Infrarząd: PASSERIDES Nitzsch, 1820

Infrarząd Passerides stanowi ostatnie i zarazem największe odgałęzienie podrzędu Passeri, siostrzane w stosunku do Corvides (zob. m.in. Barker et al., 2002, 2004). Passerides składają się z 7 sukcesywnych odgałęzień ewolucyjnych: Cnemophilida, Melanocharitida, Callaeida, (Eupetida + Petroicida), Sylviida, Muscicapida i Passerida (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021); pokrewieństwo to było do niedawna słabo zbadane (zob. podsumowanie w Cracraft, 2014 i Fjeldså et al., 2020).

Parvorder: CNEMOPHILIDA

Cnemophilida stanowi takson siostrzany do wszystkich kolejnych przedstawicieli infrarzędu Passerides (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021).

Rodzina: CNEMOPHILIDAE Bock, 1963 - PŁATKONOSY - SATINBIRDS

Wersja: 2019-04-17
Peters XV: 181-183 (p. Paradisaeidae: sF)   Wolters III: 217 (p. Paradisaeidae: sF)   S&M: 472 (p. Corvidae)   HBW XIV: 460-462 (p. Paradisaeidae)   H&M4 II: 173 (F)   HBW IC II: 372-373 (F)
2 rodzaje, 3 gatunki
Systematyka: Płatkonosy były dawniej włączane do rodziny cudowronek (Paradisaeidae) (np. Frith & Frith, 2009), lecz zob. m.in. Cracraft & Feinstein (2000), Barker et al. (2004), Zuccon & Ericson (2008) i Aggerbeck et al. (2014).

Rodzaj: Cnemophilus De Vis, 1890 (m.)

Rodzaj: Loboparadisea Rothschild, 1896 (f.)


Parvorder: MELANOCHARITIDA

Takson siostrzany do wszystkich kolejnych przedstawicieli infrarzędu Passerides (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021).

Rodzina: MELANOCHARITIDAE Coates, 1990 - JAGODZIAKI - BERRYPECKERS

Wersja: 2024-01-03
Peters XII: 167-171 (p. Dicaeidae) i 341-344 (p. Meliphagidae)   Wolters IV: 263 (p. Meliphagidae) i 273 (p. Nectariniidae)   S&M: 669 (F)   HBW XIII: 322-338 (F)   H&M4 II: 172-173 (F)   HBW IC II: 370-371 (F)
3 rodzaje, 12 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) za Milá et al. (2021). Rodzaj Melanocharis dawniej był umieszczany w rodzinie kwiatówek (Dicaeidae), a Oedistoma i Toxorhamphus w rodzinie miodojadów (Meliphagidae), lecz zob. m.in. Sibley & Monroe (1990) i Barker et al. (2004). Schodde & Christidis (2014) ostatnio zaproponowali umieszczenie rodzajów Oedistoma i Toxorhamphus w osobnych (nowych) podrodzinach - odpowiednio - Oedistomatinae i Toxorhamphinae; stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodziny wydają się potwierdzać zasadność tego podziału (Oliveros et al., 2019, Milá et al., 2021).

Rodzaj: Oedistoma Salvadori, 1876 (n.)

Rodzaj: Toxorhamphus Stresemann, 1914 (m.)

Rodzaj: Melanocharis Sclater,PL, 1858 (f.)


Parvorder: CALLAEIDA

Takson siostrzany do wszystkich kolejnych przedstawicieli infrarzędu Passerides (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019).

Rodzina: CALLAEIDAE Sundevall, 1836 - KORALNIKI - WATTLEBIRDS

Wersja: 2022-12-28
Peters XV: 157-159 (F)   Wolters III: 219 (F: "Callaeatidae")   S&M: 505 (F: "Callaeatidae")   HBW XIV: 228-241 i VII: 51-52 (F)   H&M4 II: 174 (F)   HBW IC II: 370-371 i 906-907 (F)
3 rodzaje (w tym 1 wymarły), 5 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z miodnikami (Notiomystidae) (zob. m.in. Ewen et al., 2006, Driskell et al., 2007, Zuccon & Ericson, 2012, Gibb et al., 2015). Porządek systematyczny w obrębie koralników za Gibb & Shepherd (2022) i Lubbe et al. (2022).

Rodzaj: Callaeas Forster,JR, 1788 (m.)

Rodzaj: Philesturnus Geoffroy Saint-Hilaire,I, 1832 (m.)

Rodzaj: Heteralocha Cabanis, 1851 (f.)


Rodzina: NOTIOMYSTIDAE Driskell, Christidis, Gill, Boles, Barker & Longmore, 2007 - MIODNIKI - STITCHBIRD

Wersja: 2017-03-24
Peters XII: 400-401 (p. Meliphagidae)   Wolters IV: 256 (p. Meliphagidae)   S&M: 433 (p. Meliphagidae)   HBW XIV: 242-257 (F)   H&M4 II: 174 (F)   HBW IC II: 370-371 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z koralnikami (Callaeidae) (zob. m.in. Ewen et al., 2006, Driskell et al., 2007, Zuccon & Ericson, 2012, Gibb et al., 2015). Miodniki były do niedawna włączane do rodziny miodojadów (Meliphagidae), z którymi nie są blisko spokrewnione.

Rodzaj: Notiomystis Richmond, 1908 (f.)


Parvorder: EUPETIDA

Eupetida są najbliżej spokrewnione z Petroicida i oba stanowią takson siostrzany do wszystkich kolejnych przedstawicieli infrarzędu Passerides (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Takson składa się z trzech monotypowych rodzin stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne (Oliveros et al., 2019); zob. również Jønsson et al. (2007, 2011). Wyróżnione rodziny często są łączone ze sobą (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Fjeldså et al. (2015, 2020) i Oliveros et al. (2019).

Rodzina: EUPETIDAE Bonaparte, 1850 - DŁUGOBIEGI - RAIL-BABBLER

Wersja: 2021-06-29
Peters X: 238 (p. Muscicapidae)   Wolters V: 399 (p. Picathartidae)   S&M: 458 (p. Corvidae)   HBW XII: 348-365 (F)   H&M4 II: 255 (F)   HBW IC II: 372-373 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z sępowronkami (Picathartidae) i skałoskoczkami (Chaetopidae) (Jønsson et al., 2007, 2011, Oliveros et al., 2019). Dawniej do długobiegów zaliczano również rodzaje Andropadus, Psophodes i Ptilorrhoa (np. w Dickinson, 2003). Długobiegi dawniej umieszczane były w takich rodzinach jak tymaliowate (Timaliidae s.l.), pieszaki (Cinclosomatidae), czy też trzaskacze (Psophodidae).

Rodzaj: Eupetes Temminck, 1831 (m.)


Rodzina: PICATHARTIDAE Lowe,PR, 1928 - SĘPOWRONKI - ROCKFOWL

Wersja: 2021-01-16
Peters X: 442 (p. Muscicapidae: sF)   Wolters V: 398-399 (F)   S&M: 505 (F)   HBW XII: 60-69 (F)   H&M4 II: 255 (p. Eupetidae)   HBW IC II: 372-373 (F)
1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z długobiegami (Eupetidae) i skałoskoczkami (Chaetopidae) (Jønsson et al., 2007, 2011, Oliveros et al., 2019). Sępowronki dawniej umieszczane były w takich rodzinach jak krukowate (Corvidae), tymaliowate (Timaliidae s.l.), czy też nawet pokrzewkowate (Sylviidae s.l.).

Rodzaj: Picathartes Lesson, 1828 (m.)


Rodzina: CHAETOPIDAE Fjeldså, Ericson, Johansson & Zuccon, 2015 - SKAŁOSKOCZKI - ROCKJUMPER

Wersja: 2021-01-16
Peters X: 28 (p. Muscicapidae)   Wolters VI: 427 (p. Muscicapidae)   S&M: 505 (p. Picathartidae)   HBW XII: 290-291 (p. Timaliidae)   H&M4 II: 255 (p. Eupetidae)   HBW IC II: 372-373 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z długobiegami (Eupetidae) i sępowronkami (Picathartidae) (Jønsson et al., 2007, 2011, Oliveros et al., 2019). Skałoskoczki były do niedawna często umieszczane w rodzinie tymaliowatych (Timaliidae s.l.) (np. Collar & Robson, 2007).

Rodzaj: Chaetops Swainson, 1832 (m.)


Parvorder: PETROICIDA

Petroicida są najbliżej spokrewnione z Eupetida i oba stanowią takson siostrzany do wszystkich kolejnych przedstawicieli infrarzędu Passerides (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021).

Rodzina: PETROICIDAE Mathews, 1919-20 - SKALINKOWATE - AUSTRALASIAN ROBINS

Wersja: 2024-01-03
Peters X: 28-30 i 160-161 (p. Muscicapidae), XI: 556-583 (F: "Eopsaltriidae")   Wolters VI: 402-404 (p. Pachycephalidae: sF - "Eopsaltriinae") i 404 (Drymodidae)   S&M: 444-448 (F: "Eopsaltriidae")   HBW XII: 438-488 (F)   H&M4 II: 255-261 (F)   HBW IC II: 372-379 (F)
6 podrodzin, 19 rodzajów, 51 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na Christidis et al. (2011, 2012) i Loynes et al. (2009, 2011); zob. też Norman et al. (2009a). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Petroica za Kearns et al. (2019a,b).

Podrodzina: AMALOCICHLINAE Christidis, Irestedt, Rowe, Boles & Norman, 2012 - PIECHOTKI

Rodzaj: Amalocichla De Vis, 1892 (f.)

Podrodzina: PACHYCEPHALOPSINAE Christidis, Irestedt, Rowe, Boles & Norman, 2012 - GWIZDÓWKI

Rodzaj: Pachycephalopsis Salvadori, 1879 (f.)

Podrodzina: PETROICINAE Mathews, 1919-20 - SKALINKI

Rodzaj: Eugerygone Finsch, 1901 (f.)

Rodzaj: Petroica Swainson, 1830 (f.)

Podrodzina: MICROECINAE Loynes, Joseph & Keogh, 2011 - MUCHÓWECZKI

Rodzaj: Kempiella Mathews, 1913 (f.)

Rodzaj: Devioeca Mathews, 1925 (f.)

Rodzaj: Cryptomicroeca Christidis, Irestedt, Rowe, Boles & Norman,JA, 2012 (f.)

Rodzaj: Monachella Salvadori, 1874 (f.)

Rodzaj: Microeca Gould, 1841 (f.)

Podrodzina: DRYMODINAE Schodde & Mason, 1999 - KRZAKORY

Rodzaj: Drymodes Gould, 1841 (f.)

Podrodzina: EOPSALTRIINAE Mathews, 1946 - GWIZDACZE

Rodzaj: Plesiodryas Mathews, 1920 (f.)

Rodzaj: Poecilodryas Gould, 1865 (f.)

Rodzaj: Heteromyias Sharpe, 1879 (m.)

Rodzaj: Gennaeodryas Mathews, 1920 (f.)

Rodzaj: Eopsaltria Swainson, 1832 (f.)

Rodzaj: Quoyornis Mathews, 1912 (m.)

Rodzaj: Tregellasia Mathews, 1912 (f.)

Rodzaj: Melanodryas Gould, 1865 (f.)

Rodzaj: Peneothello Mathews, 1920 (f.)


Parvorder: SYLVIIDA

Takson siostrzany w stosunku do (Muscicapida + Passerida) (Prum et al., 2015, Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Sylviida składają się z następujących sukcesywnych odgałęzień: Stenostiroidea (Hyliotidae, Stenostiridae), Paroidea (Paridae, Remizidae), Alaudoidea (Alaudidae, Panuridae), Nicatoridae, Macrosphenidae i Cisticolidae, w przypadku pozostałych przedstawicieli Sylviida możemy wyróżnić 4 grupy, których wzajemne pokrewieństwo nie jest jasne - Acrocephaloidea (Acrocephalidae, Locustellidae, Donacobiidae, Bernieridae), Pnoepygidae, Hirundinidae i (Aegithaloidea + Sylvioidea) (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021).

Nadrodzina: STENOSTIROIDEA Fuchs, Pasquet, Couloux, Fjeldså & Bowie, 2009

Takson zdefiniowany na podstawie wyników badań Moyle et al. (2016), Oliveros et al. (2019) i Kuhl et al. (2021), siostrzany w stosunku do wszystkich pozostałych przedstawicieli Sylviida. Fjeldså et al. (2020) umieszczają aksamitniki w osobnej nadrodzinie - Hyliotoidea.

Rodzina: HYLIOTIDAE Fjeldså, 2014 - AKSAMITNIKI - HYLIOTAS

Wersja: 2021-01-16
Peters XI: 219-221 (p. Sylviidae)   Wolters III: 235 (p. Laniidae)   S&M: 624 (p. Sylviidae)   HBW XI: 640 i 642-643 (p. Sylviidae)   H&M4 II: 424 (F)   HBW IC II: 380-381 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z owadówkami (Stenostiridae) (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Aksamitniki były do niedawna włączane do różnych rodzin - muchołówkowatych (Muscicapidae), monarkach (Monarchidae), dzierzbikach (Malaconotidae), krępaczkach (Platysteiridae) i ostatnio (np. Bairlein et al., 2006) w pokrzewkowatych (Sylviidae), z którymi nie są blisko spokrewnione (zob. m.in. Fuchs et al., 2006a, 2009, Johansson et al., 2008a, Alström et al., 2014).

Rodzaj: Hyliota Swainson, 1837 (f.)


Rodzina: STENOSTIRIDAE Fuchs, Pasquet, Couloux, Fjeldså & Bowie, 2009 - OWADÓWKI - FAIRY-FLYCATCHER AND CRESTED-FLYCATCHERS

Wersja: 2021-01-16
Peters XI: 172-173 (p. Sylviidae), 373-375 (p. Muscicapidae), 467-469 i 531 (p. Monarchidae)   Wolters IV: 246-247 i 253 (p. Monarchidae), V: 378 (p. Sylviidae) i VI: 402 (p. Pachycephalidae)   S&M: 444 i 490-491 (p. "Eopsaltriidae" = Petroicidae), 485 (p. Corvidae) i 616 (p. Sylviidae)   HBW XI: 118, 126, 158 i 162-163 (p. Muscicapidae), 222-223 (p. Rhipiduridae) i 324-327 (p. Monarchidae)   H&M4 II: 425 (F)   HBW IC II: 380-381 (F)
4 rodzaje, 9 gatunków
Systematyka: Owadówki są najbliżej spokrewnione z aksamitnikami (Hyliotidae) (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Rodzina zdefiniowana na podstawie badań Fuchs et al. (2009) i Nguembock et al. (2008c); zob. również Barker et al. (2004), Beresford et al. (2005) i Johansson et al. (2008a). Owadówki składają się z rodzajów umieszczanych do niedawna w różnych rodzinach: Chelidorhynx - w wachlarzówkach (Rhipiduridae) (np. Boles, 2006), Stenostira - pokrzewkowatych (Sylviidae) (np. Bairlein et al., 2006) lub w muchołówkowatych (Muscicapidae), Culicicapa - muchołówkowatych (Muscicapidae) (np. Taylor & Clement, 2006) lub w monarkach (Monarchidae) i Elminia - monarkach (Monarchidae) (np. Coates et al., 2006).

Rodzaj: Stenostira Cabanis & Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Chelidorhynx Blyth, 1843 (m.)

Rodzaj: Culicicapa Swinhoe, 1871 (f.)

Rodzaj: Elminia Bonaparte, 1854 (f.)


Nadrodzina: PAROIDEA Vigors, 1825

Takson składający się z dwóch blisko spokrewnionych rodzin (zob. m.in. Barker et al., 2004, Johansson et al., 2008), siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli Sylviida (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Wcześniej sugerowane bliższe pokrewieństwo Paroidea z owadówkami (Stenostiridae) (Barker et al., 2004, Fregin et al., 2012, Claramunt & Cracraft, 2015) nie zostało potwierdzone.

Rodzina: PARIDAE Vigors, 1825 - SIKORY - TITS, CHICKADEES

Wersja: 2020-07-21
Peters XII: 69 (p. Remizidae) i 70-124 (F), XV: 255-256 (p. Corvidae)   Wolters III: 223 (p. Corvidae) i V: 383-385 (Cephalopyridae, F)   S&M: 468 (p. Corvidae) i 567-572 (F)   HBW XII: 662-750 (F) i XIII: 68 i 74-75 (p. Remizidae)   H&M4 II: 426-433 (F)   HBW IC II: 380-391 (F)
14 rodzajów, 58 gatunków
Systematyka: Rodzina blisko spokrewniona z remizami (Remizidae) (zob. m.in. Barker et al., 2004). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Johansson et al. (2013); zob. również James et al. (2003), Gill et al. (2005), Martens et al. (2006) i Tietze & Borthakur (2012). Rodzaj Pseudopodoces był do niedawna umieszczany w rodzinie krukowatych (Corvidae) (np. Sibley & Monroe, 1990), natomiast rodzaj Cephalopyrus w rodzinie remizów (Remizidae).

Rodzaj: Cephalopyrus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Sylviparus Burton,E, 1836 (m.)

Rodzaj: Melanochlora Lesson, 1839 (f.)

Rodzaj: Pardaliparus Selys-Longchamps, 1884 (m.)

Rodzaj: Periparus Selys-Longchamps, 1884 (m.)

Rodzaj: Baeolophus Cabanis, 1851 (m.)

Rodzaj: Lophophanes Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Sittiparus Selys-Longchamps, 1884 (m.)

Rodzaj: Poecile Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Cyanistes Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Pseudopodoces Sarudny & von Loudon, 1902 (m.)

Rodzaj: Parus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Machlolophus Cabanis, 1851 (m.)

Rodzaj: Melaniparus Bonaparte, 1850 (m.)


Rodzina: REMIZIDAE Olphe-Galliard, 1891 - REMIZY - PENDULINE TITS

Wersja: 2017-08-22
Peters XII: 62-69 (F)   Wolters IV: 279-280 (F, Auriparidae)   S&M: 565 (p. Certhiidae) i 566-567 (p. Paridae: sF)   HBW XIII: 52-74 (F)   H&M4 II: 433-434 (F)   HBW IC II: 390-393 (F)
3 rodzaje, 10 gatunków
Systematyka: Rodzina blisko spokrewniona z sikorami (Paridae) (zob. m.in. Barker et al., 2004). Pokrewieństwo w obrębie rodziny stosunkowo słabo zbadane. Często umieszczany wśród remizów rodzaj Cephalopyrus okazał się być bliżej spokrewniony z sikorami (Paridae) (zob. Tietze & Borthakur, 2012). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Remiz za Barani-Beiranvand et al. (2017).

Rodzaj: Remiz Jarocki, 1819 (m.)

Rodzaj: Anthoscopus Cabanis, 1851 (m.)

Rodzaj: Auriparus Baird,SF, 1864 (m.)


Nadrodzina: ALAUDOIDEA Vigors, 1825

Takson składający się z dwóch blisko spokrewnionych rodzin (zob. m.in. Ericson & Johansson, 2003, Alström et al., 2006, Johansson et al., 2008, Fregin et al., 2012, Alström et al., 2014), siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli Sylviida (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Fjeldså et al. (2020) umieszczają przedstawicieli nadrodziny Alaudoidea w szeroko zdefiniowanej nadrodzinie Sylvioidea.

Rodzina: ALAUDIDAE Vigors, 1825 - SKOWRONKI - LARKS

Wersja: 2024-01-04
Peters IX: 3-80 (F)   Wolters IV: 309-314 (F)   S&M: 648-656 (F)   HBW IX: 496-601 (F)   H&M4 II: 435-447 (F)   HBW IC II: 392-407 (F)
24 rodzaje, 100 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Alström et al. (2023); zob. również Alström et al. (2013b) i Stervander et al. (2020). Alström et al. (2023) zaproponowali podział rodziny na 3 podrodziny: Certhilaudinae Le Maout, 1852 (Alaemon, Chersomanes, Ammomanopsis, Certhilauda, Pinarocorys, Ramphocoris, Ammomanes, Eremopterix), Mirafrinae Bianchi, 1905 (Calendulauda, Heteromirafra, Mirafra, Plocealauda, Amirafra, Corypha) i Alaudinae Vigors, 1825 (pozostałe rodzaje). Systematyka szeregu gatunków wymaga dalszych badań (zob. de Juana et al., 2004, Stervander et al., 2020, Alström et al., 2023). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Eremopterix, Calendulauda, Mirafra, Plocealauda, Amirafra, Corypha, Calandrella i Galerida za Alström et al. (2023), Calendulauda i Spizocorys za Stervander et al. (2020) i Alström et al. (2023).

Rodzaj: Alaemon Keyserling & Blasius,JH, 1840 (m.)

Rodzaj: Chersomanes Cabanis, 1851 (f.)

Rodzaj: Ammomanopsis Bianchi, 1905 (f.)

Rodzaj: Certhilauda Swainson, 1827 (f.)

Rodzaj: Pinarocorys Shelley, 1902 (f.)

Rodzaj: Ramphocoris Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Ammomanes Cabanis, 1851 (f.)

Rodzaj: Eremopterix Kaup, 1836 (m.)

Rodzaj: Calendulauda Blyth, 1855 (f.)

Rodzaj: Heteromirafra Grant,CHB, 1913 (f.)

Rodzaj: Mirafra Horsfield, 1821 (f.)

Rodzaj: Plocealauda Alström, Mohammadi, Enbody, Irestedt, Engelbrecht, Crochet, Guillaumet, Rancilhac, Tieleman, Olsson, Donald & Stervander, 2023 (f.) S

Rodzaj: Amirafra Bianchi, 1906 (f.) S

Rodzaj: Corypha Gray,GR, 1840 (f.) S

Rodzaj: Melanocorypha Boie, 1828 (f.)

Rodzaj: Chersophilus Sharpe, 1890 (m.)

Rodzaj: Eremalauda Sclater,WL, 1926 (f.)

Rodzaj: Alaudala Horsfield & Moore,F, 1856 (f.)

Rodzaj: Eremophila Boie, 1828 (f.)

Rodzaj: Calandrella Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Lullula Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Spizocorys Sundevall, 1872 (f.)

Rodzaj: Alauda Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Galerida Boie, 1828 (f.)


Rodzina: PANURIDAE Des Murs, 1860 - WĄSATKI - BEARDED REEDLING

Wersja: 2017-03-25
Peters X: 430 (p. Muscicapidae)   Wolters V: 386 (p. Paradoxornithidae)   S&M: 645 (p. Sylviidae)   HBW XII: 308-309 (p. Paradoxornithidae)   H&M4 II: 447 (F)   HBW IC II: 406-407 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina do niedawna często umieszczana w rodzinie tymaliowatych (Timaliidae) (np. Dickinson, 2003) lub ogoniatek (Paradoxornithidae) (np. Robson, 2007), z którymi nie jest blisko spokrewniona.

Rodzaj: Panurus Koch, 1816 (m.)


Rodzina: NICATORIDAE Cracraft, Beresford & Barker, 2014 - NIKATORY - NICATORS

Wersja: 2021-01-16
Peters IX: 274-275 (p. Pycnonotidae)   Wolters III: 232 (p. Laniidae)   S&M: 589 (p. Pycnonotidae)   HBW X: 246-248 (p. Pycnonotidae)   H&M4 II: 434-435 (F)   HBW IC II: 406-407 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Nikatory były dawniej włączane do bilbili (Pycnonotidae) (np. Sibley & Monroe, 1990, Fishpool & Tobias, 2005), stanowią takson siostrzany do wszystkich kolejnych przedstawicieli Sylviida (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021); zob. również wcześniejsze badania Beresford et al. (2005), Johansson et al. (2008), Fuchs et al. (2009), Fregin et al. (2012), Alström et al. (2014) i Selvatti et al. (2015).

Rodzaj: Nicator Hartlaub & Finsch, 1870 (m.)


Rodzina: MACROSPHENIDAE Fregin, Haase, Olsson & Alström, 2012 - KRÓTKOSTERKI - CROMBECS, LONGBILLS AND ALLIES

Wersja: 2021-01-16
Peters XI: 24, 34-37 i 207-217 (p. Sylviidae)   Wolters V: 369, 370, 376 i 378 (p. Sylviidae)   S&M: 610, 612 i 619 (p. Sylviidae)   HBW XI: 598, 602, 606, 611, 640-642 i 686-689 (p. Sylviidae), XII: 288 i 290 (p. Timaliidae)   H&M4 II: 447-449 (F)   HBW IC II: 406-411 (F)
6 rodzajów, 18 gatunków
Systematyka: Rodzina ostatnio wyodrębniona z pokrzewkowatych s.l. (Sylviidae) (Beresford et al., 2005, Alström et al., 2006, Johansson et al., 2008, Fregin et al., 2012), stanowiąca takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli Sylviida (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Potrzeba dalszych badań dla określenia pokrewieństwa w obrębie rodziny. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Sylvietta za Huntley & Voelker (2017).

Rodzaj: Sylvietta Lafresnaye, 1839 (f.)

Rodzaj: Cryptillas Oberholser, 1899 (f.)

Rodzaj: Achaetops Roberts, 1922 (m.)

Rodzaj: Sphenoeacus Strickland, 1841 (m.)

Rodzaj: Melocichla Hartlaub, 1857 (f.)

Rodzaj: Macrosphenus Cassin, 1859 (m.)


Rodzina: CISTICOLIDAE Sundevall, 1872 - CHWASTÓWKOWATE - CISTICOLAS

Wersja: 2024-01-26
Peters X: 299-301 i 326 (p. Muscicapidae), XI: 31-32, 84-125, 128-175, 178-205 i 218 (p. Sylviidae)   Wolters V: 371-379 (p. Sylviidae) i 390 (p. Timaliidae)   S&M: 592-601 (F), 611, 616-618, 635 i 637 (p. Sylviidae)   HBW XI: 378-490 (F), 682-685 (p. Sylviidae), XII: 178 i 180-181 (p. Timaliidae), XVII: 220   H&M4 II: 449-464 (F)   HBW IC II: 410-431 (F)
4 podrodziny, 26 rodzajów, 147 gatunków
Systematyka: Takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli Sylviida (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019); zob. również Kuhl et al. (2021), gdzie rodzina ta stanowi takson siostrzany do (Donacobiidae + Locustellidae). Chwastówkowate były dawniej włączane do rodziny pokrzewkowatych (Sylviidae), lecz zob. m.in. Alström et al. (2006), Johansson et al. (2008) i Fregin et al. (2012). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na Olsson et al. (2013a); zob. też Nguembock et al. (2007, 2008b, 2012). Rodzaj Laticilla, tradycyjnie włączany do rodzaju Prinia (P. burnesii, P. cinerascens), okazał się być przedstawicielem rodziny dżunglaków (Pellorneidae) (Olsson et al., 2013a). Często włączany do Cisticolidae rodzaj Graueria okazał się być najbliżej spokrewniony z Acrocephalidae (Oliveros et al., 2019). Rodzaj Micromacronus był do niedawna umieszczany w rodzinie tymaliowatych (Timaliidae), lecz zob. Oliveros et al. (2012) i Olsson et al. (2013a). Rodzaj Rhopophilus (czasami umieszczany w rodzinie chwastówkowatych) został przeniesiony do rodziny pokrzewkowatych (Sylviidae) (zob. Alström et al., 2006). Badania Nguembock et al. (2012) sugerują, iż obecnie zdefiniowany rodzaj Camaroptera nie jest monofiletyczny; potrzeba dalszych badań. Pozycja systematyczna Orthotomus chaktomuk za Fuchs & Zuccon (2018) (status gatunku wymaga dalszych badań). Systematyka szeregu gatunków niejasna (zob. Ryan et al., 2006, Eaton et al., 2016).

Podrodzina: NEOMIXINAE Olsson, Irestedt, Sangster, Ericson & Alström, 2013a - MALGASIKI

Rodzaj: Neomixis Sharpe, 1881 (f.)

Podrodzina: EREMOMELINAE Sharpe, 1883 - POPIELATKI

Rodzaj: Eremomela Sundevall, 1850 (f.)

Rodzaj: Drymocichla Hartlaub, 1881 (f.)

Rodzaj: Schistolais Wolters, 1980 (f.)

Rodzaj: Urolais Alexander, 1903 (m.)

Rodzaj: Artisornis Friedmann, 1928 (m.)

Rodzaj: Oreolais Nguembock, Fjeldså, Couloux, Cruaud & Pasquet, 2008 (m.)

Rodzaj: Oreophilais Clancey, 1991 (m.)

Rodzaj: Phragmacia Brooke & Dean, 1990 (f.)

Rodzaj: Apalis Swainson, 1833 (f.)

Rodzaj: Phyllolais Hartlaub, 1881 (f.)

Rodzaj: Spiloptila Sundevall, 1872 (f.)

Rodzaj: Poliolais Alexander, 1903 (m.)

Rodzaj: Calamonastes Sharpe, 1883 (m.)

Rodzaj: Camaroptera Sundevall, 1850 (f.)

Rodzaj o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie (genus incertae sedis):

Rodzaj: Micromacronus Amadon, 1962 (m.)

Podrodzina: CISTICOLINAE Sundevall, 1872 - CHWASTÓWKI

Rodzaj: Scepomycter Grant,CHB & Mackworth-Praed, 1941 (m.)

Rodzaj: Euryptila Sharpe, 1883 (f.)

Rodzaj: Incana Lynes, 1930 (f.)

Rodzaj: Malcorus Smith,A, 1829 (m.)

Rodzaj: Hypergerus Reichenbach, 1850 (m.)

Rodzaj: Eminia Hartlaub, 1881 (f.)

Rodzaj: Cisticola Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Bathmocercus Reichenow, 1895 (m.)

Podrodzina: PRINIINAE Roberts, 1922 - PRINIE

Rodzaj: Prinia Horsfield, 1821 (f.)

Rodzaj: Orthotomus Horsfield, 1821 (m.)


Nadrodzina: ACROCEPHALOIDEA Salvin, 1882 (1838)

Grupa 4 blisko spokrewnionych rodzin stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne (Oliveros et al., 2019), lecz zob. również Kuhl et al. (2021); pokrewieństwo tej grupy w stosunku do pozostałych przedstawicieli Sylviida - Pnoepygidae, Hirundinidae i (Aegithaloidea + Sylvioidea) jest niejasne (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019). Przynależność Acrocephalidae do nadrodziny, jak również pokrewieństwo pomiędzy pozostałymi 3 rodzinami było do niedawna nierozstrzygnięte (zob. m.in. Johansson et al., 2008, Irestedt et al., 2011, Fregin et al., 2012, Alström et al., 2014, Moyle et al., 2016). Fjeldså et al. (2020) umieszczają przedstawicieli nadrodziny Acrocephaloidea w szeroko zdefiniowanej nadrodzinie Sylvioidea.

Rodzina: ACROCEPHALIDAE Salvin, 1882 - TRZCINIAKI - BRUSH, REED AND SWAMP WARBLERS

Wersja: 2021-06-30
Peters XI: 32-34, 56-84 i 196 (p. Sylviidae)   Wolters V: 365-368, 370 i 375 (p. Sylviidae)   S&M: 611-616 i 618 (p. Sylviidae: sF)   HBW XI: 606, 609-610, 612, 616-639 i 682 (p. Sylviidae)   H&M4 II: 454 (p. Cisticolidae) i 471-475 (F) i   HBW IC II: 410-411 (p. Macrosphenidae), 430-437 i 908-909 (F)
7 rodzajów, 60 gatunków (w tym 6 wymarłych)
Systematyka: Trzciniaki były do niedawna włączane do rodziny pokrzewkowatych (Sylviidae) (np. Bairlein et al., 2006), lecz zob. m.in. Alström et al. (2006), Johansson et al. (2008) i Fregin et al. (2012). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Fregin et al. (2009), Cibois et al. (2007, 2011), Fleischer et al. (2007) i Saitoh et al. (2012); zob. też Leisler et al. (1997), Helbig & Seibold (1999) i Arbabi et al. (2014). Rodzaj Graueria włączony do trzciniaków na podstawie badań Oliveros et al. (2019); być może powinien być on umieszczony w osobnej (pod)rodzinie. Niepublikowane badania w Fjeldså et al. (2020) sugerują, iż obecnie zdefiniowany rodzaj Acrocephalus nie jest monofiletyczny względem rodzajów Calamonastides i Hippolais. Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Nesillas za Fuchs et al. (2016).

Rodzaj: Graueria Hartert,E, 1908 (f.)

Rodzaj: Nesillas Oberholser, 1899 (f.)

Rodzaj: Calamonastides Grant,CHB & Mackworth-Praed, 1940 (m.)

Rodzaj: Arundinax Blyth, 1845 (m.) N

Rodzaj: Iduna Keyserling & Blasius,JH, 1840 (f.)

Rodzaj: Hippolais Conrad, 1827 (f.)

Rodzaj: Acrocephalus Naumann,JA & Naumann,JF, 1811 (m.)


Rodzina: LOCUSTELLIDAE Bonaparte, 1854 - ŚWIERSZCZAKI - BUSH WARBLERS

Wersja: 2024-01-05
Peters X: 290 i 427-428 (p. Muscicapidae), XI: 17-30, 32 i 37-56 (p. Sylviidae)   Wolters V: 368-371 (p. Sylviidae), 382 (p. Illadopseidae) i 391 (p. Timaliidae)   S&M: 592 (p. Pycnonotidae), 610-613, 625-626 i 634 (p. Sylviidae)   HBW XI: 576-585, 598-609 i 612-616 (p. Sylviidae), XII: 202 i 204-205 (p. Timaliidae)   H&M4 II: 464-469 (F)   HBW IC II: 438-447 i 908-909 (F)
10 rodzajów, 65 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rodzina siostrzana w stosunku do (Donacobiidae + Bernieridae) (Oliveros et al., 2019). Świerszczaki były do niedawna umieszczane w rodzinie pokrzewkowatych (Sylviidae) (np. Bairlein et al., 2006), lecz zob. m.in. Alström et al. (2006), Johansson et al. (2008) i Fregin et al. (2012). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Alström et al. (2018b); zob. również Drovetski et al. (2004), Alström et al. (2011b) i Oliveros et al. (2012). Rodzaje Robsonius i Malia były do niedawna umieszczane w rodzinie tymaliowatych (Timaliidae), lecz zob. Oliveros et al. (2012) i Alström et al. (2018b). Badania Alström et al. (2018b) sugerują, iż rodzaj Schoenicola może nie być monofiletyczny; potrzeba dalszych badań. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Locustella, Poodytes, Cincloramphus i Bradypterus za Alström et al. (2018b). Badania Alström et al. (2018b) sugerują potrzebę rewizji taksonomicznej grupy gatunków Cincloramphus timoriensis-C. macrurus.

Rodzaj: Robsonius Collar, 2006 (m.)

Rodzaj: Helopsaltes Alström, Cibois, Irestedt, Zuccon, Gelang, Fjeldså, Andersen, Moyle, Pasquet & Olsson, 2018 (m.) S

Rodzaj: Locustella Kaup, 1829 (f.)

Rodzaj: Poodytes Cabanis, 1851 (m.)

Rodzaj: Malia Schlegel, 1880 (f.)

Rodzaj: Cincloramphus Gould, 1838 (m.) S

Rodzaj: Elaphrornis Legge, 1879 (m.)

Rodzaj: Schoenicola Blyth, 1844 (m.)

Rodzaj: Megalurus Horsfield, 1821 (m.)

Rodzaj: Bradypterus Swainson, 1837 (m.)


Rodzina: DONACOBIIDAE Aleixo & Pacheco, 2006 - MIMIKI - DONACOBIUS

Wersja: 2019-04-24
Peters IX: 456-457 (p. Mimidae)   Wolters VI: 429 (p. Mimidae)   S&M: 557 (p. Certhiidae)   HBW X: 444 i 447 (p. Troglodytidae)   H&M4 II: 469 (F)   HBW IC II: 446-447 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Mimiki były do niedawna włączane do rodziny strzyżyków (Troglodytidae) (np. Kroodsma & Brewer, 2005) lub przedrzeźniaczy (Mimidae), lecz zob. m.in. Alström et al. (2006), Johansson et al. (2008) i Fregin et al. (2012). Rodzina najbliżej spokrewniona z madagaskarniczkami (Bernieridae) (Oliveros et al., 2019).

Rodzaj: Donacobius Swainson, 1831 (m.)


Rodzina: BERNIERIDAE Cibois, David, Gregory & Pasquet, 2010 - MADAGASKARNICZKI - MADAGASCAR WARBLERS/TETRAKAS & ALLIES

Wersja: 2019-04-24
Peters IX: 271-272 (p. Pycnonotidae), X: 429 i 301 (p. Muscicapidae), XI: 34 i 205 (p. Sylviidae)   Wolters III: 240 (p. Pycnonotidae), V: 370 i 377 (p. Sylviidae), 382 (p. Illadopseidae) i 390 (p. Timaliidae)   S&M: 588 (p. Pycnonotidae), 612, 618, 635 i 644-645 (p. Sylviidae)   HBW X: 246 i 248-250 (p. Pycnonotidae), XI: 420 (p. Cisticolidae), 606, 611, 640, 644-645, 686 i 689 (p. Sylviidae)   H&M4 II: 470 (F)   HBW IC II: 446-449 (F)
8 rodzajów, 11 gatunków
Systematyka: Nowo zdefiniowana rodzina składająca się z rodzajów wcześniej włączanych do pokrzewkowatych (Sylviidae) (Cryptosylvicola, Hartertula, Thamnornis, Crossleyia, Randia), tymaliowatych (Timaliidae) (Oxylabes) i bilbili (Pycnonotidae) (Bernieria, Xanthomixis) (zob. Cibois et al., 1999, 2001, 2010, Johansson et al., 2008, Fregin et al., 2012). Madagaskarniczki są najbliżej spokrewnione z mimikami (Donacobiidae) (Oliveros et al., 2019). Pozycja systematyczna rodzaju Randia wymaga badań.

Rodzaj: Oxylabes Sharpe, 1870 (m.)

Rodzaj: Bernieria Pucheran, 1855 (f.)

Rodzaj: Hartertula Stresemann, 1925 (f.)

Rodzaj: Thamnornis Milne-Edwards,A & Grandidier,A, 1882 (m.)

Rodzaj: Xanthomixis Sharpe, 1881 (f.)

Rodzaj: Crossleyia Hartlaub, 1877 (f.)

Rodzaj: Cryptosylvicola Goodman, Langrand & Whitney, 1996 (m.)

Rodzaj: Randia Delacour & Berlioz, 1931 (f.)


Rodzina: PNOEPYGIDAE Gelang, Cibois, Pasquet, Olsson, Alström & Ericson, 2009 - SKĄPOOGONKI - WREN BABBLERS/CUPWINGS

Wersja: 2021-01-16
Peters X: 293-295 (p. Muscicapidae)   Wolters V: 391 (p. Timaliidae)   S&M: 634 (p. Sylviidae)   HBW XII: 172 i 176-177 (p. Timaliidae)   H&M4 II: 475-476 (F)   HBW IC II: 438-439 (F)
1 rodzaj, 4 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina do niedawna włączana do rodziny tymaliowatych (Timaliidae), lecz zob. m.in. Gelang et al. (2009) i Fregin et al. (2012). Pokrewieństwo rodziny w stosunku do Acrocephaloidea, Hirundinidae i (Aegithaloidea + Sylvioidea) wymaga dalszych badań (zob. Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Pnoepyga za Päckert et al. (2013a).

Rodzaj: Pnoepyga Hodgson, 1844 (f.)


Rodzina: HIRUNDINIDAE Rafinesque, 1815 - JASKÓŁKOWATE - SWALLOWS

Wersja: 2023-09-29
Peters IX: 80-129 (F)   Wolters VI: 438-442 (F)   S&M: 572-581 (F)   HBW IX: 602-685 (F)   H&M4 II: 476-484 (F)   HBW IC II: 448-461 (F)
2 podrodziny, 20 rodzajów, 85 gatunków
Systematyka: Rodzina o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie w stosunku do pozostałych przedstawicieli Sylviida (zob. m.in. Barker et al., 2004, Alström et al., 2006, Johansson et al., 2008, Treplin et al., 2008, Fregin et al., 2012, Alström et al., 2014, Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na Sheldon et al. (2005); zob. również de Silva et al. (2018).

Podrodzina: PSEUDOCHELIDONINAE Shelley, 1896 - JASKÓLNIKI

Rodzaj: Pseudochelidon Hartlaub, 1861 (f.)

Podrodzina: HIRUNDININAE Rafinesque, 1815 - JASKÓŁKI

Rodzaj: Cheramoeca Cabanis, 1851 (f.)

Rodzaj: Pseudhirundo Roberts, 1922 (f.)

Rodzaj: Psalidoprocne Cabanis, 1851 (f.) S

Rodzaj: Delichon Moore,F, 1854 (n.)

Rodzaj: Petrochelidon Cabanis, 1851 (f.)

Rodzaj: Cecropis Boie, 1826 (f.)

Rodzaj: Hirundo Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Ptyonoprogne Reichenbach, 1850 (f.)

Rodzaj: Neophedina Roberts, 1922 (f.)

Rodzaj: Phedina Bonaparte, 1855 (f.)

Rodzaj: Phedinopsis Wolters, 1971 (f.)

Rodzaj: Riparia Forster,T, 1817 (f.)

Rodzaj: Tachycineta Cabanis, 1851 (f.)

Rodzaj: Progne Boie, 1826 (f.)

Rodzaj: Stelgidopteryx Baird,SF, 1858 (f.)

Rodzaj: Pygochelidon Baird,SF, 1865 (f.)

Rodzaj: Alopochelidon Ridgway, 1903 (f.)

Rodzaj: Atticora Gould, 1842 (f.)

Rodzaj: Orochelidon Ridgway, 1903 (f.)


Nadrodzina: AEGITHALOIDEA Reichenbach, 1849-50

Grupa 4 blisko spokrewnionych rodzin stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne, siostrzana w stosunku do nadrodziny Sylvioidea (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021); zob. również Alström et al. (2006), Johansson et al. (2008), Irestedt et al. (2011), Fregin et al. (2012) i Alström et al. (2014). Fjeldså et al. (2020) umieszczają przedstawicieli nadrodziny Aegithaloidea w szeroko zdefiniowanej nadrodzinie Sylvioidea.

Rodzina: PHYLLOSCOPIDAE Jerdon, 1863 - ŚWISTUNKI - OLD WORLD LEAF WARBLERS

Wersja: 2024-01-06
Peters XI: 221-262 (p. Sylviidae)   Wolters V: 361-364 (p. Sylviidae)   S&M: 620-624 (p. Sylviidae)   HBW XI: 646-679 (p. Sylviidae) i XVII: 220-221   H&M4 II: 497-503 (F)   HBW IC II: 482-491 (F)
4 rodzaje, 81 gatunków
Systematyka: Świstunki były do niedawna włączane do rodziny pokrzewkowatych (Sylviidae) (np. Dickinson, 2003, Bairlein et al., 2006), lecz zob. m.in. Alström et al. (2006) i Johansson et al. (2008). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na Alström et al. (2018a), badaniach Olsson et al. (2004, 2005) i Johansson et al. (2007a); zob. też Martens et al. (2008), Päckert et al. (2009a) i Tietze et al. (2015). Alström et al. (2018a) sugerują wyróżnienie tylko jednego rodzaju w obrębie rodziny (Phylloscopus), lecz stwierdzone głębokie różnice genetyczne wskazują na potrzebę wyróżnienie min. 4 rodzajów. Martens (2010) obszernie podsumował obecny stan wiedzy na temat systematyki azjatyckich przedstawicieli rodziny świstunek. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Abrornis, Phylloscopus i Seicercus za Alström et al. (2018a).

Rodzaj: Rhadina Billberg, 1828 (f.)

Rodzaj: Abrornis Gray,JE & Gray,GR, 1847 (m.)

Rodzaj: Phylloscopus Boie, 1826 (m.)

Rodzaj: Seicercus Swainson, 1837 (m.)


Rodzina: HYLIIDAE Bannerman, 1923 - POKRZEWCZYKI - HYLIAS

Wersja: 2021-01-16
Peters XI: 221 (p. Sylviidae) i XIV: 389-390 (p. Estrildidae)   Wolters IV: 279 (F, Pholidornithidae)   S&M: 567 (p. Paridae) i 620 (p. Sylviidae)   HBW XI: 640 i 643 (p. Sylviidae), XIII: 68 i 75 (p. Remizidae)   H&M4 II: 507 (p. Cettiidae)   HBW IC II: 496-497 (p. Cettiidae)
2 rodzaje, 2 gatunki
Systematyka: Pokrzewczyki były do niedawna włączane do rodziny pokrzewkowatych (Sylviidae) (np. Dickinson, 2003, Bairlein et al., 2006) lub jako genera incertae sedis w wierzbówkowatych (Cettiidae) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Sefc et al. (2003), Johansson et al. (2008), Fregin et al. (2012) i Selvatti et al. (2015). Ostatnie badania (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021) wskazują, iż stanowią one takson siostrzany w stosunku do (Aegithalidae + Cettiidae).

Rodzaj: Hylia Cassin, 1859 (f.)

Rodzaj: Pholidornis Hartlaub, 1857 (m.)


Rodzina: AEGITHALIDAE Reichenbach, 1849-50 - RANIUSZKI - LONG-TAILED TITS

Wersja: 2021-01-16
Peters XI: 292-294 (p. Sylviidae) i XII: 52-61 (F)   Wolters V: 385-386 (Leptopoecilidae, F)   S&M: 572 (F) i 620 (p. Sylviidae)   HBW XIII: 76-101 (F)   H&M4 II: 507-509 (F)   HBW IC II: 496-499 (F)
3 rodzaje, 10 gatunków
Systematyka: Raniuszki są najbliżej spokrewnione z rodziną wierzbówkowatych (Cettiidae) (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Johansson et al. (2008), Päckert et al. (2010) i Johansson et al. (2016); zob. też Dai et al. (2010). Rodzaj Leptopoecile dawniej umieszczany był w rodzinie pokrzewkowatych (Sylviidae), lecz zob. Sturmbauer et al. (1998) i Johansson et al. (2008). Systematyka szeregu gatunków z rodzaju Aegithalos jest dyskusyjna (zob. m.in. Eck & Martens, 2006, Päckert et al., 2010, Wang et al., 2014, Song et al., 2016, Johansson et al., 2016, Dai et al., 2017, Zhang,D et al., 2017).

Rodzaj: Leptopoecile Severtsov, 1873 (m.)

Rodzaj: Psaltriparus Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Aegithalos Hermann, 1804 (m.)


Rodzina: CETTIIDAE Coues, 1903 - WIERZBÓWKOWATE - CETTIA BUSH WARBLERS AND ALLIES S

Wersja: 2021-01-16
Peters XI: 4-17, 125-127, 175-177, 215 i 262-267 (p. Sylviidae), 465-467 (p. Monarchidae)   Wolters IV: 246 (p. Monarchidae) i V: 362, 364-365, 371 i 376 (p. Sylviidae)   S&M: 490 (p. Corvidae), 596 (p. Cisticolidae), 608-610, 616-617, 619 i 624 (p. Sylviidae)   HBW XI: 324 i 327-328 (p. Monarchidae), 422-423, 462 i 465-466 (p. Cisticolidae), 586-596, 674 i 679-681 (p. Sylviidae)   H&M4 II: 503-507 (F)   HBW IC II: 490-497 (F)
3 podrodziny, 10 rodzajów, 36 gatunków
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z raniuszkami (Aegithalidae) (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Wierzbówkowate były do niedawna włączane do rodziny pokrzewkowatych (Sylviidae) (np. Dickinson, 2003, Bairlein et al., 2006), lecz zob. m.in. Alström et al. (2006) i Johansson et al. (2008). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Alström et al. (2011a) i Fregin et al. (2012); zob. też Alström et al. (2011c) i Irestedt et al. (2011). Rodzaj Erythrocercus był do niedawna umieszczany wśród monarek (Monarchidae) (np. Coates et al., 2006), lecz zob. m.in. Pasquet et al. (2002). Obecnie zdefiniowany rodzaj Cettia prawdopodobnie powinien zostać podzielony na 3 rodzaje, co wymagałoby nowej nazwy rodzajowej dla C. major.

Podrodzina: ERYTHROCERCINAE Fregin, Haase, Olsson & Alström, 2012 - OLIWECZKI

Rodzaj: Erythrocercus Hartlaub, 1857 (m.)

Podrodzina: SCOTOCERCINAE Fregin, Haase, Olsson & Alström, 2012 - SKOTNICZKI

Rodzaj: Scotocerca Sundevall, 1872 (f.)

Podrodzina: CETTINAE Coues, 1903 - WIERZBÓWKI

Rodzaj: Tesia Hodgson, 1837 (f.)

Rodzaj: Cettia Bonaparte, 1834 (f.)

Rodzaj: Hemitesia Chapin, 1948 (f.)

Rodzaj: Urosphena Swinhoe, 1877 (f.)

Rodzaj: Abroscopus Baker,ECS, 1930 (m.)

Rodzaj: Phyllergates Sharpe, 1883 (m.)

Rodzaj: Tickellia Blyth, 1861 (f.)

Rodzaj: Horornis Hodgson, 1845 (m.)


Nadrodzina: SYLVIOIDEA Leach, 1819

Takson obejmujący osiem blisko spokrewnionych rodzin: (Pycnonotidae (Sylviidae + Paradoxornithidae (Zosteropidae (Timaliidae (Pellorneidae (Alcippeidae + Leiothrichidae)))))) (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021).

Rodzina: PYCNONOTIDAE Gray,GR, 1840 - BILBILE - BULBULS

Wersja: 2024-01-06
Peters IX: 221-271 i 273-299 (F)   Wolters III: 237-240 i IV: 241-243 (F)   S&M: 582-591 (F)   HBW X: 124-247 i XVII: 217-218 (F)   H&M4 II: 484-496 (F)   HBW IC II: 460-481 (F)
29 rodzajów, 153 gatunki
Systematyka: Bilbile stanowią takson siostrzany w stosunku do wszystkich pozostałych przedstawicieli nadrodziny Sylvioidea (Moyle et al., 2016, Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021); we wcześniejszych badaniach nie udało się ustalić ich najbliższego pokrewieństwa (zob. m.in. Barker et al., 2004, Alström et al., 2006, Johansson et al., 2008, Treplin et al., 2008, Fregin et al., 2012, Alström et al., 2014). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na kompilacji wyników badań Moyle & Marks (2006), Johansson et al. (2007b), Oliveros & Moyle (2010), Zuccon & Ericson (2010a), Dejtaradol et al. (2016), Fuchs et al. (2018c) i Jha et al. (2021), oraz Shakya & Sheldon (2017); zob. również wcześniejsze badania Pasquet et al. (2001). Dawniej do bilbili zaliczano również rodzaje: Nicator (obecnie umieszczany w osobnej rodzinie - Nicatoridae; zob. m.in. Beresford et al., 2005), Bernieria i Xanthomixis (obecnie umieszczane w osobnej rodzinie - Bernieridae; zob. m.in. Beresford et al., 2005, Johansson et al., 2008), Tylas (obecnie - Vangidae; zob. m.in. Yamagishi et al., 2001), Arcanator (obecnie - Promeropidae; zob. Beresford et al., 2005) i Lioptilus (obecnie Sylvia - Sylviidae; zob. Johansson et al., 2008). Shakya & Sheldon (2017) i Fuchs et al. (2018c) sugerują, iż obecnie zdefiniowane rodzaje Chlorocichla, Arizelocichla i Pycnonotus nie są monofiletyczne; potrzeba dalszych badań. Pozycja rodzaju Acritillas (incertae sedis w Dickinson & Christidis, 2014) za Fuchs et al. (2018c) i Jha et al. (2021). Badania Zuccon & Ericson (2010a) potwierdziły przynależność rodzaju Neolestes do bilbili. Status gatunkowy Microtarsus nieuwenhuisii niejasny (Williams, 2002, Collar, 2014, Eaton et al., 2016). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju: Pycnonotus za Dejtaradol et al. (2016) i (pozycja P. xantholaemus) Fuchs et al. (2018c), Phyllastrephus, Alophoixus i Iole za Shakya & Sheldon (2017).

Rodzaj: Stelgidillas Oberholser, 1899 (f.)

Rodzaj: Calyptocichla Oberholser, 1905 (f.)

Rodzaj: Andropadus Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Neolestes Cabanis, 1875 (m.)

Rodzaj: Bleda Bonaparte, 1857 (m.)

Rodzaj: Atimastillas Oberholser, 1905 (f.)

Rodzaj: Ixonotus Verreaux,J & Verreaux,E, 1851 (m.)

Rodzaj: Thescelocichla Oberholser, 1905 (f.)

Rodzaj: Baeopogon Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Chlorocichla Sharpe, 1882 (f.)

Rodzaj: Arizelocichla Oberholser, 1905 (f.)

Rodzaj: Eurillas Oberholser, 1899 (f.)

Rodzaj: Criniger Temminck, 1820 (m.)

Rodzaj: Phyllastrephus Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Tricholestes Salvadori, 1874 (m.)

Rodzaj: Setornis Lesson, 1839 (m.)

Rodzaj: Alophoixus Oates,EW, 1889 (m.)

Rodzaj: Iole Blyth, 1844 (f.)

Rodzaj: Acritillas Oberholser, 1905 (f.)

Rodzaj: Hemixos Blyth, 1845 (m.)

Rodzaj: Ixos Temminck, 1825 (m.)

Rodzaj: Hypsipetes Vigors, 1831 (m.)

Rodzaj: Alcurus Blyth, 1843 (m.) S

Rodzaj: Bonapartia Büttikofer, 1896 (f.) S

Rodzaj: Microtarsus Eyton, 1839 (m.) S

Rodzaj: Rubigula Blyth, 1845 (f.) S

Rodzaj: Nok Fuchs, Pasquet, Stuart, Woxvold, Duckworth & Bowie, 2018 (m.) S

Rodzaj: Spizixos Blyth, 1845 (m.)

Rodzaj: Pycnonotus Boie, 1826 (m.)


Rodzina: SYLVIIDAE Leach, 1819 - POKRZEWKI - SYLVIA WARBLERS

Wersja: 2024-01-07
Peters X: 411-414 i 428-429 (p. Muscicapidae), XI: 267-286 (F)   Wolters V: 379-380 (F), 381 (p. Illadopseidae) i 398 (p. Timaliidae)   S&M: 531 (p. Muscicapidae), 632, 643 i 647-648 (F)   HBW XI: 492-575 i 692-709 (F), XII: 134-135 i 280-282 (p. Timaliidae)   H&M4 II: 509-512 (F)   HBW IC II: 498-503 (F)
2 rodzaje, 32 gatunki
Systematyka: Pokrzewki są najbliżej spokrewnione z ogoniatkami (Paradoxornithidae) i obie rodziny czasami są łączone ze sobą (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Cai et al. (2019). Obecnie zdefiniowana rodzina i przyjęty porządek systematyczny w jej obrębie (rodzaje, gatunki) opiera się na badaniach Cai et al. (2019); zob. również Voelker et al. (2009), Voelker & Light (2011), Moyle et al. (2012) i Ponti et al. (2018). Do niedawna do Sylviidae zaliczano przedstawicieli szeregu rodzin jak Acrocephalidae, Bernieridae, Cisticolidae, Hyliotidae, Locustellidae, Macrosphenidae, Phylloscopidae i Cettiidae. Cai et al. (2019) potwierdzili zasadność wydzielenia rodzaju Curruca.

Rodzaj: Sylvia Scopoli, 1769 (f.)

Rodzaj: Curruca Bechstein, 1802 (m.)


Rodzina: PARADOXORNITHIDAE Horsfield & Moore,F, 1854 - OGONIATKI - PARROTBILLS AND ALLIES

Wersja: 2024-01-07
Peters X: 327-331, 398-404, 428 i 431-442 (p. Muscicapidae), XI: 127-128 (p. Sylviidae)   Wolters V: 371 (p. Sylviidae), 386-387 (F), 388-389 i 393-394 (p. Timaliidae)   S&M: 596 (p. Cisticolidae), 637-638, 641-642 i 644-647 (p. Sylviidae)   HBW XII: 134-140 i 280-281 (p. Timaliidae), 292-320 (F)   H&M4 II: 512-515 (p. Sylviidae)   HBW IC II: 502-509 (p. Sylviidae)
10 rodzajów, 32 gatunki
Systematyka: Ogoniatki są najbliżej spokrewnione z pokrzewkami (Sylviidae) i obie rodziny czasami są łączone ze sobą (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Cai et al. (2019). Obecnie zdefiniowana rodzina i przyjęty porządek systematyczny w jej obrębie (rodzaje, gatunki) opiera się na badaniach Cai et al. (2019); zob. również Pasquet et al. (2006), Johansson et al. (2008), Gelang et al. (2009), Penhallurick & Robson (2009) (z korektą Penhallurick, 2010), Moyle et al. (2012), Yeung et al. (2011) i Liu,Y et al. (2016). Dawniej czasami łączono ogoniatki z wąsatkami (Panuridae), lecz oba taksony nie są blisko ze sobą spokrewnione. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Fulvetta za Cai et al. (2019).

Rodzaj: Myzornis Blyth, 1843 (m.)

Rodzaj: Moupinia David & Oustalet, 1877 (f.)

Rodzaj: Lioparus Oates,EW, 1889 (m.)

Rodzaj: Chrysomma Blyth, 1843 (n.)

Rodzaj: Rhopophilus Giglioli & Salvadori, 1870 (m.)

Rodzaj: Fulvetta David & Oustalet, 1877 (f.)

Rodzaj: Chamaea Gambel, 1847 (f.)

Rodzaj: Calamornis Gould, 1874 (m.) S

Rodzaj: Paradoxornis Gould, 1836 (m.) S

Rodzaj: Suthora Hodgson, 1837 (f.) S


Rodzina: ZOSTEROPIDAE Bonaparte, 1853 - SZLARNIKI - WHITE-EYES

Wersja: 2024-01-07
Peters X: 307-309 i 421-426 (p. Muscicapidae), XII: 289-337 (F) i 393-394 (p. Meliphagidae)   Wolters IV: 263 (p. Meliphagidae) i 263-267 (F), V: 382 (p. Illadopseidae) i 389 (p. Timaliidae)   S&M: 432 (p. Meliphagidae), 601-608 (F), 635-636 i 644 (p. Sylviidae)   HBW VII: 47-48, XII: 142-152 (p. Timaliidae), XIII: 402-485 (F) i XVII: 221-222   H&M4 II: 516-525 (F)   HBW IC II: 508-525 i 908-909 (F)
13 rodzajów, 141 gatunków (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na badaniach Oliveros et al. (2021), Gelang et al. (2009), Moyle et al. (2009b, 2012), Cai et al. (2019) i Vinciguerra et al. (2023); zob. również Warren et al. (2006), Melo et al. (2011) i Gwee et al. (2020). Często umieszczany wśród szlarników rodzaj Hypocryptadius okazał się być przedstawicielem rodziny wróbli (Passeridae) (Fjeldså et al., 2010). Rodzaj Madanga, zwykle umieszczany w rodzinie szlarników, okazał się być przedstawicielem pliszkowatych (Motacillidae) (Alström et al., 2015a). Badania Moyle et al. (2012) sugerowały, iż rodzaj Zosterornis nie jest monofiletyczny, lecz zob. Oliveros et al. (2021) i Vinciguerra et al. (2023). Pozycja rodzaju Tephrozosterops za Cai et al. (2019) i Vinciguerra et al. (2023), Apalopteron za Vinciguerra et al. (2023). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju: Yuhina za Cai et al. (2019), Sterrhoptilus za Oliveros et al. (2021), Zosterornis za Vinciguerra et al. (2023), Zosterops za Oliveros et al. (2021), Cai et al. (2019), Gwee et al. (2020), Lim et al. (2019), Martins et al. (2020) i Vinciguerra et al. (2023).

Rodzaj: Parayuhina Cai, Cibois, Alström, Moyle, Kennedy, Shao, Zhang, Irestedt, Ericson, Gelang, Qu, Lei & Fjeldså, 2019 (f.) S

Rodzaj: Staphida Gould, 1871 (f.) S

Rodzaj: Yuhina Hodgson, 1836 (f.)

Rodzaj: Apalopteron Bonaparte, 1854 (n.)

Rodzaj: Cleptornis Oustalet, 1889 (m.)

Rodzaj: Dasycrotapha Tweeddale, 1878 (f.)

Rodzaj: Stictocerthia Sangster, Vinciguerra, Gaudin & Andersen, 2023j (f.) S

Rodzaj: Sterrhoptilus Oberholser, 1918 (m.)

Rodzaj: Zosterornis Ogilvie-Grant, 1894 (m.)

Rodzaj: Heleia Hartlaub, 1865 (f.)

Rodzaj: Tephrozosterops Stresemann, 1931 (m.)

Rodzaj: Zosterops Vigors & Horsfield, 1827 (m.)

Rodzaj o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie (genus incertae sedis):

Rodzaj: Rukia Momiyama, 1922 (f.)


Rodzina: TIMALIIDAE Vigors & Horsfield, 1827 - TYMALIOWATE - SCIMITAR BABBLERS AND ALLIES

Wersja: 2024-01-08
Peters X: 266-278, 282-283, 295-299, 301-306, 309-314, 317-327 i 356 (p. Muscicapidae: sF)   Wolters V: 389-392 i 397 (F)   S&M: 627 i 632-637 (p. Sylviidae: t)   HBW XII: 70-133, 150, 156-176, 178-184 i 243, XVII: 221 (F)   H&M4 II: 526-531 (F) i 544 (p. Leiothrichidae)   HBW IC II: 526-533 (F) i 550-551 (p. Leiothrichidae)
11 rodzajów, 49 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Moyle et al. (2012) i Cai et al. (2019); zob. też Cibois (2003) i Gelang et al. (2009). Rodzaj Melanocichla zwykle umieszczany był w rodzinie Leiothrichidae, lecz zob. Cai et al. (2019). Pozycja systematyczna rodzaju Timalia za Cai et al. (2019). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Stachyris za Cai et al. (2019).

Rodzaj: Spelaeornis David & Oustalet, 1877 (m.)

Rodzaj: Melanocichla Sharpe, 1883 (f.) S

Rodzaj: Pomatorhinus Horsfield, 1821 (m.)

Rodzaj: Erythrogenys Baker,ECS, 1930 (f.) S

Rodzaj: Stachyris Hodgson, 1844 (f.)

Rodzaj: Timalia Horsfield, 1821 (f.)

Rodzaj: Dumetia Blyth, 1852 (f.)

Rodzaj: Rhopocichla Oates,EW, 1889 (f.)

Rodzaj: Mixornis Blyth, 1842 (m.)

Rodzaj: Macronus Jardine & Selby, 1835 (m.)

Rodzaj: Cyanoderma Salvadori, 1874 (n.)


Rodzina: PELLORNEIDAE Delacour, 1946 - DŻUNGLAKI - SMALLER BABBLERS

Wersja: 2024-01-09
Peters X: 240-265, 283-293, 389-390, 399-400 i 404-406 (p. Muscicapidae), XI: 48-49 i 130 (p. Sylviidae)   Wolters V: 371 (p. Sylviidae), 380-382 (p. Illadopseidae), 390-391, 393 i 394 (p. Timaliidae)   S&M: 596 (p. Cisticolidae), 626, 630-634 i 640-642 (p. Sylviidae)   HBW XI: 428-429 (p. Cisticolidae), 576 i 584 (p. Sylviidae), XII: 150, 155-156 i 186-214 (p. Timaliidae)   H&M4 II: 531-537 (F)   HBW IC II: 532-541 (F)
15 rodzajów, 59 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Moyle et al. (2012) i Cai et al. (2019); zob. też Cibois (2003), Pasquet et al. (2006), Collar & Robson (2007), Gelang et al. (2009) i Luo et al. (2009a). Pozycja systematyczna rodzajów Graminicola, Turdinus, Laticilla i Illadopsis za Cai et al. (2019). Rodzaj Laticilla, tradycyjnie włączany do rodzaju Prinia (Cisticolidae), okazał się być przedstawicielem rodziny dżunglaków (Olsson et al., 2013a, Price et al., 2014). Często umieszczany wśród dżunglaków rodzaj Leonardina (np. Dickinson & Christidis, 2014) okazał się być przedstawicielem rodziny Muscicapidae (Oliveros et al., 2012, Zhao et al., 2023). Badania Renner et al. (2018) sugerują, iż rodzaj Ptilocichla wymaga rewizji taksonomicznej. Pozycja systematyczna gatunku Turdinus rufipectus niejasna, być może powinien być włączony do rodzaju Gypsophila (zob. sugestię w Cai et al., 2019). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów Schoeniparus i Ptilocichla za Cai et al. (2019).

Rodzaj: Graminicola Jerdon, 1863 (m.)

Rodzaj: Turdinus Blyth, 1844 (m.)

Rodzaj: Malacopteron Eyton, 1839 (n.)

Rodzaj: Gampsorhynchus Blyth, 1844 (m.)

Rodzaj: Schoeniparus Hume, 1874 (m.)

Rodzaj: Pellorneum Swainson, 1832 (n.)

Rodzaj: Trichastoma Blyth, 1842 (n.)

Rodzaj: Laticilla Blyth, 1845 (f.)

Rodzaj: Illadopsis Heine,F,Sr., 1860 (f.)

Rodzaj: Kenopia Gray,GR, 1869 (f.)

Rodzaj: Malacocincla Blyth, 1845 (f.)

Rodzaj: Gypsophila Oates,EW, 1883 (f.) S

Rodzaj: Ptilocichla Sharpe, 1877 (f.)

Rodzaj: Napothera Gray,GR, 1842 (f.)

Rodzaj: Rimator Blyth, 1847 (m.)


Rodzina: ALCIPPEIDAE Cai, Cibois, Alström, Moyle, Kennedy, Shao, Zhang, Irestedt, Ericson, Gelang, Qu, Lei & Fjeldså, 2019 - SIKORNIKI - ALCIPPE FULVETTAS

Wersja: 2021-01-16
Peters X: 406-411 (p. Muscicapidae)   Wolters V: 394 (p. Timaliidae)   S&M: 642 (p. Sylviidae)   HBW XII: 150, 152-155 (p. Timaliidae)   H&M4 II: 537-538 (p. Leiothrichidae)   HBW IC II: 540-541 (p. Leiothrichidae)
1 rodzaj, 7 gatunków
Systematyka: Sikorniki są prawdopodobnie najbliżej spokrewnione z pekińczykami (Leiothrichidae) i obie rodziny czasami są łączone ze sobą (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Cai et al. (2019). Najbliższe pokrewieństwo sikorników wymaga jednak dalszych badań (por. Gelang et al., 2009, Moyle et al., 2012, Cibois et al., 2018b, Cai et al., 2019, Kuhl et al., 2021). Dawniej do Alcippe zaliczano również przedstawicieli następujących rodzajów: Lioparus, Fulvetta, Schoeniparus i "Pseudoalcippe" (obecnie Sylvia), lecz rodzaje te nie są ze sobą blisko spokrewnione. Porządek systematyczny w obrębie obecnie zdefiniowanego rodzaju Alcippe za Cai et al. (2019).

Rodzaj: Alcippe Blyth, 1844 (f.)


Rodzina: LEIOTHRICHIDAE Swainson, 1831 - PEKIŃCZYKI - BABBLERS, LAUGHING-THRUSHES AND ALLIES

Wersja: 2024-01-10
Peters X: 115-116, 331-385, 390-397 i 413-420 (p. Muscicapidae)   Wolters V: 392-398 (p. Timaliidae)   S&M: 626-630 i 638-643 (p. Sylviidae)   HBW XII: 140, 210 i 214-279 (p. Timaliidae)   H&M4 II: 538-548 (F)   HBW IC II: 540-557 (F)
21 rodzajów, 120 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Gelang et al. (2009), Luo et al. (2009a,b), Moyle et al. (2012), Cibois et al. (2018b) i Cai et al. (2019); zob. również Robin et al. (2017). Wśród pekińczyków często wymieniane są rodzaje Melanocichla (Timaliidae) i Alcippe (Alcippeidae), lecz zob. Cai et al. (2019). Pozycja systematyczna rodzaju Laniellus za Cibois et al. (2018b) i Cai et al. (2019). Porządek systematyczny w obrębie obecnie zdefiniowanych rodzajów Argya, Turdoides, Garrulax, Ianthocincla, Pterorhinus, Trochalopteron (pozycja T. virgatum), Heterophasia, Liocichla i Sibia za Cibois et al. (2018b) i Cai et al. (2019).

Rodzaj: Grammatoptila Reichenbach, 1850 (f.)

Rodzaj: Laniellus Swainson, 1832 (m.) N

Rodzaj: Cutia Hodgson, 1837 (f.)

Rodzaj: Argya Lesson, 1831 (f.) S

Rodzaj: Acanthoptila Blyth, 1855 (f.) S

Rodzaj: Phyllanthus Lesson, 1844 (m.) S

Rodzaj: Turdoides Cretzschmar, 1826 (f.) S

Rodzaj: Garrulax Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj: Ianthocincla Gould, 1835 (f.) S

Rodzaj: Pterorhinus Swinhoe, 1868 (m.) S

Rodzaj: Trochalopteron Blyth, 1843 (n.)

Rodzaj: Montecincla Robin, Vishnudas, Gupta, Rheindt, Hooper, Ramakrishnan & Reddy, 2017 (f.) S

Rodzaj: Heterophasia Blyth, 1842 (f.)

Rodzaj: Leiothrix Swainson, 1832 (f.)

Rodzaj: Leioptila Blyth, 1847 (f.)

Rodzaj: Minla Hodgson, 1837 (f.)

Rodzaj: Liocichla Swinhoe, 1877 (f.)

Rodzaj: Sibia Hodgson, 1836 (f.) S

Rodzaj: Siva Hodgson, 1837 (f.) S

Rodzaj: Chrysominla Wolters, 1980 (f.) S

Rodzaj: Actinodura Gould, 1836 (f.) S



Melanocharis crassirostris, M. piperata: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Rhamphocharis Salvadori, 1876 (f.) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Milá et al. (2021) i Fjeldså et al. (2020). Gatunek M. piperata został ostatnio wyodrębniony z M. crassirostris na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i Beehler & Pratt (2016).

Philesturnus rufusater: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. carunculatus; zob. Scofield (2009), Gill et al. (2010) i Parker et al. (2014).

Petroica polymorpha, P. pusilla: gatunki ostatnio wyodrębnione z P. multicolor na podstawie Kearns et al. (2016, 2019a, 2020) i Pratt & Mittermeier (2016).

Monachella (muelleriana) coultasi: być może osobny gatunek; zob. Mayr & Diamond (2001) i Dutson (2011).

Heteromyias (albispecularis) armiti: takson traktowany wraz z rothschildi, centralis i atricapilla jako osobny gatunek przez Pratt & Beehler (2014) i Beehler & Pratt (2016).

Sittiparus varius: McKay et al. (2014) wyróżniają z S. varius 3 dodatkowe gatunki: S. owstoni, S. olivaceus i S. castaneoventris; lecz prawdopodobnie tylko castaneoventris zasługuje na wyodrębnienie.

Cyanistes teneriffae: wyróżnione 4 grupy podgatunków na podstawie badań Stervander et al. (2015); zob. również Illera et al. (2011), Päckert et al. (2013b) i Gohli et al. (2015).

Parus (major) bokharensis: takson ostatnio często traktowany jako osobny gatunek, lecz zob. del Hoyo & Collar (2016) i Song et al. (2020).

Remiz coronatus: gatunek często włączany do R. consobrinus (np. przez Eck & Martens, 2006, Dickinson & Christidis, 2014) lub do R. pendulinus (np. w Dickinson, 2003), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), Madge (2008), del Hoyo & Collar (2016), Barani-Beiranvand et al. (2017) I Shirihai & Svensson (2018).

Remiz macronyx: takson często podnoszony do rangi gatunku (np. przez Madge, 2008, Dickinson & Christidis, 2014, del Hoyo & Collar, 2016, Shirihai & Svensson, 2018), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), Eck & Martens (2006) i Barani-Beiranvand et al. (2017); potrzeba dalszych badań (Shirihai & Svensson, 2018)).

Calendulauda rufa, C. gilletti: gatunki zwykle umieszczane w rodzaju Mirafra (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Alström et al. (2023).

Calendulauda (erythrochlamys) barlowi: takson często traktowany jako odrębny gatunek, lecz zob. del Hoyo & Collar (2016) i Alström et al. (2023).

Plocealauda, Amirafra, Corypha: rodzaje wyodrębnione z Mirafra na podstawie badań Alström et al. (2023).

Corypha kurrae, C. kabalii, C. nigrescens, C. athi, C. sharpii: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. africana (Alström et al., w druku; zob. również del Hoyo & Collar, 2016, Stervander et al., 2020, Alström et al., 2023).

Corypha (somalica) ashi: takson zwykle traktowany jako odrębny gatunek, lecz zob. Alström et al. (w druku).

Corypha kidepoensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. hypermetra (Alström et al., 2023, w druku).

Eremalauda (dunni) eremodites: takson traktowany jako odrębny gatunek przez del Hoyo & Collar (2016) i Shirihai & Svensson (2018a).

Alaudala cheleensis: wyróżnione grupy podgatunkowe być może stanowią odrębne gatunki; zob. Ghorbani et al. (2020b) i Alström et al. (2021a).

Alaudala heinei: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. rufescens (Ghorbani et al., 2020b, Stervander et al., 2020, Alström et al., 2021a).

Calandrella dukhunensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. brachydactyla (Alström et al., 2013, Stervander et al., 2016, 2020, Alström & Sundev, 2021); split zaakceptowany przez del Hoyo & Collar (2016) i Shirihai & Svensson (2018a).

Calandrella cinerea: wyróżnione grupy podgatunkowe za Stervander et al. (2020).

Calandrella eremica: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. blanfordi (Stervander et al., 2016, 2020, del Hoyo & Collar, 2016, Shirihai & Svensson, 2018a).

Eremophila alpestris: Ghorbani et al. (2020a), Stervander et al. (2020) i Alström et al. (2023) zaproponowali podział taksonu na 3 gatunki: E. longirostris (obejmujący następujące podgatunki: longirostris, "deosaiensis", elwesi, khamensis, przewalskii, argalea, teleschowi i nigrifrons), E. penicillata (penicillata, atlas, albigula, balcanica, bicornis) i E. alpestris s.s. (amerykańskie podgatunki oraz flava i brandti); zob. również Drovetski et al. (2014).

Oreolais ruwenzorii: gatunek wyodrębniony z O. pulcher na podstawie Ryan et al. (2006), del Hoyo & Collar (2016) i Fjeldså & Bowie (2021).

Apalis (karamojae) stronachi: Boesman & Collar (2023) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu.

Cisticola guinea: syn. C. dorsti Chappuis & Érard, 1991 (zob. Dowsett-Lemaire et al., 2005).

Cisticola juncidis: wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016); zob. również Rasmussen & Anderton (2005) i Beehler & Pratt (2016).

Prinia striata: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. crinigera (Alström et al., 2020).

Prinia rocki, P. cooki: gatunki ostatnio wyodrębnione z P. polychroa (Alström et al., 2020).

Prinia khasiana, P. superciliaris: gatunki ostatnio wyodrębnione z P. atrogularis na podstawie Rasmussen & Anderton (2012) i del Hoyo & Collar (2016).

Prinia lepida: gatunek wyodrębniony z P. gracilis na podstawie badań Alström et al. (2021b).

Prinia flaviventris: wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Prinia (inornata) blythi: być może osoby gatunek; zob. Eaton et al. (2016).

Arundinax: czasami jest używana nazwa rodzajowa Phragamaticola Jerdon, 1847 (np. Dickinson, 2003), lecz zob. Dickinson & Christidis (2014).

Robsonius thompsoni, R. sorsogonensis: gatunki ostatnio wyodrębnione z R. rabori na podstawie Collar (2006), del Hoyo & Collar (2016) i Alström et al. (2018b).

Helopsaltes: nowo opisany rodzaj obejmujący 6 gatunków tradycyjnie umieszczanych w rodzaju Locustella, lecz zob. Alström et al. (2018b); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Locustella alfredi: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Bradypterus, lecz zob. Alström et al. (2018b).

Locustella musculus, L. portenta, L. disturbans: gatunki ostatnio wyodrębnione z L. castanea; zob. Eaton et al. (2016, 2020).

Locustella (montis) timorensis: takson traktowany jako osobny gatunek przez Dickinson & Christidis (2014), lecz zob. Alström et al. (2015b, 2018b), Eaton et al. (2016) i del Hoyo & Collar (2016).

Locustella idonea: gatunek wyodrębniony z L. mandelli na podstawie badań Alström et al. (2015b, 2018b).

Poodytes rufescens: gatunek wyodrębniony z P. punctatus na podstawie Gill et al. (2010), del Hoyo & Collar (2016) i Alström et al. (2018b).

Cincloramphus: obecnie zdefiniowany rodzaj bazuje na wynikach badań Alström et al. (2018b). Gatunki: C. grosvenori C. rubiginosus, C. mariae i C. whitneyi zwykle umieszczane są w osobnym rodzaju - Megalurulus Verreaux,J, 1869 (m.), natomiast C. bivittatus w monotypowym Buettikoferella Stresemann, 1928 (f.) (jako B. bivittata).

Cincloramphus grosvenori: gatunek często włączany do C. whitneyi (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Alström et al. (2018b), Sibley & Monroe (1990), Mayr & Diamond (2001), Dutson (2011) i del Hoyo & Collar (2016).

Schoenicola striatus: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju Chaetornis Gray,GR, 1848 (f.) (jako C. striata), lecz zob. Alström et al. (2018b).

Bradypterus seebohmi: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju Amphilais Parker,SA, 1984 (m.), lecz zob. Alström et al. (2018b).

Oxylabes madagascariensis: syn. Hypositta perdita Peters,DS, 1996 (koralodziób krótkopalcowy; Bluntschli's Vanga); zob. Fjeldså et al. (2013).

Psalidoprocne: badania Barrow et al. (2016) i de Silva et al. (2018) sugerują potrzebę rewizji systematycznej rodzaju; potrzeba jednak dalszych bardziej kompletnych badań.

Psalidoprocne (nitens) centralis: takson traktowany jako odrębny gatunek przez Fishpool (2023b).

Delichon lagopodum: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. urbicum; zob. del Hoyo & Collar (2014) i Leader et al. (2021). Split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2023).

Petrochelidon fuliginosa: badania de Silva et al. (2018) wskazują potrzebę umieszczenia tego gatunku w osobnym (nowym) rodzaju - "Atronanus" de Silva, Fernando, Robbins, Cooper, Fokam & A.T. Peterson, 2018 (m.), lecz nazwa ta nie została wprowadzona zgodnie z zasadami nomenklatury zoologicznej.

Riparia (paludicola) chinensis: takson traktowany jako odrębny gatunek przez Rasmussen & Anderton (2005), del Hoyo & Collar (2014) i Shirihai & Svensson (2018a).

Abrornis yunnanensis: syn. P. sichuanensis Alström, Olsson & Colston, 1992.

Phylloscopus (affinis) occisinensis: takson często traktowany jako osobny monotypowy gatunek, lecz zob. del Hoyo & Collar (2016) i Zhang et al. (2019).

Seicercus nesophilus: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. sarasinorum na podstawie Eaton et al. (2016, 2020), Berryman & Eaton (2020) i Reeve et al. (2023).

Seicercus maforensis: indonezyjskie grupy podgatunków traktowane są przez Eaton et al. (2016, 2020) jako 4 (potencjalnie 5) gatunki; pozostałe populacje traktowane są przez Pratt & Beehler (2014) i Beehler & Pratt (2016) jako 3 osobne gatunki; potrzeba dalszych badań. Potrzebę rewizji gatunki potwierdzają również badania Reeve et al. (2023).

Seicercus (presbytes) floresianus: takson traktowany przez Eaton et al. (2016, 2020) jako osobny monotypowy gatunek. Takson zwykle wymieniany jako floris (Hartert,E, 1898), lecz nazwa ta jest zajęta w rodzaju Seicercus przez S. montis floris (Hartert,E, 1897).

Seicercus nigrorum: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. trivirgatus na podstawie Eaton et al. (2016) i Reeve et al. (2023).

Seicercus intensior: gatunek do niedawna znany pod nazwą Phylloscopus davisoni (Oates, 1889) - nazwa ta jest jednak zajęta w rodzaju Seicercus przez Cryptolopha davisoni (Sharpe, 1888) i Dickinson & Christidis (2014) zaproponowali nową nazwę muleyitensis; następnie za del Hoyo & Collar (2016) przeniesiono z S. ogilviegranti do S. muleyitensis podgatunek intensior (Deignan, 1956), którego nazwa ma priorytet.

Aegithalos exilis: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Psaltria Temminck, 1836 (f.) (np. w Sibley & Monroe, 1990, Dickinson & Christidis, 2015), lecz zob. Johansson et al. (2016).

Cettiidae: często używana jest nazwa rodziny Scotocercidae (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz nazwa Cettiidae ma priorytet.

Scotocerca (inquieta) saharae: takson (wraz z podgatunkiem theresae) traktowany jest przez Shirihai & Svensson (2018) jako odrębny gatunek; potrzeba jednak dalszych badań.

Phyllergates heterolaemus: gatunek wyodrębniony z P. cucullatus na podstawie Sibley & Monroe (1990), Ryan et al. (2006), del Hoyo & Collar (2016) i Reeve et al. (2023).

Horornis fortipes: grupy podgatunkowe (potencjalne gatunki) na podstawie badań Wei et al. (2019).

Bleda ugandae: gatunek wyodrębniony z B. notatus na podstawie Huntley & Voelker (2016) i del Hoyo & Collar (2016).

Phyllastrephus icterinus: takson Phyllastrephus leucolepis Gatter, 1985 (jasnobrzuch żółtoplamy; Liberian Greenbul) zwykle traktowany jest jako osobny gatunek, lecz badania Collinson et al. (2018) wskazują, iż stanowi on odmianę barwną gatunku P. icterinus.

Alophoixus phaeocephalus: wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Alophoixus ochraceus: gatunek wymagający rewizji systematycznej (Fuchs et al., 2015b, Shakya et al., 2020).

Alophoixus ruficrissus: gatunek ostatnio wyodrębniony (wraz z fowleri jako podgatunkiem) z A. ochraceus (Fuchs et al., 2015b, Shakya et al., 2020); split przyjęty przez Eaton et al. (2016).

Alophoixus tephrogenys: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. bres (Fuchs et al., 2015b, Shakya et al., 2020); split przyjęty przez Eaton et al. (2016) i del Hoyo & Collar (2016).

Iole finschii: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Alophoixus (np. przez Dickinson & Christidis, 2014, del Hoyo & Collar, 2016), lecz zob. Shakya & Sheldon (2017), Jha et al. (2021) i Goyal et al. (w druku).

Iole crypta: gatunek wyodrębniony z I. charlottae na podstawie Eaton et al. (2016), Manawatthana et al. (2017) i Jha et al. (2021).

Iole cacharensis: gatunek wyodrębniony z I. viridescens na podstawie badań Manawatthana et al. (2017) i Jha et al. (2021).

Ixos sumatranus: gatunek wyodrębniony z I. virescens na podstawie Eaton et al. (2016, 2021) i del Hoyo & Collar (2016).

Hypsipetes nicobariensis: gatunek często umieszczany w rodzaju Ixos (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Goyal et al. (w druku).

Hypsipetes platenae, H. aureus, H. harterti, H. longirostris, H. chloris, H. lucasi, H. mysticalis: gatunki wyodrębnione z H. affinis na podstawie Collar et al. (2013), Eaton et al. (2016) i del Hoyo & Collar (2016). Powyższe gatunki do niedawna były umieszczane w osobnym rodzaju - Thapsinillas Oberholser, 1905 (f.), lecz zob. Shakya & Sheldon (2017).

Hypsipetes catarmanensis: gatunek wyodrębniony z H. everetti na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i Oliveros & Moyle (2010).

Hypsipetes ganeesa: gatunek wyodrębniony z H. leucocephalus na podstawie Rasmussen & Anderton (2005), Fishpool & Tobias (2005), del Hoyo & Collar (2016), Jha et al. (2021) i Goyal et al. (2024).

Hypsipetes thompsoni: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Cerasophila Bingham, 1900 (f.), lecz zob. Shakya & Sheldon (2017) i Jha et al. (2021).

Alcurus, Bonapartia: rodzaje wyodrębnione z Pycnonotus za Dejtaradol et al. (2016), Shakya & Sheldon (2017), Fuchs et al. (2018c) i Jha et al. (2021); pozycja systematyczna gatunku Bonapartia tympanistrigus za Wolters (1977) i Eaton et al. (2016). Potrzeba dalszych badań dla określenia najbliższego pokrewieństwa ww. rodzajów.

Microtarsus: obecnie zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Dejtaradol et al. (2016), Shakya & Sheldon (2017) i Jha et al. (2021). Ewentualnie rodzaj może być podzielony na kilka mniejszych - Brachypodius Blyth, 1845 (m.) (M. melanocephalos, M. fuscoflavescens, M. priocephalus, M. nieuwenhuisii), Poliolophus Sharpe, 1877 (m.) (M. urostictus), Euptilotus Reichenbach, 1850 (m.) (M. eutilotus) i Microtarsus (s.s.) (M. melanoleucos).

Microtarsus melanocephalos: zwykle używana jest nazwa gatunkowa Microtarsus atriceps (Temminck, 1822), lecz nazwa M. melanocephalos (Gmelin,JF, 1788) ma priorytet (Elliott, 2020). Wyróżnione grupy (monotypowe) podgatunków za Eaton et al. (2016).

Microtarsus nieuwenhuisii: pozycja systematyczna za Williams (2002) i Collar (2014); status gatunkowy wysoce wątpliwy (zob. Eaton et al., 2016).

Rubigula: rodzaj wyodrębniony z Pycnonotus na podstawie badań Dejtaradol et al. (2016), Shakya & Sheldon (2017), Fuchs et al. (2018c) i Jha et al. (2021).

Rubigula flaviventris, R. gularis, R. dispar, R. montis: gatunki wyodrębnione z R. melanictera na podstawie Rasmussen & Anderton (2005), Fishpool & Tobias (2005), Eaton et al. (2016), del Hoyo & Collar (2016), Dejtaradol et al. (2016) i Shakya & Sheldon (2017).

Nok hualon: gatunek oryginalnie opisany w rodzaju Pycnonotus, lecz zob. Fuchs et al. (2018c).

Pycnonotus leucops: gatunek wyodrębniony z P. flavescens na podstawie Eaton et al. (2016), del Hoyo & Collar (2016) i Dejtaradol et al. (2016).

Pycnonotus snouckaerti: gatunek wyodrębniony z P. bimaculatus na podstawie Eaton & Collar (2015), Eaton et al. (2016) i del Hoyo & Collar (2016).

Pycnonotus goiavier: wyróżnione grupy podgatunków traktowane są jako odrębne gatunki w Eaton et al. (2016).

Pycnonotus leucogenys: czasami używana jest nazwa gatunkowa leucogenis (np. w Dickinson & Christidis, 2014).

Pycnonotus conradi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. blanfordi na podstawie Garg et al. (2016) i Jha et al. (2021).

Pycnonotus davisoni: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. finlaysoni na podstawie del Hoyo & Collar (2016).

Pycnonotus plumosus: wyróżnione grupy podgatunków traktowane są jako odrębne gatunki w Eaton et al. (2016, 2021).

Sylvia galinieri: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Parophasma Reichenow, 1905 (n.), lecz zob. Ponti et al. (2018) i Cai et al. (2019).

Sylvia nigricapillus: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym rodzaju - Lioptilus Bonaparte, 1850 (m.), lecz zob. Johansson et al. (2008), Moyle et al. (2012) i Cai et al. (2019).

Sylvia atriceps: gatunek wyodrębniony z S. abyssinica na podstawie Sibley & Monroe (1990), Collar & Robson (2007), del Hoyo & Collar (2016) i Cai et al. (2019).

Curruca ruppeli: często używana jest niepoprawna nazwa gatunkowa rueppelli.

Curruca iberiae: gatunek wyodrębniony z C. cantillans jako C. inornata (von Tschusi, 1906), lecz nazwa ta okazała się być synonimem innego gatunku - C. subalpina; zob. Zuccon et al. (2020).

Rhopophilus (pekinensis) albosuperciliaris: badania Leader et al. (2013) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Calamornis: rodzaj wyodrębniony z Paradoxornis na podstawie Cai et al. (2019); rodzaj zaakceptowany przez Wolters (1980a).

Paradoxornis: obecnie zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Cai et al. (2019). Gatunki P. paradoxus i P. unicolor często umieszczane są w osobnym rodzaju - Cholornis Verreaux,J, 1871 (m.), P. aemodius w Conostoma Hodgson, 1841 (n.), a P. ruficeps i P. gularis w Psittiparus Hellmayr, 1903 (m.).

Suthora: obecnie zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Cai et al. (2019). Gatunki S. przewalskii, S. conspicillata, S. zappeyi, S. brunnea, S. ricketti, S. webbiana i S. alphonsiana często umieszczane są w osobnym rodzaju - Sinosuthora Penhallurick & Robson, 2009 (f.), S. davidiana w Neosuthora Hellmayr, 1911 (f.), a S. atrosuperciliaris w Chleuasicus Blyth, 1845 (m.).

Suthora ricketti: gatunek wyodrębniony z S. brunnea na podstawie Yeung et al. (2011), del Hoyo & Collar (2016) i Dai & Feng (2023).

Parayuhina: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Yuhina na podstawie badań Cibois et al. (2002), Zhang et al. (2007), Moyle et al., (2009b, 2012), Cai et al. (2019), Oliveros et al. (2021) i Vinciguerra et al. (2023).

Staphida: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Yuhina (Cibois et al., 2002, Zhang et al., 2007, Moyle et al., 2009b, 2012, Cai et al., 2019, Oliveros et al., 2021, Vinciguerra et al., 2023); rodzaj zaakceptowany przez m.in. Collar & Robson (2007).

Stictocerthia: (nowy) rodzaj ostatnio wyodrębniony z Dasycrotapha na podstawie badań Cai et al. (2019) i Vinciguerra et al. (2023).

Stictocerthia pygmaea: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. plateni (Collar, 2006, del Hoyo & Collar, 2016, Vinciguerra et al., 2023).

Sterrhoptilus affinis: gatunek wyodrębniony z S. nigrocapitatus na podstawie badań Hosner et al. (2018).

Heleia palauensis: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Megazosterops Stresemann, 1930 (m.), lecz zob. Oliveros et al. (2021) i Vinciguerra et al. (2023).

Zosterops borbonicus: często Boddaert, 1783 jest wymieniany jako autor tego taksonu (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Dickinson & Cheke (2015).

Zosterops emiliae: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Chlorocharis Sharpe, 1888 (f.), lecz zob. Moyle et al. (2009b), Oliveros (2015, 2021), Cai et al. (2019) i Lim et al. (2019). Zmiana przyjęta przez Eaton et al. (2016). Wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Zosterops simplex: gatunek ostatnio wyodrębniony z Z. japonicus (Lim et al., 2019, Gwee et al., 2020, Vinciguerra et al., 2023); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2020b). Z. (s.) salvadorii Meyer,AB & Wiglesworth, 1894 często traktowany jest jako osobny monotypowy gatunek, lecz zob. Lim et al. (2019).

Zosterops montanus: pozycja systematyczna za Lim et al. (2019). Badania te wręcz sugerują potrzebę połączenia tego gatunku z Z. japonicus, lecz niepublikowane badania (Oliveros, 2015) sugerują, iż Z. japonicus stanowi takson siostrzany do (Z. montanus + Z. meyeni); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań.

Zosterops flavissimus: gatunek ostatnio wyodrębniony z Z. chloris (O’Connell et al., 2019).

Zosterops melanurus: gatunek ostatnio wyodrębniony z Z. palpebrosus (Eaton et al., 2016, Lim et al., 2019).

Zosterops socotranus, Z. flavilateralis: gatunki ostatnio wyodrębnione z Z. abyssinicus (Martins et al., 2020); zob. również Melo et al. (2011), Cox et al. (2014), del Hoyo & Collar (2016) i Pearson & Turner (2017).

Zosterops mbuluensis, Z. eurycricotus, Z. kikuyuensis, Z. silvanus, Z. winifredae: gatunki ostatnio wyodrębnione z Z. poliogastrus (Martins et al., 2020); zob. również Melo et al. (2011), Cox et al. (2014), Habel et al. (2015), del Hoyo & Collar (2016), Meimberg et al. (2016), Pearson & Turner (2017) i Vinciguerra et al. (2023).

Zosterops stuhlmanni, Z. stenocricotus, Z. quanzae, Z. anderssoni: gatunki ostatnio wyodrębnione z Z. senegalensis (Martins et al., 2020); zob. również Melo et al. (2011), Cox et al. (2014), Pearson & Turner (2017) i Vinciguerra et al. (2023). Martins et al. (2020) sugerują również wyodrębnienie kolejnego gatunku - Z. jacksoni, lecz zob. Pearson & Turner (2017).

Zosterops virens: często używana jest nazwa gatunkowa Z. capensis (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Thompson & Taylor (2014).

Zosterops atrifrons: wyróżnione grupy podgatunkowe za Eaton et al. (2016).

Zosterops dehaani: gatunek ostatnio wyodrębniony z Z. atriceps na podstawie Eaton et al. (2016) i Rheindt & Eaton (2018); takson Z. (a.) fuscifrons być może również stanowi odrębny gatunek.

Zosterops rendovae: gatunek często wymieniany jako Z. ugiensis (Ramsay,EP, 1882) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. del Hoyo & Collar (2016) i Elliott (2020).

Zosterops oblitus, Z. hamlini: gatunki ostatnio wyodrębnione z Z. rendovae na podstawie Moyle et al. (2009), del Hoyo & Collar (2016), Manthey et al. (2020) i Vinciguerra et al. (2023).

Zosterops tetiparius: gatunek często wymieniany jako Z. rendovae Tristram, 1882 (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. del Hoyo & Collar (2016) i Elliott (2020).

Melanocichla: rodzaj często włączany do Garrulax (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Collar & Robson (2007) i Cai et al. (2019).

Pomatorhinus montanus: wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Erythrogenys: syn. Megapomatorhinus Moyle, Andersen, Oliveros, Steinheimer & Reddy, 2012 (m.); zob. Dickinson & Christidis (2014).

Erythrogenys erythrogenys: Berryman et al. (2023) sugerują, iż wyróżnione grupy podgatunkowe powinny być traktowane jako osobne gatunki.

Stachyris nigriceps: wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Stachyris roberti: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. humei (Collar, 2006, Collar & Robson, 2007, del Hoyo & Collar, 2016, Cai et al., 2019).

Dumetia atriceps: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Rhopocichla Oates,EW, 1889 (f.) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Cai et al. (2019).

Macronus (striaticeps) alcasidi: być może osobny gatunek (Hosner et al., 2018).

Cyanoderma bicolor: gatunek wyodrębniony z C. erythropterum na podstawie Eaton et al. (2016), del Hoyo & Collar (2016) i Cros et al. (2020).

Cyanoderma rufifrons: syn. Cyanoderma rodolphei (Deignan, 1939) (cierniodziób blady; Deignan's Babbler) - często uznawany za osobny gatunek (np. Sibley & Monroe, 1990, Dickinson, 2003), lecz zob. Collar & Robson (2007). Wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Graminicola striatus: gatunek wyodrębniony z G. bengalensis na podstawie Leader et al. (2010) i del Hoyo & Collar (2016).

Malacopteron (cinereum) indochinense: takson traktowany przez Eaton et al. (2016) jako odrębny gatunek.

Malacopteron magnirostre: wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Pellorneum capistratum: wyróżnione (monotypowe) grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Trichastoma malaccense: wyróżnione (monotypowe) grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Trichastoma (rostratum) macropterum: być może osobny gatunek; zob. Eaton et al. (2021).

Trichastoma albiventre: gatunek często umieszczany w rodzaju Pellorneum (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Cai et al. (2019); zob. również Moyle et al. (2012).

Illadopsis distans: gatunek wyodrębniony z I. rufipennis na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i Fjeldså & Bowie (2021).

Malacocincla sepiaria: wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Gypsophila: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Turdinus (Collar & Robson, 2007, Cai et al., 2019).

Gypsophila annamensis, G. calcicola: gatunki ostatnio wyodrębnione z G. crispifrons na podstawie Gwee et al. (2021).

Ptilocichla mindanensis: wyróżnione grupy podgatunków za Hosner et al. (2018); być może stanowią one odrębne gatunki.

Napothera epilepidota: wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016) i Shakya et al. (2020).

Rimator danjoui, R. naungmungensis: gatunki często umieszczane w odrębnym rodzaju - Jabouilleia Delacour, 1927 (f.), lecz zob. del Hoyo & Collar (2016), Renner et al. (2018) i Cai et al. (2019). R. naungmungensis często włączany do R. danjoui, lecz zob. del Hoyo & Collar (2016) i Renner et al. (2018).

Rimator albostriatus: gatunek ostatnio wyodrębniony z R. malacoptilus (Collar, 2006, Collar & Robson, 2007, Eaton et al., 2016, Renner et al., 2018, Cai et al., 2019).

Alcippe brunneicauda: wyróżnione (monotypowe) grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Alcippe morrisonia: gatunek wymagający rewizji systematycznej; zob. Zou et al. (2007), Song et al. (2009) i Cai et al. (2019).

Laniellus: zwykle używana jest nazwa rodzajowa Crocias Temminck, 1836 (m.) (np. w Dickinson, 2003), lecz zob. Dickinson & Christidis (2014).

Cutia legalleni: gatunek zwykle włączany do C. nipalensis (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Collar (2006) i Cibois et al. (2018b).

Argya: obecnie zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Cibois et al. (2018b) i Cai et al. (2019); A. cinereifrons był wcześniej umieszczany w rodzaju Garrulax, A. longirostris i A. gularis - w osobnym rodzaju Chatarrhaea Blyth, 1855 (f.), a A. striata, A. rufescens i A. affinis - w Turdoides. Zob. również Price et al. (2014).

Turdoides: Cibois et al. (2018b) i Cai et al. (2019) rekomendują włączenie do Turdoides rodzajów Acanthoptila, Phyllanthus i Kupeornis; w przyjętym tu porządku systematycznym połączono jedynie blisko ze sobą spokrewnione ostatnie dwa rodzaje. Gatunki Phyllanthus gilberti, P. rufocinctus i P. chapini często umieszczane w osobnym rodzaju Kupeornis Serle, 1949 (m.).

Garrulax (canorus) owstoni: Wang,N et al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Garrulax taewanus: gatunek wyodrębniony z G. canorus na podstawie Collar (2006), Li et al. (2006), del Hoyo & Collar (2016), Cibois et al. (2018b) i Cai et al. (2019).

Ianthocincla, Pterorhinus: rodzaje wyodrębnione z Garrulax na podstawie badań Cibois et al. (2018b) i Cai et al. (2019); zob. również Collar & Robson (2007), Luo et al. (2009b) i Moyle et al. (2012).

Pterorhinus woodi: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. lanceolatus (del Hoyo & Collar, 2016, Cai et al., 2019; zob. również Rasmussen & Anderton, 2005 i Collar, 2006).

Trochalopteron imbricatum: gatunek wyodrębniony z T. lineatum na podstawie Rasmussen & Anderton (2005), del Hoyo & Collar (2016) i Cai et al. (2019).

Montecincla: nowy rodzaj ostatnio wyodrębniony z Trochalopteron (Robin et al., 2017); zmiana potwierdzona przez Cibois et al. (2018b) i Cai et al. (2019).

Leiothrix argentauris: wyróżnione grupy podgatunków za Eaton et al. (2016).

Actinodura: Cibois et al. (2018b) i Cai et al. (2019) rekomendują włączenie rodzajów Chrysominla, Siva i Sibia do Actinodura na podstawie stwierdzonych niewielkich różnic genetycznych.