!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/loose.dtd"> Kompletna lista ptaków świata

Rząd: PASSERIFORMES Linnaeus, 1758 - WRÓBLOWE

Wersja: 2024-10-27
154 rodziny (w tym 1 wymarła), 1379 rodzajów (w tym 15 wymarłych), 6485 gatunków (w tym 57 wymarłych)
Systematyka: Wróblowe są najbliżej spokrewnione z papugowymi (Psittaciformes) (Ericson et al., 2006b, Hackett et al., 2008, Suh et al., 2011, Wang et al., 2012, Ericson, 2012, McCormack et al., 2013, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Suh et al. (2011) zaproponowali wspólną nazwę Psittacopasseres dla obu rzędów. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie wróblowych stanowi kompilację szeregu publikacji (zob. podsumowanie w Fjeldså, 2013, Cracraft, 2014 i Fjeldså et al., 2020), jak również uwzględnia wyniki ostatnich najobszerniejszych badań (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024). Wróblowe dzielą się na 3 dobrze udokumentowane podrzędy - Acanthisitti Wolters, 1977, Tyranni Wetmore & W. de Miller, 1926 (Suboscines) i Passeri Linnaeus, 1758 (Oscines), przy czym podrząd Acanthisitti jest siostrzany w stosunku do pozostałych, określanych łącznie przez Ericson et al. (2002b) jako Eupasseres.

Podrząd: ACANTHISITTI Wolters, 1977 - BARGLIKOWCE

Monotypowy podrząd siostrzany w stosunku do wszystkich pozostałych przedstawicieli wróblowych (zob. m.in. Barker et al., 2002, 2004, Ericson et al., 2002a, Chesser, 2004, Moyle et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Ericson et al., 2014, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Dawniej bargliki były błędnie zaliczane do podrzędu Tyranni (Suboscines).

Rodzina: ACANTHISITTIDAE Sundevall, 1872 - BARGLIKI - ROCKWRENS AND BUSHWRENS

Wersja: 2017-03-17
Peters VIII: 331-333 (F)   Wolters III: 215 (F)   S&M: 330 (F)   HBW IX: 464-473 i VII: 45-46 (F)   H&M4 II: 1 (F)   HBW IC II: 22-23 i 906-907 (F)
3 rodzaje (w tym 1 wymarły), 4 gatunki (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny na podstawie badań Mitchell et al. (2016). Rodzaj Traversia często jest włączany do Xenicus (np. w Dickinson, 2003), lecz zob. Mitchell et al. (2016).

Rodzaj: Traversia Rothschild, 1894 (f.)

Rodzaj: Acanthisitta Lafresnaye, 1842 (f.)

Rodzaj: Xenicus Gray,GR, 1855 (m.)

Podrząd: TYRANNI Wetmore & Miller, 1926 - TYRANKOWCE

Takson siostrzany w stosunku do podrzędu Passeri (zob. m.in. Barker et al., 2002, 2004, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Stiller et al., 2024). Tyrankowce składają się z 2 dobrze popartych odgałęzień (tu w randze infrarzędów) - (1) Eurylaimides (Old World Suboscines) - obejmujący rodziny Starego Świata oraz Sapayoidae, oraz (2) Tyrannides (New World Suboscines) (zob. m.in. Barker et al., 2002, 2004, Ericson et al., 2002a, Chesser, 2004, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Infrarząd: EURYLAIMIDES Seebohm, 1890

Przyjęty porządek systematyczny w obrębie Eurylaimides bazuje na badaniach Oliveros et al. (2019), Harvey et al. (2020) i Stiller et al. (2024); zob. również wcześniejsze badania Irestedt et al. (2006), Moyle et al. (2006a) i Selvatti et al. (2017).

Rodzina: PHILEPITTIDAE Sharpe, 1870 - BRODAWNIKI - ASITIES

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 330-331 (F)   Wolters III: 168 (F)   S&M: 334 (F)   HBW VIII: 94-105 (F)   H&M4 II: 5 (F)   HBW IC II: 28-29 (F)
2 rodzaje, 4 gatunki
Systematyka: Brodawniki są najbliżej spokrewnione z szerokodziobami (Eurylaimidae) (Fjeldså et al., 2003, Irestedt et al., 2006, Moyle et al., 2006a, Ericson et al., 2014, Selvatti et al., 2015, Prum et al., 2015, Stiller et al., 2024) i stanowią takson siostrzany w stosunku do pozostałych przedstawicieli Eurylaimides (Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024). Stwierdzone różnice genetyczne pomiędzy rodzajami Philepitta i Neodrepanis sugerują potrzebę ich umieszczenia w odrębnych (pod)rodzinach - Philepittinae i Neodrepanidinae Shelley, 1880 (zob. Harvey et al., 2020).

Rodzaj: Philepitta Geoffroy Saint-Hilaire,I, 1838 (f.)

Rodzaj: Neodrepanis Sharpe, 1875 (f.)

Rodzina: EURYLAIMIDAE Lesson, 1831 - SZEROKODZIOBY - TYPICAL BROADBILLS

Wersja: 2024-06-20
Peters VII: 5-12 (F)   Wolters III: 167 (F)   S&M: 333 (F)   HBW VIII: 54-82 i 85-93 (F)   H&M4 II: 4-5 (F)   HBW IC II: 28-31 (F)
7 rodzajów, 10 gatunków
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z brodawnikami (Philepittidae) (Fjeldså et al., 2003, Irestedt et al., 2006, Moyle et al., 2006a, Ericson et al., 2014, Selvatti et al., 2015, Prum et al., 2015, Stiller et al., 2024) i stanowią wspólnie takson siostrzany w stosunku do pozostałych przedstawicieli Eurylaimides (Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024). Do niedawna do szerokodziobów zaliczano również nosoczuby (Calyptomenidae) (np. Sibley & Monroe, 1990, Bruce, 2003), lecz zob. m.in. Irestedt et al. (2006), Moyle et al. (2006a), Selvatti et al. (2015), Prum et al. (2015) i Stiller et al. (2024). Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na badaniach Moyle et al. (2006), Irestedt et al. (2006), Selvatti et al. (2017) i Harvey et al. (2020). Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę jej podziału na 2-3 podrodziny (zob. Harvey et al., 2020).

Rodzaj: Pseudocalyptomena Rothschild, 1909 (f.)

Rodzaj: Psarisomus Swainson, 1837 (m.)

Rodzaj: Corydon Lesson, 1828 (m.)

Rodzaj: Sarcophanops Gould, 1877 (m.)

Rodzaj: Cymbirhynchus Vigors & Horsfield, 1830 (m.)

Rodzaj: Serilophus Swainson, 1837 (m.)

Rodzaj: Eurylaimus Horsfield, 1821 (m.)

Rodzina: CALYPTOMENIDAE Bonaparte, 1850 - NOSOCZUBY - AFRICAN AND GREEN BROADBILLS

Wersja: 2024-06-20
Peters VII: 3-5 i 12-13 (p. Eurylaimidae: sF)   Wolters III: 167-168 (p. Eurylaimidae)   S&M: 333-334 (p. Eurylaimidae)   HBW VIII: 82-85 (p. Eurylaimidae: sF)   H&M4 II: 5-6 (F)   HBW IC II: 30-31 (F)
2 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Nosoczuby były tradycyjnie włączane do rodziny szerokodziobów (Eurylaimidae) (np. Sibley & Monroe, 1990, Bruce, 2003), lecz zob. m.in. Fjeldså et al. (2003), Irestedt et al. (2006), Moyle et al. (2006a), Ericson et al. (2014), Selvatti et al. (2015), Prum et al. (2015) i Stiller et al. (2024). Nosoczuby stanowią takson siostrzany w stosunku do (Sapayoidae + Pittidae) (Oliveros et al., 2019, Stiller et al., 2024). Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę jej podziału na dwie monotypowe rodziny - Calyptomenidae i Smithornithidae Bonaparte, 1853 (Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Smithornis za Selvatti et al. (2017) i Harvey et al. (2020), Calyptomena za Harvey et al. (2020).

Rodzaj: Smithornis Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Calyptomena Horsfield, 1822 (f.)

Rodzina: SAPAYOIDAE Irestedt, Ohlson, Zuccon, Källersjö & Ericson, 2006 - OLIWCZYKI - SAPAYOA N

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 249 (p. Pipridae)   Wolters III: 174 (p. Pipridae)   S&M: 334 (genus incertae sedis)   HBW IX: 164 i 167 (p. Pipridae)   H&M4 II: 6 (F)   HBW IC II: 30-31 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Oliwczyki były dawniej włączane do rodziny gorzykowatych (Pipridae) (np. Snow, 2004) lub tyrankowatych (Tyrannidae), lecz ostatnie badania wykazały, iż są one najbliżej spokrewnione z kurtaczkami (Pittidae) (Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024); wcześniejsze badania sugerowały ich bliższe pokrewieństwo z Calyptomenidae (Fjeldså et al., 2003, Irestedt et al., 2006) lub z (Philepittidae + Eurylaimidae) (Moyle et al., 2006a, Selvatti et al., 2015) lub, iż stanowią one takson siostrzany w stosunku do wszystkich pozostałych przedstawicieli infrarzędu Eurylaimides (Ericson et al., 2014, Selvatti et al., 2017).

Rodzaj: Sapayoa Hartert,E, 1903

Rodzina: PITTIDAE Swainson, 1831 - KURTACZKI - PITTAS

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 310-329 (F)   Wolters III: 168-169 (F)   S&M: 331-333 (F)   HBW VIII: 106-160 (F)   H&M4 II: 1-3 (F)   HBW IC II: 22-27 (F)
3 rodzaje, 47 gatunków
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z oliwczykami (Sapayoidae) (Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024); zob. również wyniki wcześniejszych badań Fjeldså et al. (2003), Irestedt et al. (2006), Moyle et al. (2006) i Selvatti et al. (2015). Porządek systematyczny w obrębie kurtaczków (rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Irestedt et al. (2006) i Harvey et al. (2020); zob. również Selvatti et al. (2017).

Rodzaj: Erythropitta Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Hydrornis Blyth, 1843 (m.)

Rodzaj: Pitta Vieillot, 1816 (f.)

Infrarząd: TYRANNIDES Wetmore & Miller, 1926

Infrarząd składający się z dwóch dobrze zdefiniowanych odgałęzień (tu w randze parvorder) - Tyrannida i Furnariida (zob. m.in. Sibley & Monroe, 1990, Barker et al., 2002, 2004, Ericson et al., 2002a, Chesser, 2004, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Parvorder: TYRANNIDA Wetmore & Miller, 1926

Przyjęty porządek systematyczny w obrębie Tyrannida (rodziny) bazuje głównie na badaniach Oliveros et al. (2019), Harvey et al. (2020) i Stiller et al. (2024); zob. również wcześniejsze badania Chesser (2004), Ericson et al. (2006b), Ohlson et al. (2008, 2012), Tello et al. (2009), Ohlson et al. (2013), Selvatti et al. (2015), Prum et al. (2015) i Kuhl et al. (2021). Rodziny należące do Tyrannida zgrupowane są w 5 nadrodzinach (Piproidea, Cotingoidea, Tityroidea, Oxyruncoidea, Tyrannoidea) stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne (Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024).

Nadrodzina: PIPROIDEA Rafinesque, 1815

Takson siostrzany w stosunku do wszystkich pozostałych przedstawicieli Tyrannida (Tello et al., 2009, Ohlson et al., 2013, Selvatti et al., 2015, Prum et al., 2015, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Ericson et al. (2006b) i Ohlson et al. (2008).

Rodzina: PIPRIDAE Rafinesque, 1815 - GORZYKOWATE - MANAKINS

Wersja: 2023-12-31
Peters VIII: 252-280 (F)   Wolters III: 173-174 (F)   S&M: 375-379 (p. Tyrannidae: sF)   HBW IX: 110-166 (F)   H&M4 II: 6-11 (F)   HBW IC II: 132-139 (F)
2 podrodziny, 17 rodzajów, 52 gatunki
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na badaniach Harvey et al. (2020) i Leite et al. (2021); zob. również wcześniejsze badania Tello et al. (2009), Ohlson et al. (2013), Rêgo et al. (2007), Anciăes & Peterson (2009) i McKay et al. (2010). Pozycja rodzaju Chloropipo (traktowanego w Dickinson & Christidis, 2014 jako incertae sedis) za Harvey et al. (2020) i Leite et al. (2021). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Neopelma, Corapipo, Chiroxiphia i Machaeropterus za Harvey et al. (2020) i Leite et al. (2021).

Podrodzina: NEOPELMINAE Tello, Moyle, Marchese & Cracraft, 2009 - SKOCZKI

Rodzaj: Protopelma van Els, Harvey, Capurucho, Brumfield, Whitney & Pacheco, 2023 (n.) S

Rodzaj: Tyranneutes Sclater,PL & Salvin, 1881 (m.)

Rodzaj: Neopelma Sclater,PL, 1861 (n.)

Podrodzina: PIPRINAE Rafinesque, 1815 - GORZYKI

Plemię: ILICURINI Prum, 1992

Rodzaj: Ilicura Reichenbach, 1850 (f.)

Rodzaj: Masius Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Corapipo Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Chiroxiphia Cabanis, 1847 (f.)

Plemię: PIPRINI Rafinesque, 1815

Rodzaj: Xenopipo Cabanis, 1847 (f.)

Rodzaj: Chloropipo Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Heterocercus Sclater,PL, 1862 (m.)

Rodzaj: Manacus Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Pipra Linnaeus, 1764 (f.)

Rodzaj: Machaeropterus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Pseudopipra Kirwan, David, Gregory, Jobling, Steiheimer & Brito, 2016 (f.) S

Rodzaj: Ceratopipra Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Cryptopipo Ohlson, Fjeldså & Ericson, 2013 (f.)

Rodzaj: Lepidothrix Bonaparte, 1854 (f.)

Nadrodzina: COTINGOIDEA Bonaparte, 1849

Takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli Tyrannida (Ohlson et al., 2013, Prum et al., 2015, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Ericson et al. (2006b), Ohlson et al. (2008) i Tello et al. (2009).

Rodzina: COTINGIDAE Bonaparte, 1849 - BŁAWATNIKOWATE - COTINGAS

Wersja: 2020-12-25
Peters VIII: 281-310 (F, Phytotomidae)   Wolters III: 169-172 (Phytotomidae, F) i 175 (p. Tyrannidae)   S&M: 370-375 (p. Tyrannidae: sF)   HBW IX: 32-108 (F)   H&M4 II: 12-17 (F)   HBW IC II: 140-147 (F)
2 podrodziny, 24 rodzaje, 65 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Harvey et al. (2020); zob. również wcześniejsze badania Ohlson et al. (2007), Tello et al. (2009), Ohlson et al. (2013) i Berv & Prum (2014). Fjeldså et al. (2020) wyróżniają w obrębie rodziny 5 podrodzin (Pipreolinae, Phytotominae, Rupicolinae, Cephalopterinae, Cotinginae). Rodzaj Phytotoma dawniej często umieszczany był w osobnej rodzinie - Phytotomidae (ziołosieki). Badania Berv & Prum (2014) sugerują, iż rodzaj Cephalopterus nie jest monofiletyczny (względem Perissocephalus), lecz zob. Harvey et al. (2020). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Pipreola i Phytotoma za Harvey et al. (2020), Cotinga za Berv & Prum (2014) i Harvey et al. (2020), Lipaugus za Settlecowski et al. (2020) i Harvey et al. (2020).

Podrodzina: PIPREOLINAE Tello, Moyle, Marchese & Cracraft, 2009 - OWOCOJADY

Rodzaj: Ampelioides Verreaux,J, 1867 (m.)

Rodzaj: Pipreola Swainson, 1838 (f.)

Podrodzina: COTINGINAE Bonaparte, 1849 - BŁAWATNIKI

Plemię: RUPICOLINI Bonaparte, 1853

Rodzaj: Carpornis Gray,GR, 1846 (f.)

Rodzaj: Snowornis Prum, 2001 (m.)

Rodzaj: Phoenicircus Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Rupicola Brisson, 1760 (m.)

Plemię: PHYTOTOMINI Swainson, 1837

Rodzaj: Zaratornis Koepcke, 1954 (m.)

Rodzaj: Phytotoma Molina,GI, 1782 (f.)

Rodzaj: Phibalura Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Doliornis Taczanowski, 1874 (m.)

Rodzaj: Ampelion von Tschudi, 1846 (m.)

Plemię: COTINGINI Bonaparte, 1849

Rodzaj: Haematoderus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Querula Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Pyroderus Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Perissocephalus Oberholser, 1899 (m.)

Rodzaj: Cephalopterus Geoffroy Saint-Hilaire,E, 1809 (m.)

Rodzaj: Porphyrolaema Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Gymnoderus Geoffroy Saint-Hilaire,E, 1809 (m.)

Rodzaj: Conioptilon Lowery & O'Neill, 1966 (n.)

Rodzaj: Carpodectes Salvin, 1865 (m.)

Rodzaj: Xipholena Gloger, 1841 (f.)

Rodzaj: Cotinga Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Lipaugus Boie, 1828 (m.)

Rodzaj: Procnias Illiger, 1811 (m.)

Nadrodzina: TITYROIDEA Gray,GR, 1840

Takson siostrzany w stosunku do (Oxyruncoidea + Tyrannoidea) (Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Tello et al. (2009) i Ohlson et al. (2013), które sugerowały bliższe pokrewieństwo bekardowatych z rodzinami obecnie zaliczanymi do nadrodziny Oxyruncoidea.

Rodzina: TITYRIDAE Gray,GR, 1840 - BEKARDOWATE - TITYRAS

Wersja: 2023-12-31
Peters VIII: 192-193 i 228-245 (p. Tyrannidae: sF), 246-249 (p. Pipridae), 282-283 i 292-293 (p. Cotingidae)   Wolters III: 169-171 (p. Cotingidae), 175-176 i 189-190 (p. Tyrannidae)   S&M: 362, 367-370 i 372 (p. Tyrannidae: t)   HBW IX: 72, 76 i 86-87 (p. Cotingidae), 164 i 168-169 (p. Pipridae), 442, 446 i 448-462 (p. Tyrannidae)   H&M4 II: 18-22 (F)   HBW IC II: 148-155 (F)
2 podrodziny, 7 rodzajów, 37 gatunków
Systematyka: Bekardowate były do niedawna włączane do rodziny bławatnikowatych (Cotingidae), lecz zob. m.in. Tello et al. (2009), Ohlson et al. (2013), Prum et al. (2015) i Harvey et al. (2020); zob. również Barber & Rice (2007). Status bekardy białosternej (Tityra leucura) jest dyskusyjny (zob. SACC). Porządek w obrębie rodzajów: Iodopleura i Schiffornis za Harvey et al. (2020), Pachyramphus za Harvey et al. (2020) (zob. również Musher & Cracraft, 2018, Musher et al., 2019).

Podrodzina: TITYRINAE Gray,GR, 1840 - BEKARDY

Rodzaj: Iodopleura Lesson, 1839 (f.)

Rodzaj: Tityra Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Xenopsaris Ridgway, 1891 (m.)

Rodzaj: Pachyramphus Gray,GR, 1839 (m.)

Podrodzina: PTILOCHLORINAE Sclater,PL, 1888 (syn. Schiffornithinae Sibley & Ahlquist, 1985) - ŁUSKOWIKI

Rodzaj: Schiffornis Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Laniocera Lesson, 1841 (f.)

Rodzaj: Laniisoma Swainson, 1832 (n.)

Nadrodzina: OXYRUNCOIDEA Ridgway, 1906

Takson siostrzany w stosunku do nadrodziny Tyrannoidea (Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024); zob. również Prum et al. (2015). Wcześniejsze badania (Tello et al., 2009 i Ohlson et al., 2013) sugerowały bliższe pokrewieństwo przedstawicieli Oxyruncoidea z Tityridae.

Rodzina: OXYRUNCIDAE Ridgway, 1906 - OSTRODZIOBY - SHARPBILL

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 308-309 (F)   Wolters III: 192 (F)   S&M: 375 (p. Tyrannidae)   HBW IX: 72-73 (p. Cotingidae)   H&M4 II: 17 (F)   HBW IC II: 148-149 (p. Tityridae: sF)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina. Rodzaj Oxyruncus często umieszczany w różnych rodzinach - bławatnikowatych (Cotingidae), bekardowatych (Tityridae) i tyrankowatych (Tyrannidae), lecz zob. Ohlson et al. (2013), Prum et al. (2015), Oliveros et al. (2019), Harvey et al. (2020) i Stiller et al. (2024).

Rodzaj: Oxyruncus Temminck, 1820 (m.)

Rodzina: ONYCHORHYNCHIDAE Tello, Moyle, Marchese & Cracraft, 2009 - KRÓLÓWKI - ROYAL FLYCATCHERS AND ALLIES

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 113-119 (p. Tyrannidae)   Wolters III: 178-179 (p. Tyrannidae)   S&M: 350-351 (p. Tyrannidae)   HBW IX: 344-345 i 350-352 (p. Tyrannidae)   H&M4 II: 17-18 (F) i 67 (p. Tyrannidae)   HBW IC II: 148-149 (p. Tityridae: sF)
3 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Królówki były do niedawna włączane do rodziny tyrankowatych (Tyrannidae), lecz zob. m.in. Tello et al. (2009), Ohlson et al. (2013), Oliveros et al. (2019), Harvey et al. (2020) i Stiller et al. (2024); zmiana ostatnio przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2018a). Stwierdzone przez Harvey et al. (2020) różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę jej podziału na dwie (pod)rodziny. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Myiobius za Harvey et al. (2020).

Rodzaj: Onychorhynchus Fischer,JG, 1810 (m.)

Rodzaj: Terenotriccus Ridgway, 1905 (m.)

Rodzaj: Myiobius Gray,GR, 1839 (m.)

Nadrodzina: TYRANNOIDEA Vigors, 1825

Takson siostrzany do nadrodziny Oxyruncoidea, składający się z 5 rodzin stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne (Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024). Sugerowane wcześniej (Tello et al., 2009, Ohlson et al., 2013) bliższe pokrewieństwo pierwszych 4 rodzin (umieszczanych przez Cracraft, 2014 w osobnej nadrodzinie Platyrinchoidea Horsfield, 1822) nie zostało potwierdzone.

Rodzina: PIPRITIDAE Ohlson, Irestedt, Ericson & Fjeldså, 2013 - KRZYKACZYKI - PIPRITES

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 249-251 (p. Pipridae)   Wolters III: 178 (p. Tyrannidae)   S&M: 379 (p. Tyrannidae)   HBW IX: 164 i 166-167 (p. Pipridae)   H&M4 II: 24 (F)   HBW IC II: 156-157 (p. Tyrannidae: sF)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina ostatnio wyodrębniona z rodziny tyrankowatych (Tyrannidae) (Tello et al., 2009, Ohlson et al., 2013, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024); zob. również Chesser et al. (2018a), gdzie krzykaczki traktowane są w randze podrodziny (Pipritinae) w obrębie Tyrannidae. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Piprites za Harvey et al. (2020); stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodzaju Piprites sugerują potrzebę umieszczenia P. griseiceps i P. chloris w osobnym rodzaju - Hemipipo Cabanis, 1847.

Rodzaj: Piprites Cabanis, 1847 (f.)

Rodzina: PLATYRINCHIDAE Horsfield, 1822 - SZEROKODZIOBKI - SPADEBILLS AND ALLIES

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 106-112 (p. Tyrannidae), 252 (p. Pipridae) i 293 (p. Cotingidae)   Wolters III: 169 (p. Cotingidae), 174 (p. Pipridae) i 184 (p. Tyrannidae: sF)   S&M: 349, 372 i 378 (p. Tyrannidae)   HBW IX: 86-88 (p. Cotingidae), 338, 340-343, 350 i 352-353 (p. Tyrannidae)   H&M4 II: 22-24 (F)   HBW IC II: 154-157 (p. Tyrannidae: sF)
3 rodzaje, 9 gatunków
Systematyka: Szerokodziobki były do niedawna włączane do rodziny tyrankowatych (Tyrannidae), lecz zob. m.in. Tello et al. (2009), Ohlson et al. (2013), Oliveros et al. (2019), Harvey et al. (2020) i Stiller et al. (2024); zob. również Chesser et al. (2018a), gdzie szerokodziobki traktowane są w randze podrodziny (Platyrinchinae) w obrębie Tyrannidae. Rodzaj Calyptura tradycyjnie zaliczany był do rodziny bławatnikowatych (Cotingidae) (np. Snow et al., 2004), lecz zob. m.in. Ohlson et al. (2012). Stwierdzone przez Harvey et al. (2020) różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę jej podziału na dwie (pod)rodziny - Calypturinae Reichenow, 1914 (Calyptura, Neopipo) i Platyrinchinae (Platyrinchus). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Platyrinchus za Harvey et al. (2020).

Rodzaj: Calyptura Swainson, 1832 (f.)

Rodzaj: Neopipo Sclater,PL & Salvin, 1869 (f.)

Rodzaj: Platyrinchus Desmarest, 1805 (m.)

Rodzina: TACHURISIDAE Ohlson, Irestedt, Ericson & Fjeldså, 2013 - TĘCZAKI - RUSH TYRANT N

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 48-49 (p. Tyrannidae)   Wolters III: 188 (p. Tyrannidae)   S&M: 345 (p. Tyrannidae)   HBW IX: 314-315 (p. Tyrannidae)   H&M4 II: 24 (F)   HBW IC II: 156-157 (p. Tyrannidae: sF)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Tęczaki były do niedawna włączane do rodziny tyrankowatych (Tyrannidae), lecz zob. m.in. Tello et al. (2009), Ohlson et al. (2013), Oliveros et al. (2019), Harvey et al. (2020) i Stiller et al. (2024).

Rodzaj: Tachuris Lafresnaye, 1836 (m.)

Rodzina: PIPROMORPHIDAE Bonaparte, 1853 - MUCHOTYRANIKOWATE - FLATBILLS N

Wersja: 2024-06-20
Peters VII: 277-278 (Conopophagidae) i VIII: 53-106 (p. Tyrannidae)   Wolters III: 183, 185-188 i 192 (p. Tyrannidae: sF)   S&M: 334-338 i 346-349 (p. Tyrannidae: sF)   HBW IX: 284, 290-293, 298-310, 314-340 i 344-346 (p. Tyrannidae), XVII: 217   H&M4 II: 25-35 (F)   HBW IC II: 156-171 (p. Tyrannidae: sF)
3 podrodziny, 18 rodzajów, 105 gatunków
Systematyka: Muchotyranikowate były do niedawna włączane do rodziny tyrankowatych (Tyrannidae), lecz zob. m.in. Tello et al. (2009), Ohlson et al. (2013), Oliveros et al. (2019), Harvey et al. (2020) i Stiller et al. (2024); zob. również Chesser et al. (2018a), gdzie muchotyranikowate traktowane są w randze podrodziny (użyto tu nazwy Rhynchocyclinae) w obrębie Tyrannidae. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na badaniach Harvey et al. (2020); zob. również wcześniejsze badania Tello & Bates (2007), Rheindt et al. (2008a), Tello et al. (2009) i Ohlson et al. (2013). Rodzaj Corythopis dawniej umieszczany był rodzinie mrówkożerów (Conopophagidae), lecz zob. m.in. Tello & Bates (2007). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Leptopogon, Phylloscartes, Pogonotriccus, Rhynchocyclus, Tolmomyias, Todirostrum i Hemitriccus za Harvey et al. (2020).

Podrodzina: PIPROMORPHINAE Bonaparte, 1853 - MUCHOTYRANIKI

Rodzaj: Pseudotriccus Taczanowski & Berlepsch, 1885 (m.)

Rodzaj: Corythopis Sundevall, 1836 (m.)

Rodzaj: Mionectes Cabanis, 1844 (m.)

Rodzaj: Leptopogon Cabanis, 1844 (m.)

Rodzaj: Phylloscartes Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Pogonotriccus Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Podrodzina: RHYNCHOCYCLINAE von Berlepsch, 1907 - OLIWIAKI

Rodzaj: Rhynchocyclus Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Tolmomyias Hellmayr, 1927 (m.)

Podrodzina: TRICCINAE Heine & Reichenow, 1890 - KLINODZIOBKI N

Rodzaj: Taeniotriccus von Berlepsch & Hartert,E, 1902 (m.)

Rodzaj: Cnipodectes Sclater,PL & Salvin, 1873 (m.)

Rodzaj: Todirostrum Lesson, 1831 (n.)

Rodzaj: Ceratotriccus Cabanis, 1874 (m.) S

Rodzaj: Poecilotriccus von Berlepsch, 1884 (m.)

Rodzaj: Hemitriccus Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Perissotriccus Oberholser, 1902 (m.) S

Rodzaj: Euscarthmornis Oberholser, 1923 (m.) S

Rodzaj: Myiornis Bertoni,W, 1901 (m.) S

Rodzaj: Oncostoma Sclater,PL, 1862 (n.) S

Rodzina: TYRANNIDAE Vigors, 1825 - TYRANKOWATE - TYRANT-FLYCATCHERS

Wersja: 2024-10-08
Peters VIII: 1-53, 66-67, 96-97, 114-115 i 119-228 (F)   Wolters III: 175-185 i 188-192 (F)   S&M: 338-346, 348 i 350-367 (F)   HBW IX: 170-290, 292-297, 306, 310-315, 344, 346-348, 350 i 353-446, XVII: 216-217 (F)   H&M4 II: 35-68 (F)   HBW IC II: 170-211 i 906-907 (F)
5 podrodzin, 82 rodzaje, 318 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na badaniach Harvey et al. (2020) oraz Tello et al. (2009) i Ohlson et al. (2013); zob. również wcześniejsze badania Ohlson et al. (2008, 2012), Rheindt et al. (2008a), Lopes et al. (2018) i Fjeldså et al. (2018). Do niedawna do tyrankowatych zaliczano również przedstawicieli rodzin Platyrinchidae, Pipritidae, Tachurisidae i Pipromorphidae. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Zimmerius, Ornithion, Tyranniscus, Xanthomyias, Phyllomyias, Serpophaga, Sirystes, Rhytipterna, Myiarchus, Attila, Myiodynastes, Tyrannus, Scotomyias, Silvicultrix, Ochthoeca, Fluvicola, Knipolegus, Empidonax i Contopus za Harvey et al. (2020), Neoxolmis i Myiotheretes za Chesser et al. (2020a) i Harvey et al. (2020) (zob. również Fjeldså et al., 2018). Systematyka szeregu gatunków niejasna (zob. Fitzpatrick et al., 2004, Harvey et al., 2020).

Podrodzina: HIRUNDINEINAE Tello, Moyle, Marchese & Cracraft, 2009 - TYRANÓWKI

Rodzaj: Myiotriccus Ridgway, 1905 (m.)

Rodzaj: Nephelomyias Ohlson, Fjeldså & Ericson, 2009 (m.)

Rodzaj: Pyrrhomyias Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Hirundinea d'Orbigny & Lafresnaye, 1837 (f.)

Podrodzina: ELAENIINAE Cabanis & Heine, 1859-60 - ELENIE

Plemię: EUSCARTHMINI von Ihering,H, 1904

Rodzaj: Zimmerius Traylor, 1977 (m.)

Rodzaj: Stigmatura Sclater,PL & Salvin, 1866 (f.)

Rodzaj: Inezia Cherrie, 1909 (f.)

Rodzaj: Euscarthmus zu Wied, 1831 (m.)

Rodzaj: Ornithion Hartlaub, 1853 (n.)

Rodzaj: Camptostoma Sclater,PL, 1857 (n.)

Rodzaj: Acrochordopus von Berlepsch & Hellmayr, 1905 (m.) S

Rodzaj: Tyranniscus Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.) S

Rodzaj: Xanthomyias von Berlepsch, 1907 (m.) S

Plemię: ELAENIINI Cabanis & Heine, 1859-60

Rodzaj: Tyrannulus Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Myiopagis Salvin & Godman, 1888 (f.)

Rodzaj: Elaenia Sundevall, 1836 (f.)

Rodzaj: Suiriri d'Orbigny, 1840 (f.)

Rodzaj: Pseudelaenia Lanyon,WE, 1988 (f.)

Rodzaj: Capsiempis Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Phyllomyias Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Nesotriccus Townsend,CH, 1895 (m.)

Rodzaj: Mecocerculus Sclater,PL, 1862 (m.)

Rodzaj: Culicivora Swainson, 1827 (f.)

Rodzaj: Pseudocolopteryx Lillo, 1905 (f.)

Rodzaj: Serpophaga Gould, 1839 (f.) S

Rodzaj: Anairetes Reichenbach, 1850 (m.)

Rodzaj: Uromyias Hellmayr, 1927 (m.)

Podrodzina: TYRANNINAE Vigors, 1825 - TYRANKI

Plemię: MYIARCHINI von Berlepsch, 1907

Rodzaj: Ramphotrigon Gray,GR, 1855 (n.)

Rodzaj: Sirystes Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Rhytipterna Reichenbach, 1850 (f.)

Rodzaj: Myiarchus Cabanis, 1844 (m.)

Plemię: TYRANNINI Vigors, 1825

Rodzaj: Legatus Sclater,PL, 1859 (m.)

Rodzaj: Attila Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Machetornis Gray,GR, 1841 (f.)

Rodzaj: Philohydor Lanyon,WE, 1984 (n.) S

Rodzaj: Pitangus Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Myiozetetes Sclater,PL, 1859 (m.)

Rodzaj: Megarynchus Thunberg, 1824 (m.)

Rodzaj: Tyrannopsis Ridgway, 1905 (f.)

Rodzaj: Conopias Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Myiodynastes Bonaparte, 1857 (m.)

Rodzaj: Empidonomus Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Tyrannus Lacépède, 1799 (m.)

Podrodzina: MUSCIGRALLINAE Ohlson, Irestedt, Ericson & Fjeldså, 2013 - ZIEMNOTYRANKI

Rodzaj: Muscigralla d'Orbigny & Lafresnaye, 1837 (f.)

Podrodzina: FLUVICOLINAE Swainson, 1832-33 - WODOPŁAWIKI

Plemię: OCHTHOECINI Ohlson, Irestedt, Batalha Filho, Ericson & Fjeldså, 2020

Rodzaj: Myiophobus Reichenbach, 1850 (m.)

Rodzaj: Scotomyias Ohlson, Irestedt, Batalha Filho, Ericson & Fjeldså, 2020 (m.) S

Rodzaj: Silvicultrix Lanyon,WE, 1986 (f.)

Rodzaj: Colorhamphus Sundevall, 1872 (m.)

Rodzaj: Tumbezia Chapman, 1925 (f.) S

Rodzaj: Ochthoeca Cabanis, 1847 (f.)

Plemię: FLUVICOLINI Swainson, 1832-33

Rodzaj: Phelpsia Lanyon,WE, 1984 (f.)

Rodzaj: Guyramemua Lopes, Chaves, de Aquino, Silveira & dos Santos, 2018 (f.) S

Rodzaj: Sublegatus Sclater,PL & Salvin, 1868 (m.)

Rodzaj: Colonia Gray,JE, 1827 (f.)

Rodzaj: Arundinicola d'Orbigny, 1840 (f.)

Rodzaj: Fluvicola Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Pyrocephalus Gould, 1838 (m.)

Rodzaj: Muscipipra Lesson, 1831 (f.)

Rodzaj: Gubernetes Such, 1825 (m.)

Rodzaj: Heteroxolmis Lanyon,WE, 1986 (f.) S

Rodzaj: Alectrurus Vieillot, 1816 (m.)

Plemię: XOLMIINI Tello, Moyle, Marchese & Cracraft, 2009

Rodzaj: Satrapa Strickland, 1844 (m.)

Rodzaj: Syrtidicola Chesser, Harvey, Brumfield & Derryberry, 2020 (m.) S

Rodzaj: Muscisaxicola d'Orbigny & Lafresnaye, 1837 (m.)

Rodzaj: Lessonia Swainson, 1832 (f.)

Rodzaj: Hymenops Lesson, 1828 (m.)

Rodzaj: Knipolegus Boie, 1826 (m.)

Rodzaj: Cnemarchus Ridgway, 1905 (m.)

Rodzaj: Xolmis Boie, 1826 (m.)

Rodzaj: Pyrope Cabanis & Heine, 1860 (m.?) S

Rodzaj: Nengetus Swainson, 1827 (m.) S

Rodzaj: Neoxolmis Hellmayr, 1927 (m.) S

Rodzaj: Myiotheretes Reichenbach, 1850 (m.)

Rodzaj: Agriornis Gould, 1839 (m.)

Plemię: CONTOPINI Fitzpatrick, 2004

Rodzaj: Ochthornis Sclater,PL, 1888 (m.)

Rodzaj: Aphanotriccus Ridgway, 1905 (m.)

Rodzaj: Cnemotriccus Hellmayr, 1927 (m.)

Rodzaj: Xenotriccus Dwight & Griscom, 1927 (m.)

Rodzaj: Sayornis Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Empidonax Cabanis, 1855 (m.)

Rodzaj: Mitrephanes Coues, 1882 (m.)

Rodzaj: Contopus Cabanis, 1855 (m.)

Parvorder: FURNARIIDA Ames, 1971

Takson siostrzany w stosunku do Tyrannida. Rodziny należące do Furnariida zgrupowane są w dwie nadrodziny - Thamnophiloidea i Furnarioidea (Ohlson et al., 2013, Prum et al., 2015, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Kuhl et al., 2021); zob. również wcześniejsze badania Irestedt et al. (2002), Chesser (2004), Barker et al. (2004), Moyle et al. (2009a) i Claramunt & Cracraft (2015).

Nadrodzina: THAMNOPHILOIDEA Swainson, 1824

Takson składający się z trzech rodzin stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne (Ohlson et al., 2013, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020); zob. również wcześniejsze badania Chesser (2004) i Moyle et al. (2009a).

Rodzina: MELANOPAREIIDAE Ericson, Olson, Irestedt, Alvarenga & Fjeldså, 2010 - OBROŻNIKI - CRESCENT-CHESTS

Wersja: 2020-12-27
Peters VII: 281-283 (p. Rhinocryptidae)   Wolters III: 214 (p. Rhinocryptidae)   S&M: 420 (p. Rhinocryptidae)   HBW VIII: 784 i 786-787 (p. Rhinocryptidae)   H&M4 II: 94 (F)   HBW IC II: 66-67 (F)
1 rodzaj, 4 gatunki
Systematyka: Obrożniki były do niedawna umieszczane w rodzinie krytonosowatych (Rhinocryptidae), lecz zob. m.in. Irestedt et al. (2002), Chesser (2004), Ericson et al. (2010) i Harvey et al. (2020). Stwierdzone przez Harvey et al. (2020) różnice genetyczne w obrębie rodzaju Melanopareia sugerują jego podział na dwa rodzaje - Melanopareia (M. torquata, M. maximiliani) i Rhoporchilus Ridgway, 1909 (M. maranonica, M. elegans).

Rodzaj: Melanopareia Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzina: CONOPOPHAGIDAE Sclater,PL & Salvin, 1873 - MRÓWKOŻERY - GNATEATERS

Wersja: 2020-12-27
Peters VII: 256-257 (p. Formicariidae) i 273-276 (F)   Wolters III: 212 i 214 (p. Formicariidae)   S&M: 416 (p. Formicariidae) i 419-420 (F)   HBW VIII: 728 i 731 (p. Formicariidae), 732-747 (F)   H&M4 II: 94-95 (F)   HBW IC II: 64-65 (F)
2 rodzaje, 11 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny (rodzaje, gatunki) w obrębie rodziny bazuje na badaniach Harvey et al. (2020) i Batalha-Filho et al. (2014). Rodzaj Pittasoma był dawniej zaliczany do rodziny mrówkowodów (Formicariidae) (np. Sibley & Monroe, 1990), lecz zob. m.in. Rice (2005a,b), Moyle et al. (2009a) i Derryberry et al. (2011).

Rodzaj: Pittasoma Cassin, 1860 (n.)

Rodzaj: Conopophaga Vieillot, 1816 (f.)

Rodzina: THAMNOPHILIDAE Swainson, 1824 - CHRONKOWATE - ANTBIRDS

Wersja: 2024-07-07
Peters VII: 153-239 i 245-256 (p. Formicariidae)   Wolters III: 204-212 (p. Formicariidae)   S&M: 379-393 (F)   HBW VIII: 448-681 i XVII: 211-212 (F)   H&M4 II: 68-94 (F)   HBW IC II: 30-65 (F)
3 podrodziny, 62 rodzaje, 238 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na badaniach Harvey et al. (2020) oraz Moyle et al. (2009a), Ohlson et al. (2013) i Isler et al. (2013, 2014); zob. również wcześniejsze badania Irestedt et al. (2004b), Brumfield et al. (2007), Aleixo et al. (2009), Bravo et al. (2012, 2014) i Tello et al. (2014). Rodzaje Myrmotherula, Drymophila i Dysithamnus wymagają rewizji taksonomicznej (Harvey et al., 2020). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Epinecrophylla za Bravo et al. (2014), Harvey et al. (2020) i Johnson et al. (2021), Myrmotherula, Formicivora, Drymophila, Phlegopsis, Gymnopithys, Rhegmatorhina, Hylophylax, Myrmelastes, Myrmoborus, Pyriglena, Dysithamnus, Herpsilochmus i Thamnophilus za Harvey et al. (2020), Cercomacra i Cercomacroides za Harvey et al. (2020) (zob. również Tello et al., 2014). Szereg gatunków wymaga rewizji taksonomicznej (zob. Ridgely & Tudor, 1994, Ridgely & Greenfield, 2001, Zimmer & Isler, 2003, Harvey et al., 2020).

Podrodzina: MYRMORNITHINAE Sundevall, 1872 - MRÓWCZAKI

Rodzaj: Myrmornis Hermann, 1783 (f.)

Rodzaj: Pygiptila Sclater,PL, 1858 (f.)

Rodzaj: Thamnistes Sclater,PL & Salvin, 1860 (m.)

Podrodzina: EUCHREPOMIDINAE Bravo, Remsen, Whitney & Brumfield, 2012 - MRÓWKOWCE

Rodzaj: Euchrepomis Bravo, Remsen, Whitney & Brumfield, 2012 (f.)

Podrodzina: THAMNOPHILINAE Swainson, 1824 - CHRONKI

Plemię: MICRORHOPIINI Moyle, Chesser, Brumfield, Tello, Marchese & Cracraft, 2009

Rodzaj: Myrmorchilus Ridgway, 1909 (m.)

Rodzaj: Microrhopias Sclater,PL, 1862 (m.)

Rodzaj: Aprositornis Isler,ML, Bravo & Brumfield, 2013 (f.)

Rodzaj: Ammonastes Bravo, Isler,ML & Brumfield, 2013 (m.)

Rodzaj: Myrmophylax Todd, 1927 (f.)

Rodzaj: Neoctantes Sclater,PL, 1869 (m.) S

Rodzaj: Epinecrophylla Isler,ML & Brumfield, 2006 (f.)

Plemię: FORMICIVORINI Bonaparte, 1854

Rodzaj: Myrmotherula Sclater,PL, 1858 (f.)

Rodzaj: Formicivora Swainson, 1824 (f.)

Rodzaj: Terenura Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Myrmochanes Allen,JA, 1889 (m.) S

Plemię: PITHYINI Ridgway, 1911

Rodzaj: Cercomacra Sclater,PL, 1858 (f.)

Rodzaj: Cercomacroides Tello & Raposo, 2014 (f.) S

Rodzaj: Sciaphylax Bravo, Isler,ML & Brumfield, 2013 (f.)

Rodzaj: Drymophila Swainson, 1824 (f.)

Rodzaj: Hypocnemis Cabanis, 1847 (f.)

Rodzaj: Phaenostictus Ridgway, 1909 (m.)

Rodzaj: Pithys Vieillot, 1818 (m.)

Rodzaj: Willisornis Agne & Pacheco, 2008 (m.)

Rodzaj: Phlegopsis Reichenbach, 1850 (f.)

Rodzaj: Oneillornis Isler,ML, Bravo & Brumfield, 2014 (m.) S

Rodzaj: Gymnopithys Bonaparte, 1857 (m.)

Rodzaj: Rhegmatorhina Ridgway, 1888 (f.)

Plemię: PYRIGLENINI Moyle, Chesser, Brumfield, Tello, Marchese & Cracraft, 2009

Rodzaj: Poliocrania Bravo, Isler,ML & Brumfield, 2013 (f.)

Rodzaj: Ampelornis Isler,ML, Bravo & Brumfield, 2013 (m.)

Rodzaj: Sipia Hellmayr, 1924 (f.)

Rodzaj: Myrmoderus Ridgway, 1909 (m.)

Rodzaj: Hypocnemoides Bangs & Penard,TE, 1918 (m.)

Rodzaj: Hylophylax Ridgway, 1909 (m.)

Rodzaj: Sclateria Oberholser, 1899 (f.)

Rodzaj: Myrmelastes Sclater,PL, 1858 (m.)

Rodzaj: Myrmeciza Gray,GR, 1841 (f.)

Rodzaj: Rhopornis Richmond, 1902 (m.)

Rodzaj: Myrmoborus Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Gymnocichla Sclater,PL, 1858 (f.)

Rodzaj: Akletos Dunajewski, 1948 (m.) (syn. Inundicola Bravo et al., 2013)

Rodzaj: Hafferia Isler,ML, Bravo & Brumfield, 2013 (f.)

Rodzaj: Percnostola Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Pyriglena Cabanis, 1847 (f.)

Plemię: THAMNOPHILINI Swainson, 1824

Rodzaj: Isleria Bravo, Chesser & Brumfield, 2012 (f.)

Rodzaj: Xenornis Chapman, 1924 (m.)

Rodzaj: Thamnomanes Cabanis, 1847 (m.)

Rodzaj: Megastictus Ridgway, 1909 (m.)

Rodzaj: Dichrozona Ridgway, 1888 (f.)

Rodzaj: Rhopias Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Cymbilaimus Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Taraba Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Hypoedaleus Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Batara Lesson, 1831 (f.)

Rodzaj: Mackenziaena Chubb,C, 1918 (f.)

Rodzaj: Frederickena Chubb,C, 1918 (f.)

Rodzaj: Radinopsyche Whitney, Bravo, Belmonte-Lopes, Bornschein, Pie & Brumfield, 2021 [w Bravo et al.] (n.) S

Rodzaj: Biatas Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Sakesphoroides Grantsau, 2010 (m.) S

Rodzaj: Dysithamnus Cabanis, 1847 (m.)

Rodzaj: Herpsilochmus Cabanis, 1847 (m.)

Rodzaj: Sakesphorus Chubb,C, 1918 (m.)

Rodzaj: Thamnophilus Vieillot, 1816 (m.)

Nadrodzina: FURNARIOIDEA Gray,GR, 1840

Takson składający się z 6 rodzin stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne (Ohlson et al., 2013, Oliveros et al., 2019, Harvey et al., 2020, Stiller et al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Moyle et al. (2009a).

Rodzina: MYRMOTHERIDAE MacGillivray, 1839 - KUSACZKI - ANTPITTAS N

Wersja: 2020-12-31
Peters VII: 257-273 (p. Formicariidae)   Wolters III: 212-214 (p. Formicariidae)   S&M: 416-419 (p. Formicariidae)   HBW VIII: 708-731 (p. Formicariidae) i XVII: 212-213   H&M4 II: 95-100 (F)   HBW IC II: 66-73 (F)
6 rodzajów, 68 gatunków
Systematyka: Rodzina do niedawna była łączona z chronkowatymi (Thamnophilidae) i mrówkowodami (Formicariidae), lecz zob. m.in. Irestedt et al. (2002, 2009a), Chesser (2004), Moyle et al. (2009a) i Ohlson et al. (2013). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Harvey et al. (2020); zob. również Moyle et al. (2009a) i Carneiro et al. (2018). Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodziny (Harvey et al., 2020) sugerują potrzebę jej podziału na dwie podrodziny. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Grallaria, Hylopezus, Myrmothera i Grallaricula za Harvey et al. (2020), Hypsibemon za Harvey et al. (2020) i Isler,ML et al. (2020) (H. rufulus complex). Systematyka szeregu gatunków niejasna (zob. Krabbe & Schulenberg, 2003).

Rodzaj: Grallaria Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Hypsibemon Cabanis, 1847 (m.) S

Rodzaj: Cryptopezus Carneiro, Bravo & Aleixo, 2019 (m.) S

Rodzaj: Hylopezus Ridgway, 1909 (m.)

Rodzaj: Myrmothera Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Grallaricula Sclater,PL, 1858 (f.)

Rodzina: RHINOCRYPTIDAE Wetmore, 1926 - KRYTONOSOWATE - TAPACULOS

Wersja: 2021-01-01
Peters VII: 278-281 i 283-289, X: 456 (F)   Wolters III: 214-215 (F)   S&M: 420-422 (F)   HBW VIII: 747-785 i XVII: 213-216 (F)   H&M4 II: 100-104 (F)   HBW IC II: 74-81 (F)
2 podrodziny, 12 rodzajów, 65 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na badaniach Maurício et al. (2008), Moyle et al. (2009a), Ericson et al. (2010), Ohlson et al. (2013) i Harvey et al. (2020). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Pteroptochos za Harvey et al. (2020), Scytalopus za Cadena et al. (2020), Krabbe et al. (2020) i Harvey et al. (2020). Systematyka szeregu gatunków z rodzaju Scytalopus wymaga dalszych badań (zob. m.in. Cadena et al., 2020).

Podrodzina: RHINOCRYPTINAE Wetmore, 1926 - KRYTONOSY

Rodzaj: Pteroptochos von Kittlitz, 1830 (m.)

Rodzaj: Scelorchilus Oberholser, 1923 (m.)

Rodzaj: Liosceles Sclater,PL, 1865 (m.)

Rodzaj: Psilorhamphus Sclater,PL, 1855 (m.)

Rodzaj: Acropternis Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Rhinocrypta Gray,GR, 1841 (f.)

Rodzaj: Teledromas Wetmore & Peters,JL, 1922 (m.)

Podrodzina: SCYTALOPODINAE Müller,J, 1846 - KRYTONOSKI

Rodzaj: Eleoscytalopus Maurício, Mata, Bornschein, Cadena, Alvarenga & Bonatto, 2008 (m.)

Rodzaj: Merulaxis Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Myornis Chapman, 1915 (m.)

Rodzaj: Eugralla Lesson, 1842 (f.)

Rodzaj: Scytalopus Gould, 1837 (m.)

Rodzina: FORMICARIIDAE Gray,GR, 1840 - MRÓWKOWODY - ANT-THRUSHES

Wersja: 2021-01-01
Peters VII: 239-245 (F)   Wolters III: 212 (F)   S&M: 415-416 (F)   HBW VIII: 682-707 (F)   H&M4 II: 104-105 (F)   HBW IC II: 80-83 (F)
2 rodzaje, 12 gatunków
Systematyka: Rodzina do niedawna była łączona z chronkowatymi (Thamnophilidae) i kusaczkami (Myrmotheridae), lecz zob. m.in. Irestedt et al. (2002, 2009a), Chesser (2004), Moyle et al. (2009a) i Ohlson et al. (2013). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Formicarius i Chamaeza za Harvey et al. (2020). Systematyka szeregu gatunków wymaga dalszych badań (zob. Krabbe & Schulenberg, 2003, Harvey et al., 2020).

Rodzaj: Formicarius Boddaert, 1783 (m.)

Rodzaj: Chamaeza Vigors, 1825 (f.)

Rodzina: SCLERURIDAE Swainson, 1827 - LIŚCIARKI - LEAFTOSSERS

Wersja: 2021-01-01
Peters VII: 58-61 i 148-152 (p. Furnariidae)   Wolters III: 197-198 i 201 (p. Furnariidae)   S&M: 393-394 i 410 (p. Furnariidae)   HBW VIII: 240-244 i 350-353 (p. Furnariidae)   H&M4 II: 106-107 (F)   HBW IC II: 82-85 (p. Furnariidae: sF)
2 rodzaje, 18 gatunków
Systematyka: Liściarki są zwykle umieszczane w rodzinie garncarzowatych (Furnariidae) (np. przez Remsen, 2003), lecz zob. m.in. Moyle et al. (2009a), Ohlson et al. (2013), Oliveros et al. (2019) i Harvey et al. (2020). Porządek w obrębie rodzajów: Sclerurus i Geositta za Harvey et al. (2020).

Rodzaj: Sclerurus Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Geositta Swainson, 1837 (f.)

Rodzina: DENDROCOLAPTIDAE Gray,GR, 1840 - TĘGOSTEROWATE - WOODCREEPERS

Wersja: 2024-10-08
Peters VII: 13-57 (F)   Wolters III: 201-204 (p. Furnariidae: sF)   S&M: 411-415 (p. Furnariidae: sF)   HBW VIII: 358-447 (F)   H&M4 II: 108-118 (F)   HBW IC II: 84-99 (p. Furnariidae: sF)
2 podrodziny, 16 rodzajów, 58 gatunków
Systematyka: Tęgosterowate są często włączane do rodziny garncarzowatych (Furnariidae), lecz zob. m.in. Moyle et al. (2009a), Ohlson et al. (2013), Oliveros et al. (2019) i Harvey et al. (2020). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje głównie na badaniach Derryberry et al. (2011, 2012), Ohlson et al. (2013) i Harvey et al. (2020); zob. również wcześniejsze badania Irestedt et al. (2004a). Pozycja systematyczna rodzaju Glyphorynchus nadal niejasna (zob. Irestedt et al., 2009a, Moyle et al., 2009a, Derryberry et al., 2011, 2012, Ohlson et al., 2013, Harvey et al., 2020). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Dendrocincla, Dendrocolaptes, Xiphorhynchus i Lepidocolaptes za Harvey et al. (2020). Systematyka szeregu gatunków wymaga dalszych badań (zob. m.in. Ridgely & Tudor, 1994, Marantz et al., 2003, Derryberry et al., 2012, Harvey et al., 2020).

Podrodzina: SITTASOMINAE Ridgway, 1911 - KOWALE

Rodzaj: Certhiasomus Derryberry, Claramunt, Chesser, Aleixo, Cracraft, Moyle & Brumfield, 2010 (m.)

Rodzaj: Deconychura Cherrie, 1891 (f.)

Rodzaj: Sittasomus Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Dendrocincla Gray,GR, 1840 (f.)

Podrodzina: DENDROCOLAPTINAE Gray,GR, 1840 - TĘGOSTERY

Rodzaj: Glyphorynchus zu Wied, 1831 (m.)

Rodzaj: Dendrexetastes Eyton, 1851 (m.)

Rodzaj: Nasica Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Dendrocolaptes Hermann, 1804 (m.)

Rodzaj: Hylexetastes Sclater,PL, 1889 (m.)

Rodzaj: Xiphocolaptes Lesson, 1840 (m.)

Rodzaj: Xiphorhynchus Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Dendroplex Swainson, 1827 (m.) N

Rodzaj: Campylorhamphus Bertoni,W, 1901 (m.)

Rodzaj: Drymotoxeres Claramunt, Derryberry, Chesser, Aleixo & Brumfield, 2010 (m.)

Rodzaj: Drymornis Eyton, 1852 (m.)

Rodzaj: Lepidocolaptes Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzina: FURNARIIDAE Gray,GR, 1840 - GARNCARZOWATE - HORNEROS, FOLIAGE-GLEANERS AND SPINETAILS

Wersja: 2024-10-08
Peters VII: 61-148 i 152-153 (F)   Wolters III: 192-201 (F)   S&M: 394-411 (F)   HBW VIII: 162-239, 245-350 i 354-357, XVII: 210-211 (F)   H&M4 II: 118-140 (F)   HBW IC II: 98-131 (F)
7 podrodzin, 51 rodzajów, 235 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Harvey et al. (2020); zob. również wcześniejsze badania Derryberry et al. (2011) i Ohlson et al. (2013) oraz Irestedt et al. (2009a), Moyle et al. (2009a), Fjeldså et al. (2005, 2007), Chesser et al. (2007) i Gonzalez & Wink (2008). Fjeldså et al. (2020) podnoszą podrodzinę Xenopinae do rangi rodziny. Wyniki badań Harvey et al. (2020) wskazują, iż podrodzina Synallaxinae nie jest monofiletyczna (rodzaje Premnoplex i Margarornis powinny zostać umieszczone w osobnej podrodzinie). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Ochetorhynchus, Syndactyla, Anabacerthia, Philydor, Thripadectes, Furnarius, Upucerthia, Cinclodes, Margarornis, Leptasthenura, Phacellodomus, Asthenes, Thripophaga, Cranioleuca i Synallaxis za Harvey et al. (2020). Systematyka szeregu gatunków wymaga dalszych badań (zob. m.in. Ridgely & Tudor, 1994, Remsen, 2003, Harvey et al., 2020). Nowo opisany gatunek Cichlocolaptes mazarbarnetti Barnett & Buzzetti, 2014 (EX; cieślik duży - Cryptic Treehunter) nie został zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2016); potrzeba dalszych badań.

Podrodzina: XENOPINAE Bonaparte, 1854 - PEŁZACZNIKI

Rodzaj: Xenops Illiger, 1811 (m.)

Podrodzina: BERLEPSCHIINAE Ohlson, Irestedt, Ericson & Fjeldså, 2013 - PALMOŁAZY

Rodzaj: Berlepschia Ridgway, 1887 (f.)

Podrodzina: PYGARRHICHADINAE Moyle, Chesser & Cracraft, 2014 - DRZEWOŁAŹCE

Rodzaj: Microxenops Chapman, 1914 (m.)

Rodzaj: Pygarrhichas Burmeister, 1837 (m.)

Rodzaj: Ochetorhynchus Meyen, 1834 (m.)

Podrodzina: PHILYDORINAE Sclater,PL & Salvin, 1873 - LIŚCIOWCE

Rodzaj: Anabazenops Lafresnaye, 1840 (m.)

Rodzaj: Neophilydor Sangster, Harvey, Gaudin & Claramunt, 2023i (n.) S

Rodzaj: Megaxenops Reiser, 1905 (m.)

Rodzaj: Syndactyla Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Anabacerthia Lafresnaye, 1840 (f.)

Rodzaj: Cichlocolaptes Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Philydor von Spix, 1824 (n.)

Rodzaj: Ancistrops Sclater,PL, 1862 (m.)

Rodzaj: Dendroma Swainson, 1837 (f.) S

Rodzaj: Clibanornis Sclater,PL & Salvin, 1873 (m.)

Rodzaj: Thripadectes Sclater,PL, 1862 (m.)

Rodzaj: Automolus Reichenbach, 1853 (m.)

Podrodzina: PSEUDOCOLAPTINAE Ridgway, 1911 - KOWALCZYKI

Rodzaj: Tarphonomus Chesser & Brumfield, 2007 (m.)

Rodzaj: Premnornis Ridgway, 1909 (m.)

Rodzaj: Pseudocolaptes Reichenbach, 1853 (m.)

Podrodzina: FURNARIINAE Gray,GR, 1840 - GARNCARZE

Rodzaj: Lochmias Swainson, 1827 (m.)

Rodzaj: Phleocryptes Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Limnornis Gould, 1839 (m.)

Rodzaj: Furnarius Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Geocerthia Chesser & Claramunt, 2009 (f.)

Rodzaj: Upucerthia Geoffroy Saint-Hilaire,I, 1832 (f.)

Rodzaj: Cinclodes Gray,GR, 1840 (m.)

Podrodzina: SYNALLAXINAE de Selys-Longchamps, 1839 - OGOŃCZYKI

Rodzaj: Premnoplex Cherrie, 1891 (m.)

Rodzaj: Margarornis Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Aphrastura Oberholser, 1899 (f.)

Rodzaj: Sylviorthorhynchus Gay, 1845 (m.)

Rodzaj: Leptasthenura Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Anumbius d'Orbigny & Lafresnaye, 1838 (m.)

Rodzaj: Coryphistera Burmeister, 1860 (f.)

Rodzaj: Phacellodomus Reichenbach, 1853 (m.)

Rodzaj: Hellmayrea Stolzmann, 1926 (f.)

Rodzaj: Asthenes Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Acrobatornis Pacheco, Whitney & Gonzaga, 1996 (m.)

Rodzaj: Metopothrix Sclater,PL & Salvin, 1866 (f.)

Rodzaj: Xenerpestes von Berlepsch, 1886 (m.)

Rodzaj: Siptornis Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Thripophaga Cabanis, 1847 (f.)

Rodzaj: Limnoctites Hellmayr, 1925 (m.)

Rodzaj: Cranioleuca Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Spartonoica Peters,JL, 1950 (f.)

Rodzaj: Pseudoseisura Reichenbach, 1853 (f.)

Rodzaj: Pseudasthenes Derryberry, Claramunt, O'Quin, Aleixo, Chesser, Remsen,Jr. & Brumfield, 2010 (f.)

Rodzaj: Mazaria Claramunt, 2014 (f.)

Rodzaj: Schoeniophylax Ridgway, 1909 (m.)

Rodzaj: Certhiaxis Lesson, 1844 (m.)

Rodzaj: Synallaxis Vieillot, 1818 (f.)


Sarcophanops samarensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. steerii; zob. Bruce (2003), del Hoyo & Collar (2016), Hosner et al. (2018) i Campillo et al. (2020).

Serilophus rubropygius: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. lunatus (del Hoyo & Collar, 2016; zob. również Dekker & Dickinson, 2003).

Sapayoidae: czasami używana jest błędna nazwa rodziny - Sapayoaidae. (np. w Dickinson, 2003).

Erythropitta rubrinucha, E. rufiventris, E. meeki, E. habenichti, E. macklotii, E. novaehibernicae, E. dohertyi, E. celebensis: gatunki ostatnio wyodrębnione z E. erythrogaster na podstawie Irestedt et al. (2013), Collar et al. (2015), del Hoyo & Collar (2016) i Eaton et al. (2016); zob. również Beehler & Pratt (2016).

Erythropitta ussheri: gatunek wyodrębniony z E. granatina za del Hoyo & Collar (2016) i Eaton et al. (2016); zob. również Harvey et al. (2020).

Hydrornis irena, H. schwaneri: gatunki wyodrębnione z H. guajanus za Rheindt & Eaton (2010), del Hoyo & Collar (2016) i Eaton et al. (2016); zob. również Harvey et al. (2020).

Pitta reichenowi: gatunek wyodrębniony z P. angolensis za Sibley & Monre (1990), Hawkins (2003) i del Hoyo & Collar (2016); zob. również Harvey et al. (2020).

Pitta abbotti, P. forsteni, P. rosenbergii, P. novaeguineae: gatunki wyodrębnione z P. sordida; zob. Rasmussen & Anderton (2005), Eaton et al. (2016) i Ericson et al. (2019).

Pitta vigorsii, P. concinna: gatunki ostatnio wyodrębnione z P. elegans za Yue et al. (2020).

Protopelma: nowy rodzaj wyodrębniony z Neopelma na podstawie badań Capurucho et al. (2018), Harvey et al. (2020), Leite et al. (2021) i van Els et al. (2023); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2024).

Chiroxiphia bokermanni, C. galeata: gatunki zwykle umieszczane w odrębnym rodzaju Antilophia Reichenbach, 1850 (f.), lecz zob. Harvey et al. (2020), Leite et al. (2021) i Zhao et al. (2023b); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2023).

Machaeropterus striolatus: gatunek ostatnio wyodrębniony z M. regulus; zob. Snow (2004), del Hoyo & Collar (2016) i Lane et al. (2017). Split przyjęty przez SACC (Remsen et al.).

Dixiphia-Pseudopipra: Kirwan et al. (2016) wykazali, iż zwykle używana (np. w Dickinson & Christidis, 2014) nazwa rodzajowa Dixiphia Reichenbach, 1850 (f.) stanowi synonim nazwy Arundinicola d'Orbigny, 1840 i zaproponowali nową nazwę rodzajową - Pseudopipra; zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2020) i NACC (Chesser et al., 2020b).

Pseudopipra pipra: Berv et al. (2021) sugerują, iż obecnie wyróżniane grupy podgatunkowe powinny zostać podniesione do rangi odrębnych gatunków; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC i NACC.

Cryptopipo litae: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. holochlora (del Hoyo & Collar, 2016; zob. również Harvey et al., 2020).

Lepidothrix velutina: gatunek ostatnio wyodrębniony z L. coronata (Moncrieff et al., 2022); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2022) i NACC (Chesser et al., 2023).

Lipaugus ater, L. conditus: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Tijuca Férussac, 1829 (f.), lecz zob. Berv & Prum (2014), Settlecowski et al. (2020), Harvey et al. (2020) i Leite et al. (2021); zmiana przyjęta przez del Hoyo & Collar (2016) i SACC (Remsen et al.).

Pachyramphus salvini: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. albogriseus (Musher et al., 2023; zob. również Musher et al., 2019). Split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2023).

Schiffornis turdina: badania Lima et al. (2024) sugerują potrzebę podziału taksonu na 6 mniejszych taksonów; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Schiffornis (veraepacis) rosenbergi: badania Lima et al. (2024) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Laniisoma buckleyi: gatunek wyodrębniony z L. elegans na podstawie Ridgely & Greenfield (2001), Hilty (2003), del Hoyo & Collar (2016) i Harvey et al. (2020).

Onychorhynchus coronatus: badania Reyes et al. (2023) sugerują potrzebę podziału taksonu na 6 odrębnych monotypowych gatunków; zob. również Harvey et al. (2020).

Myiobius sulphureipygius: gatunek wyodrębniony z M. barbatus na podstawie Ridgely & Greenfield (2001), del Hoyo & Collar (2016) i Harvey et al. (2020).

Tachurisidae: oryginalnie nazwa rodziny to Tachurididae, lecz zob. Franz (2015).

Pipromorphidae: czasami jest używana nazwa rodziny Rhynchocyclidae von Berlepsch, 1907, lecz zob. Dickinson & Christidis (2014).

Mionectes roraimae: gatunek ostatnio wyodrębniony z M. macconnelli (Hilty & Ascanio, 2014); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2020).

Pogonotriccus difficilis, P. paulista: gatunki zwykle umieszczane w rodzaju Phylloscartes (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Harvey et al. (2020).

Rhynchocyclus aequinoctialis: gatunek ostatnio wyodrębniony z R. olivaceus (Simões et al., 2022; zob. również del Hoyo & Collar, 2016). Wyodrębnienie kolejnych gatunków - R. cryptus z R. aequinoctialis i R. guianensis z R. olivaceus wymaga dalszych badań.

Tolmomyias flavotectus: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. assimilis (Ridgely & Greenfield, 2001, Hilty, 2003, del Hoyo & Collar, 2016, Harvey et al., 2020); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2023) i NACC (Chesser et al., 2024).

Tolmomyias viridiceps: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. flaviventris (Ridgely & Greenfield, 2001, Hilty, 2003, del Hoyo & Collar, 2016, Harvey et al., 2020); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2024) i NACC (Chesser et al., 2024).

Triccinae: czasami jest używana nazwa podrodziny Todirostrinae Tello et al., 2009, lecz zob. Dickinson & Christidis (2014).

Ceratotriccus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Harvey et al. (2020); gatunki C. albifacies i C. capitalis były dotąd umieszczane w rodzaju Poecilotriccus, natomiast C. furcatus w Hemitriccus.

Perissotriccus: rodzaj wyodrębniony z Myiornis na podstawie badań Harvey et al. (2020).

Euscarthmornis: rodzaj wyodrębniony z Hemitriccus na podstawie badań Harvey et al. (2020).

Myiornis: obecnie zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Harvey et al. (2020); gatunki M. inornatus i M. minimus były dotąd umieszczane w rodzaju Hemitriccus; ewentualnie gatunki te można umieścić w nowym rodzaju siostrzanym do Myiornis.

Oncostoma: obecnie zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Harvey et al. (2020); O. senex dotąd był umieszczany w rodzaju Poecilotriccus, O. zosterops, O. griseipectus, O. minus, O. cohnhafti i O. spodiops w Hemitriccus, O. pilare w monotypowym rodzaju Atalotriccus Ridgway, 1905 (m.), a O. eulophotes, O. galeatum, O. vitiosum i O. pileatum w Lophotriccus von Berlepsch, 1884 (m.).

Zimmerius griseocapilla: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Phyllomyias (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Harvey et al. (2020); ewentualnie takson ten może być umieszczony w nowym monotypowym rodzaju siostrzanym do rodzaju Zimmerius.

Zimmerius parvus: gatunek ostatnio wyodrębniony z Z. vilissimus (Rheindt et al., 2013); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Zimmerius (viridiflavus) flavidifrons: takson często włączany do Z. chrysops (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Rheindt et al. (2008d, 2013); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2018).

Stigmatura bahiae: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. napensis na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i Harvey et al. (2020).

Euscarthmus fulviceps: gatunek ostatnio wyodrębniony z E. meloryphus (del Hoyo & Collar, 2016, Franz et al., 2020); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2021).

Acrochordopus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Phyllomyias/Tyranniscus na podstawie badań Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2023) i NACC (Chesser et al., 2024).

Acrochordopus zeledoni: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. burmeisteri (Sibley & Monroe, 1990, Ridgely & Tudor, 1994, Hilty, 2003, del Hoyo & Collar, 2016); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2023) i NACC (Chesser et al., 2024).

Tyranniscus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Phyllomyias na podstawie badań Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2023).

Xanthomyias: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Harvey et al. (2020); gatunki X. minor do X. hellmayri były dotąd umieszczane w rodzaju Mecocerculus, natomiast X. plumbeiceps do X. reiseri w Phyllomyias.

Myiopagis parambae, M. cinerea: gatunki wyodrębnione z M. caniceps na podstawie Rheindt et al. (2009), Cuervo et al. (2014), del Hoyo & Collar (2016) i Harvey et al. (2020).

Elaenia sordida: gatunek ostatnio wyodrębniony z E. obscura (Rheindt et al., 2008b, del Hoyo & Collar, 2016, Harvey et al., 2020); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Elaenia brachyptera: gatunek ostatnio wyodrębniony z E. chiriquensis (Rheindt et al., 2015, Harvey et al., 2020; zob. również Ridgely & Greenfield, 2001, Rheindt et al., 2008b); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.), Donegan et al. (2016) i NACC (Chesser et al., 2018a).

Elaenia (pallatangae) chilensis: takson zwykle traktowany jako podgatunek E. albiceps (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Tang et al. (2018); zob. również Harvey et al. (2020).

Nesotriccus tumbezanus, N. maranonicus: gatunki ostatnio wyodrębnione z N. murinus na podstawie Zucker et al. (2016) i Harvey et al. (2020); zob. również Ridgely & Greenfield (2001) i Rheindt et al. (2008c). Splity zaakceptowane przez SACC (Remsen et al., 2023). Status N. (murinus) incomtus wymaga dalszych badań. Wymienione gatunki były do niedawna zwykle umieszczane w osobnym monotypowym rodzaju Phaeomyias von Berlepsch, 1902 (f.) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Zucker et al. (2016) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2018a).

Pseudocolopteryx cinerea, P. nigricans: gatunki zwykle umieszczane w rodzaju Serpophaga (np. w Dickinson & Christidis, 2020), lecz zob. Harvey et al. (2020).

Serpophaga: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Harvey et al. (2020); gatunki S. pectoralis i S. superciliaris dotąd były umieszczane w odrębnym rodzaju - Polystictus Reichenbach, 1850 (m.).

Serpophaga (subcristata) munda: takson często traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i Pearman & Areta (2021); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2023).

Ramphotrigon flammulatum: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Deltarhynchus Ridgway, 1893 (m.), lecz zob. Lavinia et al. (2020) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2021).

Rhytipterna rufa, R. fusca: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Casiornis Des Murs, 1856 (m.), lecz zob. Harvey et al. (2020).

Philohydor lictor: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Pitangus, lecz zob. Fitzpatrick et al. (2004) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2022) i NACC (Chesser et al., 2022).

Empidonomus aurantioatrocristatus: gatunek często umieszczany w monotypowym rodzaju Griseotyrannus Lanyon,WE, 1984 (m.), lecz zob. Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Tyrannus savana: Gómez-Bahamón et al. (2020) sugerują podział taksonu na 2 gatunki; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Myiophobus crypterythrus, M. rufescens: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. fasciatus (del Hoyo & Collar, 2016); splity zaakceptowane przez SACC (Remsen et al., 2023).

Scotomyias: nowy rodzaj ostatnio wyodrębniony z Myiophobus; zob. Ohlson et al. (2020), Fjeldså et al. (2018) i Harvey et al. (2020).

Tumbezia: rodzaj często włączany do Ochthoeca (np. w Dickinson & Christidis, 2013), lecz zob. SACC (Remsen et al., 2023).

Guyramemua: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Suiriri (Lopes et al., 2018, Harvey et al., 2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Niewielkie różnice genetyczne w stosunku do rodzaju Sublegatus sugerują zasadność ich połączenia (Harvey et al., 2020).

Guyramemua affine: syn. Suiriri islerorum Zimmer,KJ, Whittaker & Oren, 2001 (zob. Kirwan et al., 2014); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Pyrocephalus nanus: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. rubinus (Carmi et al., 2016); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2020) i NACC (Chesser et al., 2022).

Heteroxolmis dominicana: gatunek często umieszczany w rodzaju Xolmis, lecz zob. Sibley & Monroe (1990), Fjeldså et al. (2018) i Ohlson et al. (2020). Ostatnie badania (Harvey et al., 2020) sugerują możliwość włączenia do rodzaju Alectrurus.

Syrtidicola fluviatilis: gatunek tradycyjnie umieszczany w rodzaju Muscisaxicola, lecz zob. Chesser et al. (2020a) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Cnemarchus rufipennis: gatunek często umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Polioxolmis Lanyon,WE, 1986 (f.), lecz zob. Ohlson et al. (2020), Chesser et al. (2020a) i Harvey et al. (2020); zob. również Tello et al. (2009) i Lopes et al. (2018). Z przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Pyrope: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Xolmis; zob. Fjeldså et al. (2018), Ohlson et al. (2020), Chesser et al. (2020a) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Nengetus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Xolmis na podstawie badań Fjeldså et al. (2018), Ohlson et al. (2020), Chesser et al. (2020a) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Ohlson et al. (2020) rekomendują włączenie do rodzaju Nengetus przedstawicieli rodzajów Neoxolmis i Myiotheretes, lecz zob. Chesser et al. (2020a) i SACC (Remsen et al.).

Neoxolmis: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Fjeldså et al. (2018), Ohlson et al. (2020), Chesser et al. (2020a) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Ohlson et al. (2020) rekomendują włączenie przedstawicieli Neoxolmis do rodzaju Nengetus, lecz zmiana ta nie została przyjeta przez SACC (Remsen et al.).

Aphanotriccus euleri, A. griseipectus: gatunki często umieszczane w odrębnym rodzaju Lathrotriccus Lanyon,WE & Lanyon,SM, 1986 (m.), lecz zob. Ohlson et al. (2020) i Harvey et al. (2020).

Empidonax (difficilis) occidentalis: takson często traktowany jako osobny gatunek, lecz zob. Hopping (2022). Zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2023).

Contopus punensis, C. bogotensis: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. cinereus na podstawie Ridgely & Greenfield (2001), del Hoyo & Collar (2016) i Harvey et al. (2020).

Melanopareia (torquata) bitorquata: badania Lopes & Gonzaga (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Conopophaga cearae: gatunek wyodrębniony z C. lineata na podstawie badań Batalha-Filho et al. (2014) i Harvey et al. (2020); zob. również Whitney (2003). Split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Thamnistes rufescens: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. anabatinus za Isler & Whitney (2017); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2021).

Neoctantes: rodzaj zdefiniowany na podstawie Harvey et al. (2020); gatunki C. alixii i C. atrogularis dotąd umieszczane były w osobnym rodzaju - Clytoctantes Elliot, 1870 (m.).

Epinecrophylla haematonota: wyróżnione grupy podgatunkowe często są traktowane jako osobne gatunki, lecz zob. Isler & Whitney (2018); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Ostatnie badania (Johnson et al., 2021) sugerują jednak status gatunku dla E. (h.) pyrrhonota.

Epinecrophylla amazonica: gatunek ostatnio wyodrębniony z E. haematonota; zob. Whitney et al. (2013b) i Johnson et al. (2021). Split przyjęty przez SACC (Remsen et al.).

Formicivora (serrana) littoralis: takson często traktowany jako odrębny gatunek (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Firme & Raposo (2011), del Hoyo & Collar (2016), Palhano et al. (2018) i Harvey et al. (2020).

Formicivora (acutirostris) paludicola: takson pierwotnie opisany jako nowy gatunek i jako taki wstępnie traktowany przez Dickinson & Christidis (2014), lecz zob. SACC (Remsen et al., 2016).

Formicivora intermedia: gatunek ostatnio wyodrębniony z F. grisea na podstawie Hilty (2003), del Hoyo & Collar (2016) i Harvey et al. (2020); zob. również Ridgely & Tudor (1994) i Zimmer & Isler (2003).

Myrmochanes: obecnie zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Harvey et al. (2020); gatunki M. cherriei do M. brachyurus dotąd umieszczane były w rodzaju Myrmotherula.

Herpsilochmus frater: gatunek ostatnio wyodrębniony z H. rufimarginatus (del Hoyo & Collar, 2016) i przyjęty przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2022); zob. również Harvey et al. (2020). del Hoyo & Collar (2016) użyli nazwy H. scapularis, lecz takson scapularis obecnie traktowany jest jako synonim lub podgatunek H. rufimarginatus.

Cercomacroides: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Cercomacra (zob. Tello et al., 2014, Harvey et al., 2020); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2016).

Cercomacroides fuscicauda: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. nigrescens (zob. Mayer et al., 2014); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Cercomacroides (serva) hypomelaena: badania Cavarzere & Silveira (2024) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu.

Oneillornis: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Gymnopithys (zob. Isler et al., 2014, Harvey et al., 2020); zmiana przyjęta przez del Hoyo & Collar (2016) i SACC (Remsen et al.).

Hylophylax naevius: gatunek wymagający rewizji taksonomicznej (zob. Fernandes et al., 2014).

Pyriglena maura, P. similis: gatunki ostatnio wyodrębnione z P. leuconota za Isler & Maldonado-Coelho (2017); splity zaakceptowane przez SACC (Remsen et al.).

Radinopsyche: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Herpsilochmus; zob. Harvey et al. (2020) i Bravo et al. (2021). Zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2021).

Sakesphoroides: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Sakesphorus; zob. Grantsau (2010), Harvey et al. (2020) i Bravo et al. (2021). Zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2021).

Myrmotheridae: zwykle używana jest nazwa Grallariidae Sclater,PL, 1890 (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Gaudin et al. (2021a).

Hypsibemon: takson wyodrębniony z rodzaju Grallaria na podstawie znaczących różnic genetycznych (na poziomie (pod)rodzin w podrzędzie Tyranni); zob. Harvey et al. (2020).

Hypsibemon saltuensis, H. spatiator, H. alvarezi, H. saturatus, H. cajamarcae, H. gravesi, H. oneilli, H. obscurus, H. centralis, H. ayacuchensis, H. occabambae, H. sinaensis, H. cochabambae: gatunki ostatnio wyodrębnione z H. rufulus (Isler et al., 2020; zob. również Chesser et al., 2020c).

Hypsibemon quitensis: takson prawdopodobnie składający się 3 gatunków; zob. Krabbe & Schulenberg (2003) i Winger et al. (2015).

Hypsibemon fenwickorum: syn. H. urraoensis (Carantón-Ayala & Certuche-Cubillos, 2010); zob. Dickinson & Christidis (2014).

Cryptopezus: takson wyodrębniony z rodzaju Hylopezus (Carneiro et al., 2018, 2019, Harvey et al., 2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.).

Myrmothera fulviventris, M. berlepschi, M. dives: gatunki zwykle umieszczane w rodzaju Hylopezus, lecz zob. Carneiro et al. (2018, 2019) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2023).

Myrmothera subcanescens: gatunek ostatnio wyodrębniony z M. campanisona (Carneiro et al., 2018; zob. również del Hoyo & Collar, 2016); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2018).

Grallaricula leymebambae: gatunek ostatnio wyodrębniony z G. ferrugineipectus; zob. del Hoyo & Collar (2016), Van Doren et al. (2018) i Harvey et al. (2020). Split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2018).

Scytalopus androstictus: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. opacus (Krabbe et al., 2020, Cadena et al., 2020); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2020).

Scytalopus speluncae: nomenklatura wysoce dyskusyjna (zob. dyskusję na stronie SACC oraz Némésio et al., 2013); na chwilę obecną przyjęto ostatnie stanowisko SACC (Remsen et al.) w tej kwestii - tzn. wyróżniono nowo opisany gatunek S. petrophilus Whitney, Vasconcelos, Silveira & Pacheco, 2010 i włączono S. notorius Raposo,MA, Stopiglia, Loskot & Kirwan, 2006 (krytonosek ciemnobrzuchy, Mouse-colored Tapaculo) do S. speluncae jako synonim, lecz zob. Raposo et al. (2012) i Némésio et al. (2013).

Scytalopus intermedius: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. latrans (Cadena et al., 2020); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2020).

Sclerurus mexicanus: badania d'Horta et al. (2013), Smith,BT et al. (2014), Cooper & Cuervo (2017) i Harvey et al. (2020) sugerują potrzebę podziału gatunku na szereg mniejszych. Podział na dwa gatunki (S. mexicanus, S. obscurior) przyjęty przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2023).

Deconychura typica, D. pallida: gatunki ostatnio wyodrębnione z D. longicauda (del Hoyo & Collar, 2016); zob. również Marantz et al. (2003).

Dendrocincla (turdina) taunayi: takson zwykle umieszczany w D. fuliginosa, lecz zob. m.in. Schultz et al. (2019).

Dendrocincla fuliginosa: Schultz et al. (2019) sugerują, iż wyróżnione grupy podgatunkowe mogą stanowić odrębne gatunki; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Dendrexetastes rufigula: Ferreira et al. (2016) sugerują statusy gatunków dla wyróżnianych 3 grup podgatunków; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Dendrocolaptes certhia: Santana et al. (2021a) sugerują statusy gatunków dla wyróżnianych grup podgatunków; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Dendrocolaptes (picumnus) transfasciatus: Santana et al. (2021a,b) sugerują status gatunku dla tego taksonu; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Hylexetastes uniformis: gatunek ostatnio wyodrębniony z H. perrotii (Azuaje‐Rodríguez et al., 2020); split przyjęty przez SACC (Remsen et al., 2021).

Xiphorhynchus atlanticus: gatunek ostatnio wyodrębniony z X. fuscus; zob. Cabanne et al. (2014) i García et al. (2018); split przyjęty przez SACC (Remsen et al.).

Dendroplex: Raposo et al. (2018) sugerują, iż nazwa Dendroplex Swainson, 1827 stanowi w rzeczywistości synonim innej nazwy rodzajowej - Xiphorhynchus Swainson, 1827, w związku z czym zaproponowali nową nazwę rodzajową dla gatunków obecnie umieszczanych w rodzaju "Dendroplex" - Paludicolaptes (m.); potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Dendroplex kienerii: syn. D. necopinus Zimmer,JT, 1934.

Lepidocolaptes duidae, L. fuscicapillus, L. fatimalimae: gatunki ostatnio wyodrębnione z L. albolineatus (Rodrigues et al., 2013); splity zaakceptowane przez SACC (Remsen et al.). L. layardi został za ostatnią decyzją SACC (Remsen et al.) włączony do L. fuscicapillus.

Xenops mexicanus, X. genibarbis: gatunki ostatnio wyodrębnione z X. minutus na podstawie Remsen (2003), Smith,BT et al. (2014), Harvey & Brumfield (2015), del Hoyo & Collar (2016) i Freeman & Montgomery (2017); splity zaakceptowane przez SACC (Remsen et al.).

Xenops rutilans: Dickinson & Christidis (2014) i Elliott (2020) argumentują użycie nazwy rutilus, lecz zob. SACC (Remsen et al.).

Neophilydor: nowy rodzaj ostatnio wyodrębniony z Philydor/Anabazenops na podstawie badań Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2024). Zob. również wcześniejsze badania Derryberry et al. (2020), które sugerowały bliższe pokrewieństwo gatunków umieszczonych w nowym rodzaju z Megaxenops.

Cinclodes fuscus: syn. Cinclodes lopezlanusorum López-Lanús, 2019; takson nie został zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2020)jako osobny gatunek.

Cinclodes comechingonus: opis gatunku opublikowany w sierpniu 1945 r.; zob. Sangster (2020).

Syndactyla (rufosuperciliata) cabanisi: Cabanne et al. (2019) sugerują status gatunku dla tej grupy podgatunkowej.

Philydor contaminatus: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Heliobletus Reichenbach, 1853 (m.) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Harvey et al. (2020).

Dendroma: takson ostatnio wyodrębniony z rodzaju Philydor na podstawie badań Derryberry et al. (2011) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2019) i NACC (Chesser et al., 2020b).

Clibanornis (rubiginosus) watkinsorum: zwykle używana jest nazwa watkinsi, lecz zob. Costa (2017).

Automolus cervinigularis: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. ochrolaemus (Smith,BT et al., 2014, Freeman & Montgomery, 2017); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2024).

Automolus exsertus: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. ochrolaemus (Smith,BT et al., 2014, Freeman & Montgomery, 2017); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2018a).

Pseudocolaptes johnsoni: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. lawrencii (Harvey et al., 2020, Forcina et al., 2021); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2022) i NACC (Chesser et al., 2022).

Pseudocolaptes boissonneautii: Dickinson & Christidis (2014) i Elliott (2020) wskazują na potrzebę użycia nazwy gatunkowej boissonneauii.

Aphrastura spinicauda: syn. A. subantarctica Rozzi et al. (2022b) (ostrogonek norowy - Subantarctic Rayadito).

Aphrastura masafuerae: Dickinson & Christidis (2014) i Elliott (2020) wskazują na potrzebę użycia nazwy gatunkowej masafucrae, lecz zob. SACC (Remsen et al.).

Asthenes ayacuchensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. vilcabambae (Hosner et al., 2015b); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2016).

Thripophaga adusta: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Roraimia Chapman, 1929 (f.) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Harvey et al. (2020).

Limnoctites sulphuriferus: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Cranioleuca, lecz zob. Derryberry et al. (2011) i Harvey et al. (2020); zmiana przyjęta przez przez SACC (Remsen et al.).

Cranioleuca (antisiensis) baroni: takson ostatnio zwykle traktowany jako osobny gatunek (np. w Remsen, 2003, Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Sibley & Monroe (1990) i Seeholzer & Brumfield (2018); zob. również Harvey et al. (2020). Zmiana przyjęta przez przez SACC (Remsen et al.).

Cranioleuca dissita: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. vulpina (Ridgely & Gwynne, 1989, Sibley & Monroe, 1990, Derryberry et al., 2011, Harvey et al., 2020); split zaakceptowany przez Chesser et al. (2015).

Mazaria propinqua: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Synallaxis, lecz zob. Derryberry et al. (2011), Claramunt (2014) i Harvey et al. (2020); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2016).

Synallaxis chinchipensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. stictothorax; zob. Tobias et al. (2014), del Hoyo & Collar (2016), Stopiglia et al. (2020) i Harvey et al. (2020). Split przyjęty przez SACC (Remsen et al.).

Synallaxis cinerea: syn. S. whitneyi Pacheco & Gonzaga, 1995; zob. Whitney & Pacheco (2001) i Bauernfeind et al. (2014); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).