Kohorta: CORACORNITHIA Fürbringer, 1888 (syn. Telluraves Yuri et al., 2013)

Kolejne rzędy Neoaves tworzą dobrze zdefiniowaną grupę (kohortę) Coracornithia (higher land birds), w obrębie której możemy wyróżnić 4 nadrzędy, przy czym pokrewieństwo pomiędzy nimi nie zostało ostatecznie określone: (1) Accipitrimorphae (obejmujący dwa rzędy - Cathartiformes i Accipitriformes), (2) Strigimorphae (Strigiformes), (3) Coraciimorphae (Coliiformes, Leptosomiformes, Trogoniformes, Bucerotiformes, Piciformes, Coraciiformes) i (4) Passerimorphae (Cariamiformes, Falconiformes, Psittaciformes, Passeriformes) (Hackett et al., 2008, Suh et al., 2011, Ericson, 2012, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Braun,EL et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024; zob. też Ericson et al., 2006a). Badania Stiller et al. (2024) sugerują, następujące pokrewieństwo w obrębie kohorty Coracornithia: ((Accipitrimorphae + Strigimorphae) (Coraciimorphae + Passerimorphae)), przy czym nie wykluczają, iż Accipitrimorphae i Strigimorphae nie tworzą taksonów siostrzanych, lecz sukcesywne odgałęzienia Coracornithia. Ericson (2012) zaproponował wspólne nazwy: Australavis - dla rzędów zgrupowanych w trzech pierwszych nadrzędach, oraz Afroaves - dla rzędów należących do ostatniego nadrzędu. Prum et al. (2015) zaproponowali wspólną nazwę Eutelluraves dla (Strigimorphae + Coraciimorphae + Passerimorphae).

Nadrząd: ACCIPITRIMORPHAE

Accipitrimorphae stanowią takson siostrzany w stosunku do: Strigimorphae (Houde et al., 2019, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024), (Strigimorphae + Coraciimorphae) (Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017; zob. także Suh et al., 2015) lub (Strigimorphae + Coraciimorphae + Passerimorphae) (Prum et al., 2015, Kuhl et al., 2021); potrzeba dalszych badań filogenetycznych (Braun,EL et al., 2019, Stiller et al., 2024). Wchodzące w skład nadrzędu dwa rzędy są często łączone w jeden - Accipitriformes (np. w Cracraft, 2013), lecz stwierdzone pomiędzy nimi różnice morfologiczne i genetyczne sugerują potrzebę wyróżnienia dwóch rzędów (Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Stiller et al., 2024); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesser et al., 2016) i SACC (Remsen et al., 2016). Pokrewieństwo kondorowatych (Cathartidae) było do niedawna niejasne (zob. Ericson et al., 2006a, Gibb et al., 2007, Hackett et al., 2008, Morgan-Richards et al., 2008, Paśko et al., 2011, Tagliarini et al., 2009, Ericson, 2012, McCormack et al., 2013, Kimball et al., 2013). Sugerowane wcześniej (np. Sibley & Ahlquist, 1990) pokrewieństwo kondorów z bocianami (Ciconiidae) nie zostało potwierdzone.

Rząd: CATHARTIFORMES Coues, 1884 - KONDOROWE

Wersja: 2016-07-26
1 rodzina, 5 rodzajów, 7 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd często włączany do szponiastych (Accipitriformes).

Rodzina: CATHARTIDAE Lafresnaye, 1839 - KONDOROWATE - NEW WORLD VULTURES

Wersja: 2024-03-31
Peters I (1979): 274-278 (F)   Wolters II: 88 (F)   S&M: 315-316 (p. Ciconiidae: sF)   HBW II: 24-41 (F)   H&M4 I: 233 (F)   HBW IC I: 516-517 (F)
5 rodzajów, 7 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) za Johnson et al. (2016) i Catanach et al. (w druku); zob. również Ericson (2012).

Rodzaj: Gymnogyps Lesson, 1842 (m.)

Rodzaj: Sarcoramphus Duméril, 1805 (m.)

Rodzaj: Vultur Linnaeus, 1758

Rodzaj: Coragyps Le Maout, 1853 (m.)

Rodzaj: Cathartes Illiger, 1811 (m.)

Rząd: ACCIPITRIFORMES Vieillot, 1816 - SZPONIASTE

Wersja: 2024-06-16
3 rodziny, 74 rodzaje (w tym 1 wymarły), 248 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rząd składający się z trzech blisko spokrewnionych rodzin stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne. Dawniej do rzędu szponiastych zaliczano również sokołowate (Falconidae), lecz zob. m.in. Ericson et al. (2006a), Hackett et al. (2008), Jarvis et al. (2014), Prum et al. (2015) i Stiller et al. (2024).

Rodzina: SAGITTARIIDAE Finsch & Hartlaub, 1870 - SEKRETARZE - SECRETARY-BIRD

Wersja: 2015-02-09
Peters I (1979): 390 (F)   Wolters II: 88 (F)   S&M: 288-289 (F)   HBW II: 206-215 (F)   H&M4 I: 234 (F)   HBW IC I: 518-519 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Sagittarius Hermann, 1783 (m.)

Rodzina: PANDIONIDAE Bonaparte, 1854 - RYBOŁOWY - OSPREY

Wersja: 2016-11-19
Peters I (1979): 278-280 (p. Accipitridae: sF)   Wolters II: 87 (F)   S&M: 266 (p. Accipitridae: sF)   HBW II: 42-51 (F)   H&M4 I: 234 (F)   HBW IC I: 518-519 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina, często włączana do rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Systematyka Pandion haliaetus wymaga dalszych badań (zob. Wink et al., 2004a, Christidis & Boles, 2008, Monti et al., 2015).

Rodzaj: Pandion Savigny, 1809 (m.)

Rodzina: ACCIPITRIDAE Vigors, 1824 - JASTRZĘBIOWATE - KITES, HAWKS AND EAGLES

Wersja: 2024-04-07
Peters I (1979): 280-390 (F)   Wolters I: 79-80 i II: 81-87 (F)   S&M: 266-288 (F)   HBW II: 52-205 i XVII: 193-194 (F)   H&M4 I: 234-255 (F)   HBW IC I: 518-557 i 774 (F)
3 podrodziny, 74 rodzaje (w tym 1 wymarły), 246 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na badaniach Catanach et al. (w druku); zob. również wcześniejsze badania Riesing et al. (2003), Wink & Sauer-Gurth (2004), Helbig et al. (2005), Lerner & Mindell (2005), Raposo do Amaral et al. (2006), Griffiths et al. (2007), Haring et al. (2007a), Lerner et al. (2007, 2008), Kocum (2008), Raposo do Amaral et al. (2009), Nagy & Tökölyi (2014), Barrowclough et al. (2014) i Starikov & Wink (2020). Catanach et al. (w druku) sugerują potrzebę wyróżnienia następujących podrodzin i plemion w obrębie rodziny: Elaninae Blyth, 1850, Polyboroidinae Bonaparte, 1854, Gypaetinae Bonaparte, 1831, Perninae Blyth, 1850, Circaetinae Blyth, 1850, Aegypiinae Sclater,WL, 1924 (= Gypinae Cassin, 1849), Aquilinae Vigors, 1825, Harpiinae Lesson, 1828, Lophospizinae Catanach et al., w druku, Accipitrinae Vigors, 1824 (w tym: Melieracini Catanach et al., w druku, Kaupifalcini Catanach et al., w druku, Aerospizini Catanach et al., w druku, Accipitrini Vigors, 1824) i Buteoninae Vigors, 1824. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Elanus, Circaetus, Nisaetus, Aquila, Hieraaetus, Haliaeetus, Icthyophaga, Butastur, Pseudastur i Buteo za Catanach et al. (w druku), Circus za Oatley et al. (2015) (zob. również Catanach et al., w druku).

Podrodzina: ELANINAE Blyth, 1850 - KANIUKI

Rodzaj: Gampsonyx Vigors, 1825 (m.)

Rodzaj: Chelictinia Lesson, 1843 (f.)

Rodzaj: Elanus Savigny, 1809 (m.)

Podrodzina: GYPAETINAE Bonaparte, 1831 - ORŁOSĘPY

Plemię: POLYBOROIDINI Bonaparte, 1854

Rodzaj: Polyboroides Smith,A, 1829 (m.)

Plemię: GYPAETINI Bonaparte, 1831

Rodzaj: Gypohierax Rüppell, 1836 (m.)

Rodzaj: Gypaetus Storr, 1784 (m.)

Rodzaj: Neophron Savigny, 1809 (m.)

Plemię: PERNINI Blyth, 1850

Rodzaj: Eutriorchis Sharpe, 1875 (m.)

Rodzaj: Leptodon Sundevall, 1836 (m.)

Rodzaj: Chondrohierax Lesson, 1843 (m.)

Rodzaj: Aviceda Swainson, 1836 (f.)

Rodzaj: Pernis Cuvier, 1816 (m.)

Rodzaj: Elanoides Vieillot, 1818 (m.)

Rodzaj: Hamirostra Brown,T, 1846 (f.)

Rodzaj: Lophoictinia Kaup, 1847 (f.)

Rodzaj: Henicopernis Gray,GR, 1859 (m.)

Podrodzina: ACCIPITRINAE Vigors, 1824 - JASTRZĘBIE

Plemię: CIRCAETINI Blyth, 1850

Rodzaj: Spilornis Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Pithecophaga Ogilvie-Grant, 1896 (f.)

Rodzaj: Terathopius Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Circaetus Vieillot, 1816 (m.)

Plemię: GYPINI Cassin, 1849

Rodzaj: Sarcogyps Lesson, 1842 (m.)

Rodzaj: Trigonoceps Lesson, 1842 (m.)

Rodzaj: Aegypius Savigny, 1809 (m.)

Rodzaj: Torgos Kaup, 1828 (m.)

Rodzaj: Necrosyrtes Gloger, 1841 (m.)

Rodzaj: Gyps Savigny, 1809 (m.)

Plemię: ACCIPITRINI Vigors, 1824

Rodzaj: Stephanoaetus Sclater,WL, 1922 (m.)

Rodzaj: Nisaetus Hodgson, 1836 (m.)

Rodzaj: Spizaetus Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Lophotriorchis Sharpe, 1874 (m.)

Rodzaj: Polemaetus Heine,F,Jr., 1890 (m.)

Rodzaj: Lophaetus Kaup, 1847 (m.)

Rodzaj: Ictinaetus Blyth, 1843 (m.)

Rodzaj: Clanga Adamowicz, 1854 (f.) N

Rodzaj: Aquila Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Hieraaetus Kaup, 1844 (m.)

Rodzaj: Harpyopsis Salvadori, 1875 (f.)

Rodzaj: Macheiramphus Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Morphnus Dumont,C, 1816 (m.)

Rodzaj: Harpia Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Lophospiza Kaup, 1844 (f.) S

Rodzaj: Micronisus Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Urotriorchis Sharpe, 1874 (m.)

Rodzaj: Melierax Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Kaupifalco Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Aerospiza Roberts, 1922 (f.) S

Rodzaj: Tachyspiza Kaup, 1844 (f.) S

Rodzaj: Erythrotriorchis Sharpe, 1875 (m.)

Rodzaj: Accipiter Brisson, 1760 (m.) S

Rodzaj: Astur Lacépède, 1799 (m.) S

Rodzaj: Megatriorchis Salvadori & D'Albertis, 1876 (m.)

Rodzaj: Circus Lacépède, 1799 (m.)

Rodzaj: Microspizias Sangster, Kirwan, Fuchs, Dickinson, Elliott & Gregory, 2021a (m.) S

Rodzaj: Harpagus Vigors, 1824 (m.)

Rodzaj: Haliastur Selby, 1840 (m.)

Rodzaj: Milvus Lacépède, 1799 (m.)

Rodzaj: Haliaeetus Savigny, 1809 (m.)

Rodzaj: Icthyophaga Lesson, 1843 (f.) S

Rodzaj: Butastur Hodgson, 1843 (m.)

Rodzaj: Ictinia Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Geranospiza Kaup, 1847 (m.)

Rodzaj: Busarellus Lesson, 1843 (m.)

Rodzaj: Rostrhamus Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Helicolestes Bangs & Penard,TE, 1918 (m.)

Rodzaj: Morphnarchus Ridgway, 1920 (m.)

Rodzaj: Cryptoleucopteryx Raposo do Amaral, Sheldon, Gamauf, Haring, Riesing, Silveira & Wajntal, 2009 (f.)

Rodzaj: Buteogallus Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Rupornis Kaup, 1844 (m.)

Rodzaj: Parabuteo Ridgway, 1874 (m.)

Rodzaj: Geranoaetus Kaup, 1844 (m.)

Rodzaj: Pseudastur Gray,GR, 1849 (m.)

Rodzaj: Leucopternis Kaup, 1847 (m.)

Rodzaj: Bermuteo Olson, 2008 (m.)

Rodzaj: Buteo Lacépède, 1799 (m.)

Nadrząd: STRIGIMORPHAE

Rząd: STRIGIFORMES Wagler, 1830 - SOWY

Wersja: 2024-10-04
2 rodziny, 23 rodzaje, 241 gatunków (w tym 5 wymarłych)
Systematyka: Sowy należą do kohorty Coracornithia, przy czym ich najbliższe pokrewieństwo nie zostało dostatecznie ustalone (zob. Fain & Houde, 2004, Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Pacheco et al., 2011, Ericson, 2012, McCormack et al., 2013, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Braun,EL et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Sugerowane wcześniej pokrewieństwo sów z lelkowymi (Caprimulgiformes) zostało odrzucone. Rząd składa się z dwóch blisko spokrewnionych rodzin.

Rodzina: TYTONIDAE Mathews, 1912 - PŁOMYKÓWKOWATE - BARN OWLS

Wersja: 2023-04-01
Peters IV: 77-86 (F)   Wolters I: 69-70 (p. Strigidae: sF)   S&M: 168-169 (F)   HBW V: 34-75 i XVII: 201-202 (F)   H&M4 I: 255-257 (F)   HBW IC I: 476-479 (F)
2 podrodziny, 2 rodzaje, 17 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Tyto na podstawie badań Uva et al. (2018), zob. również Jønsson et al. (2013). Pozycja systematyczna gatunku Tyto prigoginei niejasna, być może powinien być umieszczony w rodzaju Phodilus. Systematyka szeregu gatunków płomykówek wymaga dalszych badań (zob. Bruce, 1999, König et al., 1999, Weick, 2006, König & Weick, 2008, Jønsson et al., 2013, Eaton et al., 2016, Aliabadian et al., 2016, Uva et al., 2018).

Podrodzina: PHODILINAE Lesson, 1843 - PUCHÓWKI

Rodzaj: Phodilus Geoffroy Saint-Hilaire,I, 1830 (m.)

Podrodzina: TYTONINAE Mathews, 1912 - PŁOMYKÓWKI

Rodzaj: Tyto Billberg, 1828 (f.)

Rodzina: STRIGIDAE Leach, 1819 - PUSZCZYKOWATE - OWLS

Wersja: 2024-10-04
Peters IV: 86-174 (F)   Wolters I: 70-76 (F)   S&M: 169-183 (F)   HBW V: 76-242, VII: 43 i XVII: 202-206 (F)   H&M4 I: 258-277 (F)   HBW IC I: 480-517, 770-771 i 773 (F)
3 podrodziny, 21 rodzajów, 224 gatunki (w tym 5 wymarłych)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje) bazuje na kompilacji badań Wink & Heidrich (1999), Fuchs et al. (2008a), Wink et al. (2008, 2009) i Salter et al. (2020); zob. również Wood et al. (2017); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań. Pozycja systematyczna rodzajów Uroglaux, Margarobyas i Jubula wymaga dalszych badań filogenetycznych (Salter et al., 2020). Systematyka szeregu rodzajów i gatunków niejasna (zob. Weick, 2006, Wink et al., 2008). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Megascops za Dantas et al. (2016) (pozycja gatunku M. sanctaecatarinae niejasna), Athene za Koparde et al. (2018). Szereg gatunków z rodzaju Megascops wymaga rewizji taksonomicznej (zob. Dantas et al., 2016, Krabbe, 2017).

Podrodzina: HIERACOGLAUCINAE Bonaparte, 1854 - SOWICE N

Rodzaj: Uroglaux Mayr, 1937 (f.)

Rodzaj: Ninox Hodgson, 1837 (f.)

Podrodzina: SURNIINAE Bonaparte, 1838 - SÓWECZKI

Rodzaj: Margarobyas Olson & Suárez,W, 2008 (m.) S

Rodzaj: Taenioptynx Kaup, 1848 (m.) S

Rodzaj: Micrathene Coues, 1866 (f.)

Rodzaj: Xenoglaux O'Neill & Graves,GR, 1977 (f.)

Rodzaj: Aegolius Kaup, 1829 (m.)

Rodzaj: Surnia Duméril, 1805 (f.)

Rodzaj: Glaucidium Boie, 1826 (n.)

Rodzaj: Athene Boie, 1822 (f.)

Podrodzina: STRIGINAE Leach, 1819 - PUSZCZYKI

Rodzaj: Otus Pennant, 1769 (m.)

Rodzaj: Ptilopsis Kaup, 1848 (f.)

Rodzaj: Asio Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Psiloscops Coues, 1899 (m.)

Rodzaj: Gymnasio Bonaparte, 1854 (m.) S

Rodzaj: Megascops Kaup, 1848 (m.)

Rodzaj: Lophostrix Lesson, 1836 (f.)

Rodzaj: Pulsatrix Kaup, 1848 (f.)

Rodzaj: Strix Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzaj: Jubula Bates,GL, 1929 (f.)

Rodzaj: Bubo Duméril, 1805 (m.)

Nadrząd: CORACIIMORPHAE

Nadrząd składający się z 6 rzędów, przy czym pokrewieństwo pomiędzy nimi nie zostało w pełni ustalone - w szczególności pozycja rzędu Coliiformes jest niejasna (zob. Ericson et al., 2006a, Mayr, 2008b, Hackett et al., 2008, Suh et al., 2011, Ericson, 2012, Wang et al., 2012, McCormack et al., 2013, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Braun,EL et al., 2019, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Najobszerniejsze badania Jarvis et al. (2014), Prum et al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015), Reddy et al. (2017), Houde et al. (2019), Kuhl et al. (2021), Wu et al. (2024) i Stiller et al. (2024), sugerują następujące pokrewieństwo w obrębie Coraciimorphae: (Coliiformes (Leptosomiformes (Trogoniformes (Bucerotiformes (Piciformes + Coraciiformes))))). Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Cavitaves dla (Leptosomiformes + Trogoniformes + Bucerotiformes + Coraciiformes + Piciformes).

Rząd: COLIIFORMES Murie, 1872 - CZEPIGI

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 2 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: COLIIDAE Sundevall, 1836 - CZEPIGI - MOUSEBIRDS

Wersja: 2015-02-09
Peters V: 143-148 (F)   Wolters II: 143 (F)   S&M: 96 (F)   HBW VI: 60-77 (F)   H&M4 I: 277-278 (F)   HBW IC I: 558-559 (F)
2 rodzaje, 6 gatunków
Systematyka: Sibley & Monroe (1990) i de Juana (2001) zaproponowali podział czepig na 2 podrodziny - Coliinae i Urocoliinae Poche, 1904; potrzeba dalszych badań.

Rodzaj: Colius Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Urocolius Bonaparte, 1854 (m.)

Rząd: LEPTOSOMIFORMES Sharpe, 1891 - KUROLE

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowy rząd.

Rodzina: LEPTOSOMIDAE Blyth, 1838 - KUROLE - CUCKOO-ROLLER N

Wersja: 2015-09-05
Peters V: 239-240 (F: "Leptosomatidae")   Wolters II: 116 (F)   S&M: 85 (F)   HBW VI: 390-395 (F)   H&M4 I: 278 (F)   HBW IC I: 558-559 (F)
1 rodzaj, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina.

Rodzaj: Leptosomus Vieillot, 1816 (m.)

Rząd: TROGONIFORMES A.O.U., 1886 - TROGONY

Wersja: 2024-06-16
1 rodzina, 7 rodzajów, 46 gatunków
Systematyka: Monotypowy rząd siostrzany w stosunku do grupy złożonej z trzech blisko spokrewnionych rzędów - Bucerotiformes, Coraciiformes i Piciformes (Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Eucavitaves dla (Trogoniformes + Bucerotiformes + Coraciiformes + Piciformes).

Rodzina: TROGONIDAE Billberg, 1828 - TROGONY - TROGONS

Wersja: 2023-12-03
Peters V: 148-164 (F)   Wolters II: 148-149 (F)   S&M: 80-83 (F)   HBW VI: 80-127 (F)   H&M4 I: 278-282 (F)   HBW IC I: 560-567 (F)
2 podrodziny, 7 rodzajów, 46 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na Moyle (2005) i Oliveros et al. (2020) oraz sugestiach Sangster et al. (2023f); zob. również Sibley & Ahlquist (1990), Johansson & Ericson (2005), Ornelas et al. (2009) i Hosner et al. (2010). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Pharomachrus za Ornelas et al. (2009).

Podrodzina: APALODERMATINAE Sangster, Gregory & Dickinson, 2023 - AFROTROGONY

Rodzaj: Apaloderma Swainson, 1833 (n.)

Podrodzina: TROGONINAE Billberg, 1828 - TROGONY WŁAŚCIWE

Plemię: HARPACTINI Baird,SF, 1851

Rodzaj: Apalharpactes Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Harpactes Swainson, 1833 (m.)

Plemię: TROGONINI Billberg, 1828

Rodzaj: Pharomachrus de la Llave, 1832 (m.)

Rodzaj: Euptilotis Gould, 1858 (m.)

Rodzaj: Priotelus Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Trogon Brisson, 1760 (m.)

Rząd: BUCEROTIFORMES Fürbringer, 1888 - DZIOBOROŻCOWE

Wersja: 2024-10-04
3 rodziny, 19 rodzajów, 67 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Dzioborożcowe stanowią takson siostrzany do grupy złożonej z kraskowych (Coraciiformes) i dzięciołowych (Piciformes) (Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Wang et al., 2012, Ericson, 2012, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Mayr (2011a) zaproponował wspólną nazwę Picocoraciae dla (Bucerotiformes + Coraciiformes + Piciformes).

Rodzina: BUCEROTIDAE Rafinesque, 1815 - DZIOBOROŻCE - HORNBILLS

Wersja: 2024-10-04
Peters V: 254-272 (F)   Wolters II: 117-119 (F, Bucorvidae)   S&M: 75-79 (F, Bucorvidae)   HBW VI: 436-523 i XVII: 209 (F)   H&M4 I: 282-286 (F)   HBW IC I: 568-577 (F)
16 rodzajów, 56 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) za Gonzalez et al. (2013a,b); zob. również Viseshakul et al. (2011). Rodzaj Bucorvus czasami jest umieszczany w osobnej rodzinie - Bucorvidae Bonaparte, 1854 (np. Sibley & Monroe, 1990, Dickinson, 2003).

Rodzaj: Bucorvus Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Tockus Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Lophoceros Hemprich & Ehrenberg, 1833 (m.)

Rodzaj: Berenicornis Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Horizocerus Oberholser, 1899 (m.) S

Rodzaj: Ceratogymna Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Bycanistes Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Rhinoplax Gloger, 1841 (f.)

Rodzaj: Buceros Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Anorrhinus Reichenbach, 1849 (m.)

Rodzaj: Anthracoceros Reichenbach, 1849 (m.)

Rodzaj: Ocyceros Hume, 1873 (m.)

Rodzaj: Aceros Hodgson, 1844 (m.)

Rodzaj: Rhyticeros Reichenbach, 1849 (m.)

Rodzaj: Rhabdotorrhinus Meyer,AB & Wiglesworth, 1895 (m.) S

Rodzaj: Penelopides Reichenbach, 1849 (m.)

Rodzina: UPUPIDAE Leach, 1819 - DUDKI - HOOPOES

Wersja: 2024-06-16
Peters V: 247-249 (F)   Wolters II: 117 (F)   S&M: 79 (F)   HBW VI: 396-411 (F)   H&M4 I: 287 (F)   HBW IC I: 576-577 i 774 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rodzina blisko spokrewniona z sierpodudkami (Phoeniculidae) (Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Kimball et al., 2013, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024). Systematyka Upupa epops niejasna (zob. Sibley & Monroe, 1990, Krištin, 2001, Hockey et al., 2005).

Rodzaj: Upupa Linnaeus, 1758 (f.)

Rodzina: PHOENICULIDAE Bonaparte, 1831 - SIERPODUDKI - WOOD-HOOPOES

Wersja: 2024-06-16
Peters V: 250-254 (F)   Wolters II: 117 (F)   S&M: 79-80 (F, Rhinopomastidae)   HBW VI: 412-434 (F)   H&M4 I: 287-288 (F)   HBW IC I: 578-579 (F)
2 rodzaje, 8 gatunków
Systematyka: Rodzina blisko spokrewniona z dudkami (Upupidae) (Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Kimball et al., 2013, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024). Rodzaj Rhinopomastus czasami jest umieszczany w osobnej podrodzinie - Rhinopomastinae Sibley & Ahlquist, 1985 (np. Ligon, 2001) lub nawet rodzinie - Rhinopomastidae (np. Sibley & Monroe, 1990); potrzeba dalszych badań.

Rodzaj: Phoeniculus Jarocki, 1821 (m.)

Rodzaj: Rhinopomastus Jardine, 1828 (m.)

Rząd: PICIFORMES Linnaeus, 1758 - DZIĘCIOŁOWE

Wersja: 2024-10-05
5 rodzin, 76 rodzajów, 431 gatunki (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Dzięciołowe stanowią takson siostrzany w stosunku do kraskowych (Coraciiformes) (Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Suh et al., 2011, Wang et al., 2012, Ericson, 2012, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Stwierdzone różnice genetyczne pomiędzy oboma rzędami mogą sugerować konieczność ich połączenia (Jarvis et al., 2014), lecz zob. również Prum et al. (2015). Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Picodynastornithes dla (Coraciiformes + Piciformes). Rząd Piciformes składa się z 2 podrzędów: Galbuli (złotopiórowce) i Pici (dzięciołowce), czasami podnoszonych do rangi odrębnych rzędów. Przyjęty porządek systematyczny (podrzędy, rodziny) bazuje na badaniach Johansson & Ericson (2003), Moyle (2004), Ericson et al. (2006a), Hackett et al. (2008), Prum et al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015), Reddy et al. (2017), Kuhl et al. (2021) i Stiller et al. (2024).

Podrząd: GALBULI Fürbringer, 1888 - ZŁOTOPIÓROWCE

Takson składający się z dwóch blisko spokrewnionych rodzin (Sibley & Monroe, 1990, Johansson et al., 2001, Johansson & Ericson, 2003, Cracraft et al., 2004, Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Rodzina: GALBULIDAE Vigors, 1825 - ZŁOTOPIÓRY - JACAMARS

Wersja: 2015-09-05
Peters VI: 3-9 (F)   Wolters III: 165-166 (F)   S&M: 71-73 (F)   HBW VII: 74-101 (F)   H&M4 I: 288-290 (F)   HBW IC I: 610-613 (F)
5 rodzajów, 18 gatunków
Systematyka: Potrzeba badań filogenetycznych dla określenia pokrewieństwa w obrębie rodziny (zob. niepublikowane badania Witt, 2004).

Rodzaj: Galbalcyrhynchus Des Murs, 1845 (m.)

Rodzaj: Brachygalba Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Jacamaralcyon Lesson, 1830 (f.)

Rodzaj: Galbula Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Jacamerops Lesson, 1830 (m.)

Rodzina: BUCCONIDAE Horsfield, 1821 - DRZYMY - PUFFBIRDS

Wersja: 2020-06-26
Peters VI: 10-24 (F)   Wolters III: 166-167 (F)   S&M: 73-75 (F)   HBW VII: 102-138 (F)   H&M4 I: 290-293 (F)   HBW IC I: 614-619 (F)
10 rodzajów, 36 gatunków
Systematyka: Potrzeba badań filogenetycznych dla określenia pokrewieństwa w obrębie rodziny (zob. niepublikowane badania Witt, 2004 oraz badania osteologiczne Posso et al., 2020). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Malacoptila z Ferreira,M et al. (2017).

Rodzaj: Notharchus Cabanis & Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Bucco Brisson, 1760 (m.)

Rodzaj: Nystalus Cabanis & Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Hypnelus Cabanis & Heine,F,Sr., 1863 (m.)

Rodzaj: Malacoptila Gray,GR, 1841 (f.)

Rodzaj: Micromonacha Sclater,PL, 1881 (f.)

Rodzaj: Nonnula Sclater,PL, 1854 (f.)

Rodzaj: Hapaloptila Sclater,PL, 1881 (f.)

Rodzaj: Monasa Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj: Chelidoptera Gould, 1837 (f.)

Podrząd: PICI Linnaeus, 1758 - DZIĘCIOŁOWCE

Podrząd składający się z dwóch głównych odgałęzień (tu w randze nadrodzin) - Picoidea i Ramphastoidea (zob. Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Nadrodzina: PICOIDEA Leach, 1819

Takson składający się z dwóch blisko spokrewnionych rodzin - Indicatoridae i Picidae (Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Prum et al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Rodzina: INDICATORIDAE Swainson, 1837 - MIODOWODY - HONEYGUIDES

Wersja: 2017-12-14
Peters VI: 63-69 (F)   Wolters II: 149-150 (F)   S&M: 43-45 (F)   HBW VII: 274-295 (F)   H&M4 I: 293-295 (F)   HBW IC I: 642-645 (F)
4 rodzaje, 16 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (na każdym poziomie) wymaga badań filogenetycznych.

Rodzaj: Prodotiscus Sundevall, 1850 (m.)

Rodzaj: Melignomon Reichenow, 1898 (m.)

Rodzaj: Indicator Stephens, 1815 (m.)

Rodzaj: Melichneutes Reichenow, 1910 (m.)

Rodzina: PICIDAE Leach, 1819 - DZIĘCIOŁOWATE - WOODPECKERS

Wersja: 2024-10-05
Peters VI: 86-232 (F)   Wolters II: 155-160 (F) i III: 161-165 (F, Jyngidae)   S&M: 45-62 (F)   HBW VII: 296-555 (F)   H&M4 I: 295-319 (F)   HBW IC I: 646-689 i 774 (F)
4 podrodziny, 37 rodzajów, 234 gatunki (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na badaniach Shakya et al. (2017), Webb & Moore (2005), Benz et al. (2006), Fuchs et al. (2007a), Fuchs & Pons (2015) i Dufort (2016); zob. również Weibel & Moore (2002a,b, 2005), Overton & Rhoads (2006), Fuchs et al. (2006a, 2008b, 2013), Moore et al. (2006) i Manegold & Töpfer (2013) oraz podsumowanie Winkler (2015). Za Sangster et al. (2022f) umieszczono rodzaje Verreauxia i Sasia w nowej podrodzinie - Sasiinae. Badania Dufort (2016) i Navarro-Sigüenza et al. (2017) sugerują, iż rodzaj Melanerpes nie jest monofiletyczny względem Sphyrapicus, lecz zob. Shakya et al. (2017). Pozycja rodzaju Campephilus za Shakya et al. (2017). Porządek systematyczny w obrębie plemiona Melanerpini (rodzaje oraz gatunki w rodzajach Picoides, Yungipicus, Dendrocoptes, Dendrocopos, Dryobates i Leuconotopicus) za Fuchs & Pons (2015), Dufort (2016) i Shakya et al. (2017); w obrębie rodzajów Geocolaptes i Dendropicos za Fuchs et al. (2017b) i Shakya et al. (2017), Melanerpes za Navarro-Sigüenza et al. (2017) i Shakya et al. (2017), Picumnus, Picus i Piculus za Shakya et al. (2017). Pozycja systematyczna rodzajów Nesoctites i Hemicircus wymaga dalszych badań (zob. m.in. Dufort, 2016, Shakya et al., 2017). Szereg gatunków wymaga rewizji taksonomicznej.

Podrodzina: JYNGINAE Swainson, 1832 - KRĘTOGŁOWY

Rodzaj: Jynx Linnaeus, 1758 (f.)

Podrodzina: PICUMNINAE Gray,GR, 1840 - DZIĘCIOLNIKI

Rodzaj: Picumnus Temminck, 1825 (m.)

Podrodzina: SASIINAE Sangster, Gaudin & Fuchs, 2022 - KUSODZIĘCIOLNIKI

Rodzaj: Verreauxia Hartlaub, 1857 (f.)

Rodzaj: Sasia Hodgson, 1837 (f.)

Podrodzina: PICINAE Leach, 1819 - DZIĘCIOŁY

Plemię: NESOCTITINI Short, 1974

Rodzaj: Nesoctites Hargitt, 1890 (m.)

Plemię: HEMICIRCINI Cabanis & Heine, 1863

Rodzaj: Hemicircus Swainson, 1837 (m.)

Plemię: PICINI Leach, 1819

Rodzaj: Pardipicus Bonaparte, 1854 (m.) S

Rodzaj: Geocolaptes Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Campethera Gray,GR, 1841 (f.) S

Rodzaj: Dinopium Rafinesque, 1814 (n.)

Rodzaj: Chloropicoides Malherbe, 1849 (m.) S

Rodzaj: Gecinulus Blyth, 1845 (m.)

Rodzaj: Micropternus Blyth, 1845 (m.)

Rodzaj: Meiglyptes Swainson, 1837 (m.)

Rodzaj: Chrysophlegma Gould, 1850 (n.)

Rodzaj: Picus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Mulleripicus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Dryocopus Boie, 1826 (m.) S

Rodzaj: Celeus Boie, 1831 (m.)

Rodzaj: Piculus von Spix, 1824 (m.)

Rodzaj: Colaptes Swainson, 1825 (m.)

Plemię: CAMPEPHILINI Blyth, 1852

Rodzaj: Blythipicus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Chrysocolaptes Blyth, 1843 (m.)

Rodzaj: Campephilus Gray,GR, 1840 (m.)

Plemię: MELANERPINI Gray,GR, 1846

Rodzaj: Sphyrapicus Baird,SF, 1858 (m.)

Rodzaj: Xiphidiopicus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Melanerpes Swainson, 1832 (m.)

Rodzaj: Picoides Lacépède, 1799 (m.)

Rodzaj: Yungipicus Bonaparte, 1854 (m.) S

Rodzaj: Dendrocoptes Cabanis & Heine, 1863 (m.) S

Rodzaj: Leiopicus Bonaparte, 1854 (m.) S

Rodzaj: Dendropicos Malherbe, 1849 (m.) S

Rodzaj: Chloropicus Malherbe, 1849 (m.)

Rodzaj: Dendrocopos Koch, 1816 (m.)

Rodzaj: Dryobates Boie,F, 1826 (m.) S

Rodzaj: Leuconotopicus Malherbe, 1845 (m.) S

Rodzaj: Veniliornis Bonaparte, 1854 (m.)

Nadrodzina: RAMPHASTOIDEA Vigors, 1825

Rodzina: RAMPHASTIDAE Vigors, 1825 - TUKANOWATE - TOUCANS AND BARBETS

Wersja: 2024-06-16
Peters VI: 24-63 (Capitonidae) i 70-85 (F)   Wolters II: 150-155 (Capitonidae, F)   S&M: 62-71 (Megalaimidae, Lybiidae, F)   HBW VII: 140-272 (Capitonidae, F) i XVII: 209-210   H&M4 I: 319-330 (F)   HBW IC I: 618-643 (F, Megalaimidae, Lybiidae, Capitonidae, Semnornithidae)
5 podrodzin, 20 rodzajów, 127 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny (podrodziny, plemiona) bazuje na badaniach Moyle (2004), Claramunt & Cracraft (2015), Kuhl et al. (2021) i Ostrow et al. (2023); zob. również Barker & Lanyon (2000) i Moyle (2002). Potrzeba dalszych badań filogenetycznych (zob. Cracraft, 2013). Wyróżniane podrodziny często są podnoszone do rangi rodzin (stwierdzone przez Stiller et al. (2024) różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę jej podziału na co najmniej trzy rodziny). Porządek systematyczny w obrębie: Capitoninae za Armenta et al. (2005), Ramphastinae za Ostrow et al. (2023) (zob. również wcześniejsze badania Weckstein, 2004). Badania Lutz et al. (2013) i Ostrow et al. (2023) sugerują, iż rodzaj Selenidera nie jest monofiletyczny względem Andigena (potrzeba rozpatrzenia przez SACC). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju: Psilopogon za den Tex & Leonard (2013), Andigena i Selenidera za Lutz et al. (2013) i Ostrow et al. (2023), Capito, Ramphastos i Aulacorhynchus za Ostrow et al. (2023).

Podrodzina: MEGALAIMINAE Blyth, 1852 - PSTROGŁOWY

Plemię: MEGALAIMINI Blyth, 1852

Rodzaj: Psilopogon Müller,S, 1836 (m.)

Plemię: CALORAMPHINI Mannucci & Simonetta, 1978

Rodzaj: Caloramphus Lesson, 1839 (m.)

Podrodzina: LYBIINAE Sibley & Ahlquist, 1985 - WĄSALE

Plemię: TRACHYPHONINI Prum, 1988

Rodzaj: Trachyphonus Ranzani, 1821 (m.)

Plemię: LYBIINI Sibley & Ahlquist, 1985

Rodzaj: Buccanodon Gray,GR, 1855 (m.)

Rodzaj: Cryptolybia Clancey, 1979 (f.)

Rodzaj: Gymnobucco Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Stactolaema Marshall,CHT & Marshall,GFL, 1870 (f.)

Rodzaj: Pogoniulus Lafresnaye, 1842 (m.)

Rodzaj: Tricholaema Verreaux,J & Verreaux,E, 1855 (f.)

Rodzaj: Lybius Hermann, 1783 (m.)

Rodzaj: Pogonornis Billberg, 1828 (m.)

Rodzaj: Trachylaemus Reichenow, 1891 (m.)

Podrodzina: CAPITONINAE Bonaparte, 1838 - BRODACZE

Rodzaj: Capito Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Eubucco Bonaparte, 1850 (m.)

Podrodzina: SEMNORNITHINAE Prum, 1988 - TĘGOGŁOWIKI

Rodzaj: Semnornis Richmond, 1900 (m.)

Podrodzina: RAMPHASTINAE Vigors, 1825 - TUKANY

Rodzaj: Ramphastos Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Aulacorhynchus Gould, 1835 (m.)

Rodzaj: Andigena Gould, 1851 (f.)

Rodzaj: Selenidera Gould, 1837 (f.)

Rodzaj: Pteroglossus Illiger, 1811 (m.)

Rząd: CORACIIFORMES Forbes, 1884 - KRASKOWE

Wersja: 2024-10-05
6 rodzin, 32 rodzaje, 184 gatunki
Systematyka: Kraskowe stanowią takson siostrzany w stosunku do dzięciołowych (Piciformes) (Ericson et al., 2006a, Hackett et al., 2008, Suh et al., 2011, Wang et al., 2012, Ericson, 2012, Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024). Stwierdzone różnice genetyczne pomiędzy oboma rzędami mogą sugerować potrzebę ich połączenia (Jarvis et al., 2014), lecz zob. również Prum et al. (2015). Yuri et al. (2013) zaproponowali wspólną nazwę Picodynastornithes dla (Coraciiformes + Piciformes). Ostatnie badania wykazały, iż tradycyjnie zaliczane do kraskowych - kurole (Leptosomidae), dudki (Upupidae), sierpodudki (sierpodudki) i dzioborożce (Bucerotidae) nie są z nimi blisko spokrewnione. Badania Prum et al. (2015), Reddy et al. (2017), McCullough et al. (2019b), Kuhl et al. (2021) i Stiller et al. (2024) wskazują na następujące pokrewieństwo w obrębie kraskowych: ((Meropidae (Brachypteraciidae + Coraciidae)) (Todidae (Momotidae + Alcedinidae))); zob. również wcześniejsze badania Hackett et al. (2008) i Claramunt & Cracraft (2015) sugerujące, iż żołny (Meropidae) stanowią takson siostrzany w stosunku wszystkich pozostałych przedstawicieli kraskowych.

Nadrodzina: CORACIOIDEA Rafinesque, 1815

Nadrodzina składająca się z trzech blisko spokrewnionych rodzin: (Meropidae (Coraciidae + Brachypteraciidae)), siostrzana w stosunku do przedstawicieli Alcedinoidea (Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, McCullough et al., 2019b, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Rodzina: MEROPIDAE Rafinesque, 1815 - ŻOŁNY - BEE-EATERS

Wersja: 2023-04-08
Peters V: 229-239 (F)   Wolters II: 124-125 (F)   S&M: 93-95 (F)   HBW VI: 286-341 (F)   H&M4 I: 331-333 (F)   HBW IC I: 580-585 (F)
2 rodzaje, 28 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na McCullough et al. (2019b); zob. również Marks et al. (2007).

Rodzaj: Nyctyornis Jardine & Selby, 1830 (m.)

Rodzaj: Merops Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzina: CORACIIDAE Rafinesque, 1815 - KRASKI - ROLLERS

Wersja: 2023-10-01
Peters V: 241-247 (F)   Wolters II: 116 (F)   S&M: 83-84 (F)   HBW VI: 342-376 (F)   H&M4 I: 333-334 (F)   HBW IC I: 584-587 (F)
2 rodzaje, 12 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) na podstawie badań Johansson et al. (2018a, 2023) i McCullough et al. (2019b).

Rodzaj: Coracias Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Eurystomus Vieillot, 1816 (m.)

Rodzina: BRACHYPTERACIIDAE Bonaparte, 1854 - ZIEMNOKRASKI - GROUND-ROLLERS

Wersja: 2019-10-10
Peters V: 240-241 (p. Coraciidae: sF)   Wolters II: 116 (F)   S&M: 84 (F)   HBW VI: 378-388 (F)   H&M4 I: 334 (F)   HBW IC I: 586-587 (F)
4 rodzaje, 5 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny bazuje na McCullough et al. (2019b); zob. również wcześniejsze badania Kirchman et al. (2001).

Rodzaj: Geobiastes Sharpe, 1871 (m.)

Rodzaj: Brachypteracias Lafresnaye, 1834 (m.)

Rodzaj: Uratelornis Rothschild, 1895 (m.)

Rodzaj: Atelornis Pucheran, 1846 (m.)

Nadrodzina: ALCEDINOIDEA Rafinesque, 1815

Nadrodzina składająca się z trzech blisko spokrewnionych rodzin: (Todidae (Momotidae + Alcedinidae)), stanowiąca takson siostrzany w stosunku do przedstawicieli Coracioidea (Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, McCullough et al., 2019b, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Rodzina: TODIDAE Vigors, 1825 - PŁASKODZIOBKI - TODIES

Wersja: 2019-10-10
Peters V: 220 (F)   Wolters II: 123 (F)   S&M: 86 (F)   HBW VI: 250-263 (F)   H&M4 I: 334-335 (F)   HBW IC I: 586-587 (F)
1 rodzaj, 5 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodzaju Todus bazuje na McCullough et al. (2019b); zob. również wcześniejsze badania Overton & Rhoads (2004).

Rodzaj: Todus Brisson, 1760 (m.)

Rodzina: MOMOTIDAE Gray,GR, 1840 - PIŁODZIOBY - MOTMOTS

Wersja: 2019-10-10
Peters V: 221-228 (F)   Wolters II: 123-124 (F)   S&M: 85 (F)   HBW VI: 264-284 (F)   H&M4 I: 335-336 (F)   HBW IC I: 588-591 (F)
6 rodzajów, 14 gatunków
Systematyka: Porządek systematyczny (rodzaje, gatunki) w obrębie rodziny bazuje na McCullough et al. (2019b); zob. również niepublikowane badania Witt (2004).

Rodzaj: Hylomanes Lichtenstein,MHC, 1839 (m.)

Rodzaj: Eumomota Sclater,PL, 1858 (f.)

Rodzaj: Electron Gistel, 1848 (n.)

Rodzaj: Aspatha Sharpe, 1892 (f.)

Rodzaj: Baryphthengus Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.)

Rodzaj: Momotus Brisson, 1760 (m.)

Rodzina: ALCEDINIDAE Bonaparte, 1831 - ZIMORODKOWATE - KINGFISHERS

Wersja: 2024-10-05
Peters V: 165-219 (F)   Wolters II: 119-123 (F)   S&M: 86-93 (F, "Dacelonidae" = Halcyonidae, Cerylidae)   HBW VI: 130-249 (F)   H&M4 I: 336-347 (F)   HBW IC I: 590-611 (F)
3 podrodziny, 17 rodzajów, 120 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Andersen et al. (2018) i McCullough et al. (2019b); zob. również wcześniejsze badania Moyle (2006), Moyle et al. (2007), Marks & Willard (2001) i Lim et al. (2010a). Wyróżniane podrodziny czasami podnoszone są do rangi rodzin (np. Sibley & Monroe, 1990, Christidis & Boles, 2008); stwierdzone przez Stiller et al. (2024) różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę takiego podziału. Podrodzina Alcedininae stanowi takson siostrzany w stosunku do (Cerylinae + Halcyoninae) (Andersen et al., 2018, McCullough et al., 2019b, Stiller et al., 2024). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów Chloroceryle, Pelargopsis, Halcyon, Tanysiptera, Dacelo, Actenoides i Todiramphus za McCullough et al. (2019b).

Podrodzina: ALCEDININAE Bonaparte, 1831 - ZIMORODKI

Rodzaj: Ispidina Kaup 1848 (f.)

Rodzaj: Corythornis Kaup 1848 (m.)

Rodzaj: Ceyx Lacépède, 1799 (m.)

Rodzaj: Alcedo Linnaeus, 1758 (f.)

Podrodzina: CERYLINAE Reichenbach, 1851 - RYBACZKI

Rodzaj: Megaceryle Kaup, 1848 (f.)

Rodzaj: Ceryle Boie, 1828 (m.)

Rodzaj: Chloroceryle Kaup, 1848 (f.)

Podrodzina: HALCYONINAE Vigors, 1825 - ŁOWCE

Rodzaj: Lacedo Reichenbach, 1851 (f.)

Rodzaj: Pelargopsis Gloger, 1841 (f.)

Rodzaj: Halcyon Swainson, 1821 (f.)

Rodzaj: Cittura Kaup, 1848 (f.)

Rodzaj: Tanysiptera Vigors, 1825 (f.)

Rodzaj: Melidora Lesson, 1830 (f.)

Rodzaj: Dacelo Leach,WE, 1815 (f.)

Rodzaj: Actenoides Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Syma Lesson, 1827 (f.)

Rodzaj: Todiramphus Lesson, 1827 (m.)

Nadrząd: PASSERIMORPHAE (syn. Afroaves Ericson, 2012)

Takson składający się z czterech blisko spokrewnionych rzędów, stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne (Jarvis et al., 2014, Suh et al., 2015, Prum et al., 2015, Reddy et al., 2017, Houde et al., 2019, Braun,EL et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Wu et al., 2024, Stiller et al., 2024; zob. również wcześniejsze badania Hackett et al., 2008). Suh et al. (2011) zaproponowali wspólne nazwy - Psittacopasserae dla (Psittaciformes + Passeriformes) i Eufalconimorphae dla (Falconiformes + Psittaciformes + Passeriformes). Natomiast Ericson (2012) zaproponował wspólną nazwę Cantiomimus dla (Psittaciformes + Passeriformes).

Rząd: CARIAMIFORMES Wagler, 1830 - KARIAMY

Wersja: 2015-02-09
1 rodzina, 2 rodzaje, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowy rząd dawniej błędnie włączany do żurawiowych (Gruiformes).

Rodzina: CARIAMIDAE Bonaparte, 1850 - KARIAMY - SERIEMAS

Wersja: 2015-09-06
Peters II: 216 (F)   Wolters I: 9 (F)   S&M: 219 (F)   HBW III: 234-239 (F)   H&M4 I: 347 (F)   HBW IC I: 688-689 (F)
2 rodzaje, 2 gatunki
Systematyka:

Rodzaj: Cariama Brisson, 1760 (f.)

Rodzaj: Chunga Hartlaub, 1860 (f.)

Rząd: FALCONIFORMES Sharpe, 1874 - SOKOŁOWE

Wersja: 2023-04-08
1 rodzina, 12 rodzajów, 65 gatunków (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Monotypowy rząd dawniej błędnie włączany do szponiastych (Accipitriformes).

Rodzina: FALCONIDAE Leach, 1819 - SOKOŁOWATE

Wersja: 2024-06-20
Peters I (1979): 390-425 (F)   Wolters I: 76-78 (F, Daptriidae)   S&M: 289-294 (F)   HBW II: 216-275 i XVII: 194 (F)   H&M4 I: 347-352 (F)   HBW IC I: 688-699, 770-771 i 774 (F)
2 podrodziny, 12 rodzajów, 65 gatunków (w tym 2 wymarłe)
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) za Fuchs et al. (2015a); zob. również wcześniejsze badania Griffiths (1999), Griffiths et al. (2004) i Fuchs et al. (2012a). Fuchs et al. (2015a) zaproponowali również podniesienie Polyborini (= Ibicterini) do rangi podrodziny oraz umieszczenie wszystkich gatunków karakar w jednym rodzaju - Daptrius. Stwierdzone różnice genetyczne w obrębie rodziny sugerują potrzebę jej podziału na 2-3 rodziny (Oliveros et al., 2019, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024).

Podrodzina: HERPETOTHERINAE Lesson, 1843 - TRĘBACZE

Rodzaj: Herpetotheres Vieillot, 1817 (m.)

Rodzaj: Micrastur Gray,GR, 1841 (m.)

Podrodzina: FALCONINAE Leach, 1819 - SOKOŁY

Plemię: IBICTERINI Bonaparte, 1854 N

Rodzaj: Spiziapteryx Kaup, 1852 (f.)

Rodzaj: Caracara Merrem, 1826 (f.)

Rodzaj: Ibycter Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj: Phalcoboenus d'Orbigny, 1834 (m.)

Rodzaj: Milvago von Spix, 1824 (f.)

Rodzaj: Daptrius Vieillot, 1816 (m.)

Plemię: FALCONINI Leach, 1819

Rodzaj: Microhierax Sharpe, 1874 (m.)

Rodzaj: Polihierax Kaup, 1847 (m.)

Rodzaj: Neohierax Swann, 1922 (m.) S

Rodzaj: Falco Linnaeus, 1758 (m.)

Rząd: PSITTACIFORMES Wagler, 1830 - PAPUGOWE

Wersja: 2024-10-06
6 rodzin, 96 rodzajów (w tym 2 wymarłe), 404 gatunki (w tym 16 wymarłych)
Systematyka: Papugowe są najbliżej spokrewnione z wróblowymi (Passeriformes) (Ericson et al., 2006b, Hackett et al., 2008, Suh et al., 2011, Wang et al., 2012, Ericson, 2012, McCormack et al., 2013, Kimball et al., 2013, Jarvis et al., 2014, Prum et al., 2015, Kuhl et al., 2021, Stiller et al., 2024); Suh et al. (2011) zaproponowali wspólną nazwę Psittacopasseres dla obu rzędów. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rzędu (rodziny) bazuje na badaniach Joseph et al. (2012) i Smith et al. (2023) oraz sugestiach Smith et al. (2024); zob. również wcześniejsze badania de Kloet & de Kloet (2005), Wright et al. (2008), Schweizer et al. (2010, 2011, 2014b), Joseph et al. (2011), Schirtzinger et al. (2012) i Kuhl et al. (2021). Wyróżniane rodziny zgrupowane są w 3 nadrodzinach (Strigopoidea, Cacatuoidea, Psittacoidea) stanowiących sukcesywne odgałęzienia ewolucyjne. Czasami wyróżnia się tylko jedną rodzinę - papugowate (Psittacidae) (np. Dickinson, 2003), lecz zob. Joseph et al. (2012), Oliveros et al. (2019) i Smith et al. (2023, 2024).

Nadrodzina: STRIGOPOIDEA Bonaparte, 1849

Rodzina: STRIGOPIDAE Bonaparte, 1849 - KAKAPO - KAKAPO

Wersja: 2024-10-06
Peters III: 141-142 (p. Psittacidae: sF)   Wolters I: 68 (F)   S&M: 118 (p. Psittacidae)   HBW IV: 362-363 (p. Psittacidae: t)   H&M4 I: 353 (F)   HBW IC I: 700-701 (F)
1 rodzaje, 1 gatunek
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z nestorami (Nestoridae), z którymi tworzą takson (Strigopoidea) siostrzany w stosunku do pozostałych przedstawicieli papugowych (zob. m.in. Joseph et al., 2012, Smith et al., 2023, 2024). Kakapo i nestory często są łączone w jedną rodzinę (Strigopidae), jednak stwierdzone znaczące różnice genetyczne pomiędzy nimi sugerują potrzebę ich umieszczenia w odrębnych rodzinach (Joseph et al., 2012, Oliveros et al., 2019, Smith et al., 2023, 2024).

Rodzaj: Strigops Gray,GR, 1845 (f.)

Rodzina: NESTORIDAE Bonaparte, 1849 - NESTORY - KAKA & KEA

Wersja: 2024-07-08
Peters III: 142-143 (p. Psittacidae: sF)   Wolters I: 69 (F)   S&M: 113 (p. Psittacidae)   HBW IV: 362-363 (p. Psittacidae: t) i VII: 38-39   H&M4 I: 353 (p. Strigopidae: sF)   HBW IC I: 700-701 i 770-771 (p. Strigopidae: sF)
1 rodzaje, 3 gatunki (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z kakapo (Strigopidae), z którymi tworzą takson (Strigopoidea) siostrzany w stosunku do pozostałych przedstawicieli papugowych (zob. m.in. Joseph et al., 2012, Smith et al., 2023, 2024). Nestory i kakapo często są łączone w jedną rodzinę (Strigopidae), jednak stwierdzone znaczące różnice genetyczne pomiędzy nimi sugerują potrzebę ich umieszczenia w odrębnych rodzinach (Joseph et al., 2012, Oliveros et al., 2019, Smith et al., 2023, 2024).

Rodzaj: Nestor Lesson, 1830 (m.)

Nadrodzina: CACATUOIDEA Gray,GR, 1840

Rodzina: CACATUIDAE Gray,GR, 1840 - KAKADUOWATE - COCKATOOS

Wersja: 2024-07-08
Peters III: 170-179 (p. Psittacidae: sF - "Kakatoeinae")   Wolters I: 68-69 (F)   S&M: 111-113 (p. Psittacidae)   HBW IV: 246-279 (F)   H&M4 I: 353-355 (F)   HBW IC I: 700-703 (F)
3 podrodziny, 7 rodzajów, 21 gatunków
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny (podrodziny, plemiona, rodzaje, gatunki) bazuje na Smith et al. (2023); zob. również White et al. (2011) i Joseph et al. (2012) oraz wcześniejsze badania Brown & Toft (1999). Smith et al. (2024) zaproponowali wyróżnienie dodatkowej podrodziny Microglossinae Hogg, 1846 (= Proboscigerinae Mathews, 1946) (Probosciger) oraz dwóch rodzajów - Lophochroa Bonaparte, 1857 (Cacatua leadbeateri) i Licmetis Wagler, 1832 (C. haematuropygia, C. goffiniana, C. ducorpsii, C. pastinator, C. sanguinea, C. tenuirostris). Porządek systematyczny w obrębie rodzaju Cacatua za Smith et al. (2023).

Podrodzina: CALYPTORHYNCHINAE Bonaparte, 1853 - ŻAŁOBNICE

Rodzaj: Calyptorhynchus Desmarest, 1826 (m.)

Rodzaj: Zanda Mathews, 1913 (f.)

Podrodzina: NYMPHICINAE Bonaparte, 1857 - NIMFY

Rodzaj: Nymphicus Wagler, 1832 (m.)

Podrodzina: CACATUINAE Gray,GR, 1840 - KAKADU

Plemię: PROBOSCIGERINI Mathews, 1916 N

Rodzaj: Probosciger Kuhl, 1820 (m.)

Plemię: CACATUINI Gray,GR, 1840 (1825)

Rodzaj: Callocephalon Lesson, 1837 (n.)

Rodzaj: Eolophus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Cacatua Vieillot, 1817 (f.)

Nadrodzina: PSITTACOIDEA Rafinesque, 1815

Rodzina: PSITTACIDAE Rafinesque, 1815 - PAPUGOWATE - AFRICAN AND NEW WORLD PARROTS

Wersja: 2024-09-21
Peters III: 179-229 (F)   Wolters I: 56-62 (F)   S&M: 119 i 122-133 (F)   HBW IV: 280-339 i 413-477, VII: 38, 41-42 i XVII: 198-201 (F)   H&M4 I: 355-369 (F)   HBW IC I: 704-733, 770-771 i 774 (F)
2 podrodziny, 36 rodzajów (w tym 1 wymarły), 179 gatunków (w tym 5 wymarłych)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na badaniach Smith et al. (2023) i Joseph et al. (2012); zob. również wcześniejsze badania de Kloet & de Kloet (2005), Tavares et al. (2006), Wright et al. (2008), Schweizer et al. (2009, 2011, 2014b), Mayr (2010a), Kirchman et al. (2012), Schirtzinger et al. (2012), Kundu et al. (2012) i Schodde et al. (2013) (podsumowanie dla Arinae). Smith et al. (2024) zaproponowali szereg zmian taksonomicznych w obrębie rodziny, w tym m.in.: wyodrębnienie z Amoropsittacini Brereton, 1963 (= Bolborhynchini Mudge, 1902) plemiona Touitini Sangster et al. (2023e) oraz z Androglossini Sundevall, 1872 (= Amazonini Des Murs, 1886) plemiona Brotogerini Smith et al., 2024 (Myiopsitta, Brotogeris). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Hapalopsittaca za Smith et al. (2023) (zob. również Quintero et al., 2013), Primolius za Smith et al. (2023) (zob. również Schweizer et al., 2014a),Poicephalus, Touit, Brotogeris, Pyrilia, Pionus, Amazona, Pyrrhura, Eupsittula, Psittacara i Ara za Smith et al. (2023).

Podrodzina: PSITTACINAE Rafinesque, 1815 - PAPUGI AFRYKAŃSKIE

Rodzaj: Psittacus Linnaeus, 1758 (m.)

Rodzaj: Poicephalus Swainson, 1837 (m.)

Podrodzina: ARINAE Gray,GR, 1840 - PAPUGI NEOTROPIKALNE

Plemię: BOLBORHYNCHINI Mudge, 1902 N

Rodzaj: Touit Gray,GR, 1855 (m.)

Rodzaj: Bolborhynchus Bonaparte, 1857 (m.) S

Rodzaj: Psilopsiagon Ridgway, 1912 (f.) S

Plemię: FORPINI Sangster, Gregory & Dickinson, 2023

Rodzaj: Forpus Boie, 1858 (m.)

Plemię: AMAZONINI Des Murs, 1886 N

Rodzaj: Myiopsitta Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Brotogeris Vigors, 1825 (f.)

Rodzaj: Pionopsitta Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Triclaria Wagler, 1832 (f.)

Rodzaj: Pyrilia Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Hapalopsittaca Ridgway, 1912 (f.)

Rodzaj: Graydidascalus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Alipiopsitta Caparroz & Pacheco, 2006 (f.)

Rodzaj: Pionus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Amazona Lesson, 1830 (f.)

Plemię: ARINI Gray,GR, 1840 (1825)

Rodzaj: Deroptyus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Pionites Heine,F,Jr., 1890 (m.)

Rodzaj: Rhynchopsitta Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Pyrrhura Bonaparte, 1856 (f.)

Rodzaj: Enicognathus Gray,GR, 1840 (m.)

Rodzaj: Cyanoliseus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Anodorhynchus von Spix, 1824 (m.)

Rodzaj: Eupsittula Bonaparte, 1853 (f.)

Rodzaj: Leptosittaca von Berlepsch & Stolzmann, 1894 (f.)

Rodzaj: Ognorhynchus Bonaparte, 1857 (m.)

Rodzaj: Thectocercus Ridgway, 1912 (m.) S

Rodzaj: Diopsittaca Ridgway, 1912 (f.)

Rodzaj: Guaruba Lesson, 1830 (f.)

Rodzaj: Psittacara Vigors, 1825 (m.)

Rodzaj: Conuropsis Salvadori, 1891 (f.)

Rodzaj: Aratinga von Spix, 1824 (f.)

Rodzaj: Cyanopsitta Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Orthopsittaca Ridgway, 1912 (f.)

Rodzaj: Primolius Bonaparte, 1857 (m.)

Rodzaj: Ara Lacépčde, 1799 (m.)

Rodzina: PSITTRICHASIDAE von Boetticher, 1959 - SĘPICE - PESQUET'S PARROT & VASA PARROTS

Wersja: 2024-07-09
Peters III: 229-231 (p. Psittacidae)   Wolters I: 62, 63 (p. Psittaculidae)   S&M: 115 i 118 (p. Psittacidae)   HBW IV: 362, 412-413 (p. Psittacidae: t)   H&M4 I: 369-370 (p. Psittaculidae: sF)   HBW IC I: 732-733 (p. Psittacidae: sF)
2 podrodziny, 2 rodzaje, 5 gatunków
Systematyka: Sępice są najbliżej spokrewnione z papugami wschodnimi (Psittaculidae), z którymi są często łączone (np. w Dickinson & Remsen, 2013); stwierdzone różnice genetyczne pomiędzy nimi wskazują na potrzebę ich umieszczenia w odrębnych rodzinach (Joseph et al., 2012, Smith et al., 2023, 2024). Wcześniej sugerowane bliższe pokrewieństwo rodzaju Mascarinus (Psittaculidae) z Coracopsis (Kundu et al., 2012) okazało się błędne (Podsiadlowski et al., 2017).

Podrodzina: PSITTRICHASINAE von Boetticher, 1959 - SĘPICE

Rodzaj: Psittrichas Lesson, 1831 (m.)

Podrodzina: CORACOPSEINAE Joseph, Toon, Schirtzinger, Wright & Schodde, 2012 - PAPUZICE

Rodzaj: Coracopsis Wagler, 1832 (f.)

Rodzina: PSITTACULIDAE Vigors, 1825 - PAPUGI WSCHODNIE - OLD WORLD PARROTS

Wersja: 2024-07-09
Peters III: 143-169, 229 i 231-273 (p. Psittacidae)   Wolters I: 55-56 i 62-68 (Micropsittidae, F, Polytelidae, Loriidae, Platycercidae, Melopsitacidae, Pezoporidae), 62 (p. Psittacidae)   S&M: 108-111 i 113-122 (p. Psittacidae)   HBW IV: 341-360, 364-413 (p. Psittacidae: t), VII: 38-41 i XVII: 198   H&M4 I: 370-385 (F)   HBW IC I: 732-761, 770-771 i 774 (p. Psittacidae)
2 podrodziny, 49 rodzajów (w tym 1 wymarły), 195 gatunków (w tym 10 wymarłych)
Systematyka: Papugi wschodnie są najbliżej spokrewnione z sępicami (Psittrichasidae), z którymi są często łączone (np. w Dickinson & Remsen, 2013); stwierdzone różnice genetyczne pomiędzy nimi wskazują na potrzebę ich umieszczenia w odrębnych rodzinach (Joseph et al., 2012, Smith et al., 2023, 2024). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, plemiona, rodzaje) bazuje na badaniach Smith et al. (2023), Joseph et al. (2012) i Schirtzinger et al. (2012); zob. również wcześniejsze badania de Kloet & de Kloet (2005), Tavares et al. (2006), Wright et al. (2008), Schweizer et al. (2009, 2011, 2013, 2014b, 2015), Mayr (2010a), Joseph et al. (2011), Kundu et al. (2012). Smith et al. (2024) rekomendują szereg dodatkowych zmian taksonomicznych w obrębie rodziny, w tym m.in. wyodrębnienie Polytelini Mathews, 1916 z Psittaculini (Alisterus, Aprosmictus, Polytelis); podniesienie plemion Psittacellini, Platycercini, Loriini i Agapornithini do rangi podrodzin (Psittacellinae, Platycercinae, Loriinae, Agapornithinae), wyodrębnienie w obrębie Platycercinae plemion: Pezoporini Bonaparte, 1837 (Pezoporus), Neophemini Schodde, Mason, Smith, Thom & Joseph, 2024 [Smith et al.] (Neopsephotus, Neophema) i Platycercini (Psephotus, Northiella, Purpureicephalus, Psephotellus, Barnardius, Platycercus, Lathamus, Prosopeia, Eunymphicus, Cyanoramphus), wyodrębnienie w obrębie Agapornithinae plemion: Bolbopsittacini Smith, Thom & Joseph, 2024 (Bolbopsittacus), Loriculini Verheyen, 1956 (Loriculus) i Agapornithini (Agapornis) oraz wyodrębnienie w obrębie Loriinae plemion: Melopsittacini Bonaparte, 1857 (Melopsittacus), Cyclopsittini Salvadori, 1891 (Cyclopsitta) i Loriini (pozostałe rodzaje). Schweizer et al. (2014b) sugerują, iż rodzaje Polytelis i Psephotellus nie są monofiletyczne, lecz zob. Smith et al. (2023, 2024). Wcześniej sugerowane bliższe pokrewieństwo rodzaju Mascarinus z Coracopsis (obecnie w Psittrichasidae) (Kundu et al., 2012) okazało się błędne (Podsiadlowski et al., 2017). Porządek systematyczny (rodzaje, gatunki) w obrębie plemiona Loriini za Smith,BT et al. (2020, 2023); zob. również Schweizer et al. (2015). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów: Platycercus za Shipham et al. (2015) (pozycja gatunku P. icterotis wymaga jednak dalszych badań), Micropsitta, Alisterus, Polytelis, Prioniturus, Psittacula, Prosopeia, Pezoporus, Neophema, Loriculus i Agapornis za Smith et al. (2023).

Podrodzina: PSITTACULINAE Vigors, 1825 - PAPUGI WSCHODNIE

Plemię: MICROPSITTINI Reichenow, 1881

Rodzaj: Micropsitta Lesson, 1831 (f.)

Plemię: PSITTACULINI Vigors, 1825

Rodzaj: Alisterus Mathews, 1911 (m.)

Rodzaj: Aprosmictus Gould, 1842 (m.)

Rodzaj: Polytelis Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Prioniturus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Eclectus Wagler, 1832 (m.)

Rodzaj: Geoffroyus Bonaparte, 1850 (m.)

Rodzaj: Psittinus Blyth, 1842 (m.) S

Rodzaj: Psittacula Cuvier, 1800 (f.) S

Rodzaj: Lophopsittacus Newton,A, 1875 (m.)

Rodzaj: Necropsittacus Milne-Edwards,A, 1874 (m.)

Podrodzina: LORIINAE Selby, 1836 - DAMY

Plemię: PSITTACELLINI Wolters, 1975

Rodzaj: Psittacella Schlegel, 1871 (f.)

Plemię: PLATYCERCINI Selby, 1836

Rodzaj: Psephotus Gould, 1845 (m.)

Rodzaj: Northiella Mathews, 1912 (f.)

Rodzaj: Purpureicephalus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Psephotellus Mathews, 1913 (m.)

Rodzaj: Barnardius Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Platycercus Vigors, 1825 (m.)

Rodzaj: Lathamus Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj: Prosopeia Bonaparte, 1854 (f.) S

Rodzaj: Eunymphicus Peters,JL, 1937 (m.)

Rodzaj: Cyanoramphus Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Pezoporus Illiger, 1811 (m.)

Rodzaj: Neopsephotus Mathews, 1912 (m.)

Rodzaj: Neophema Salvadori, 1891 (f.)

Plemię: LORIINI Selby, 1836

Rodzaj: Nannopsittacus Mathews, 1916 (m.) S

Rodzaj: Cyclopsitta Reichenbach, 1850 (f.) S

Rodzaj: Melopsittacus Gould, 1840 (m.)

Rodzaj: Oreopsittacus Salvadori, 1877 (m.)

Rodzaj: Charminetta Iredale, 1956 (f.) S

Rodzaj: Hypocharmosyna Salvadori, 1891 (f.) S

Rodzaj: Charmosynopsis Salvadori, 1877 (f.) S

Rodzaj: Charmosyna Wagler, 1832 (f.) S

Rodzaj: Charmosynoides Joseph, Merwin & Smith,BT, 2020 (f.) S

Rodzaj: Vini Lesson, 1833 (f.) S

Rodzaj: Neopsittacus Salvadori, 1875 (m.)

Rodzaj: Lorius Vigors, 1825 (m.)

Rodzaj: Psitteuteles Bonaparte, 1854 (m.)

Rodzaj: Parvipsitta Mathews, 1916 (f.)

Rodzaj: Pseudeos Peters,JL, 1935 (f.)

Rodzaj: Chalcopsitta Bonaparte, 1850 (f.)

Rodzaj: Glossoptilus Rothschild & Hartert,E, 1896 (m.)

Rodzaj: Glossopsitta Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj: Saudareos Joseph, Merwin & Smith,BT, 2020 (f.) S

Rodzaj: Eos Wagler, 1832 (f.)

Rodzaj: Trichoglossus Stephens, 1826 (m.)

Plemię: AGAPORNITHINI Salvin, 1882

Rodzaj: Bolbopsittacus Salvadori, 1891 (m.)

Rodzaj: Loriculus Blyth, 1849 (m.)

Rodzaj: Agapornis Selby, 1836 (m.)


Elanus axillaris: wcześniej często wymieniany jako E. notatus Gould, 1838.

Chondrohierax wilsonii: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. uncinatus (Chesser et al., 2022).

Circaetus spectabilis: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju Dryotriorchis Shelley, 1874 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Lerner & Mindell (2005) i Catanach et al. (w druku).

Nisaetus kelaarti: gatunek ostatnio wyodrębniony z N. nipalensis (Gjershaug et al., 2008, Lerner et al., 2017).

Nisaetus philippensis: często podawany jest Gould jako autor opisu gatunku, lecz zob. Prŷs-Jones & Slater (2023).

Nisaetus floris: gatunek ostatnio wyodrębniony z N. cirrhatus (Gjershaug et al., 2004, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al. 2016, Lerner et al., 2017).

Clanga: opis rodzaju zwykle datowany na 1858, lecz zob. Hordowski & Gregory (2018).

Aquila fasciata: opis gatunku zwykle datowany na 1822, lecz zob. Aimassi (2015).

Lophospiza: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Accipiter; zob. Oatley et al. (2015), Mindell et al. (2018), Sangster et al. (2021a) i Catanach et al. (w druku).

Aerospiza, Tachyspiza, Astur: rodzaje ostatnio wyodrębnione z Accipiter (Catanach et al., w druku; zob. również Griffiths et al., 2007, Kocum, 2007, Lerner et al., 2008, Breman et al., 2013, Barrowclough et al., 2014, Oatley et al., 2015, Mindell et al., 2018).

Melierax canorus: syn. M. musicus (Daudin, 1800).

Accipiter striatus: badania Catanach et al. (2021) sugerują potrzebę rewizji taksonomicznej; potrzeba zajęcia stanowiska przez NACC.

Accipiter atricapillus: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. gentilis; zob. Kunz et al. (2019) i Sangster (2022). Split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2023).

Circus (approximans) spilothorax: takson często traktowany jako podgatunek C. spilonotus, lecz zob. Oatley et al. (2015); zob. również Simmons & Legra (2009).

Circus hudsonius: takson często traktowany jako podgatunek C. cyaneus (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Oatley et al. (2015) i Etherington & Mobley (2016); split zaakceptowany przez BOU (Sangster et al., 2016b), Eaton et al. (2016), NACC (Chesser et al., 2017) i SACC (Remsen et al., 2018).

Microspizias: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Accipiter; zob. Olson (2006), Mindell et al. (2018), Sangster et al. (2021a) i Catanach et al. (w druku). Zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2022) i NACC (Chesser et al., 2023).

Icthyophaga: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Lerner & Mindell (2005), Mindell et al. (2018) i Catanach et al. (w druku); gatunki I. leucogaster, I. sanfordi, I. vocifer i I. vociferoides były dotąd umieszczane w rodzaju Haliaeetus.

Geranospiza caerulescens: David & Dickinson (2016) wskazują, iż poprawna nazwa naukowa dla tego gatunku to G. coerulescens.

Buteo (jamaicensis) harlani: badania Clark (2018) sugerują status gatunku dla tego taksonu; split nie zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2019).

Phodilus assimilis: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. badius (Rasmussen & Anderton, 2005, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Tyto (tenebricosa) multipunctata: takson często traktowany jako odrębny gatunek (np. Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Uva et al. (2018).

Tyto (novaehollandiae) sororcula: takson często traktowany razem z cayelii (jako podgatunkiem) jako odrębny gatunek (np. Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014), Eaton et al. (2016) i Uva et al. (2018).

Tyto javanica: gatunek wyodrębniony z T. alba i zdefiniowany na podstawie badań Aliabadian et al. (2016) i Uva et al. (2018); zob. również Christidis & Boles (2008), del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016, 2021). Split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2024). Do gatunku zaliczono taksony ostatnio zwykle traktowane jako osobne gatunki - T. deroepstorffi, T. rosenbergii, T. nigrobrunnea i T. delicatula.

Tyto (javanica) crassirostris: być może osobny gatunek (Weick, 2006, König & Weick, 2008, Dutson, 2011).

Tyto furcata: gatunek wyodrębniony z T. alba na podstawie badań Aliabadian et al. (2016) i Uva et al. (2018); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2024) i SACC (Remsen et al., 2024).

Hieracoglaucinae: czasami używana jest niepoprawna nazwa podrodziny - Ieraglaucinae (np. w Dickinson & Remsen, 2013).

Ninox albifacies: gatunek zwykle umieszczany w osobnym rodzaju - Sceloglaux Kaup, 1848 (f.), lecz zob. Wood et al. (2017) i Salter et al. (2020).

Ninox fusca, N. rotiensis, N. plesseni: gatunki ostatnio wyodrębnione z N. boobook (Eaton et al., 2016, Gwee et al., 2017).

Ninox (boobook) lurida: takson często traktowany jako odrębny gatunek (np. w König & Weick, 2008, Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i Gwee et al. (2017).

Ninox hantu: gatunek ostatnio wyodrębniony z N. squamipila (del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016, Gwee et al., 2017).

Margarobyas: do niedawna używana była nazwa rodzajowa Gymnoglaux Cabanis, 1855 (f.) (np. Dickinson, 2003), lecz. zob. Olson & Suárez (2008).

Taenioptynx: rodzaj zwykle umieszczany w Glaucidium, lecz zob. Price et al. (2014) i Salter et al. (2020).

Taenioptynx sylvaticus: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. brodiei (Eaton et al., 2016, Gwee et al., 2019b).

Glaucidium albertinum: gatunek często traktowany jako podgatunek G. capense (np. Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014) i Fishpool (2023a). Badania akustyczne Dowsett-Lemaire (2024) sugerują jednak, iż G. albertinum powinien być ponownie włączony do G. capense; potrzeba dalszych badań.

Glaucidium minutissimum: nowo opisany takson Glaucidium sicki König & Weick, 2005 jest prawdopodobnie synonimem tego gatunku, wymaga jednak dalszych badań; zob. SACC (Remsen et al.).

Athene blewitti: gatunek często umieszczany w osobnym rodzaju - Heteroglaux Hume, 1873 (f.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), Weick (2006), König & Weick (2008), Koparde et al. (2018) i Vinay et al. (2022).

Athene granti, A. malaitae, A. roseoaxillaris: gatunki ostatnio wyodrębnione z A. jacquinoti (Dutson, 2011, del Hoyo & Collar, 2014). Taksony te były do niedawna umieszczane w rodzaju Ninox, lecz zob. Gwee et al. (2017), Salter et al. (2020) i Vinay et al. (2022).

Otus podarginus: gatunek zwykle umieszczane w osobnym monotypowym rodzaju - Pyrroglaux Yamashina, 1938 (f.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Salter et al. (2020).

Otus grucheti, O murivorus, O. sauzieri: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Mascarenotus Mourer-Chauviré, Hour, Moutou & Ribes, 1994 (m.), lecz zob. Louchart et al. (2018).

Otus pamelae, O. socotranus: gatunki ostatnio wyodrębnione z O. senegalensis (König & Weick, 2008, Pons et al., 2013, Melo et al., 2022); zob. również Collar & Boesman (2020). Collar & Boesman (2020) proponują również podniesienie do rangi gatunku Otus (senegalensis) feae.

Otus (scops) cyprius: badania Flint et al. (2015) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Otus mendeni, O. sulaensis, O. tempestatis: gatunki ostatnio wyodrębnione z O. magicus (König & Weick, 2008, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016, 2021).

Otus siaoensis: gatunek wyodrębniony z O. manadensis (König & Weick, 2008, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Otus lettia, O. semitorques, O. lempiji: gatunki ostatnio wyodrębnione z O. bakkamoena (Rasmussen & Anderton, 2005, König & Weick, 2008, del Hoyo & Collar, 2014; zob. również Eaton et al., 2016, Melo et al., 2022, Wu & Rheindt, 2023).

Otus gurneyi: gatunek często umieszczany w osobnym rodzaju - Mimizuku Hachisuka, 1934 (n.) (np. Dickinson & Remsen, 2013), zob. Miranda et al. (2007, 2011) i Salter et al. (2020).

Asio grammicus: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Pseudoscops Kaup, 1848 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Salter et al. (2020); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2021).

Asio solomonensis: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju - Nesasio Peters,JL, 1937 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Salter et al. (2020).

Gymnasio: rodzaj zwykle umieszczany w Megascops, lecz zob. Dantas et al. (2016) i Salter et al. (2020); zmiana przyjęta przez NACC (Chesser et al., 2020b).

Megascops (ingens) colombianus: takson zwykle ostatnio traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Krabbe (2017). Zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2018).

Megascops centralis, M. roraimae: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. guatemalae (Ridgely & Greenfield, 2001, Krabbe, 2017); splity zaakceptowane przez SACC (Remsen et al., 2018) i NACC (Chesser et al., 2019). Takson M. centralis często jest traktowany jako synonim M. guatemalae vermiculatus (np. w Dickinson & Remsen, 2013).

Megascops usta, M. ater: gatunki ostatnio wyodrębnione z M. watsonii (Dantas et al., 2021); zob. również Dantas et al. (2016).

Megascops atricapilla: badania Dantas et al. (2021) sugerują potrzebę podziału obecnie zdefiniowanego taksonu na 6 osobnych gatunków, lecz zob. SACC (Remsen et al.). Nowo opisany takson Ninox dubiosa Weick, 2006 jest prawdopodobnie synonimem tego gatunku lub innego południowoamerykańskiego przedstawiciela rodzaju Megascops (zob. Martens & Bahr, 2008).

Strix indranee: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. leptogrammica (Eaton et al., 2016, 2021, Rheindt et al., 2020b).

Strix nivicolum: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. aluco (Rasmussen & Anderton, 2005, König & Weick, 2008, del Hoyo & Collar, 2014).

Strix omanensis Robb, van den Berg & Constantine, 2013 (puszczyk omański - Omani Owl; DD): takson ostatnio traktowany jako synonim puszczyka arabskiego S. butleri (Robb et al., 2016; zob. również Kirwan et al., 2015).

Strix hadorami: badania Robb et al. (2016) potwierdziły status gatunku dla tego nowo opisanego taksonu; zob. również Kirwan et al. (2015).

Strix sartorii: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. varia (Pieplow & Spencer, 2020); split przyjęty przez NACC (Chesser et al., 2021).

Strix virgata, S. nigrolineata, S. huhula, S. albitarsis: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Ciccaba Wagler, 1832 (f.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Salter et al. (2020); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al., 2022) i NACC (Chesser et al., 2022).

Bubo milesi, B. cinerascens: gatunki ostatnio wyodrębnione z B. africanus (Collar & Boesman, 2019; zob. również König & Weick, 2008).

Bubo peli, B. ussheri, B. bouvieri: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Scotopelia Bonaparte, 1850 (f.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Wink et al. (2004), Salter et al. (2020).

Bubo (blakistoni) doerriesi: badania Movin et al. (2022) sugerują status odrębnego gatunku dla tego taksonu.

Bubo zeylonensis, B. flavipes, B. ketupu: gatunki zwykle umieszczane w osobnym rodzaju - Ketupa Lesson, 1830 (f.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Wink & Heidrich (1999), Wink et al. (2004, 2009), Omote et al. (2013), Price et al. (2014), Salter et al. (2020).

Leptosomidae: często używana jest niepoprawna nazwa Leptosomatidae.

Apaloderma vittatum: wyróżnione grupy podgatunkowe traktowane są jako dwa odrębne gatunki przez Kennedy et al. (2022).

Harpactes oreskios: wyróżnione grupy podgatunkowe za Eaton et al. (2016).

Trogon tenellus, T. cupreicauda, T. chrysochloros: gatunki ostatnio wyodrębnione z T. rufus (Dickens et al., 2021); splity zaakceptowane przez SACC (Remsen et al., 2022). Nowo opisany takson muriciensis Dickens et al. (2021) umieszczono w T. chrysochloros.

Trogon (collaris) aurantiiventris: takson często traktowany jako osobny gatunek (np. przed Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Collar (2001), DaCosta & Klicka (2008) i NACC (Chesser et al., 2019).

Tockus erythrorhynchus: gatunek wymagający rewizji taksonomicznej (zob. Kemp & Delport, 2002, Delport et al., 2004, Gonzalez et al., 2013a,b i del Hoyo & Collar, 2014); potrzeba dalszych bardziej kompletnych badań.

Horizocerus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Tockus (Gonzalez et al., 2013a,b); H. albocristatus do niedawna był umieszczany w osobnym rodzaju - Tropicranus Sclater,WL, 1922 (m.).

Anorrhinus austeni, A. tickelli: gatunki często umieszczane w osobnym rodzaju - Ptilolaemus Ogilvie-Grant, 1892 (m.) (np. Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Gonzalez et al. (2013a,b).

Rhabdotorrhinus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Penelopides (Gonzalez et al., 2013a,b); gatunki R. corrugatus, R. leucocephalus i R. waldeni były do niedawna włączane do rodzaju Rhyticeros, natomiast gatunek R. exarhatus był umieszczany w rodzaju Penelopides (np. Dickinson & Remsen, 2013).

Penelopides samarensis, P. affinis, P. manillae, P. mindorensis: gatunki wyodrębnione z P. panini (Sibley & Monroe, 1990, Kemp, 2001, Gonzalez et al., 2013a,b, del Hoyo & Collar, 2014).

Upupa marginata: gatunek wyodrębniony z U. epops (Sibley & Monroe, 1990, Dowsett & Dowsett-Lemaire, 1993, Kemp, 2001, Gonzalez et al., 2013a,b, del Hoyo & Collar, 2014).

Nystalus obamai: gatunek ostatnio zaakceptowany przez SACC (Remsen et al.).

Pardipicus: rodzaj wyodrębniony z Campethera na podstawie badań Fuchs et al. (2017b) i Shakya et al. (2017); zob. również Dufort (2016).

Campethera taeniolaema: gatunek wyodrębniony z C. tullbergi na podstawie del Hoyo & Collar (2014) i Fuchs et al. (2017b).

Campethera scriptoricauda: gatunek wyodrębniony z C. bennettii (Sibley & Monroe, 1990, del Hoyo & Collar, 2014, Fuchs et al., 2017b).

Dinopium everetti: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. javanense (Collar, 2011, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016; zob. również Winkler et al., 2014).

Dinopium psarodes: gatunek ostatnio wyodrębniony z D. benghalense (del Hoyo & Collar, 2014, Fernando et al., 2016).

Chloropicoides: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Dinopium (Shakya et al., 2017, Kirwan & Collar, 2020); możliwe jest także jego umieszczenie w rodzaju Gecinulus, z którym jest najbliżej spokrewniony.

Picus sharpei: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. viridis (Perktaş et al., 2011, del Hoyo & Collar, 2014, Pons et al., 2019).

Mulleripicus fuliginosus: gatunek ostatnio wyodrębniony z M. funebris (del Hoyo & Collar, 2014, Dufort, 2016, Shakya et al., 2017).

D. pileatus, D. lineatus, D. schulzii: ostatnie badania (Winkler et al., 2014, Benz et al., 2015, Lammertink et al., 2016, Dufort, 2016) sugerują, iż gatunki te powinny zostać umieszczone w osobnym rodzaju - Hylatomus Baird,SF, 1858 (m.) (zmiana zaakceptowana przez del Hoyo & Collar, 2014), lecz zob. Shakya et al. (2017); potrzeba dalszych badań.

Celeus galeatus: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Dryocopus (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Benz et al. (2015), Lammertink et al. (2016), Dufort (2016) i Shakya et al. (2017); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Celeus (undatus) grammicus: takson do niedawna traktowany jako osobny gatunek, lecz zob. Benz & Robbins (2011) i Sampaio et al. (2018).

Colaptes mexicanoides: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. auratus (del Hoyo & Collar, 2014, Manthey et al., 2017); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2024).

Chrysocolaptes validus: gatunek często umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju Reinwardtipicus Bonaparte, 1854 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Winkler et al. (2014), del Hoyo & Collar (2014), Dufort (2016) i Shakya et al. (2017).

Chrysocolaptes guttacristatus, C. socialis, C. stricklandi, C. strictus, C. erythrocephalus, C. haematribon, C. xanthocephalus: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. lucidus (Rasmussen & Anderton, 2005, 2012, Collar, 2011, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016, Abhirami et al., 2021).

Yungipicus, Dendrocoptes, Leiopicus: rodzaje ostatnio wyodrębnione z Dendrocopos (Winkler et al., 2014, Fuchs & Pons, 2015, Dufort, 2016; zob. również Fuchs et al., 2007a, 2017b, Shakya et al., 2017), lecz zob. również Sangster et al. (2016b). Winkler et al. (2014) rekomendują umieszczenie przedstawicieli rodzaju Yungipicus w Picoides oraz połączenie rodzajów Dendrocoptes i Leiopicus.

Yungipicus nanus: gatunek wyodrębniony z Y. moluccensis (Sibley & Monroe, 1990, Rasmussen & Anderton, 2005, del Hoyo & Collar, 2014, Fuchs & Pons, 2015, Eaton et al., 2016).

Dendropicos: gatunki D. elliotii, D. goertae i D. griseocephalus są czasami umieszczane w osobnym rodzaju - Mesopicos Malherbe, 1849 (m.), a D. obsoletus w monotypowym rodzaju Ipophilus Cabanis & Heine, 1863 (m.) (np. Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Fuchs & Pons (2015), Dufort (2016) i Fuchs et al. (2017b).

Dendropicos spodocephalus: gatunek często włączany do D. goertae (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), Winkler & Christie (2002), del Hoyo & Collar (2014) i Fuchs et al. (2017b).

Dendropicos griseocephalus: Fuchs et al. (2021) sugerują, iż wyróżnione grupy podgatunkowe powinny być podniesione do rangi osobnych gatunków.

Dendropicos lugubris: gatunek wyodrębniony z D. gabonensis na podstawie Sibley & Monroe (1990), del Hoyo & Collar (2014) i Fuchs et al. (2017b).

Dendrocopos analis: gatunek wyodrębniony z D. macei (Rasmussen & Anderton, 2005, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Dryobates: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Dendrocopos (Winkler et al., 2014, Fuchs & Pons, 2015, Dufort, 2016, Fuchs et al., 2017b; zob. również Fuchs et al., 2007a); gatunki D. nuttallii, D. scalaris, D. pubescens zwykle umieszczane są w rodzaju Picoides. Zmiana zaakceptowana przez BOU (Sangster et al., 2016b). NACC (Chesser et al., 2018a) i SACC (Remsen et al., 2020)rekomenduje wyróżnienie rodzaju Dryobates, przy czym do rodzaju tego zalicza również przedstawicieli obecnie zdefiniowanych rodzajów Leuconotopicus i Veniliornis.

Leuconotopicus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Picoides (Winkler et al., 2014, Fuchs & Pons, 2015, Dufort, 2016; zob. również Fuchs et al., 2007a, 2017b). Winkler et al. (2014) zaproponowali połączenie rodzajów Leuconotopicus i Dryobates.

Capito (wallacei) fitzpatricki: takson opisany jako osobny gatunek i tak traktowany przez Dickinson & Remsen (2013), lecz zob. SACC (Remsen et al.).

Picumnus limae: Lima et al. (2020) wykazali, iż Picumnus fulvescens Stager, 1961 (dzięciolnik rdzawy - Tawny Piculet), zwykle traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson & Remsen, 2013) stanowi synonim P. limae; zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al., 2020).

Picumnus exilis: badania Rêgo et al. (2014) sugerują wyróżnienie 4 gatunków: P. undulatus, P. buffonii, P. pernambucensis i P. exilis; potrzeba rozpatrzenia propozycji przez SACC.

Picumnus (squamulatus) obsoletus: badania Rêgo et al. (2014) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

Picumnus nigropunctatus: takson często uznawany za osobny gatunek (dzięciolnik wenezuelski - Black-dotted Piculet), lecz ostatnie badania wykazały, iż stanowi on synonim podgatunku Picumnus (squamulatus) obsoletus (Rêgo et al., 2014).

Aulacorhynchus prasinus: Puebla-Olivares et al. (2008), Bonaccorso & Guayasamin (2013) i Winker (2016) sugerują, iż gatunek ten powinien zostać podzielony na kilka mniejszych. Za NACC (Chesser et al., 2017) i SACC (Remsen et al., 2021) przyjęto podział na 2 gatunki - A. prasinus i A. albivitta.

Selenidera piperivora: syn. Selenidera culik (Wagler, 1827); zob. Pacheco & Whitney (2006).

Pteroglossus beauharnaisii: często używana jest nazwa gatunkowa P. beauharnaesii (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. Wright (2015), David et al. (2020) i Elliott (2020); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.). Zob. również Bock & Schodde (2016).

Psilopogon cyanotis, P. duvaucelii: gatunki ostatnio wyodrębnione z P. australis; zob. den Tex & Leonard (2013) i del Hoyo & Collar (2014).

Psilopogon auricularis: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. franklinii; zob. den Tex & Leonard (2013) i del Hoyo & Collar (2014).

Psilopogon chersonesus: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. asiaticus; zob. den Tex & Leonard (2013) i del Hoyo & Collar (2014).

Psilopogon annamensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. oorti; zob. den Tex & Leonard (2013) i del Hoyo & Collar (2014).

Caloramphus hayii: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. fuliginosus; zob. den Tex & Leonard (2013), del Hoyo & Collar (2014) i Eaton et al. (2016).

Buccanodon duchaillui: zachodnie populacje tego gatunku, różnice się głosem, zostały ostatnio opisane jako odrębny gatunek - Buccanodon dowsetti Boesman & Collar, 2019, lecz zob. Hall et al. (2021); potrzeba dalszych badań.

Pogoniulus makawai Benson & Irwin, 1965: takson czasami traktowany jako osobny gatunek (zob. Collar & Fishpool, 2006, del Hoyo & Collar, 2014), lecz badania Kirschel et al. (2018) sugerują, iż stanowi on albo podgatunek albo odmianę barwną gatunku P. bilineatus.

Pogoniulus pusillus: wyróżnione grupy podgatunkowe podnoszone są przez Kirschel et al. (2021) do rangi osobnych gatunków.

Merops forsteni: gatunek często umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju - Meropogon Bonaparte, 1850 (m.) (np. w Dickinson & Remsen, 2013), lecz zob. McCullough et al. (2019b).

Merops americanus: gatunek ostatnio wyodrębniony z M. viridis (Collar, 2011, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016; zob. również Marks et al., 2007 i McCullough et al., 2019b).

Coracias affinis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. benghalensis (del Hoyo & Collar, 2014, Johansson et al., 2018a).

Eurystomus (orientalis) azureus: takson zwykle traktowany jako odrębny gatunek, lecz zob. Johansson et al., 2018a, 2023).

Momotus lessonii: gatunek ostatnio wyodrębniony z M. momota/M. coeruliceps (Stiles, 2009, zob. również McCullough et al., 2019b); zmiana zaakceptowana przez del Hoyo & Collar (2014) i NACC (Chesser et al., 2016).

Ceyx sangirensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. fallax (del Hoyo & Collar, 2014, Collar & Martin, 2024).

Ceyx rufidorsa: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. erithaca (Eaton et al., 2016, Shakya et al., 2023).

Ceyx nigrirostris: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. cyanopectus (del Hoyo & Collar, 2014, Andersen et al., 2018).

Ceyx flumenicola: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. argentatus (Collar, 2011, Andersen et al., 2013, 2018, del Hoyo & Collar, 2014).

Ceyx margarethae, C. wallacii, C. cajeli, C. solitarius, C. mulcatus, C. sacerdotis, C. dispar, C. gentianus, C. collectoris, C. nigromaxilla, C. malaitae, C. meeki: gatunki ostatnio wyodrębnione z C. lepidus (Andersen et al., 2013, 2018, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016, DeRaad et al., w druku).

Alcedo peninsulae: gatunek ostatnio wyodrębniony z A. euryzona (del Hoyo & Collar, 2014).

Halcyon gularis: gatunek ostatnio wyodrębniony z H. smyrnensis (Collar, 2011, del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016, Andersen et al., 2018, McCullough et al., 2019b).

Cittura sanghirensis: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. cyanotis (del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016, McCullough et al., 2019b).

Tanysiptera nigriceps: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. sylvia (del Hoyo & Collar, 2014, Beehler & Pratt, 2016; zob. również Andersen et al., 2018 i McCullough et al., 2019b).

Tanysiptera galatea: wyróżnione grupy podgatunkowe podnoszone są przez Sin et al. (2022) do rangi gatunków.

Dacelo gaudichaud: zwykle wymieniani są Quoy & Gaimard, 1824 jako autorzy opisu gatunku, lecz zob. Bruce et al. (2016).

Actenoides fulgidus: gatunek zwykle umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju - Caridonax Cabanis & Heine,F,Sr., 1860 (m.), lecz zob. Andersen et al. (2018) i McCullough et al. (2019b).

Todiramphus pelewensis, T. reichenbachii: gatunki ostatnio wyodrębnione z T. cinnamominus (Andersen et al., 2015b, 2018, McCullough et al., 2019b); zob. również Pratt & Etpison (2008) i del Hoyo & Collar (2014).

Todiramphus cinnamominus: takson Todiramphus miyakoensis (Kuroda,N,Sr., 1919) czasami traktowany jest jako odrębny wymarły gatunek (łowczyk północny - Miyako Island Kingfisher), lecz zob. del Hoyo & Collar (2014).

Todiramphus recurvirostris: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. sanctus (Andersen et al., 2015b, 2018); zob. również Sibley & Monroe (1990) i del Hoyo & Collar (2014).

Todiramphus ruficollaris: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. tutus (Andersen et al., 2015b, 2018, McCullough et al., 2019b); zob. również Sibley & Monroe (1990) i del Hoyo & Collar (2014).

Todiramphus (gambieri) gertrudae: status gatunku sugerowany przez Andersen et al. (2015b).

Todiramphus colonus, T. sordidus, T. tristrami, T. albicilla, T. sacer: gatunki wyodrębnione z T. chloris na podstawie badań Andersen et al. (2015b, 2018) i McCullough et al. (2019b).Pratt & Mittermeiser (2016) sugerują status gatunku dla T. (sacer) pealei.

Ibicterini: często używana jest nazwa Polyborini Bonaparte, 1838, lecz zob. Gregory (2024).

Caracara plancus: takson cheriway zwykle ostatnio traktowany jako osobny gatunek, lecz zob. Fuchs et al. (2012a); zmiana przyjęta przez SACC (Remsen et al.) i NACC (Chesser et al., 2021). Status C. lutosa wymaga dalszych badań.

Neohierax: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Polihierax (Fuchs et al., 2015a).

Falco rupicolus: gatunek wyodrębniony z F. tinnunculus (na podstawie badań Groombridge et al. (2002) i Fuchs et al. (2015a)).

Strigops habroptila: czasami używana jest niepoprawna nazwa gatunkowa habroptilus.

Proboscigerini: czasami używana jest nazwa plemiona Microglossini Hogg, 1846 (np. w Dickinson & Remsen, 2013, Smith et al., 2024), lecz zob. Gregory & Sangster (2023).

Cacatua (sulphurea) citrinocristata: Collar & Marsden (2014) i Eaton et al. (2021) sugerują status odrębnego monotypowego gatunku dla tego taksonu.

Psittacus timneh: gatunek wyodrębniony z P. erithacus (Melo & O'Ryan, 2007, del Hoyo & Collar, 2014; zob. również Smith et al., 2023).

Poicephalus fuscicollis: gatunek wyodrębniony z P. robustus (Wirminghaus et al., 2002, Coetzer et al. 2015, Collar & Fishpool, 2017).

Bolborhynchini: czasami używana jest nazwa plemiona Amoropsittacini Brereton, 1963 (np. w Dickinson & Remsen, 2013, Smith et al., 2024), lecz zob. Sangster et al. (2023e). Sangster et al. zaproponowali nową nazwę - Touitini, lecz nazwa ta stanowi młodszy synonim nazwy Bolborhynchini; zob. L. Raty na BirdForum.

Bolborhynchus: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Smith et al. (2023); gatunki B. panychlorus i B. dachilleae dotąd tradycyjnie umieszczane w osobnym rodzaju - Nannopsittaca Ridgway, 1912 (f.). Smith et al. (2024) zaproponowali umieszczenie B. panychlorus w monotypowym rodzaju Nannopsittaca Ridgway, 1912; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Psilopsiagon: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Smith et al. (2023, 2024); gatunki P. ferrugineifrons i P. orbygnesia dotąd tradycyjnie umieszczane w rodzaju Bolborhynchus.

Amazona albifrons: syn. Amazona gomezgarzai Silva, Guzmán, Urantówka & Mackiewicz, 2017 (amazonka błękitnoskrzydła - Blue-winged Amazon). Escalante et al. (2018) wykazali, iż takson ten nie stanowi odrębnego gatunku (prawdopodobny mieszaniec Amazona albifrons z niewoli).

Forpus modestus: często używana jest nazwa Forpus sclateri (Gray,GR, 1859), lecz zob. Pacheco & Whitney (2006).

Forpus crassirostris: gatunek ostatnio wyodrębniony z F. xanthopterygius; zob. Smith et al. (2013, 2023, 2024). Split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2021).

Forpus spengeli: gatunek ostatnio wyodrębniony z F. passerinus (del Hoyo & Collar, 2014 i Bocalini & Silveira, 2015; zob. również Smith et al., 2013, 2024). Split zaakceptowany przez Donegan et al. (2016), SACC (Remsen et al., 2021) i NACC (Chesser et al., 2021).

Amazonini: czasami używana jest nazwa plemiona Androglossini Sundevall, 1872 (np. w Dickinson & Remsen, 2013, Smith et al., 2024), lecz zob. Gregory & Sangster (2023) i L. Raty na BirdForum.

Pyrrhura emma, P. caeruleiceps, P. subandina: gatunki wyodrębnione z Pyrrhura picta na podstawie Ribas et al. (2006), del Hoyo & Collar (2014), Arndt & Wink (2017) i Smith et al. (2023, 2024).

Aratinga weddellii: Smith et al. (2024) rekomendują umieszczenie gatunku w osobnym monotypowym rodzaju - Gymnopsittacus Miranda-Ribeiro, 1920; potrzeba zajęcia stanowiska przez SACC.

Aratinga maculata: syn. Aratinga pintoi Silveira, de Lima & Höfling, 2005; zob. Nemésio & Rasmussen (2009).

Ara tricolor: pozycja systematyczna w obrębie rodzaju Ara za Johansson et al. (2018b).

Thectocercus: rodzaj ostatnio wyodrębniony z Aratinga (Urantówka et al., 2013, Remsen et al., 2013, Smith et al., 2023, 2024); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsen et al.).

Psittacara frontatus: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. wagleri (del Hoyo & Collar, 2014, Donegan et al., 2016); split zaakceptowany przez SACC (Remsen et al., 2024).

Psittacara mitratus: syn. Aratinga hockingi Arndt, 2006 (Hocking's Parakeet; konura inkaska); zob. Dickinson & Remsen (2013) i SACC (Remsen et al.).

Psittacara maugei: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. chloropterus (Olson, 2015); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2016).

Psittacara brevipes: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. holochlorus (Urantówka et al., 2014, Martínez-Gómez et al., 2017, Smith et al., 2024); split zaakceptowany przez NACC (Chesser et al., 2019).

Coracopsis sibilans: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. nigra (Kundu et al., 2012, del Hoyo & Collar, 2014, Podsiadlowski et al., 2017).

Eclectus cornelia, E. riedeli, E. polychloros: gatunki ostatnio wyodrębnione z E. roratus (Braun,MP et al., 2017; zob. również Eaton et al., 2016).

Psittinus abbotti: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. cyanurus (del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016).

Psittacula: obecnie zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Smith et al. (2023) i (pozycja P. mascarinus) Podsiadłowski et al. (2017); zob. również wcześniejsze badania Kundu et al. (2012), Jackson et al. (2015) i Braun,MP et al. (2016, 2019). Gatunki P. everetti, P. sumatrana, P. megalorynchos, P. lucionensis i P. gramineus były do niedawna umieszczane w osobnym rodzaju Tanygnathus Wagler, 1832 (m.), a P. mascarinus w monotypowym rodzaju Mascarinus Lesson, 1830 (m.). Braun,MP et al. (2019) rekomendują (mimo stosunkowo niewielkich różnic genetycznych) wyodrębnienie następujących rodzajów z Psittacula s.l.: Himalayapsitta Braun,MP 2016 (H. himalayana, H. finschii, H. roseata, H. cyanocephala), Nicopsitta Braun,MP, 2016 (N. columboides, N. calthrapae), Palaeornis Vigors, 1825 (P. eupatria, †P. wardi), Alexandrinus Braun,MP, 2016 (A. krameri krameri, A. k. parvirostris, A. manillensis manillensis, A. m. borealis, A. (eques) echo, †A. (e.) eques, †A. exsul), Belocercus Müller, 1847 (B. longicauda) i Psittacula (P. alexandri, P. fasciata, P. derbiana, P. caniceps). Badania Podsiadłowski et al. (2017) umieszczają również rodzaj Mascarinus w obrębie obecnie zdefiniowanego rodzaju Psittacula. Ostatnio Smith et al. (2024) zaproponowali wydzielenie następujących rodzajów: Himalayapsitta Braun,MP, 2016 (Psittacula roseata, P. cyanocephala, P. himalayana, P. finschii), Palaeornis Vigors, 1825 (P. columboides, P. calthrapae, P. eupatria, P. krameri, P. eques), Tanygnathus Wagler, 1832 (P. everetti, P. sumatrana, P. megalorynchos, P. lucionensis) i Psittacula s.s. (P. caniceps, P. longicauda, P. alexandri, P derbiana). Pozycja filogenetyczna rodzajów Lophopsittacus i Necropsittacus, uznawanych często za blisko spokrewnionych z Mascarinus, jest nieznana; potrzeba dalszych badań.

Psittacula mascarinus: Dickinson & Remsen (2013) przyjęli oryginalną pisownię nazwy gatunkowej mascarin., lecz zob. I.C.Z.N. (2020).

Psittacula wardi: badania Jackson et al. (2015) sugerują, iż gatunek ten powinien zostać włączony do P. eupatria, lecz zob. Braun,MP et al. (2019).

Psittacula krameri: Braun,MP et al. (2019) rekomendują podział taksonu na dwa gatunki.

Psittacula everetti: gatunek ostatnio wyodrębniony z P. sumatrana (Arndt et al., 2019, Collar et al., 2020b, Eaton et al., 2021).

Northiella narethae: gatunek ostatnio wyodrębniony z N. haematogaster (Dolman & Joseph, 2015).

Prosopeia: Dickinson & Remsen (2013) użyli nazwę rodzajową Pyrrhulopsis Reichenbach, 1850 (m.), lecz zob. Schodde et al. (2014).

Cyanoramphus hochstetteri: gatunek ostatnio wyodrębniony z C. malherbi (Gill et al., 2010, Rawlence et al., 2015, Smith et al., 2023).

Nannopsittacus: rodzaj wyodrębniony z Cyclopsitta/Psittaculirostris na podstawie badań Smith et al. (2023) (autorzy użyli nazwy rodzajowej Suavipsitta Mathews, 1917, lecz nazwa Nannopsittacus jest dostępna i ma priorytet).

Cyclopsitta: rodzaj zdefiniowany na podstawie badań Smith et al. (2023); gatunki C. desmarestii, C. edwardsii i C. salvadorii zwykle umieszczane są w osobnym rodzaju - Psittaculirostris Gray,JE & Gray,GR, 1859 (m.) (zob. również rekomendacje Smith et al., 2024).

Charminetta, Hypocharmosyna, Charmosynopsis, Charmosynoides: rodzaje ostatnio wyodrębnione z Charmosyna na podstawie badań Schweizer et al. (2015), Smith,BT et al. (2020, 2023, 2024) oraz rekomendacji Joseph et al. (2020). Dodatkowo Joseph et al. (2020) zaproponowali umieszczenie Charmosyna multistriata w osobnym nowym rodzaju - Synorhacma Joseph, Merwin & Smith,BT, 2020 (f.) (takson siostrzany w stosunku do Charmosyna s.s.) (propozycja przyjęta przez Smith et al., 2024). Obecnie zdefiniowany na podstawie ww. badań rodzaj Vini dodatkowo zawiera taksony tradycyjnie umieszczane w rodzaju Charmosyna (Vini meeki, V. rubrigularis, V. palmarum, V. diadema, V. amabilis) i w monotypowym rodzaju Phigys Gray,GR, 1870 (m.) (V. solitarius).

Charmosyna stellae: gatunek wyodrębniony z C. papou (Voisin & Voisin, 1997, del Hoyo & Collar, 2014, Beehler & Pratt, 2016, Joseph et al., 2020, Smith,BT et al., 2023, 2024).

Vini amabilis: syn. Charmosyna aureicincta (Layard,EL, 1875).

Glossoptilus goldiei: gatunek zwykle umieszczany w rodzaju Psitteuteles, lecz zob. Smith,BT et al. (2020, 2024) i Joseph et al. (2020).

Saudareos: nowo opisany rodzaj na podstawie badań Smith,BT et al. (2020, 2024), składający się z gatunków dotychczas umieszczanych w rodzajach Trichoglossus (S. johnstoniae, S. meyeri, S. flavoviridis, S. ornatus) i Psitteuteles (S. iris).

Saudareos meyeri: gatunek ostatnio wyodrębniony z S. flavoviridis (del Hoyo & Collar, 2014, Eaton et al., 2016, Joseph et al., 2020, Smith,BT et al., 2020).

Eos bornea: syn. Eos rubra (Gmelin,JF, 1788).

Trichoglossus rosenbergii: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. haematodus (del Hoyo & Collar, 2014, Smith,BT et al., 2020, 2024).

Trichoglossus moluccanus: gatunek ostatnio wyodrębniony z T. haematodus; zob. del Hoyo & Collar (2014) i Smith,BT et al. (2020, 2024).