rodzaj: Amazilia Lesson, 1843 (f.)

Rodzaj: Amazilis Gray,GR, 1855 (m.?) S

Rodzaj: Uranomitra Reichenbach, 1854 (f.) S

Rodzaj: Chrysuronia Bonaparte, 1850 (f.) S

Rodzaj: Leucochloris Reichenbach, 1854 (m.)

Rodzaj: Chionomesa Simon, 1921 (f.) S

Rodzaj: Hylocharis Boie, 1831 (f.)

Rodzaj: Elliotomyia Stiles & Remsen, 2019 (f.) S

Rodzaj: Polyerata Heine, 1863 (f.) S

Rodzaj: Chlorestes Reichenbach, 1854 (f.) S

Plemię: LAMPORNITHINI Jardine, 1833

Rodzaj: Sternoclyta Gould, 1858 (f.)

Rodzaj: Hylonympha Gould, 1873 (f.)

Rodzaj: Eugenes Gould, 1856 (m.)

Rodzaj: Lamprolaima Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Panterpe Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Heliomaster Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Lampornis Swainson, 1827 (m.)

Plemię: MELLISUGINI Gray,GR, 1848

Rodzaj: Tilmatura Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Calliphlox Boie, 1831 (f.)

Rodzaj: Thaumastura Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Myrmia Mulsant, 1876 (f.)

Rodzaj: Myrtis Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Rhodopis Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Philodice Mulsant, Verreaux,J & Verreaux,E, 1866 (f.) S

Rodzaj: Eulidia Mulsant, 1877 (f.)

Rodzaj: Chaetocercus Gray,GR, 1855 (m.)

Rodzaj: Microstilbon Todd, 1913 (m.)

Rodzaj: Calothorax Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Doricha Reichenbach, 1854 (f.)

Rodzaj: Archilochus Reichenbach, 1854 (m.)

Rodzaj: Nesophlox Ridgway, 1910 (f.) S

Rodzaj: Mellisuga Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Calypte Gould, 1856 (f.)

Rodzaj: Selasphorus Swainson, 1832 (m.)

Nadrząd: PHAETHONTIMORPHAE (syn. Eurypygimorphae)

Nadrząd składający się z dwóch blisko spokrewnionych rzędów - Eurypygiformes i Phaethontiformes (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024; zob. również McCormack et al., 2013) prawdopodobnie należący do kohorty Aequornithia (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019, Braun,EL et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Zob. również wcześniejsze badania - Fain & Houde (2004), Ericson et al. (2006a), Hackett et al. (2008), Yang et al. (2010), Paśko et al. (2011), Ericson (2012), Gibb et al (2013), Kimball et al. (2013) i Reddy et al. (2017). Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę Phaethoquornithes dla (Phaethontimorphae + Aequornithia).

Rząd: EURYPYGIFORMES Fürbringer, 1888 - SŁONECZNICOWE

Wersja: 2015-02-09
2 rodziny, 2 rodzaje, 2 gatunki
Systematyka: Rząd obejmujący dwie blisko spokrewnione rodziny dawniej błędnie umieszczane w rzędzie żurawiowych (Gruiformes) (np. Sibley & Ahlquist, 1990, Hunt, 1996, Thomas, 1996).

Rodzina: EURYPYGIDAE Selby, 1840 - SŁONECZNICE - SUNBITTERN

Wersja: 2015-02-09
Peters II: 215-216 (F)   Wolters I: 17 (F)   S&M: 215 (F)   HBW III: 226-233 (F)   H&M4 I: 82 (F)   HBW IC I: 154-155 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Eurypyga Illiger, 1811 (f.)

Rodzina: RHYNOCHETIDAE Carus, 1868 - KAGU - KAGU

Wersja: 2015-08-30
Peters II: 215 (F)   Wolters I: 17 (F)   S&M: 219 (F)   HBW III: 218-225 (F)   H&M4 I: 82 (F)   HBW IC I: 154-155 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Rhynochetos Verreaux,J & Des Murs, 1860 (m.)

Rząd: PHAETHONTIFORMES Sharpe, 1891 - FAETONY

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd dawniej błędnie umieszczany w rzędzie pelikanowych (Pelecaniformes) (np. Orta, 1992).

Rodzina: PHAETHONTIDAE von Brandt, 1840 - FAETONY - TROPICBIRDS

Wersja: 2016-11-19
Peters I (1979): 155-159 (F)   Wolters I: 39-40 (F)   S&M: 297 (F)   HBW I: 280-289 (F)   H&M4 I: 83 (F)   HBW IC I: 152-153 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Phaethon Linnaeus, 1758 (m.)

Kohorta: AEQUORNITHIA Mayr, 2011

Nury (Gaviiformes), pingwiny (Sphenisciformes), rurkonose (Procellariiformes), bocianowe (Ciconiiformes), głuptakowe (Suliformes) i pelikanowe (Pelecaniformes) stanowią grupę (kohortę) blisko spokrewnionych rzędów (Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024; zob. również wcześniejsze badania Cracraft et al., 2004, Ericson et al., 2006a, Gibb et al., 2007, 2013, Slack et al., 2007, Morgan-Richards et al., 2008, Paśko et al., 2011, Pacheco et al., 2011, Ericson, 2012, McCormack et al., 2013, Kimball et al., 2013, Wang & Clarke, 2014), dla których Mayr (2011a) zaproponował wspólną nazwę Aequornithes (ptaki wodne - z ang. waterbirds) (nazwę tą zmodyfikowano z uwagi na przyjętą rangę taksonomiczną - kohortę). Sugerowane wcześniej pokrewieństwo pomiędzy nurami i perkozami (Podicipedidae) nie zostało potwierdzone. Ostatnie najobszerniejsze badania (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024) ustaliły następujące pokrewieństwo w obrębie kohorty: (Gaviiformes ((Ciconiiformes (Suliformes + Pelecaniformes)) (Sphenisciformes + Procellariiformes))). Do Aequornithia prawdopodobnie należą również przedstawiciele nadrzędu Phaethontimorphae (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024), lecz zob. również Reddy et al. (2017). Sangster & Mayr (2021) zaproponowali wspólną nazwę Feraequornithes dla (Procellariiformes + Sphenisciformes + Ciconiiformes + Suliformes + Pelecaniformes), a Sangster et al. (2022b) - Phaethoquornithes dla (Phaethontimorphae + Aequornithia).

Nadrząd: GAVIIMORPHAE

Rząd: GAVIIFORMES Coues, 1903 - NURY

Wersja: 2024-06-15
1 rodzina, 1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd siostrzany w stosunku do wszystkich pozostałych przedstawicieli kohorty Aequornithia (Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024).

Rodzina: GAVIIDAE Allen,JA, 1897 - NURY - DIVERS/LOONS

Wersja: 2015-09-04
Peters I (1979): 135-139 (F)   Wolters I: 33 (F)   S&M: 320 (F)   HBW I: 162-172 (F)   H&M4 I: 169-170 (F)   HBW IC I: 366-367 (F)
1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Gavia Forster,JR, 1788 (f.)

Nadrząd: PROCELLARIIMORPHAE

Rząd: SPHENISCIFORMES Huxley, 1867 - PINGWINY

Wersja: 2024-10-02
1 rodzina, 6 rodzajów, 17 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd siostrzany w stosunku do rurkonosych (Procellariiformes) (Hackett et al., 2008, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Yuri et al. (2013) zaproponowali dla obu tych rzędów wspólną nazwę - Austrodyptornithes.

Rodzina: SPHENISCIDAE Bonaparte, 1831 - PINGWINY - PENGUINS

Wersja: 2024-10-02
Peters I (1979): 121-134 (F)   Wolters I: 33-34 (F)   S&M: 318-320 (F)   HBW I: 140-160 (F)   H&M4 I: 170-171 (F)   HBW IC I: 368-369 (F)
6 rodzajów, 17 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Pan et al. (2019); zob. również Bertelli & Giannini (2005), Baker et al. (2006), Banks et al. (2006), Ksepka et al. (2006) i Ksepka & Thomas (2012). Systematyka niektórych gatunków kontrowersyjna (zob. Christidis & Boles, 2008).

Rodzaj: Aptenodytes Miller,JF, 1778 (m.)

Rodzaj: Pygoscelis Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Megadyptes Milne-Edwards,A, 1880 (m.)

Rodzaj: Eudyptes Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Eudyptula Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Spheniscus Brisson, 1760 (m.)

Rząd: PROCELLARIIFORMES Fürbringer, 1888 - RURKONOSE

Wersja: 2024-09-18
4 rodziny, 26 rodzajów, 142 gatunki (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Rurkonose stanowią takson siostrzany w stosunku do pingwinów (Sphenisciformes) (Hackett et al., 2008, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Yuri et al. (2013) zaproponowali dla obu tych rzędów wspólną nazwę - Austrodyptornithes. Badania Hackett et al. (2008), Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Kuhl et al. (2021) i Stiller et al. (2024) ustaliły następujące pokrewieństwo w obrębie rurkonosych: (Diomedeidae (Oceanitidae (Hydrobatidae + Procellariidae))).

Rodzina: OCEANITIDAE Forbes, 1882 - OCEANNIKI - AUSTRAL STORM-PETRELS

Wersja: 2024-09-15
Peters I (1979): 102-111 (p. Hydrobatidae)   Wolters I: 34-35 (p. Hydrobatidae: sF)   S&M: 328-329 (p. Procellariidae)   HBW I: 266-269 (p. Hydrobatidae: sF), VII: 18 i XVII: 191-192   H&M4 I: 171-172 (F)   HBW IC I: 370-371 (F)
5 rodzajów, 11 gatunków
Systematyka: Oceanniki są często włączane do rodziny nawałników (Hydrobatidae) (np. Sibley & Monroe, 1990, Carboneras, 1992d, Dickinson, 2003), lecz zob. Nunn & Stanley (1998), Hackett et al. (2008), Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Kuhl et al. (2021) i Stiller et al. (2024); zmiana ostatnio przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2018a) i SACC (Remsen et al., 2019). Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za Robertson et al. (2011) i Cibois et al. (2015). Pozycja systematyczna rodzaju Nesofregetta niejasna. Systematyka szeregu taksonów dyskusyjna i wymaga dalszych badań (zob. Cibois et al., 2015, Robertson et al., 2016, Norambuena et al., 2024).

Rodzaj: Oceanites Keyserling & Blasius,JH, 1840 (m.)

Rodzaj: Garrodia Forbes,WA, 1881 (f.)

Rodzaj: Pelagodroma Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Fregetta Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Nesofregetta Mathews, 1912 (f.)

Rodzina: DIOMEDEIDAE Gray,GR, 1840 - ALBATROSY - ALBATROSSES

Wersja: 2023-08-05
Peters I (1979): 48-58 (F)   Wolters I: 39 (F)   S&M: 327-328 (p. Procellariidae: sF)   HBW I: 198-215 i XVII: 188-189 (F)   H&M4 I: 172-173 (F)   HBW IC I: 374-377 (F)
4 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Nunn et al. (1996) i Nunn & Stanley (1998); zob. również Chambers et al. (2009). Brak konsensusu co do liczby wyróżnianych gatunków, która kształtuje się od 13 (Dickinson, 2003, Penhallurick & Wink, 2004, Dickinson & Remsen, 2013) do 24 gatunków (Robertson & Nunn, 1998); zob. też Penhallurick (2012). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Phoebastria za Huynh et al. (2023).

Rodzaj: Phoebastria Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Diomedea Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Phoebetria Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Thalassarche Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzina: HYDROBATIDAE Mathews, 1912-13 - NAWAŁNIKI - NORTHERN STORM-PETRELS

Wersja: 2024-06-15
Peters I (1979): 111-118 (F)   Wolters I: 35 (F)   S&M: 329-330 (p. Procellariidae: sF)   HBW I: 258-266 i 269-271, XVII: 192-193 (F)   H&M4 I: 174-175 (F)   HBW IC I: 372-373 (F)
1 rodzaj, 18 gatunków
Systematyka: Do niedawna do nawałników zaliczano również przedstawicieli rodziny oceanników (Oceanitidae), lecz zob. Hackett et al. (2008), Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), Kuhl et al. (2021) i Stiller et al. (2024). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Hydrobates bazuje na Nunn & Stanley (1998) i Penhallurick & Wink (2004); zob. również Wallace (2010) i Silva,MC et al. (2016). Systematyka niektórych gatunków nawałników wysoce niejasna (zob. Bolton et al., 2007, 2008, Friesen et al., 2007, Smith,AL et al., 2007, Smith,AL & Friesen, 2007, Bennett et al., 2009, Sangster et al., 2012, Silva,MF et al., 2016, Wallace et al., 2017, Taylor et al., 2019).

Rodzaj: Hydrobates Boie, 1822 (m.)

Rodzina: PROCELLARIIDAE Leach, 1819 - BURZYKOWATE - PETRELS & SHEARWATERS

Wersja: 2024-09-18
Peters I (1979): 58-101 (F) i 118-121 (Pelecanoididae)   Wolters I: 34-39 (Pelecanoididae, F)   S&M: 320-327 (F)   HBW I: 216-257 (F) i 272-278 (Pelecanoididae), XVII: 189-191   H&M4 I: 175-181 (F)   HBW IC I: 378-391 i 773 (F)
16 rodzajów, 97 gatunków (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Welch et al. (2014); zob. również Bretagnolle et al. (1998), Nunn & Stanley (1998), Kennedy & Page (2002) i Penhallurick & Wink (2004); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań. Systematyka szeregu rodzajów/gatunków dyskusyjna (zob. Penhallurick & Wink, 2004, Austin et al., 2004, Rheindt & Austin, 2005, Christidis & Boles, 2008). Rodzaj Pelecanoides często umieszczany jest w osobnej rodzinie - Pelecanoididae Gray,GR, 1871 (1850), lecz zob. Ericson et al. (2006a), Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017) i Stiller et al. (2024). Pozycja systematyczna Pterodroma rupinarum za Welch et al. (2014). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju: Pseudobulweria za Welch et al. (2014), Calonectris za Obiol et al. (2021), Pelecanoides za Grosser et al. (2021).

Rodzaj: Pelecanoides Lacépède, 1799 (m.)

Rodzaj: Aphrodroma Olson, 2000 (f.)

Rodzaj: Halobaena Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Pachyptila Illiger, 1811 (f.)

Rodzaj: Pagodroma Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Thalassoica Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Daption Stephens, 1826 (n.)

Rodzaj: Macronectes Richmond, 1905 (m.)

Rodzaj: Fulmarus Stephens, 1826 (m.)

Rodzaj: Pterodroma Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Procellaria Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Bulweria Bonaparte, 1843 (f.)

Rodzaj: Pseudobulweria Mathews, 1936 (f.)

Rodzaj: Ardenna Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Calonectris Mathews & Iredale, 1915 (f.)

Rodzaj: Puffinus Brisson, 1760 (m.)

Nadrząd: PELECANIMORPHAE

Rodziny zaliczane do nadrzędu Pelecanimorphae tradycyjnie umieszczane były w dwóch rzędach - brodzące (Ciconiiformes) i pełnopłetwe (Pelecaniformes), lecz podział taki nie został potwierdzony (zob. przegląd w Cracraft et al., 2004, Cracraft, 2013). Cracraft (2013) zaproponował połączenie obu rzędów w jeden (Pelecaniformes), lecz stwierdzone różnice morfologiczne i genetyczne (Ericson, 2006a, Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024) sugerują potrzebę wyróżnienia 3 rzędów: Ciconiiformes, Pelecaniformes i Suliformes; taki podział został ostatnio przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2010b, 2016) i SACC (Remsen et al., 2016).

Rząd: CICONIIFORMES Bonaparte, 1854 - BOCIANOWE

Wersja: 2024-10-02
1 rodzina, 6 rodzajów, 20 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd siostrzany w stosunku do (Pelecaniformes + Suliformes) (Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Sugerowane wcześniej (Sibley & Ahlquist, 1990) pokrewieństwo bocianów z kondorowymi (Cathartiformes) zostało odrzucone.

Rodzina: CICONIIDAE Sundevall, 1836 - BOCIANY - STORKS

Wersja: 2024-10-02
Peters I (1979): 245-252 (F)   Wolters II: 89-90 (F)   S&M: 316-318 (F)   HBW I: 436-465 (F)   H&M4 I: 182-183 (F)   HBW IC I: 390-393 (F)
6 rodzajów, 20 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) za de Sousa et al. (2023); zob. również wcześniejsze badania Slikas (1997) i de Pietri & Mayr (2014). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Ciconia na podstawie badań de Sousa et al. (2023).

Rodzaj: Anastomus Bonnaterre, 1791 (m.)

Rodzaj: Leptoptilos Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Mycteria Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Jabiru Hellmayr, 1906 (f.)

Rodzaj: Ephippiorhynchus Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Ciconia Brisson, 1760 (f.)

Rząd: PELECANIFORMES Sharpe, 1891 - PELIKANOWE

Wersja: 2024-09-18
5 rodzin, 34 rodzaje, 115 gatunków (w tym 6 wymarłych)
Systematyka: Rząd najbliżej spokrewniony z Suliformes (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024); Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę Pelecanes dla obu taksonów. Badania Reddy et al. (2017) i Stiller et al. (2024) wskazują na następujące pokrewieństwo w obrębie pelikanowych: (Threskiornithidae (Ardeidae (Scopidae (Balaenicipitidae + Pelecanidae)))); zob. również wcześniejsze badania Ericson et al. (2006a), Hackett et al. (2008), Prum et al. (2015) i Kuhl et al. (2021). Wyróżniane podrzędy za NACC (Chesser et al., 2010b). Czaplowate (Ardeidae) i ibisy (Threskiornithidae) są czasami wyodrębniane w osobną nadrodzinę (Ardeoidea) (np. Cracraft, 2013), lecz takie pokrewieństwo nie zostało potwierdzone.

Podrząd: THRESKIORNITHES - IBISOWCE

Rodzina: THRESKIORNITHIDAE Poche, 1904 - IBISY - IBISES

Wersja: 2019-10-12
Peters I (1979): 253-268 (F)   Wolters II: 88-89 (F)   S&M: 311-314 (F)   HBW I: 472-506 (F)   H&M4 I: 191-193 (F)   HBW IC I: 394-399 i 773 (F)
13 rodzajów, 36 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rodzina często dzielona na dwie podrodziny - Threskiornithinae (ibisy) i Plataleinae Bonaparte, 1838 (warzęchy) (np. Matheu & del Hoyo, 1992, Dickinson, 2003), lecz zob. Chesser et al. (2010a) i Ramirez et al. (2013); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań filogenetycznych dla określenia pokrewieństwa w obrębie rodziny. Badania Mourer-Chauviré et al. (1995) i Mourer-Chauviré et al. (2006) wykazały, iż "dront" reunioński (Raphus solitarius (Selys-Longchamps, 1848)) nie jest gołębiem, lecz ibisem z rodzaju Threskiornis.

Rodzaj: Threskiornis Gray,GR, 1842 (m.)

Rodzaj: Platalea Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Pseudibis Hodgson, 1844 (f.)

Rodzaj: Geronticus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Nipponia Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Bostrychia Gray,GR, 1847 (f.)

Rodzaj: Theristicus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Cercibis Wagler, 1832 (f.)

Rodzaj: Mesembrinibis Peters,JL, 1930 (f.)

Rodzaj: Phimosus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Eudocimus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Plegadis Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Lophotibis Reichenbach, 1853 (f.)

Podrząd: ARDEAE - CZAPLOWCE

Rodzina: ARDEIDAE Leach, 1820 - CZAPLOWATE - HERONS

Wersja: 2024-09-18
Peters I (1979): 193-244 (F)   Wolters II: 90-93 (F)   S&M: 302-310 (F)   HBW I: 376-429 i VII: 19-20 (F)   H&M4 I: 184-191 (F)   HBW IC I: 398-407, 768-769 i 773 (F)
5 podrodzin, 18 rodzajów, 69 gatunków (w tym 5 wymarłych)
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) za Hruska et al. (2023); zob. również wcześniejsze badania Sheldon et al. (1996), McCracken & Sheldon (1998), Sheldon et al. (2000), Chang et al. (2003) i Zhou et al. (2014). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów Tigrisoma i Ixobrychus za Hruska et al. (2023).

Podrodzina: TIGRIORNITHINAE Bock, 1956 - TYGRYSKI

Rodzaj: Tigriornis Sharpe, 1895 (m.)

Rodzaj: Tigrisoma Swainson, 1827 (n.)

Podrodzina: COCHLEARIINAE Olphe‐Galliard, 1857 - RAKOJADY

Rodzaj: Cochlearius Brisson, 1760 (m.)

Podrodzina: AGAMIINAE Sangster, Kushlan, Gregory & Dickinson, 2023 - AGAMIE

Rodzaj: Agamia Reichenbach, 1853 (f.)

Podrodzina: BOTAURINAE Reichenbach, 1850 - BĄKI

Rodzaj: Zebrilus Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Botaurus Stephens, 1819 (m.)

Rodzaj: Ixobrychus Billberg, 1828 (m.)

Podrodzina: ARDEINAE Leach, 1820 - CZAPLE

Rodzaj: Gorsachius Bonaparte, 1855 (m.)

Rodzaj: Calherodius Bonaparte, 1855 (m.) S

Rodzaj: Pilherodius Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Syrigma Ridgway, 1878 (f.)

Rodzaj: Egretta Forster,T, 1817 (f.)

Rodzaj: Nyctanassa Stejneger, 1887 (f.)

Rodzaj: Nycticorax Forster,T, 1817 (m.)

Rodzaj: Butorides Blyth, 1852 (f.)

Rodzaj: Zonerodius Salvadori, 1882 (m.)

Rodzaj: Ardeola Boie, 1822 (f.)

Rodzaj: Ardea Linnaeus, 1758 (f.)

Podrząd: PELECANI Sharpe, 1891 - PELIKANOWCE

Rodzina: BALAENICIPITIDAE Bonaparte, 1853 - TRZEWIKODZIOBY - SHOEBILL

Wersja: 2024-06-16
Peters I (1979): 252-253 (F)   Wolters II: 90 (F)   S&M: 314 (p. Pelecanidae: sF)   HBW I: 466-471 (F)   H&M4 I: 184 (F)   HBW IC I: 408-409 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina siostrzana do (Scopidae + Pelecanidae) (Reddy et al., 2017, Stiller et al., 2024).

Rodzaj: Balaeniceps Gould, 1850 (m.)

Rodzina: SCOPIDAE Bonaparte, 1849 - WARUGI - HAMERKOP

Wersja: 2024-06-16
Peters I (1979): 244-245 (F)   Wolters II: 93 (F)   S&M: 310 (F)   HBW I: 430-435 (F)   H&M4 I: 184 (F)   HBW IC I: 408-409 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z pelikanami (Pelecanidae), którymi tworzy takson siostrzany w stosunku do trzewikodziobów (Balaenicipitidae) (Reddy et al., 2017, Stiller et al., 2024).

Rodzaj: Scopus Brisson, 1760 (m.)

Rodzina: PELECANIDAE Rafinesque 1815 - PELIKANY - PELICANS

Wersja: 2024-06-16
Peters I (1979): 188-193 (F)   Wolters I: 42 (F)   S&M: 314-315 (F)   HBW I: 290-311 (F)   H&M4 I: 183-184 (F)   HBW IC I: 408-409 (F)
1 rodzaj, 8 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z warugami (Scopidae), którymi tworzy takson siostrzany w stosunku do trzewikodziobów (Balaenicipitidae) (Reddy et al., 2017, Stiller et al., 2024). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Pelecanus za Kennedy et al. (2013).

Rodzaj: Pelecanus Linnaeus, 1758 (m.)

Rząd: SULIFORMES Sharpe, 1891 - GŁUPTAKOWE

Wersja: 2024-10-03
4 rodziny, 13 rodzajów, 55 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rząd najbliżej spokrewniony z Pelecaniformes (zob. m.in. Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024); Sangster et al. (2022b) zaproponowali wspólną nazwę Pelecanes dla obu taksonów. Powyższe badania wskazują na następujące pokrewieństwo w obrębie rzędu: (Fregatidae (Sulidae (Anhingidae + Phalacrocoracidae))). Wyróżniane podrzędy za NACC (Chesser et al., 2010b).

Podrząd: FREGATAE Sharpe, 1891 - FREGATOWCE

Rodzina: FREGATIDAE Degland & Gerbe, 1867 - FREGATY - FRIGATEBIRDS

Wersja: 2022-12-29
Peters I (1979): 159-163 (F)   Wolters I: 40 (F)   S&M: 318 (F)   HBW I: 362-374 (F)   H&M4 I: 194 (F)   HBW IC I: 410-411 (F)
1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Monotypowa rodzina. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Fregata bazuje na Kennedy & Spencer (2004) i Martins et al. (2022).

Rodzaj: Fregata Lacépède, 1799 (f.)

Podrząd: SULAE Sharpe, 1891 - GŁUPTAKOWCE

Rodzina: SULIDAE Reichenbach, 1849 - GŁUPTAKI - GANNETS AND BOOBIES

Wersja: 2024-09-18
Peters I (1979): 181-188 (F)   Wolters I: 42 (F)   S&M: 297-298 (F)   HBW I: 312-325 (F)   H&M4 I: 194-195 (F)   HBW IC I: 410-413 (F)
3 rodzaje, 11 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Patterson et al. (2011); zob. też wcześniejsze badania Friesen & Anderson (1997) i Friesen et al. (2002). Dawniej wszystkie głuptaki umieszczane były często w jednym rodzaju - Sula.

Rodzaj: Papasula Olson & Warheit, 1988 (f.)

Rodzaj: Morus Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Sula Brisson, 1760 (f.)

Rodzina: ANHINGIDAE Reichenbach, 1849 - WĘŻÓWKI - DARTERS

Wersja: 2019-10-10
Peters I (1979): 179-181 (p. Phalacrocoracidae: sF)   Wolters I: 41 (F)   S&M: 298-299 (F)   HBW I: 354-361 (F)   H&M4 I: 198 (F)   HBW IC I: 416-417 (F)
1 rodzaj, 4 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina blisko spokrewniona z kormoranami (Phalacrocoracidae) (zob. m.in. Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Anhinga za Schodde et al. (2012) i Kennedy et al. (2019a).

Rodzaj: Anhinga Brisson, 1760 (f.)

Rodzina: PHALACROCORACIDAE Reichenbach, 1849-50 - KORMORANY - CORMORANTS

Wersja: 2024-10-03
Peters I (1979): 163-179 (F)   Wolters I: 40-41 (F)   S&M: 299-302 (F)   HBW I: 326-352 i VII: 19 (F)   H&M4 I: 195-198 (F)   HBW IC I: 412-417 i 768-769 (F)
8 rodzajów, 35 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Kennedy & Spencer (2014) i Kennedy et al. (2019b, 2023); zob. również wcześniejsze badania Siegel-Causey (1988), Holland et al. (2010) i Kennedy et al. (2000, 2001, 2009). Gatunki Phalacrocorax carbo i Leucocarbo atriceps wymagają rewizji systematycznej (Kennedy & Spencer, 2014, Rawlence et al., 2022).

Rodzaj: Afrocarbo Kennedy, Salis, Seneviratne, Rathnayake, Nupen, Ryan, Volponi, Lubbe, Rawlence & Spencer, 2023 (m.) S

Rodzaj: Microcarbo Bonaparte, 1856 (m.)

Rodzaj: Poikilocarbo Boetticher, 1935 (m.) S

Rodzaj: Urile Bonaparte, 1856 (m.) S

Rodzaj: Phalacrocorax Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Gulosus Montagu, 1813 (m.) S

Rodzaj: Nannopterum Sharpe, 1899 (n.) S

Rodzaj: Leucocarbo Bonaparte, 1856 (m.) S


Eurostopodinae: autorstwo taksonu za Sangster et al. (2023d).

Eurostopodus nigripennis: gatunek ostatnio wyodrębniony z E. mystacalis (Cleere, 2010, Dutson, 2011, del Hoyo & Collar, 2014, Beehler & Pratt, 2016).

Lyncornis macrotis: Sangster et al. (2022e) zaproponowali podniesienie wyróżnionych grup podgatunkowych do rangi odrębnych gatunków.

Nyctiprogne minuta: gatunek ostatnio wyodrębniony z N. leucopyga na podstawie badań Sigurðsson & Cracraft (2014); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.). Początkowo użyta nazwa naukowa latifascia Friedmann, 1945 okazała się być synonimem N. leucopyga leucopyga (zob. SACC).

Nyctidromus (albicollis) merrilli: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Nyctidromus (albicollis) derbyanus: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Tepuiornis, Uropsalis, Quechuavis, Setopagis, Antiurus, Macropsalis, Thermochalcis, Systellura, Eleothreptus: rodzaje czasami włączane do Hydropsalis s.l., lecz zob. Costa et al. (2023). Pozycja systematyczna Setopagis maculosa wymaga dalszych badań (zob. Costa et al., 2015, 2023).

Quechuavis decussata: gatunek ostatnio wyodrębniony z Systellura longirostris (Cleere, 2010, Sigurðsson & Cracraft, 2014, Costa et al., 2023); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Thermochalcis (cayennensis) albicauda: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Systellura (longirostris) roraimae: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu; zob. również Costa et al. (2023).

Antrostomus ekmani: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. cubanensis (Garrido & Reynard, 1998); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2023).

Chordeiles (acutipennis) texensis: badania Sigurðsson & Cracraft (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Caprimulgus jotaka, C. phalaena: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. indicus (Rasmussen & Anderton, 2005, Pratt & Etpison, 2008, del Hoyo & Collar, 2014); splity zaakceptowane przez NACC (Chesser et al., 2018a).

Caprimulgus europaeus: Schweizer et al. (2020) wykazali, iż znany z tylko jednego osobnika Caprimulgus centralasicus Vaurie, 1960 (lelek chiński - Vaurie's Nightjar/Central Asian Nightjar) stanowi synonim tego gatunku, prawdopodobnie podgatunku plumipes; zob. również Kirwan & Schweizer (2020).

Caprimulgus griseatus: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. affinis na podstawie badań Sangster et al. (2021b); autorzy tych badań sugerują również wyodrębnienie C. monticolus potrzeba tu jednak dalszych badań.

Phyllaemulor: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Nyctibius (zob. Costa & Donatelli, 2009, White et al., 2017 i Costa et al., 2018); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2022).

Batrachostomus mixtus: gatunek wyodrębniony z B. poliolophus (Sibley & Monroe, 1990, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Batrachostomus affinis, B. chaseni: gatunki wyodrębnione z B. javensis (Marshall, 1978, Cleere, 2010, Eaton et al., 2016).

Batrachostomus javensis: syn. B. pygmaeus Alviola, 1997.

Aegotheles albertisi: takson wymagający rewizji taksonomicznej; zob. Dumbacher et al. (2003), del Hoyo & Collar (2014) i Beehler & Pratt (2016). A. salvadorii Hartert,E, 1892 (sownik falisty - Mountain Owlet-nightjar) i A. archboldi Rand, 1941 (sownik ciemny - Archbold's Owlet-nightjar) często traktowane są jako odrębne gatunki (np. w Cleere, 2010, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Beehler & Pratt (2016).

Chaetura (chapmani) viridipennis: takson często traktowany jako odrębny gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i Chesser et al. (2018b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Chaetura andrei: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. vauxi (Chesser et al., 2018b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Collocalia dodgei: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. linchi (Moyle et al., 2008, Eaton et al. 2016, Rheindt et al., 2017).

Collocalia natalis, C. affinis, C. marginata, C. isonota, C. sumbawae, C. neglecta, C. uropygialis: gatunki wyodrębnione z C. esculenta na podstawie badań Rheindt et al. (2017); zob. również Eaton et al. (2016) i Cibois et al. (2018a).

Aerodramus infuscatus: Rheindt & Hutchinson (2007) i Eaton et al. (2016) sugerują potrzebę podziału taksonu na 3 odrębne monotypowe gatunki, lecz zob. del Hoyo & Collar (2014); potrzeba dalszych badań.

Aerodramus vulcanorum: gatunek często włączany do A. brevirostris (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), del Hoyo & Collar (2014), Eaton et al. (2016) i Cibois et al. (2018a).

Aerodramus sawtelli: gatunek często włączany do A. leucophaeus (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i Cibois et al. (2018a).

Schoutedenapus myoptilus: badania Fishpool (2019) wskazują, iż S. schoutedeni (Prigogine, 1960) (afrojerzyk kongijski - Schouteden's Swift), zwykle traktowany jako osobny gatunek, najprawdopodobniej bazuje na ciemno upierzonym osobniku młodocianym podgatunku chapini.

Cypsiurus gracilis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. parvus (Mills et al., 2019).

Apus cooki: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. acuticauda (Leader, 2011, Eaton et al., 2016; zob. również Päckert et al., 2012).

Apus balstoni: gatunek wyodrębniony z A. barbatus (Sibley & Monroe, 1990, Päckert et al., 2012, del Hoyo & Collar, 2014).

Phaethornis mexicanus: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. longirostris (Arbeláez-Cortés & Navarro-Sigüenza, 2013, Howell, 2013, McGuire et al., 2014); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2015).

Phaethornis (bourcieri) major: badania Araújo‐Silva et al. (2017) sugerują status gatunku dla tego taksonu; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Schistes albogularis: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. geoffroyi (del Hoyo & Collar, 2014, Quintero & Perktaş, 2018; zob. również Donegan et al., 2015); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2018).

Colibri cyanotus: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. thalassinus (Remsen et al., 2015); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al.).

Anthracothorax aurulentus: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. dominicus (del Hoyo & Collar, 2014); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2022).

Anthracothorax holosericeus, A. jugularis: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Eulampis Boie, 1831 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. McGuire et al. (2014) i Remsen et al. (2015).

Lophornis verreauxii: gatunek wyodrębniony z L. chalybeus (zob. del Hoyo & Collar, 2014, Donegan et al., 2015); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Aglaiocercus kingii: badania Pérez-Emán et al. (2018) sugerują, iż takson Heliangelus zusii Graves,GR, 1993 (lordzik czarny/Bogota Sunangel) nie stanowi odrębnego gatunku, lecz wynik hybrydyzacji Aglaiocercus kingii z innym nieokreślonym gatunkiem kolibra.

Heliangelus viola: syn. Heliangelus splendidus Weller, 2011 (Brilliant Sunangel; lordzik wspaniały); zob. Dickinson & Remsen (2013) i SACC (Remsen et al.).

Oreotrochilus stolzmanni: takson często traktowany jako podgatunek O. estella, lecz zob. McGuire et al. (2014) i Sornoza-Molina et al. (2018); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Oxypogon stuebelii, O. cyanolaemus, O. lindenii: gatunki ostatnio wyodrębnione z O. guerinii (zob. Collar & Salaman, 2013); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Metallura tyrianthina: gatunek wymagający rewizji taksonomicznej; zob. Benham et al. (2015).

Metallura williami: gatunek wymagający rewizji taksonomicznej; zob. Benham et al. (2015).

Ocreatus underwoodii: wyróżnione grupy podgatunków podnoszone są do rangi gatunków przez Schuchmann et al. (2016); zmiana nie zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2024).

Patagona (gigas) peruviana: syn. Patagona chaski Williamson et al. (2024) (zob. Areta et al., 2024).

Phaeoptila: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Cynanthus (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b, Hernández-Baños et al., 2020); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Riccordia: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Chlorostilbon (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b, Hernández-Baños et al., 2020); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Riccordia bicolor: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Cyanophaia Reichenbach, 1854 (f.), lecz zob. McGuire et al. (2014), Stiles et al. (2017b) i Hernández-Baños et al. (2020).

Cynanthus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiany przyjęte przez NACC (Chesser et al., 2020b). Gatunki C. auriceps, C. forficatus i C. canivetii tradycyjnie były umieszczane w rodzaju Chlorostilbon.

Cynanthus lawrencei: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. latirostris (Hernández-Baños et al., 2020); split przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2022).

Cynanthus doubledayi: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. latirostris (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b, Hernández-Baños et al., 2020); split przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2022).

Chlorostilbon lucidus: często podawany pod nazwą gatunkową C. aureoventris (d'Orbigny & Lafresnaye, 1839) (np. Sibley & Monroe, 1990, Dickinson, 2003), lecz zob. Pacheco & Whitney (2006) i Piacentini & Pacheco (2014); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.) i Dickinson & Remsen (2013).

Basilinna: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Hylocharis (McGuire et al., 2014, Hernández-Baños et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Platystylopterus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Campylopterus (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b). Sugerowana przez Stiles et al. (2017b) nazwa rodzajowa Pampa Reichenbach, 1854 (f.) jest zajęta przez Pampa Walker, 1854 [Lepidoptera]; zob. Fischer et al. (2024).

Platystylopterus (curvipennis) excellens: takson często traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. NACC (Chesser et al., 2022).

Stephanoxis loddigesii: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. lalandi (Cavarzere et al., 2014); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.) i del Hoyo & Collar (2014).

Anthocephala berlepschi: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. floriceps (Lozano-Jaramillo et al., 2014); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Campylopterus largipennis: badania Lopes et al. (2017) sugerują, iż wyróżnione grupy podgatunków powinny zostać podniesione do rangi gatunków, lecz zob. SACC (Remsen et al.).

Campylopterus diamantinensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. largipennis; zob. Lopes et al. (2017). Split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Thalurania colombica: syn. Thalurania nigricapilla Valdés-Velásquez & Schuchmann, 2009 (widłogonek ciemnogłowy; Black-capped Woodnymph); zob. Dickinson & Remsen (2013) i SACC (Remsen et al.).

Microchera: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiany przyjęte przez NACC (Chesser et al., 2020b). Gatunki M. chionura i M. cupreiceps tradycyjnie były umieszczane w osobnym rodzaju - Elvira Mulsant, Verreaux,J & Verreaux,E, 1866 (f.).

Goldmania: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b). Gatunek G. bella tradycyjnie był umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Goethalsia Nelson, 1912 (f.).

Dicranurania ridgwayi: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Thalurania, lecz badania McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b) wykazały, iż jest on najbliżej spokrewniony z rodzajem Eupherusa. Umieszczenie w rodzaju Eupherusa zostało przyjęte przez NACC (Chesser et al., 2020b). Sangster et al. (2023a) zaproponowali umieszczenie tego gatunku w odrębnym monotypowym rodzaju - Dicranurania, lecz zob. również Halley (2024); potrzeba ponownego zajęcia stanowiska przez NACC.

Thaumasius: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Leucippus (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Eupetomena: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Gatunek E. cirrochloris tradycyjnie był umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Aphantochroa Gould, 1853 (f.).

Talaphorus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Leucippus (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Ramosomyia: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b). Czasami używana jest nazwa rodzajowa Leucolia Mulsant, Verreaux,J & Verreaux,E, 1866, lecz zob. Bruce & Stiles (2021); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2022).

Ramosomyia (viridifrons) villadai: badania Rodríguez-Gómez & Ornelas (2015) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Saucerottia: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b).

Saucerottia hoffmanni: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. saucerottei (McGuire et al., 2014, Jiménez & Ornelas, 2016, Stiles et al., 2017b); split przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2019).

Saucerottia (cyanifrons) alfaroana: badania Kirwan & Collar (2015) sugerują status gatunku dla tego wymarłego taksonu; zob. również Weller (2001).

Amazilia luciae: gatunek tymczasowo pozostawiony w obecnie zdefiniowanym rodzaju Amazilia do czasu ich ujęcia w badaniach filogenetycznych.

Amazilis: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2021).

Uranomitra: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Bruce & Stiles (2021) zaproponowali nową nazwę rodzajową Coeruleomitra w miejsce nazwy Uranomitra; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC (Remsen et al.).

Chrysuronia: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014), Stiles et al. (2017b) i Albertazzi et al. (2024) (C. boucardi); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b, 2024). Gatunki C. boucardi, C. versicolor, C. brevirostris i C. leucogaster były do niedawna umieszczane w rodzaju Amazilia, C. goudoti, C. coeruleogularis i C. lilliae w osobnym rodzaju - Lepidopyga Reichenbach, 1855 (f.), natomiast C. humboldtii i C. grayi w rodzaju Hylocharis.

Chionomesa: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Elliotomyia: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Zaproponowana nazwa rodzajowa Elliotia Stiles, Remsen & McGuire, 2017b jest zajęta przez Elliotia Nietner, 1856 (Coleoptera); zob. Stiles & Remsen (2019).

Polyerata: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Amazilia (McGuire et al., 2014, Stiles et al., 2017b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b).

Chlorestes: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań McGuire et al. (2014) i Stiles et al. (2017b); zmiany przyjęte przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2020b). Gatunki C. eliciae i C. cyana były do niedawna umieszczane w rodzaju Hylocharis, C. candida w Amazilia, natomiast C. julie w osobnym monotypowym rodzaju - Juliamyia Bonaparte, 1854 (f.).

Urochroa leucura: gatunek ostatnio wyodrębniony z U. bougueri (del Hoyo & Collar, 2014; zob. również Ridgely & Greenfield, 2001 i Donegan et al., 2015); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2018).

Heliodoxa rubricauda: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju Clytolaema Gould, 1853 (f.) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. McGuire et al. (2014); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2022).

Eugenes spectabilis: gatunek ostatnio wyodrębniony z E. fulgens (Renner & Schuchmann, 2004, Zamudio-Beltrán & Hernández-Baños., 2015); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2017).

Philodice: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Calliphlox (McGuire et al., 2014, Licona-Vera & Ornelas, 2017); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2021) i NACC (Chesser et al., 2021).

Nesophlox: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Calliphlox (McGuire et al., 2014, Licona-Vera & Ornelas, 2017); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2019).

Nesophlox lyrura: gatunek ostatnio wyodrębniony z N. evelynae (Feo et al., 2015); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2015).

Selasphorus heloisa, S. ellioti: gatunki często umieszczane w osobnym rodzaju - Atthis Reichenbach, 1854 (f.), lecz zob. McGuire et al. (2014) i Licona-Vera & Ornelas (2017); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Pygoscelis papua: Tyler et al. (2020) sugerują podział taksonu na 4 gatunki: P. papua, P. taeniatus (Peale, 1848), P. poncetii Tyler et al., 2020 i P. ellswothi Murphy, 1947; potrzeba dalszych badań.

Eudyptes robustus: takson czasami traktowany jako podgatunek E. pachyrhynchus, lecz zob. Baker et al. (2006), del Hoyo & Collar (2014) i Checklist Committee (OSNZ) (2022).

Oceanites oceanicus: badania Norambuena et al. (2024) sugerują potrzebę podniesienia wyróżnionych (monotypowych) grup podgatunkowych do rangi osobnych gatunków.

Oceanites (gracilis) galapagoensis: być może odrębny gatunek; zob. Norambuena et al. (2024).

Fregetta lineata: gatunek ostatnio wyodrębniony z F. tropica; zob. Bretagnolle et al. (2022).

Thalassarche carteri: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. chlororhynchos (Brooke, 2004, del Hoyo & Collar, 2014, Abeyrama et al., 2021).

Thalassarche eremita, T. salvini: gatunki ostatnio wyodrębnione z T. cauta (Robertson & Nunn, 1998, Abbott & Double, 2003, Brooke, 2004); zmiany zaakceptowane przez Gill et al. (2010), SACC (Remsen et al.), NACC (Chesser et al., 2014) i BOU (Sangster et al., 2015a).

Hydrobates jabejabe: gatunek ostatnio wyodrębniony z H. castro na podstawie badań Bolton et al. (2007, 2008), Friesen et al. (2007), Smith,AL et al. (2007), Silva,MF et al. (2016), Wallace et al. (2017) i Taylor et al. (2019); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2021).

Hydrobates cheimomnestes, H. socorroensis: gatunki ostatnio wyodrębnione z H. leucorhous (Ainley, 1980, Howell, 2012; zob. również Wallace et al., 2017, Taylor et al., 2018); zmiany zaakceptowane przez NACC (Chesser et al., 2016).

Pelecanoides (georgicus) whenuahouensis: takson oryginalnie opisany jako odrębny gatunek głównie na podstawie subtelnych różnic morfologicznych; zob. również ostatnie badania filogenetyczne Grosser et al. (2021).

Pachyptila macgillivrayi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. salvini (Masello et al., 2022).

Daption (capense) australe: Eaton et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Fulmarus (glacialis) rodgersii: badania Kerr & Dove (2013) sugerują status gatunku dla tego taksonu; split nie zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2019).

Pterodroma heraldica: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. arminjoniana (Brooke & Rowe, 1996, Brooke et al., 2000, Brown et al., 2011); split zaakceptowany przez Brooke (2004), Rasmussen & Anderton (2005), Onley & Scofield (2007), Christidis & Boles (2008), Beehler & Pratt (2016), SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2015); lecz zob. Dickinson & Remsen (2013).

Pterodroma caribbaea: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. hasitata (Brooke, 2004, del Hoyo & Collar, 2014); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2024).

Pterodroma gouldi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. macroptera (Onley & Scofield, 2007, del Hoyo & Collar, 2014, Wood et al., 2017); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2019), SACC (Remsen et al., 2022).

Calonectris borealis: status gatunku czasami kontrowersyjny (zob. Genovart et al., 2013), lecz zob. Zidat et al. (2017). Split ostatnio przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2024).

Puffinus bannermani: gatunek często włączany do P. lherminieri lub P. bailloni (Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i Kawakami et al. (2018). Split ostatnio przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2024).

Puffinus newelli, P. myrtae: gatunki ostatnio wyodrębnione z P. auricularis (Chesser et al., 2015); zob. również Austin et al. (2004), Onley & Scofield (2007) i Martínez-Gómez et al. (2015), Shirihai et al. (2017) i Kawakami et al. (2018).

Puffinus bailloni: syn. Puffinus atrodorsalis Shirihai, Sinclair & Colston, 1995 (zob. Pyle et al., 2011, Kawakami et al., 2018).

Puffinus persicus: gatunek wyodrębniony z P. bailloni/P. lherminieri (Rasmussen & Anderton, 2005, Onley & Scofield, 2007, del Hoyo & Collar, 2014). Split ostatnio przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2024).

Puffinus elegans: gatunek wyodrębniony z P. assimilis (Onley & Scofield, 2007, Gill et al., 2010, del Hoyo & Collar, 2014).

Puffinus baroli: gatunek wyodrębniony z P. lherminieri (Onley & Scofield, 2007, Olson, 2010; zob. także Austin et al., 2004, Pyle et al., 2011, Kawakami et al., 2018); split zaakceptowany przez BOU (Sangster et al., 2005), AERC TAC (Crochet et al., 2010) i NACC (Chesser et al., 2013).

Puffinus boydi: gatunek wyodrębniony z P. baroli/P. assimilis/P. lherminieri (Austin et al., 2004, Obiol et al., 2023). Split ostatnio przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2024).

Ciconia microscelis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. episcopus (del Hoyo & Collar, 2014).

Threskiornis molucca: często używana jest nazwa moluccus (np. przez Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Schodde & Bock (2016); zmiana zaakceptowana przez Beehler & Pratt (2016). Zob. również Elliott (2020).

Theristicus caerulescens: David & Dickinson (2016) sugerują, iż poprawna nazwa naukowa dla tego gatunku to T. coerulescens; zmiana nie została przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Theristicus branickii: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. melanopis (Sibley & Monroe, 1990, Collar & Bird, 2011); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2019).

Botaurus involucris, B. exilis: gatunki zwykle umieszczane w rodzaju Ixobrychus, lecz zob. Hruska et al. (2023) i Päckert et al. (2014); ewentualnie gatunki te mogą być umieszczone w dwóch odrębnych monotypowych rodzajach. Chesser et al. (2024) rekomendują umieszczenie wszystkich przedstawicieli rodzaju Ixobrychus w Botaurus.

Botaurus (exilis) erythromelas: Pearman & Areta (2021) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu.

Calherodius: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Gorsachius (zob. Zhou et al., 2016, Kim et al., 2019, Hruska et al., 2023).

Ardea ibis: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Bubulcus Bonaparte, 1855 (m.), lecz zob. Kim et al. (2019) i Hruska et al. (2023); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2024). Gatunek A. coromanda ostatnio wyodrębniony z A. ibis (Rasmussen & Anderton, 2005) i zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2024), lecz zob. SACC (Remsen et al., 2024); potrzeba dalszych badań.

Ardea brachyrhyncha, A. plumifera: gatunki ostatnio wyodrębnione z A. intermedia (del Hoyo & Collar, 2014). Splity przyjęte przez NACC (Chesser et al., 2024).

Fregata (ariel) trinitatis: Olson (2017) sugeruje status gatunku dla tego zagrożonego taksonu, lecz zob. SACC (Remsen et al. 2018).

Sula brewsteri: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. leucogaster (VanderWerf et al., 2023). Split przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2024).

Phalacrocorax pelagicus: syn. Stictocarbo kenyoni Siegel-Causey, 1991 (kormoran alaskański).

Phalacrocorax brasilianus: syn. P. olivaceus (von Humboldt, 1805).

Afrocarbo: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Microcarbo (Kennedy et al., 2023).

Poikilocarbo, Urile, Gulosus, Nannopterum, Leucocarbo: rodzaje ostatnio wyodrębnione z Phalacrocorax na podstawie badań Kennedy & Spencer (2014); zmiany zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2021).

Leucocarbo ranfurlyi, L. colensoi: gatunki wyodrębnione z L. campbelli (Sibley & Monroe, 1990, Gill et al., 2010, Kennedy & Spencer, 2014, Rawlence et al., 2022).

Leucocarbo onslowi, L. chalconotus: gatunki wyodrębnione z L. carunculatus (Sibley & Monroe, 1990, Gill et al., 2010, Kennedy & Spencer, 2014, Rawlence et al., 2016, 2017, 2022). L. (chalconotus) stewarti był do niedawna traktowany jako synonim podgatunku L. carunculatus chalconotus, lecz zob. Rawlence et al. (2016).

Leucocarbo (atriceps) verrucosus: takson często traktowany jako odrębny monotypowy gatunek, lecz zob. Rawlence et al. (2022).